นานมาแล้วชั้นเคยถูกจับให้ไปเล่นเกมนึงแบบที่ชั้นไม่เต็มใจ
แต่พอเล่นไปแล้วก้อประทับใจมากเลยทีเดียว
มันเป็นเกมเกี่ยวกับความรัก...
...มีคนตั้งขึ้นมาว่า จะมีสะพานไม้เล็กอยู่ ให้เดินไปจนถึงโดยที่หลับตา
ถ้าใครสามารถเดินไปถึงได้โดยไม่ตกลงมา
คุณและคู่รักของคุณจะเป็นเนื้อคู่กันตลอดไป ..
ทุกคนจึงพยายามเดินแล้วหลายรอบ แต่ก้อตกลงมาทุกที
บางคนถึงกับคิดว่าชั้นคงไม่มีเนื้อคู่แล้วล่ะสิ
จนมีคนนึงเดินไปถึง และไม่ตกลงมา
ทุกคนก้อถามว่าเดินยังไงหละถึงไม่ตก..พอคนนั้นตอบทุกคนก้อเงียบไปเลย
เค้าบอกว่า "ชั้นแอบลืมตาเดินไง"...
ลองคิดดูดิ
เพื่อความรัก ทุกคนยอมหลับตา..และยอมปฏิเสธสิ่งต่าง ๆ ที่ทุกคนผ่านมัน
โดยไม่มองอะไรเลย..เค้าสั่งให้หลับตาเดินก้อยอม
แล้วมันจะไปถึงได้อย่างไร..ในเมื่อตาเรามองไม่เห็นทาง
.เวลามีความรักลองเปิดตามองให้ไกล .อย่าปล่อยให้ความรักทำให้ตาบอด
.ถึงแม้ลืมตาเดินแล้วยังตกลงมาอีกก้อคงไม่เจ็บเท่าตกลงมาเพราะหลับตาเดิน..เพราะเราจะรู้ว่าต้องตกท่าไหนจึงจะเจ็บน้อยที่สุด
อ่านแล้วน้ำตาซึม ไม่รู้ทำไม?
wq
ความรักไม่ใช่ตัวอักษรนึกจะลบ ก็ลบได้น่ะครับ
ความรู้สึกเพียว ๆ เลย
กินใจจริงๆครับท่าน
คุณเคยเป็นแบบนี้มั้ยเนี่ย piuyty
ได้จัยมากมายคับท่าน