cmxseed สังคมราตรี

หมวดหมู่ทั่วไป => สัพเพเหระ => หัวข้อที่ตั้งโดย: etatae333 เมื่อ 27 สิงหาคม 2025, 08:45:09

ชื่อ: Nidhogg : มังกรผู้กัดกินรากไม้โลก
โดย: etatae333 เมื่อ 27 สิงหาคม 2025, 08:45:09
Nidhogg : มังกรผู้กัดกินรากไม้โลก

(https://www.cnxseed.com/cmx_files/server/php/files/1756278151-1679.png)

ในตำนานนอร์ส โลกทั้งใบถูกค้ำจุนด้วย อิกดราซิล (Yggdrasil) ต้นไม้ยักษ์
ที่โยงสามโลกเข้าด้วยกัน (สวรรค์ โลกมนุษย์ และโลกใต้พิภพ) และที่รากลึก
สุดของมัน มีอสูรที่คอยกัดกินอยู่เสมอ... นั่นคือ นิดฮ็อกก์ (Nidhogg)


ชื่อของมันมีความหมายว่า "ผู้กัด ผู้ทำลาย" เหมาะสมกับบทบาทที่มันทำ
คือการกัดกินรากของอิกดราซิลอย่างไม่หยุดหย่อน


รูปร่างและพลัง

(https://www.cnxseed.com/cmx_files/server/php/files/1756278186-619.jpeg)

นิดฮ็อกก์ไม่ได้เป็นมังกรธรรมดา แต่ถูกบรรยายว่าเป็น งูมังกรยักษ์ ที่ทั้งน่า
ขยะแขยงและน่าสะพรึง มันมี เกล็ดดำด้านคล้ำเหมือนเถ้าถ่าน ปีกกว้างใหญ่
ปกคลุมดินแดนใต้ดิน ดวงตาเหมือนถ่านไฟที่ไม่เคยมอด มันไม่เพียงกัดกิน
รากไม้โลกเท่านั้น แต่ยังชอบ กัดกินศพผู้ตายในนรก (Niflhel) อีกด้วย


ศัตรูคู่เวร

(https://www.cnxseed.com/cmx_files/server/php/files/1756278226-2793.png)

ตำนานเล่าว่า นิดฮ็อกก์มักจะทะเลาะกับ อินทรีผู้ฉลาด (Eagle) ที่อยู่บนยอด
อิกดราซิล สองฝ่ายไม่อาจเจอกันโดยตรง แต่จะส่งข่าวสารและคำด่าผ่านกระรอก
เจ้าเล่ห์ชื่อ Ratatoskr ซึ่งวิ่งขึ้นลงระหว่างรากกับยอดไม้ ทำให้ความบาดหมางนี้
เป็นเหมือน สงครามเงียบ ที่ไม่เคยจบ


บทบาทในวันสิ้นโลก (Ragnarök)

เมื่อถึง Ragnarök (วันสิ้นโลก) ตำนานว่าอิกดราซิลจะสั่นสะเทือน และนิดฮ็อกก์
จะโผล่ออกมาจากรากไม้ บางฉบับบอกว่า มันจะนำพาฝูงมังกรและงูยักษ์ออกมา
บางเวอร์ชันบอกว่ามันจะบินไปพร้อมกับวิญญาณผู้ตาย เพื่อกลืนกินโลกทั้งใบ


(https://www.cnxseed.com/cmx_files/server/php/files/1756278279-4777.jpeg)

เรียกได้ว่า นิดฮ็อกก์คือ สัญลักษณ์แห่งการกัดกร่อนที่ช้าแต่ไม่หยุดยั้ง
เหมือนความเสื่อมสลายที่ค่อย ๆ กัดกินทุกสิ่งแม้แต่โลกทั้งโลก

นิดฮ็อกก์ไม่ใช่มังกรที่บินพ่นไฟ หรือเฝ้าสมบัติ แต่เป็นมังกรที่ แฝงอยู่ในเงามืด
มันไม่โจมตีตรง ๆ ทว่า กัดกร่อนสิ่งที่เป็นแก่นกลางของจักรวาล

บางที... เรื่องนี้อาจสะท้อนปรัชญาแบบนอร์สว่า สิ่งที่น่ากลัวที่สุด ไม่ใช่การ
ถูกทำลายทันที แต่คือการถูกกัดกินทีละน้อย จนไม่เหลืออะไรในที่สุด