บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ให้เราครอบครอง...
ไม่ผิด หากจะรักคนมีเจ้าของ แต่จะผิด...หากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน...
หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรัก และยืนเฉยๆเพื่อรับมัน.....ไม่ใช่การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา...
ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรัก มันอิ่มเอม และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน...
ความรัก จะเกิดขึ้น เมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของคนสองคน...
ความรัก มิใช่การเข้าไป เป็นชีวิตเขา แต่คือการเข้าไป.....อยู่ข้างๆชีวิตเขา...
คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรา รัก แต่ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย...
ความรัก ระยะแรก ทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น ทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง ความรัก...
แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า...
ในวันที่ความรักคงที่ สารกระชุ่มกระช่วยงดทำงาน
สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ ความเข้าใจล้วนๆ...
ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน
และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก...
บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก
มักจะเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย...
ผู้ชายแสดง ความรัก ด้วยการกระทำ
ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่า รักจากคำพูด...
:( ซึ่งใจจังคับ ขอบคุณ :(
.....ความรัก.....ทำให้เราตาบอด
อ้างจาก: wissly เมื่อ 03 มกราคม 2009, 01:31:19
ผู้ชายแสดง ความรัก ด้วยการกระทำ
ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่า รักจากคำพูด...
ช่าย..ส่วนมากเป็นเช่นนั้น 0okl