ร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่ง
ในร้านกาแฟเล็กๆแห่งหนึ่ง มีแขวนกระดิ่งเล็กๆไว้ที่ประตูร้าน...
ทุกครั้งที่มีแขกเข้าร้าน ก็จะทำให้กระดิ่ง นั้นส่งเสียงดัง...
" ... Ding Ding ... "
วันหนึ่ง มีผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ 30 กว่า เข้ามาในร้านกาแฟนี้...
เจ้าของร้านสาวสวยก็รีบออกมา ต้อนรับให้เขานั่งด้านใน...
" กาแฟแก้วนึงครับ " ชายคนนั้นได้พูดขึ้น...
" ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ " เจ้าของร้านสาวสวยรีบตอบอย่างกระตือรือร้น...
เจ้าของร้านสาวพูดพลางยิ้มให้อย่างมีมารยาท...
แล้วก็ไป บดเม็ดกาแฟ และตั้งกา ต้มกาแฟ...
ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวอยู่ตลอด...
ไม่นานนัก เจ้าของร้านสาวก็นำกาแฟมาเสิร์ฟให้ที่โต๊ะชายหนุ่ม...
" ขอบคุณครับ " ชายหนุ่มตอบอย่างสุภาพ...
" คุณเพิ่งมาเป็นครั้งแรกใช่ไหมคะ ? รู้สึกว่าที่นี่เป็นอย่างไรบ้าง ? " เจ้าของร้านสาวถาม...
" ใช่ครับ ! ผมรู้สึกว่าที่นี่บรรยากาศดีมากๆเลย " ชายหนุ่มตอบอย่างเป็นกันเอง...
" ฉันก็ชอบบรรยากาศของร้านนี้มากเหมือนกัน ถึงแม้ว่ากิจการร้านนี้ไม่ค่อยดีนัก ฉันกับสามีก็เสียดาย ไม่อยากจะปิดร้านทิ้ง " ทั้งคู่เงียบไปสักพัก...
" ผมขอถามอะไรคุณบางอย่างได้ไหมครับ...? เออ... ก่อนที่จะถามคุณ ผมอยากจะเล่าเรื่องเรื่องหนึ่งให้คุณ ฟังก่อน " ชายหนุ่มพูดถามขึ้นมา
" ได้ค่ะ คุณพูดมาได้เลย " เจ้าของร้านสาวก็สนใจที่จะฟัง...
ชายหนุ่มก็เล่าเรื่องเรื่องหนึ่งซึ่งผ่านมานานมากแล้ว...
" เมื่อก่อนผมมีแฟนคนหนึ่ง เราสองคนก็ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในอนาคตแล้ว... "
" ... ความรักของเรา สองคนนั้นถึงแม้จะธรรมดา แต่แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว.. "
" ... เพราะผมรักเธอมาก...!!! เพียงแค่มีเธออยู่ข้างๆผมก็มีความสุขมากแล้ว...!! "
" ... แต่ทว่า ...!!! "
" ... ความสุขอันนี้มันช่างสั้นนักหลังจากนั้นก็มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น... "
" ... ก่อนหน้าพิธีหมั้นของเราสองคนหนึ่งเดือน คืนนั้นผมมีธุระต้องทำ... "
" ... จึงไม่สามารถไปส่งเธอกลับบ้านได้ ในคืนนั้น เธอโดนคนร้ายรุมข่มขืน !!! "
ชายหนุ่มพูดจบ พลาง มือก็หยิบแก้วกาแฟ นั้นขึ้นมาจิบ...
" แล้วหลังจากนั้นเป็นอย่างไรคะ ? ความรู้สึกของคุณที่มีต่อเธอเปลี่ยนไปหรือ ? " เจ้าของร้านสาวถาม อย่างสงสัย...
" ... ถึงแม้จะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น... ความรักของผมที่มีให้เธอก็คงยังมั่นคง...!!! "
" ... มิได้แปรเปลี่ยนเลยสักนิด... ผมก็ตั้งใจจะจัดพิธีหมั้นขึ้นตามเดิม... "
" ... แต่...!!! "
" ... เธอคิดไม่ตก เธอเชื่อว่าเธอไม่ได้เป็นเธอคนเดิมแล้ว ในวันหมั้นของเราสองคนวันนั้น..."
" ... เธอผูกคอตาย...!!! "
" ... โชคยังดีที่ว่าพวกเราพบเธอได้เร็ว ช่วยชีวิตเธอไว้ได้... "
" ... แต่เพราะว่าสมองขาดอ็อกซิเจ็นนานเกินไป ทำให้เธออยู่ในสภาพไม่มีความรู้สึกตัว...!!! "
" ... และอาจจะไม่ฟื้นขึ้นมาเลยก็ได้... "
" ... สุดท้าย เธอก็ฟื้นขึ้นมา...!!! "
ชายหนุ่ม หยุดพัก หายใจ แล้วก็เล่าต่อว่า...
" ... เมื่อผมรู้ว่าเธอฟื้นขึ้นมาแล้วก็รีบไปหาเธอ... "
" ... แต่... !!! "
" ... พ่อแม่เธอขวางกั้นผมไว้ไม่ให้ไปพบเธอ พวกเขาคุกเข่าลงมาขอร้องผม... "
" ... กลายเป็นว่าความทรงจำบางส่วนได้หายไป หมอบอกว่าเมื่อคนโดนกระตุ้นจิตใจอย่างแรง... "
" ... ก็อาจจะเลือกที่ จะหลบหลีกความทางจำอันนั้นโดยการฝังลึกไว้ในใจตัวเอง ไม่ต้องการที่จะจำเรื่องเลวร้ายนั้นอีก... "
" ... เธอลืม หมดทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาด้วย พ่อแม่เธอขอร้องให้ผมอย่าเพิ่งไปพบเธอสักพัก... "
" ... เขาไม่ต้องการให้เธอ นึกถึงเรื่องน่าเศร้านั้นอีก เพราะกลัวว่า เธอจะฆ่าตัวตายอีก... !!! "
" ... บังเอิญเจอกันในที่อื่น ก็จะทำเป็นไม่รู้จัก ไม่ทักทายกันเด็ดขาด... "
" ... ช่วงเวลานั้น มันช่างทรมานยิ่งนัก อยากรักเธอ... "
" ... แต่ไม่อาจทำได้ อยากจะพบหน้าเธอ แต่ก็ไปพบไม่ได้ วันนี้ เป็นวันครบสิบปีนั้นแล้ว... !!! "
" ขอแสดงความยินดีให้ด้วยค่ะ คุณรอคอยมาสิบปีแล้ว ในที่สุดวันนี้ก็สามารถไปพบเธอได้แล้ว " หญิงสาวเจ้าของร้านตอบ...
" ใช่ครับ... !!! "
" ... แต่ ยิ่งใกล้ถึงเวลานี้ ผมก็ยิ่งกลัว... "
" ... สิบปีที่ผ่านมานี้ ความรักผมนั้นยังไม่เปลี่ยน แต่ตัวเธอล่ะ...?!? "
" ... ถ้า ผมเล่าเรื่องในอดีตให้เธอฟัง เธอก็ยังจำผมไม่ได้...?!? "
" ... แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะ...?!? "
" ... หรือว่าเธอได้แต่งงานไปแล้ว ผมควรจะทำเช่นไรดี...?!? "
" ... เพราะเช่นนี้ ผมอยากจะถามคุณว่า คุณคิดอย่างไรคับ...? "
" ... ถ้าแฟนผมคนนี้แต่งงานไปแล้ว ผมควรจะบอกให้เธอ ได้รับรู้เรื่องนี้มั้ย... !?! "
เจ้าของร้านสาวก็พูดอย่างจริงใจว่า...
" ถ้าสมมุติว่าเธอมีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไร เพราะทั้งสองฝ่ายยังไม่ได้... "
" ... แต่งงานกัน คุณยังมีโอกาส แต่ถ้าเธอคนนั้นได้แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว... "
" ... คุณก็ไม่ควรไปทำลายครอบครัวเขา... "
ชายหนุ่มได้รับฟังแล้ว ก็แค่ตอบสั้นๆว่า...
" นั่นสินะ... "
" ... Ding Ding ... "
พอดีเวลานี้ก็มีแขกคนอื่นเข้ามาในร้าน เจ้าของร้านสาวก็พูดกับชายหนุ่มว่า...
" ฉันต้องไปต้อนรับแขกแล้ว เชิญตามสบายนะคะ... "
เธอเดินออกไปได้สองก้าว ก็หันกลับมาถามเขาว่า...
" จริงสิ !!! คุณเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก ยังไม่ค่อยสนิทกับฉันมากนัก ทำไมถึงเล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟังล่ะคะ ? "
" เพราะว่า... เธอคนนั้นเคยพูดเอาไว้ว่า... หลังแต่งงานแล้ว เธออยากจะเปิดร้านกาแฟเล็กๆอย่างนี้เหมือนกัน... !!! "
ชายหนุ่มคิดสักครู่ถึงตอบออกมา...
" อ๋อ !!! อย่างนี้เองหรือคะ... "
พูดจบเธอก็หันหลังกลับเดินไปต้อนรับแขกที่เข้ามาใหม่...
ชายหนุ่มมองตามร่างของเจ้าของร้านสาวนั้น...
น้ำตาเขาค่อยๆหยาดไหลออกมา เขาตัดสินใจไม่บอกเธอว่า....
แท้จริงแล้วเขามาที่ร้านนี้เพื่ออะไร...
แฟนของเขาคนนั้น อยู่ใกล้แค่เอื้อม...
แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเขา และ เธอ นั้น...
มันช่างไกลยิ่งนัก...
เศร้าจัง เฮ้อ....ความรัก
;kljj ouiy
นี่เหรอครับที่เค้า เรียก มันว่าความรัก ทำไหม มัน เพิ่งเกิด หรือว่า ความรัก เกินขึ้นได้ ตลอดเวลา
หากเราเผลออิอิออิ
อินเลยเรา สุดยอดเลยครับ เป็นผม คงจะ ทำแบบนี้ไม่ได้แน่ คนอ่อนไหวแบบเรา uilo คง uoiou แน่นอน ตายทั้งเป็น
เป็นเรื่องเล่าของคนๆนึง
นานมาแล้วชั้นเคยถูกจับให้ไปเล่นเกมๆนึงแบบที่ชั้นไม่เต็มใจ
แต่พอเล่นไปแล้วก้อประทับใจมากเลยทีเดียว
มันเป็นเกมเกี่ยวกับความรัก...
....มีคนตั้งขึ้นมาว่าจะมีสะพานไม้เล็กๆอยุ่ให้เดินไปจนถึงโดยที่หลับ
ตาถ้าใครสามารถเดินไปถึงได้โดยไม่ตกลงมาคุนและคู่รักของคุนจะเปนเนื้อคู่กันตลอดไป...
....ทุกคนจึงพยายามเดินแล้วหลายรอบแต่ก้อตกลงมาทุกทีบางคนถึงกับคิดว่าชั้นคงไม่มีเนื้อคู่แล้วล่ะสิ
จนมีคนๆนึงเดินไปถึงและไม่ตกลงมา
ทุกคนก้อถามว่าเดินยังไงหละถึงไม่ตก..พอคนๆนั้นตอบทุกคนก้อเงียบไปเลย :-\
เค้าบอกว่า"ชั้นแอบลืมตาเดินไง"... ooo
ลองคิดดูดิ
เพื่อความรักทุกคนยอมหลับตา..และยอมปฏิเสธสิ่งต่างๆที่ทุกคนผ่านมันโดยไม่มองอะไรเลย..
เค้าสั่งให้หลับตาเดินก้อยอมแล้วมันจะไปถึงได้อย่างไร..ในเมื่อตาเรามองไม่เห็นทาง..เวลามีความรัก
ลองเปิดตามองให้ไกล..อย่าปล่อยให้ความรักทำให้ตาบอด..ถึงแม้ลืมตาเดินแล้วยังตกลงมาอีกก้อคงไม่
เจ็บเท่าตกลงมาเพราะหลับตาเดิน..เพราะเราจะรู้ว่าต้องตกท่าไหนจึงจะเจ็บน้อยที่สุด
อ่านแล้วก็ น้ำตาซึมครับ คิดไปไกลว่า ถ้าเป็นเราละ จะเก็บความรู้สึกนั้นไว้ยังไง เฮ้อ ouiy
อ้างจาก: NooPHUNG เมื่อ 12 พฤษภาคม 2008, 00:10:17
เป็นเรื่องเล่าของคนๆนึง
นานมาแล้วชั้นเคยถูกจับให้ไปเล่นเกมๆนึงแบบที่ชั้นไม่เต็มใจ
แต่พอเล่นไปแล้วก้อประทับใจมากเลยทีเดียว
มันเป็นเกมเกี่ยวกับความรัก...
....มีคนตั้งขึ้นมาว่าจะมีสะพานไม้เล็กๆอยุ่ให้เดินไปจนถึงโดยที่หลับ
ตาถ้าใครสามารถเดินไปถึงได้โดยไม่ตกลงมาคุนและคู่รักของคุนจะเปนเนื้อคู่กันตลอดไป...
....ทุกคนจึงพยายามเดินแล้วหลายรอบแต่ก้อตกลงมาทุกทีบางคนถึงกับคิดว่าชั้นคงไม่มีเนื้อคู่แล้วล่ะสิ
จนมีคนๆนึงเดินไปถึงและไม่ตกลงมา
ทุกคนก้อถามว่าเดินยังไงหละถึงไม่ตก..พอคนๆนั้นตอบทุกคนก้อเงียบไปเลย :-\
เค้าบอกว่า"ชั้นแอบลืมตาเดินไง"... ooo
ลองคิดดูดิ
เพื่อความรักทุกคนยอมหลับตา..และยอมปฏิเสธสิ่งต่างๆที่ทุกคนผ่านมันโดยไม่มองอะไรเลย..
เค้าสั่งให้หลับตาเดินก้อยอมแล้วมันจะไปถึงได้อย่างไร..ในเมื่อตาเรามองไม่เห็นทาง..เวลามีความรัก
ลองเปิดตามองให้ไกล..อย่าปล่อยให้ความรักทำให้ตาบอด..ถึงแม้ลืมตาเดินแล้วยังตกลงมาอีกก้อคงไม่
เจ็บเท่าตกลงมาเพราะหลับตาเดิน..เพราะเราจะรู้ว่าต้องตกท่าไหนจึงจะเจ็บน้อยที่สุด
;khhg
ขอบใจมากครับที่ เตือนสติ ตอนนี้ ตาที่บอด ก็เริ่ม สว่างแล้วครับ ขอบใจมากครับ ghjk
บางครั้งรู้อยู่เต็มอกว่าหลับตาเดินผลมันจะเป็นยังไง ก็ยังมีคนพร้อมที่จะหลับตา
ก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมา ถ้าแน่ใจแล้ว :(
เฮ้อ อ่านแล้วเศร้าจัง คิดถึงสมัยก่อน คนที่เรารัก และคบกันมาระยะนึ่ง หายไปพร้อมสายลม โดยไม่บอกเหตุผลที่แท้จริงว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมไม่รับสายเรา ทำไมไม่ติดต่อเหมือนเคย ทุกวันนี้ยังเป็นปริศนาคาใจผมอยู่เลยว่าทำไม "รักแท้ดูแลไม่ได้" uilo