การอาราธนาเป็นสิ่งที่จำเป็นนะครับ เพราะจะเป็นการปลุกจิตของเราให้ตื่นตัวขึ้นรองรับสัมผัสกับคุณพระที่บรรจุอยู่ภายใน เชื่อมโยงจิตของเรากับจิตของผู้เสกให้ถึงกัน และเป็นการรับรู้ว่าวันนี้เราจะแขวนหรือพกพาพระอะไร เมื่อต้องการความช่วยเหลือย่อมระลึกได้ถูกองค์ มีขั้นตอนอันควรปฎิบัติ ดังนี้
นมัสการคุณพระคุณเจ้าก่อนว่า
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะฯ (3จบ)
กำหนดจิตให้เข้าถึงพระรัตนตรัยโดยสวดว่า
พุธธัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ
สวดอารธนาคุณพระรัตนตรัยเป็นกลางๆว่า
พุทธังอาราธนานัง ธัมมังอาราธะนานัง สังฆังอาราธะนานัง อุกาสะอาราธะนานังกะโรมิ
และเมื่อกลับบ้านจะพักผ่อนนอนหลับ เวลาถอดสร้อยหรือวัตถุมงคลออกจากตัวนั้นให้กล่าวคำขมาโทษเสียก่อน ด้วยในแต่ละวันเราอาจบ้วนน้ำลายข้าม
ศรีษะท่าน กล่าวคำหยาบข้ามศรีษะท่าน บางคนก็ดื่มเหล้าดื่มเบียร์ข้ามท่าน จึงควรเอาพระออกจากตัวหรือกลับสร้อยพระไปไว้ข้างหลังก่อนดื่มสุรา เป็นการถวายความเคารพอย่างหนึ่งด้วย ลองตรึกตรองว่า ถ้าพระพุทธเจ้าก็ดี พระสงฆ์องค์ที่เรานับถือก็ดี มานั่งอยู่ตรงหน้า เราจะกล้าถ่มน้ำลายข้ามศรีษะท่านหรือไม่ จะกล้ายกแก้วเหล้าข้ามท่านหรือไม่ หากเราให้ความยำเกรงในรูปเคารพของท่านนั้นๆ เสมอด้วยองค์จริงแล้ว รับรองได้ว่าพระเครื่องหรือวัตถุมงคลที่บูชาอย่จะแสดงอิทธิคุณออกมาให้ประจักษ์ชัดแก่ตัวท่านเอง ;khhg ;khhg
ขอบคุณสำหรับคำอาราธนาและคำแนะนำดีๆนะครับ
_/l\_
ขอบคุณครับ ไม่เคยนึกถึงมาก่อนเลย
ขอบคุณครับท่าน
ขอบคุณครับพึ่งเคยได้รู้นี้ละ