"คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ ผมมีข่าวใหญ่มาบอก
ผมจะแต่งงานกับสาวสวยที่สุดในอำเภอนี้ เธอชื่อนิดหน่อยครับ
บ้านอยู่ถัดเราไปนิดเดียว"
หลังอาหารเย็นผ่านไป พ่อก็ดึงเต้ยศักดิ์ไปคุยกันสองต่อสอง
"ลูกเอ๋ยพ่อมีเรื่องคุยด้วย พ่อกับแม่แต่งงานกันมาสามสิบปีแม่ของลูกเป็นเมียที่ดี
เป็นแม่ศรีเรือนที่ไม่มีอะไรบกพร่อง
แต่เสียอย่างเดียวคือแม่เขาไม่เก่งเรื่องบนเตียง
พ่อเลยแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่นไว้เยอะ
ความจริงน่ะ นิดหน่อยเป็นพี่น้องกับลูก
เพียงแต่คนละแม่ลูกคงแต่งงานไม่ได้"
หัวใจของเต้ยศักดิ์แหลกสลาย มีอาการซึมเศร้าไปร่วมปี
กว่าจะทำใจได้และออกไปจีบสาวคนใหม่
ไม่นานนักก็กลับบ้านมาประกาศข่าวดี
"ผมคุยกับน้ำตาลแล้วครับ คุณพ่อคุณแม่ อีกสองเดือนเราจะแต่งงานกัน"
คราวนี้คุณพ่อดึงเอาตัวเต้ยศักดิ์ไปคุยกันสองต่อสองอีกครั้ง
"น้ำตาลก็เป็นน้องของลูกเหมือนกัน
พ่อเสียใจจริงๆที่ลูกจะไม่ได้แต่งงาน"
เต้ยศักดิ์หงุดหงิดจนคลั่ง ในที่สุดก็ตัดสิน ใจไปฟ้องแม่
"พ่อทำงี้ได้ไง พ่อเที่ยวไปมีลูกกับผู้หญิงอื่นทั่วอำเภอแล้วอย่างนี้
เมื่อไรผมถึงจะได้แต่งงาน พอผมไปรักกับสาวคนไหน
ก็กลายเป็นว่าจีบน้องสาวคนละแม่เข้าทุกที"
แม่ของเต้ยศักดิ์ได้ยินแล้วแทนที่จะโกรธ กลับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"อย่าไปสนใจที่พ่อพูดเลย ลูกเอ๋ย
ที่จริงแล้วเขาก็ไม่ได้เป็นพ่อของลูกหรอก
ก็แล้วไป แล้วเป็นใครละ jljhl
ลูกใครหว่า ?
อันที่จริงมันก็น่าจะได้แต่งตั้งแต่คนแรกแล้วแหละ