เศรษฐีคนหนึ่ง มีลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียว
> ครั้นถึงวัยสมควรแต่งงาน แกเป็นห่วงกลัวว่าจะได้เมียไม่ดีมาผลาญสมบัติของตระกูล
> จึงประกาศหาคู่ให้ลูกชายผ่านทางคอลัมน์ มาลัยไทยรัฐ
> ปรากฎว่ามีหญิงสาวจากทั่วทุกสารทิศสนใจมาสมัคร มากมาย
> แต่ละคนแจ่ม แจ่ม ทั้นนั้น ทำเอาลูกชายตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเลือกใคร
>
> ท่านเศรษฐีนำเอาสร้อยแหวน เพชรนิลจินดาราคาแพง และ หัวมัน หนึ่งหัว
> มากองไว้ต่อหน้าบรรดาสาว สาว ทั้งหลาย แล้วสั่งให้เลือกหยิบคนละหนึ่งชิ้น
> ปรากฏว่าทุกคนล้วนคว้าเอาแต่ข้าวของมีค่า มีเพียงสาวน้อยคนหนึ่งที่หยิบเอาหัวมัน
> เศรษฐีเห็นดังนั้นก็พูดกับลูกชายว่า " ลูกเอ๋ย จงเลือกหญิงคนนั้นมาเป็นเมียของเจ้า "
> ลูกชายรู้สึกแปลกใจ ถามพ่อเพราะเหตุใด , เศรษฐีจึงสอนลูกชาย ว่า
> " ผู้หญิงที่เลือกเอาแก้วแหวน แสดงว่าหลงใ หลในทรัพย์สิน ไม่รู้จักทำมาหากิน "
> " ส่วนผู้หญิงที่เลือกเอามันนั้น คือคนที่ขยัน ทำงานไม่เกี่ยง "
> ลูกชายได้ฟัง ก็ไม่เถียง พ่อว่าไงก็ว่าตามนั้น
>
> เฮียฟังนิทานเรื่องนี้แล้ว รู้สึกซาบซึ้งในคำสอนของท่านเศรษฐี
> ทุกวันนี้เฮียจึงจำใส่ใจไว้ตลอด ว่า ถ้าจะมีเมีย ต้องเลือกผู้หญิงที่ >> เอามัน!!!
เออ..จริง ๆ ด้วยต้องเอามัน 55555
เห็นด้วยครับ O0 ^-^
จะจำไว้คับ
555จริง ๆ ด้วย