ชายผู้ถูกรถชนขณะกำลังข้ามถนน และสลบไป2วันเต็มๆ ก่อนที่จะฟื้น รู้สึกตัวขึ้นมา
ลืมตาขึ้นช้าๆ ผ่านม่านมัว ของน้ำตา ภาพแรกที่เห็นคือภรรยาเขา นั่งเกาะอยู่ข้างๆ เตียง นั่นเอง
น้ำตาแห่งความปิติ ของเธอไหลอาบแก้มที่เขาฟื้นขึ้นมา เขากุมมือเธอไว้แน่น อบอุ่น มั่นคง
หลังจากพยายามอยู่นาน เขาหลุดคำพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เต็มตื้น "คุณเป็นคนเดียว จริงนะ ที่อยู่ข้างกายผมเสมอมา"
"ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย ตอนเรายังเป็นแฟนกันใหม่ๆ ผมสอบตกแล้วตกอีก ก็มีคุณอยู่เคียงข้างให้กำลังใจผมสู้ใหม่ ไม่ท้อถอย "
เธอ บีบมือเขาแน่นขึ้น น้ำตารินเรื่อยๆ ขณะเขาพูดต่อ "เมื่อผมตระเวนสมัครงานตามบริษัทใหญ่ๆ แล้วก็ไม่เคยถูกเรียกตัวแม้ซักครั้งเดียว ก็ยังมีคุณอยู่ข้างกาย คอยตัดโฆษณาสมัครงานให้ผม... "
" กระทั่ง ผมได้เริ่มงานในบริษัทเล็กๆ จนได้รับผิดชอบงานใหญ่มาชิ้นนึง แต่ที่สุดผมทำมันพังเพราะความเลินเล่อ ก็ยังเป็นคุณ อีกนั่นแหละที่อยู่เคียงคู่ผมตรงนั้น" เขาพูดต่อ มองจ้องไปในดวงตาที่เอ่อคลอด้วยน้ำตาของเธอ
"แม้จนกระทั่งผมได้งาน ใหม่หลังจากโดนไล่ออกมาพักใหญ่ๆ แต่ผมก็ไม่เคยได้เลื่อนตำแหน่ง ความขยันผมไม่เคยมีใครเห็น ผมต้องอยู่ในตำแหน่งเดิม ตั้งแต่วันเริ่มงาน มาจนถึงวันนี้ ก็ยังมีคุณเคียงข้างผม ไม่เคยห่าง หรือหนีไปไหนตลอดมา
ด้วย น้ำตาเอ่อคลอเต็มนัยน์ตา เธอ ฟังสามีพูดต่อ ไป "แล้วตอนนี้ผมประสบอุบัติเหตุ ตื่นฟื้นขึ้นมา ก็มีแต่คุณเพียงคนเดียวอยู่เคียงข้างผมตรงนี้...........
ที่รัก...................
ผมคิดว่าผมมีบางอย่างในใจ ที่อยากจะบอกคุณให้รู้เหลือเกิน...
เธอโถมตัวลงบนเตียงกอดเขาไว้ แนบแก้มชุ่มน้ำตา กับแผ่นอกอบอุ่นของเขา สะอื้นฮักด้วยความตื้นตัน
แล้วเขาก็พูดต่อไปว่า.................
............................."ผมคิดๆ ดู แล้วนะ ...คุณ นี่มัน ตัวซวยจริงๆว่ะ "
กำลังจะจบด้วยดีไม่น่าเลย uilo
อย่างงี้ ไม่น่าให้ฟื้นนะเนี่ย sgsdgas
โอ้ มีเหตุผล dsgjsd dsgjsd
ถ้าให้เดาเหตุการณ์ต่อ ... เรื่องที่เกิดต่อจากนั้น จะซวยกว่าที่ว่ามาเยอะๆ เลยแหละ kjhg kjhg