ถ้าเพียงเรามีเวลาสักนิด เวลาที่ยาวนานกว่านี้สักหน่อย
เพื่อที่จะมอง....สังเกตุ เราคงตอบคำถามง่าย ๆ บางคำถามได้
แต่บางที บางสิ่ง เราก็อาจไม่มีเวลายาวนานขนาดนั้น
ไม่มีเวลาจะสังเกตุดอกหญ้าเล็กๆแม้ซักนาที
ใครสักคน......และสังเกตุหัวใจของตัวเอง ก่อนที่จะตอบคำถาม
เพราะคนถามเขารีบเร่ง.......อยากได้คำตอบเหลือเกิน
เราเองก็จำเป็นจะต้องตอบคำถามนั้นทันที............
...............................................................................
คำตอบของบางคนอาจถูกต้อง
คำตอบของใครหลายคนอาจผิด เพราะเขาไม่มีเวลาสังเกตุให้นานพอ
ถ้าจะให้เปรียบเทียบ ฉันว่า"ผู้หญิงเป็นเหมือนหนังสือเล่มหนึ่ง"
หนังสือที่ผู้ชายหลายต่อหลายคนอยากอ่านเพียงเพื่อต้องการรู้ตอนจบ
พวกเขามักอ่านผ่าน ๆ พอให้จับใจความได้ และรีบเร่งให้ถึงตอนจบอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
พวกเขาใส่ใจกับตอนจบเหล่านั้น จนลืมที่จะเก็บรายละเอียดมากมายที่บรรจุอยู่ในหนังสือ
พวกเขารีบจนลืมที่จะเปิดหน้าหนังสือแต่ละหน้า ด้วยความทะนุถนอม
เขาคงลืมนึกไปว่า.......หนังสือเล่มนั้นบอบบางเพียงใด
ใครบาคยทำหนังสือหลายเล่มฉีกขาด แต่เขาไม่มีความใส่ใจพอจะกลับมาปะรอยขาดนั้น
เมื่อ เขาได้อ่านจนถึงตอนจบแล้ว ไม่ได้อย่างที่ใจหวัง เขาก็ทิ้งขว้างอย่างไร้ค่า ใครอีกหลายคนที่หยิบหนังสือขึ้นมา เปิดไปหน้าแรก.............ข้ามไปหน้าสุดท้าย........ไม่ได้ดังใจก็วางไว้ ที่เดิม
ฉันเชื่อว่า........หนังสือทุกเล่มมีคุณค่าอยู่ในตัวของมันเอง
ถ้าหากว่าใครสักคนหรือหลายคนจะไม่เรียนรู้จัก
ซึมซับเนื้อความที่ลึกซึ้งในนั้น นั่นไม่ได้หมายความว่า......
คุณค่าในหนังสือเล่มนั้นจะลดลง
นี่จึงเป็นสิ่งที่ฉันบอกตัวเองเสมอว่า "จงรออย่างยินดีและเต็มใจ จนกว่าจะเจอคน ๆ นั้น"
คนที่รักในเนื้อความของหนังสือมากกว่ารูปเล่มที่สวยงาม..........และตอนจบที่เป็นไปตามความคาดหมาย
ถ้าหากในชีวิตนี้จะไม่มีโอกาสได้พบคนที่รักความเป็นหนังสือเล่มนั้น
*******ความเป็นฉันจริง ๆ ฉันก็ยังยินดีจะถูกวางไว้บนชั้นหนังสือตามเดิม..............ดีกว่าอยู่ในมือของคนที่พร้อมจะทำลาย
คุณว่าฉันคิดถูกมั้ย............
*******ความเป็นฉันจริง ๆ ฉันก็ยังยินดีจะถูกวางไว้บนชั้นหนังสือตามเดิม..............ดีกว่าอยู่ในมือของคนที่พร้อมจะทำลาย
ถูกที่สุด
อยู่คนเดียวแห้งเหี่ยวเฉาตาย ดีกว่าเป็นควายให้เธอจูง