วันหนึ่ง ขณะที่แม่และ ลูกสาววัยรุ่นกำลังดูละครโทรทัศน์กันอยู่ในบ้านอย่างอบอุ่น จนกระทั่ง มีผู้ชายร่างสูงใหญ่ แต่งกายภูมิฐานเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกล่าวทักทายสองแม่ลูกอย่างสุภาพ...
ผู้ชาย : "สวัสดีครับ"
แม่ : "สวัสดีค่ะ" (พร้อมหันกลับมาบอกลูกสาวว่า) "หญิง...เรียก พ่อ สิลูก "
ลูกสาว : ทำหน้างวยงง?!?!? (พลางคิดในใจ) "ฉันมีพ่อเพียงคนเดียว คนนี้ไม่..เขาไม่ใช่พ่อฉัน หรือว่า แม่ฉันมีสามีใหม่ ไม่.. เป็นไปไม่ได้" ลูกสาว (เงยหน้ามอง แล้วก็ก้มหน้าลง แต่ในใจลึกๆ คิดเสียใจเป็นอย่างมาก พลางบอกตัวเองว่า) "ไม่..ไม่จริง"
แม่ : "แม่บอกให้เรียกพ่อไงจ๊ะ... เรียกพ่อสิ..!!!" แม่เริ่มโมโหที่ลูกสาวไม่ยอมเรียก...พ่อ
ลูกสาว : (คิดในใจ) " ไม่ฉันไม่ยอมรับนายคนนี้เป็นพ่อเด็ดขาด เขาไม่ใช่พ่อฉัน ฉันมีพ่อเพียงคนเดียวเท่านั้น"
แม่ : (โมโห..มาก) ตบศรีษะ ลูกสาวฉาดใหญ่ ดัง "เพี้ยะ!!!"
ผู้ชาย : (ตกใจ..!!) บอกผู้เป็นแม่ว่า "อย่าทำครับ อย่าทำ เขาไม่เรียกไม่เป็นไร ผมทนรอได้ครับ" ในขณะนั้น ลูกสาว เจ็บทั้งตัว และเจ็บทั้งใจ "ที่ทำไมแม่ถึงทำกับเราแบบนี้" พลางร้องไห้ไป สะอึกสะอื้นไป
แม่ : (โมโห..มากๆๆ) ตบลูกสาวอีกฉาดใหญ่ แล้วบอกว่า "แกนี่เรียกพ่อสิ ทำไมไม่เรียกพ่อ" ลูกสาว : สะอึกสะอื้น กลั้นใจพูด ออกมาเบาๆ ว่า "พ่อ" .... .... .... .... ... .. .
แม่ : "แกเรียกเบาอย่างนั้นพ่อแกอยู่หลังบ้านจะได้ยินเหรอ รีบไปบอกพ่อแกเลยนะ ว่าผู้จัดการธนาคารเขามา เร็วๆ เลยนะ เดี่ยวนี้ เลย
ลูกสาว : ?????????....!!!!!??????
รีบๆเรียกเลย เจ็บแล้ว
ลูกไม่ Get
น่าจะบอกไปตามพ่อสิลูก จะได้เข้าใจ jljhl
ตบหัวแม่มันเลย
คนล่ะเรื่องเดียวกันครับแต่สงสารลูกสาวโดนซะเยอะ ljhgf