cmxseed สังคมราตรี

หมวดหมู่ทั่วไป => สัพเพเหระ => หัวข้อที่ตั้งโดย: miracle maker เมื่อ 03 กรกฎาคม 2007, 06:57:48

ชื่อ: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: miracle maker เมื่อ 03 กรกฎาคม 2007, 06:57:48
(http://www.pic2us.net/full/146ec1d0.jpg)
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: notear เมื่อ 03 กรกฎาคม 2007, 07:14:47
สาธุ
:(
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: mammos69 เมื่อ 03 กรกฎาคม 2007, 09:20:58
เหมือนหน้าจอโน๊ตบุคท่านzizuเลยครับ
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: kobmoi เมื่อ 03 กรกฎาคม 2007, 10:28:18
อ้างจาก: mammos69 เมื่อ 03 กรกฎาคม 2007, 09:20:58
เหมือนหน้าจอโน๊ตบุคท่านzizuเลยครับ
หน้าจอคอมมีรูปพระคุณเจ้า.....
แต่ชอบเข้าเกะ เป็นชีวิตเลยครับทั่น..
อิอิ.....
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: ชายวัยทอง เมื่อ 23 กันยายน 2007, 00:01:16
(http://www.pic2us.net/full/da9a219d.jpg) (http://www.pic2us.net/)
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: lim6049 เมื่อ 23 กันยายน 2007, 00:16:50
lkTสาธุ  ๆๆๆๆๆ   ครับ ท่าน
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: Wunsen เมื่อ 23 กันยายน 2007, 01:29:43
ประทับใจมากครับ ทำให้ได้คิด แล้วรู้จักใช้ชีวิตอย่างพอเดพียง

ชอบตรงคำนึง น่าจะโดนใจใครหลายคน "มีภรรยาที่แสนดี แต่ไม่เคยแบ่งเวลาให้เธอเลย...มีไปทำไม?"

ใครที่มีภรรยาแล้ว ก็อย่าลืมรักภรรยาบ้างนะครับ

pp9
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: Nobody เมื่อ 23 กันยายน 2007, 02:12:55
เอ ผมว่าผมเห็นบทความเรื่อง"กิ๊ก" ที่ท่าน miracle maker เอามาแปะไว้นา :)
หายไปไหนแล้วหว่า >:(
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: miracle maker เมื่อ 23 กันยายน 2007, 02:20:47
กลัวอ่านแล้วสะเทือนใจนะครับ
เลยลบไปก่อน แต่ถ้าอยากอ่านเดี๋ยวจัดให้ใหม่ได้นะ
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: miracle maker เมื่อ 23 กันยายน 2007, 02:26:37
คำ?อุทธรณ์? ?ต่อกิ๊ก?ทั้ง?โลก?(1)     พระมหาวุฒิชัย? ?วชิรเมธี
     
ปุจฉา

?ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ? ?ครอบครัวเรามี?กัน?สี่คน? ?คือพ่อ?กับ?แม่? ?พี่สาว?และ?ก็หนูพ่อทำ?อาชีพรับราชการ? ?เป็น?ข้าราชการ? ?ซี? 10 ?ค่ะ? ?แม่?เป็น?ผู้?บริหาร?ใน?บริษัทเอกชนยักษ์?ใหญ่?แห่งหนึ่ง? ?ตลอดเวลาที่ผ่านมา? ?อย่างยาวนานหนูก็?เหมือนยาวนาน? ?หนูก็?เห็นพ่อ?กับ?แม่รัก?กัน?ดีจนหนู?ยัง?เคยคุย?กับ?พี่?กัน?อยู่?บ่อยๆ? ?ว่าวันหนึ่งข้างหน้า? ?หากมีครอบครัว?เป็น?ของตัวเองบ้าง? ?ก็?จะ?ขอยึดอย่างของพ่อ?กับ?แม่นี่?แหละ?เป็น?ต้นแบบ? ?ปกติพ่อ?เป็น?คนอารมณ์ดี? ?มี?ไมตรี?กับ?ทุกคน? ?ใคร?อยู่?ใกล้?จะ?รู้สึกอบอุ่นมาก? ?หนู?เคยไปที่ที่ทำ?งานของพ่อ? ?ก็รู้สึก?ได้?ว่าพ่อ?เป็น?ที่รักของลูกน้องมากมาย? ?แต่?ใคร?จะ?รู้ละคะว่า? ?วันหนึ่งจุดแข็งของพ่อ?กับ?จุดอ่อนกลาย?เป็น?จุดเดียว?กัน? ?เมื่อต้นปีมานี่?เอง? ?แม่?เริ่มระ?แคะระคายว่า? ?พ่อมีบ้านอีกหลังหนึ่ง? ?แม่?ไม่?เคยเชื่อข่าวลือนี้?เลย? ?เพราะ?อยู่?ด้วย?กัน?มาจนหนูอายุ? 23 ?แล้ว? ?รัก?กัน?มาขนาดนี้? ?พ่อ?จะ?ปันใจ?ให้?หญิง?อื่น?ได้?อย่างไร? ?วันที่มีคนมาบอกข่าวลือว่าพ่อแอบมีกิ๊ก? (ชู้) ?แม่?ยัง?ขำ?เลยว่า? ??เออ? ?ดูสิ? ?คนเรามัน?ไม่?รุ้?จะ?ทำ?ให้?คน?อื่น?เดือดร้อน?ยัง?ไง? ?ก็สู้อุตส่าห์แต่งนิยายหลอกเด็กขึ้นมา?? ?หนู?เองก็?เชื่อเช่นเดียว?กับ?แม่?เรา?จึง?ไม่?คิดอะ?ไร?กัน

?แต่?เมื่อ?ไม่?นานมานี้?เอง? ?ก็มีอา?ผู้?หญิงคนหนึ่งมาบอกแม่ว่า? ?ชัก?ไม่?เข้า?ท่า?แล้ว?นะ?เพราะ?เดี๋ยวนี้หน้าห้องของพ่อดู?เหมือน? ??มีอำ?นาจพิ?เศษ?? ?ที่?แม้?แต่พ่อเองก็กริ่งเกรงต่อหน้าธารกำ?นัล? ?อา?ผู้?หญิงคน?นั้น?ซึ่ง?รู้จัก?กัน?ดี?กับ?ครอบครัวของหนู?จึง?เริ่มสังเกต?ความ?สัมพันธ์ของพ่อ?กับ?หน้าห้อง? ?แล้ว?ความ?ก็?แตกเมื่ออาหญิงพบว่า? ?พ่อของหนู?ไม่?ซื่อต่อแม่?และ?ครอบครัวของหนูจริงๆ? ?วันที่?แม่?ได้?รับการยืนยันอย่างจริงจัง? ?แม่ร้องไห้?อยู่?หนึ่งวันเต็มๆ? ?วันรุ่งขึ้น?จึง?ขอนั่งคุย?กับ?พ่ออย่าง?เป็น?งาน?เป็น?การ? ?และ?พ่อก็ยอมรับอย่างลูก?ผู้?ชายว่า? ??พ่อพลาดไป?แล้ว?? ?วัน?นั้น? ?เป็น?วันที่?แม่? ?หนู? ?และ?พี่สาว? ?ร้องไห้? ?ยาวนานที่สุด?ใน?ชีวิต

?แม้พ่อ?จะ?พร่ำ?ขอโทษนับร้อยครั้ง? ?แต่พ่อก็กลาย?เป็น?คนแปลกหน้า?ไป?แล้ว? ?สำ?หรับพวกเรา? ?ทั้งๆ? ?ที่?อยู่?กัน?มานับกว่ายี่สิบปี? ?แต่พอว่าพ่อ?ไม่?ซื่อต่อแม่? ?ต่อพวกเรา? ?หนูก็รู้สึกทันทีว่าพ่อ?ไม่?ใช่?พ่อคนเดิมที่หนูรักเคารพอีกต่อไป? ?คำ?ขอโทษของพ่อ?ไม่?มี?ความ?หมายอะ?ไรเลย

?แม่บอกว่า? ?เรา?อยู่?กัน?มาจนลูกเรียนจบมหาวิทยาลัย?ทั้ง?สองคน? ?ใน?ชีวิตราบรื่นดี?ไม่?มีอะ?ไรขัดสน? ?ครอบครัวมีทุกอย่าง? ?ทั้ง?เงิน? ?ชื่อเสียง? ?บ้าน? ?รถ? ?ตำ?แหน่ง? ?เกียรติยศ? ?แต่?แล้ว?ทำ?ไมพ่อ?ยัง?มี?แก่?ใจมา? ??หักหลังแม่?? ?พ่อ?ไม่?ตอบอะ?ไร? ?ได้?แต่ขอโทษ? ?แล้ว?ก็ออก?จาก?บ้านไป? ?นับ?จาก?วัน?นั้น?เป็น?ต้นมา? ?แม่?และ?เราคือหนู?กับ?พี่ก็?เก็บทุกอย่าง?ไว้?เป็น?ความ?ลับ? ?แม่?และ?หนูรู้ดีว่า? ?ถ้า?เรื่องนี้รู้?ถึง?คนนอกเมื่อไหร่? ?ทุกคนคงอยากที่?จะ?ทำ?ใจยอมรับผลเสียที่?จะ?ตามมามากมาย

?ตอนนี้?แม่ผอมลงมาก? ?แม่ว่าพ่อ?จะ?มีคน?อื่น?ก็?ไม่?เป็น?ไร? ?แต่ที่?แม่?เจ็บใจก็คือทำ?ไมพ่อ?จึง?เล่นละคร?ได้?แนบเนียน?ถึง?เพียงนี้? ?แม่บอกหนูว่า? ?ให้?พ่อตายไปเสีย?ยัง?จะ?ดีกว่ามาทนรับรู้ว่าพ่อมี?ผู้?หญิงอีกคน?อยู่?ใน?ใจ? ?ตอนนี้?แม่? ?หนู? ?พี่สาว? ?(?และ?คิดว่าพ่อ?ด้วย)? ?ก็คงเจ็บปวด?ด้วย?กัน?ทั้ง?หมด? ?แม่พยายามพาหนู?และ?พี่?ไปพักผ่อนต่างประ?เทศนานแรมเดือน? ?พี่?ต้อง?ลาออก?จาก?งานมา?อยู่?เป็น?เพื่อนแม่? ?หนูก็?ต้อง?เลิกเดินตามฝันของตัวเอง? ?แต่การเดินทางไปต่างประ?เทศ?ไม่?ช่วย?อะ?ไรเลย? ?ตอนนี้พวกเราสับสน?กัน?มาก? ?หนู?เองก็สงสารแม่? ?พี่ก็พลอย?ไม่?เป็น?อันทำ?งาน? ?หนูรู้ว่าปัญหาอย่างนี้?แก้? ?ไม่?ได้?ง่ายๆ? ?แน่นอน? ?ที่?เขียนมานี้ก็?ไม่?ได้?คิดว่า?จะ?ได้?รับคำ?ตอบสำ?เร็จรูปอะ?ไรเพียงแต่หนูอยากระบาย? ?อยาก?ให้?สังคม?ได้?รับรู้ว่า? ?การที่?ผู้?หญิงคนหนึ่ง?เข้า?ไป? ??ก้าวก่าย?? ?ใน?ครอบครัวของคน?อื่น?นั้น? ?มันทำ?ให้?คน?อื่น?เขา?เจ็บ?กัน?อย่างไร

?หนูขอร้อง? ?ขอฝากไป?ยัง?ผู้?หญิงอีกมากมายที่คิด?จะ?แย่งของรักของหวงของคน?อื่น?ไป?เป็น?ของตัวเองว่าขอ?ให้?คิด?ถึง?หัวอกคน?อื่น?ที่?เขา?เป็น?แม่? (ภรรยา) ?เป็น?ลูก? ?ให้?มากๆ? ?หน่อย? ?เพราะ?ใน?นาทีที่คุณมี?ความ?สุข?กับ?ของรักที่?แย่งมา?ได้?นั้น? ?มีคนอีกมากมายที่ทุกข์?แทบว่า?จะ?ฆ่าตัวตาย? ?หนูขอ?ให้?ใครก็ตามที่กำ?ลังหลงผิด? ?เห็นสามีของชาวบ้าน?เป็น?ผู้?ที่น่า?แย่งยื้อมาครอบครอง? ?จงถอนตัวออกมา?เสีย?จาก?วงจรของบาปกรรมนี้?ด้วย?เถิด? ?คนที่มี?ความ?สุข? ?ด้วย?การสร้างทุกข์?ให้?คน?อื่น?นั้น? ?หนู?เชื่อว่าสักวันหนึ่งกรรม?ต้อง?ตามสนองอย่างแน่นอน

?ขอกราบของพระคุณอาจารย์ที่?เปิดช่องทาง?ให้?หนู?ได้?บอกกล่าว?ความ?ทุกข์นี้?กับ?สังคมไทย? ?ขอ?ให้?เรื่องราว?ใน?ครอบครัวของหนูจง?เป็น?อุทาหรณ์?ให้?กับ?ครอบครัว?อื่นๆ? ?ด้วย?เถิด

MPLOY/?กรุงเทพฯ

ข้อมูล?จาก? ?เนชั่นสุดสัปดาห์
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: miracle maker เมื่อ 23 กันยายน 2007, 02:28:26
คำ?อุทธรณ์? ?ต่อกิ๊ก?ทั้ง?โลก?(จบ)     พระมหาวุฒิชัย? ?วชิรเมธี
     
วิสัชนา


?ชีวิตของคนเรา?เหมือน?กับ?ตัว? W ?จริงๆ?
?วันหนึ่งขึ้น? ?อีกวันหนึ่งอาจลง
?วันหนึ่งลง? ?อีกวันหนึ่งขึ้น
?วันหนึ่งขึ้น? ?อีกวันหนึ่งอาจลง
?วันหนึ่งลง? ?อีกวันหนึ่งขึ้น


?สมการแห่งชีวิต?นั้น? ?พระพุทธเจ้าสรุปว่า? ??ชีวิต? = ?เกิดขึ้น? ?ตั้ง?อยู่? ?ดับไป??
?ไม่?มีอะ?ไร?ใน?โลกนี้ที่?เกิดขึ้น?แล้ว?จะ?ไม่?ดำ?รง?อยู่? ?สิ่ง?ใด?ก็ตามที่ดำ?รง?อยู่?แล้ว?จะ?ไม่?ดับไป?นั้น?ไม่?มี? ?ความ?สุขที่?เคยเกิดขึ้น? ?จะ?ดำ?รง?อยู่?ชั่วคราว? ?แล้ว?ก็ดับไป? ?ครั้นพอดับไป?แล้ว? ?สักวันหนึ่งก็?จะ?มี?ความ?สุข?ใหม่?เกิดขึ้นอีก? ?แล้ว?ก็ดำ?รง?อยู่?และ?ก็?จะ?ดับไปตามวัฎจักรของ?ความ?เป็น?อนิจจัง? ?ความ?ทุกข์ก็?เป็น?ไป?ใน?ทำ?นองเดียว?กัน? ?ใน?เบื้องแรก?จึง?ขอ?ให้?หนูรู้?ให้?เท่า?ทันธรรมดาชีวิต? ?ว่าชีวิต?จะ?เป็น?อย่างนี้? ?เรา?ต้อง? ??รู้?เท่า?ทัน?? ?มัน?ให้?ได้


เมื่อเกิดปัญหาขึ้นมา?ใน?ชีวิต? ?อย่า?เพิ่งด่วน?เป็น?ทุกข์ทันที? ?แต่ขอ?ให้?ตั้งหลัก?ให้?ได้?เสียก่อน? ?อย่างรีบร้อน? ?ตี?โพยตีพายมากนัก? ?จงยินดีต้อนรับ?ความ?ทุกข์?เงียบๆ? ?อย่างมีสติ? ?จาก?นั้น?ลองพิจารณาดูชีวิตว่า? ?ที่มันดำ?เนินมาอย่าง?นั้น?เป็น?เพราะ?อะ?ไร? ?เหตุปัจจัยของมัน? ?อยู่?ตรงไหน? ?ถ้า?พิจารณาอย่างมีสติ? ?เรารู้?เท่า?ทันว่า? ?ปราฏกการณ์ต่างๆ? ?ใน?ชีวิต?ไม่?ใช่?ของแปลก?ใหม่?อะ?ไร? ?วันหนึ่งชีวิต?จะ?เป็น?อย่างนี้? ?คือมีสุข?แล้ว?จะ?มีทุกข์? ?มีทุกข์?แล้ว?จะ?มีสุข


แล้ว?ก็อย่าประมาท? ?คิดว่า?เรา?เป็น?คนพิ?เศษ? ?ที่?ความ?ทุกข์?ซึ่ง?เคยเกิดขึ้น?กับ?คน?อื่น?จะ?ไม่?คุกคามเรา? ?ความ?ทุกข์?นั้น?ไม่?เคยเลือกที่รักมักที่ชังหรอก? ?ความ?ทุกข์มี?โอกาสเกิดขึ้น?ได้?กับ?คนทุกคนพอๆ? ?กับ?ที่คนทุกคนมี?โอกาสพ้นทุกข์?ได้?อย่าง?เท่า?เทียม?กัน


?วัน?ใด?ที่มีสุข? ?ก็?ไม่?ควรประมาท? ?วัน?ใด?ที่มีทุกข์ก็?ไม่?ควรเศร้าอย่างสิ้นคิด
?พระพุทธศาสนาสอน?ให้?เรามีท่าทีต่อชีวิตเสมือนหนึ่งว่า? ?เรากำ?ลัง?เป็น?นักศึกษามหาวิทยาลัยชีวิต? ?กล่าวคือ? ?ต้อง?พร้อมที่?จะ?เรียนรู้บทเรียนต่างๆ? ?ที่กำ?ลังประ?เดประดัง?เข้า?มาสู่ชีวิตของเรา?อยู่?เสมอ? ?บทเรียนบาทบทก็ยากแสนยาก? ?บางบทก็ง่ายแสนง่าย? ?แต่?ไม่?ว่าบทเรียน?จะ?มา?ใน?รูป?ใด?ก็ตาม? ?นักศึกษา?แห่งมหาลัยชีวิตก็?ไม่?ควรประมาท


ใน?อดีตมีสตรีคนหนึ่งเคนหลงผิด?ไม่?เชื่อฟังคำ?ของพ่อแม่? ?หนีตาม?ผู้?ชายออก?จาก?บ้านไป? ?เธอมีครอบครัว?เล็กๆ? ?อยู่?อย่างยากลำ?บาก?กับ?สามี?และ?ลูกสองคน? ?ต่อมาสามีตาย?เพราะ?ถูกงูกัด? ?ลูกคน?เล็ก?ตาย?ใน?อุทกภัย? ?เธอเองเสียสิต?เพราะ?พิษทุกข์รุมเร้าจน?เป็น?บ้า? ?แต่พอ?ได้?มาพบ?กับ?พระพุทธเจ้า? ?เธอก็?สามารถ?ก้าวข้าม?ความ?ทุกข์?นั้น?มา?ได้?อย่างปลอดภัย?


?เป็น?ไป?ได้?ไหมว่า? ?บางทีนาทีที่?เรามี?ความ?ทุกข์?ถึง?ที่สุด?นั้น?เอง? ?อาจ?เป็น?นาที?เดียว?กับ?ที่ชีวิตของเรา?จะ?ได้?รับบทเรียนของการมี?ความ?สุขที่สุดก็?เป็น?ได้

?ขอ?ให้?เชื่อมั่นว่า? ?ไม่?ว่าชีวิต?จะ?ผันแปรไปอย่างไรก็ตาม? ?ก็จงรักษา? ??ดวงชีวิต?? ?ของคุณเอา?ไว้?ให้?ดีที่สุด? ?ความ?ทุกข์?นั้น? ?ไม่?ว่า?จะ?มา?ใน?รูปไหน? ?แต่วันหนึ่ง?ความ?ทุกข์?นั้น?ก็?จะ?แตกดับไป? ?แต่?ถ้า?ชีวิตของคุณแตกดับลงไป?แล้ว? ?(?จะ?ด้วย?เหตุ?ใด?ก็ตาม) ?คุณ?ไม่?อาจ?จะ?เรียกชีวิต?นั้น?คืนมา?ได้?ใหม่?อีก?แล้ว? ?ใน?บรรดาสิ่งที่มีค่า?ทั้ง?หมด?ใน?ชีวิตคนเรา? ??ชีวิต?? ?นับ?เป็น?ของสูงค่าที่สุด? ?รักษาชีวิต?ไว้? ?บางทีการที่?ใครสักคนหนึ่งไป?จาก?เรา? ?อาจ?เป็น?จุดตั้งต้น? ?ของการ?ได้?เริ่มต้นสิ่งดีๆ? ?ให้?กับ?ชีวิต?ใหม่?ที่?เหลือก็?เป็น?ได้
?คุณพ่อของหนู?นั้น? ?ท่านพลาดไป?แล้ว?เชื่อว่าท่านก็คงเจ็บ?ไม่?น้อยเช่น?กัน?ขอ?ให้?หนู?และ?แม่?เข้มแข็ง?ให้?มาก? ?อย่า?ให้?การก้าวผิดของคนๆ? ?หนึ่ง? ?ต้อง?มาทำ?ให้?คนที่?เหลือพลอยก้าวผิดตามไป?ด้วย?เลย


อย่า?ให้?รอยเปื้อนบนเสื้อผ้าของคน?อื่น? ?กลายมา?เป็น?รอยเปื้อนบนเสื้อผ้าของเรา?เลย? ?ถ้า?เรารู้ว่าคน?อื่น?เปื้อนเปรอะ? ?ก็จงบอก?เขา?ให้?ซักรอยเปื้อน?นั้น?ออกเสีย? ?หาก?เขา?ไม่?ฟัง? ?ก็จง?อยู่?ห่างๆ? ?เขา?ไว้? ?แต่อย่าทำ?ร้าย?เขา? ?คนที่?ใส่?เสื้อผ้า?เปื้อน?นั้น? ?ถึง?อย่างไรก็?ไม่?อาจนอนหลับอย่างมี?ความ?สุขไป?ได้?ตลอดคืนหรอก?ถ้า?หนู?เห็นคนๆ? ?หนึ่ง? ?เอามีดแทงตัวเองจนเจ็บสาหัส?อยู่?แล้ว? ?หนูควร?ช่วย?เขา?ถอดมีด?นั้น?ออก? ?อย่าหยิบเอามีด?จาก?เขา?มา?แทงเรา?ให้?เจ็บตามไป?ด้วย?เลย


?ความ?ทุกข์?ทั้ง?ปวง?ใน?โลกก็?เหมือนพายุฝนนั่นแหละ? ?มันเพียงแต่พัดผ่าน?เข้า?มา? ?และ?ไม่?ว่ามัน?จะ?พัดรุนแรงแค่?ไหนก็ตาม? ?สุดท้ายมันก็?จะ?ไม่?พัดกระหน่ำ?อยู่?ชั่วนาตาปีหรอก? ?เรา?ต้อง?หยัดยืนผ่านฤดูกาลแห่งชีวิตต่อไป?ให้?ได้?อย่างมั่งคง

?พระพุทธเจ้า?เคยตรัสว่า? ?การ?อยู่?ใน?โลก?ให้?ดี?นั้น? ?เรา?ต้อง?เรียนรู้กติกาของโลกเอา?ไว้?บ้าง? ?ไม่?เช่น?นั้น? ?จะ?กลาย?เป็น?นักกีฬาที่ทำ?ผิดกติกาของโลก?อยู่?เรื่อยกติกาของโลกที่ควรเรียนรู้?เอา?ไว้?เพื่อ?ให้?ใจมีภูมิคุ้ม?กัน?ต่อ?ความ?ทุกข์? ?ก็คือ?



1. ?เราทุกคนล้วนมี?ความ?แก่?เป็น?ธรรมดา? ?ไม่?มี?ใครล่วงพ้น?ความ?แก่?ไป?ได้?
2. ?เราทุกคนล้วนมี?ความ?เจ็บ?เป็น?ธรรมดา? ?ไม่?มี?ใครล่วงพ้น?ความ?เจ็บไป?ได้
3. ?เราทุกคนล้วนมี?ความ?ตาย?เป็น?ธรรมดา? ?ไม่?มี?ใครล่วงพ้น?ความ?ตายไป?ได้
4. ?เราทุกคนล้วน?ต้อง?พลัดพราก?จาก?ของ?จาก?ของรัก?/?คนรัก?เป็น?ธรรมดา? ?ไม่?มี?ใครล่วงพ้น?ความ?พลัดพรากไป?ได้
5. ?เราทุกคนล้วนมีกรรม?เป็น?ของตัวเอง? ?เราทำ?กรรม?ใด?ไว้? ?ดี?หรือ?ชั่วก็ตามต่างก็?ต้อง?เป็น?ทายาทรับผลของกรรม?นั้นๆ? ?ด้วย?ตนเอง
?ลองพิจารณากติกาของการ?เป็น?คนเหล่า?นั้น?ดู?ให้?ดี?เถิด? ?แล้ว?จะ?ทำ?ให้?เรา?เชื่อมั่น?ใน?การมีชีวิต?อยู่?ใน?โลก?ได้

?อย่างเข้มแข็งมากขึ้น

?เมื่อ?ไม่?นานมานี้?เอง? ?ผู้?เขียนไปบรรยายพิ?เศษที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์? ?ขากลับแวะที่ร้านหนังสือท่า

?พระจันทร์? ?บนฟุตบาท? ?ผู้?เขียนพบคนขอทานคนหนึ่ง? ?ซึ่ง?เท้าขาด? ?มือขาด? ?ต้อง?ใช้?วิธี?เลื้อยไปบนฟุตบาทเพื่อขอทาน? ?ใน?ตัว?เขา?มี?เพียงดวงตาอันใสแจ๋ว?เท่า?นั้น?ที่สะท้อน?ให้?เห็นว่า? ?ถึง?แม้ชีวิต?จะ?สิ้นไร้ทุกอย่าง? ?แต่?เขา?ก็คงอยาก?จะ?มีชีวิต?อยู่?ต่อไป? ?หนูลองเปรียบเทียบดูนะ? ?คนๆ? ?นี้?เขา?แย่กว่าหนู? ?เขา?ทุกข์กว่าหนูสักกี่ร้อย?เท่า? ?ใน?แต่ละคืน?เขา?จะ?นอนที่?ไหน? ?เราก็?ยัง?จิตนาการ?ไม่?ออก? ?แล้ว?ชีวิตที่ผ่านมา? ?เขา?ใช้?อกเลื้อยไปเจออะ?ไรมาบ้าง?แล้ว?เราก็?ไม่?รู้? ?แต่?แม้?จะ?ทุกข์?ถึง?เพียงนี้? ?เขา?ก็?ยัง?อยากที่?จะ?มีชีวิต?อยู่?ต่อไป

?การ?ได้?เกิดมา?เป็น?มนุษย์?นั้น? ?เป็น?พรที่วิ?เศษที่สุด?แล้ว?สำ?หรับชีวิตคนเราหนูจงรักษาพรข้อนี้?ไว้?ให้?เกิดประ?โยชน์สูงสุด? ?จงอย่าทำ?พรพิ?เศษนี้สิ้นไร้คุณค่า?เพียง?เพราะ?ต้อง?การประชดบางสิ่งบางอย่าง?หรือ?บางคน


?ความ?ทุกข์ที่ผ่าน?เข้า?มา?ใน?ชีวิตของคนเรา?นั้น? ?ขอ?ให้?หนูถือเสียว่า?เปรียบเหมือนเม็ดทราย?ใน?รองเท้า? ?มันอาจทำ?ให้?หนูรำ?คาญบ้าง? ?แต่?เชื่อเถิดว่า? ?ถืออย่างไรมันก็?ไม่?ทำ?ให้?หนู?ถึง?ตายแน่? ?ขอ?เป็น?กำ?ลังใจ?ให้?อยู่?สู้ชีวิตต่อไป? ?ทั้ง?คุณแม่? ?พี่สาว? ?และ?ตัวหนู?เอง

?ข้อมูล?จาก? ?หนังสือพิมพ์? ?เนชั่นสุดสัปดาห์
ชื่อ: Re: กระทู้..ยก.ระดับ.จิตใจ
โดย: Nobody เมื่อ 23 กันยายน 2007, 03:00:34
สะเทือนใจยังไงเหรอครับ
ผมว่าสัจจธรรมยังไงก็เป็นสัจจธรรมวันยังค่ำครับ

สิ่งที่สังคมทำกันทั่วไป ยอมรับกันทั่วไป ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไปนี่ครับ
เดี๋ยวนี้ผมคิดว่าเพราะความมักง่ายของคน ทำให้เกิดความเชื่อหรือค่านิยมผิด ๆ ขึ้นมาครับ

สิ่งที่คุณ miracle maker นำมาฝากกันนี้
ผมว่าคนที่จะได้เข้ามาอ่านก็มีไม่มากหรอกครับ
ส่วนใหญ่คนเข้าบอร์ดนี้ ก็คงไปหา"การบ้าน"กันซะมากกว่าครับ อิอิ

สุดท้าย บทความเหล่านี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับปัญญาของแต่ละบุคคลที่อ่านด้วยครับ
หากเขายังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ เขาก็คงเห็นว่าบทความนี้เป็นเรื่องไร้สาระ

แต่ถ้าสักวัน ใจของเขาสงบและได้กลับมาอ่านบทความนี้ใหม่ โดยไม่ได้มีความลำเอียงในใจ
เขาอาจจะมองเห็นก็ได้ว่าลึก ๆ แล้ว เขาเองก็คงไม่อยากตกอยู่ในสภาพของผู้ที่เสียใจเช่นกัน

เมื่อไม่อยากเป็นผู้ที่เสียใจ เขาก็อาจจะเลิกคิดที่จะทำให้คนรอบข้างของเขาเสียใจได้
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำลงไป สุดท้ายเราก็ต้องได้รับผลเหล่านั้นคืนมาสู่ตัวเราในสักวันหนึ่ง
(และความรุนแรงอาจจะมากกว่าที่เราเคยทำคนอื่นเขาไว้ด้วยซ้ำไปครับ หุหุ)