บุญเผ่ากับบุญสง่า หนุ่มหูหนวกทั้งสองคนชอบมานั่งคุยในสวนสาธารณะของหมู่บ้านเป็นป ระจำ เขาทั้งสอง
ใช้ภาษามือในการสื่อสารเรื่องชีวิตประจำวัน เรื่องสัพเพเหระอย่างออกรสชาติ
บุญเผ่า : เมื่อคืนผมไปเที่ยวดื่มเหล้าจนเพลินไปหน่อย พอเงยหน้าขึ้นดูนาฬิกาเห็นเป็นเวลาเที่ยงคืน ผมตก
ใจแทบแย่ คุณก็รู้อยู่แล้วว่าเมียผมดุมาก
บุญสง่า : แล้วคุณทำไง ?
บุญเผ่า : ผมเหรอ ผมใช้วิชาตีนแมวย่องเข้าบ้าน ผมรู้ว่าเมียผมเข้านอนแล้วจึงได้ค่อยๆคลานขึ้นเตียงอย่าง
เงียบเชียบที่สุด จนเมียผมไม่รู้สึกตัวเลย ผมหัวถึงหมอนรีบหลับทันที
บุญสง่า : คุณนี้ยอดเยี่ยมมากเลย ส่วนผมน่ะโชคร้ายนิดหน่อย คือว่า...เมื่อสองคืนก่อนผมก็ไปเที่ยวดื่มเหล้า
จนเพลินไปเหมือนกัน แต่ผมกลับถึงบ้านตอนตีสอง แย่จริงๆเมียผมนั่งตาถมึงทึงอยู่บนเตียง เขาใช้ภาษามือ
ถามผมว่าไปไหนมา ผมตอบว่าไปดื่มเหล้าที่บาร์บุญขจร
บุญเผ่า : แล้วเธอว่าเชื่อคุณหรือเปล่าล่ะ ?
บุญสง่า : เชื่อสิ แต่ว่าเธอก็ยังตั้งหน้าตั้งตาด่าผมอย่างสาดเสียเทเสียอยู่ดี ผมรำคาญมาก ผมบอกให้เขาหยุด
เสียทีเพราะมันดึกมากแล้ว บอกอย่างไรเธอก็ไม่ยอมหยุดจนผมเหนื่อยใจ
บุญเผ่า : โธ่เอ๊ย....ของกล้วยๆ
บุญสง่า : กล้วยอย่างไรไหนบอกซิ
บุญเผ่า : คุณดับไฟเสียก็สิ้นเรื่อง การสนทนาก็จะจบไปเอง
Good Idea
ง่ายแค่นี้เอง jljhl
ของกล้วยๆจริงๆ dsgjsd
จริงของเค้านะเนี่ย piuyty
piuyty ก้อมันของกล้วยๆๆ จิงอย่างที่เขาบอก pongz
5555
ทะเลาะกันก็ใช้ได้นะครับปิดไฟเนี่ย เขิน
นั่นซิ ปิดไฟก็มองไม่เห็นแล้ว 555+