..เกือบถูกข่มขืนขณะเดินเข้า บ้านในซอยเปลี่ยว..ยามค่ำคืน...
ปวีณา : ทำไมถึงกลับบ้านดึกดื่นล่ะจ๊ะหนู... ? แล้วหนูกลับบ้านยังไง .?
ดารา สาว : มีดาราหนุ่มรุ่นพี่มาส่งค่ะ...แต่ด้วยไหวพริบของหนูหนูสังเกตว่าเขาเป็นคน ขี้หลี...ถ้าให้รู้จักบ้านก็จะตามมาตื้อจนรำคาญ จึงให้ส่งแค่ปากซอย...แล้วหนู เดินเข้ามา
ปวีณา : แล้วเกิดอะไรขึ้น...?
ดารา สาว :มีผู้ชายคนหนึ่ง..รูปร่างสูงใหญ่..ล่ำสัน.มีอาการเมาเล็กน้อยเดินตามหนูมา ..ด้วย! ไหวพริบ ของหนู..หนูรู้ได้เลยว่าไม่ได้มาดีแน่...
ปวีณา : แล้วยังไงต่อจ๊ะ... ?
ดารา สาว :หนูตัดสินใจออกวิ่ง..แต่ชายคนนั้นก็วิ่งตามทันที..ด้วยไหวพริบหนูรู้ว่า วิ่งยังไงก็คงไม่เร็วกว่าผู้ชายอยู่ดียังไงเขาก็ต้องตามทัน..และใช้กำลังแน่ นอน
ปวีณา : ยังไงต่อจ๊ะ... ?
ดาราสาว :ด้วยไหวพริบของหนู..หนูตัดสินใจหยุดวิ่ง..เพื่อไม่ให้ต้องเจ็บตัวหนู ตัดสินใจ เจรจาต่อรอง....
ปวีณา : ผลการเจรจาเป็นอย่างไรจ๊ะ. ?
ดาราสาว :หนูบอกเขาว่า..ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องใช้กำลัง.. ไม่เกิดผลดีต่อทั้งสอง ฝ่าย.. หนูยินยอม ทำตามที่ เขาต้องการ...
ปวีณา : เรื่องเ ป็นอย่างไรต่อจากนั้น... ?
ดารา สาว :ด้วยไหวพริบของหนู...หนูชวนเขาเข้าไปในซอกตึกลับตาคน แล้วต่างคนต่างถอดเสื้อผ้าของตัวเอง หนูถกกระโปรงขึ้นมาเหนือเอว.ส่วนเขาปลดกางเกงตกลงมากรอมเท้า
ปวีณา : เรื่องเป็นยังไงต่อจ๊ะ... ?
ดารา สาว :ลองใช้ไหวพริบคิดดูสิ..ว่า.ชายที่รูดกางเกงลงไปกองที่ตาตุ่ม..กับหญิงสาว ที่ถกกระโปรงขึ้นเหนือเอว...ใครจะวิ่งเร็วกว่ากัน...?
ปวีณา : แต่อย่างน้อยเค้าก็เห็นของลับหนู??
ดาราสาว : ด้วยไหวพริบ? หนูก็ไม่ยอมเสียเปรียบหรอกค่ะ หนูก็ใช้ เวลาครู่หนึ่งเพื่อจ้องดูของเขาเหมือนกันก่อนวิ่งหนี??
ปวีณา : (ทำหน้าเอ๋อ)Huh???....แล้วหนูรู้สึกยังล่ะค่ะ ??
ดาราสาว : เสียดาย?Huh?
เอาเข้าไปทำไปได้
คิดได้ไงเนี่ย
ผมว่านี่มันสมยอมนะเนี่ย 555
ยอมรับเลยว่าหนูเก่งมากที่เอาตัวรอดมาได้ นรี
สงสัยผู้ชายคนนั้นเป็นตาโอเก้าแน่ๆเลย
ยังมีอารมณ์เสียดายอีก -0987
นี่ถ้าเค้าวิ่ง สามขาได้เธอเสร็จแน่ .,mn
ไหวพริบดีจิงๆ
uhbgv
วิ่งกลับ
555 ไหวพริบดีจังนะแม่นู๋ uiuo
seekservice://[bgob]