วันนี้มาเขียนเรื่องเครียดๆกันบ้างนะครับ
พอดีวันก่อนเจอกับตัวเองมา เลยเอามาแชร์ให้เพื่อนๆได้รับทราบกัน
เรื่องที่จะนำมาเขียนต่อไปนี้เป็นศาสตร์แห่งการซื้อใจคน
คนหลายคนอาจจะเป็นพวกชอบที่จะ Corruption อยู่แล้ว เราจะไม่พูดถึงคนพวกนี้
ที่เราจะพูดถึงคนดีมือสะอาด การซื้อใจพวกนี้นั้นค่อนข้างยาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
การติดสินบนคนจำพวกนี้จึงจำเป็นจะต้องใช้"ของที่มิอาจจะปฏิเสธได้"
ในสมัยราชวงค์ฉินเรืองอำนาจ มีเจ้ารัฐเอี้ยนนามว่าไท้จือตัน
ไท้จือตันพบจอมยุทธคนนึงชื่อว่า จิงเคอ แต่จิงเคอเป็นจอมยุทธผดุงคุณธรรม
ไม่ยอมทำเรื่องที่ผิดมโนธรรม ไท้จือตันจึงเริ่มเข้าไปตีสนิท
วันนึงจิงเคอโยนก้อนหินเล่นอยู่ข้างทะเลสาบ ไท้จือตันจึงเข้าไปขอเล่นด้วย
แต่ต่างกันตรงที่จิงเคอโดยหิน ส่วนไท้จือตันใช้ทองก้อนโยนแทน
เพราะไท้จือตันรู้ว่าถ้าจะเอาทองให้จิงเคอฉยๆ จิงเคอจะต้องไม่รับแน่
การกระทำแบบนี้ถึงแม้จิงเคอจะไม่ได้รับเงินจากไท้จือตันแต่ก็รู้สึกว่าตนเป็นต้นเหตุให้ไท้จือตันเสียทองจำนวนมาก
เช้าวันหนึงไท้จือตันกับจิงเคอควบม้าตัวโปรดเล่นเป็นระยะทางกว่า 100 ลี้
จิงเคอพูดออกมาว่า "ม้าท่านพี่ควบได้ระยะทางไกลขนาดนี้คงจะมีปอดที่ใหญ่มาก"
ดังนั้นเมื่อไท้จือตันได้ยินจึงฆ่าม้อตัวโปรดควักเอาปอดออกมาให้จิงเคอดู
เมือตกกลางคืนไท้จือตันบอกว่าจะเลี้ยงเหล้าจิงเคอ จิงเคอไม่ยอมไท้จือตันก็ไม่ขัดขืน
ปล่อยให้จิงเคอเป็นเจ้าภาพมื้อนั้น ครั้นเมื่อมีมีนางแสดงมาดิดพินให้ฟัง จิงเคอก็ชมออกมาว่า "มือแม่นางงดงามยิ่ง"
ไท้จือตันจึงสั่งให้คนไปตัดมือของนางแสดงคนนั้นมาใส่กล่องให้จิงเคอเป็นของขวัญ
บ่อยครั้งที่จิงเคอเอ่ยว่า "ไท้จือตันดีต่อเราเกินไปแล้ว"
สุดท้ายเรื่องนี้จบลงด้วยว่าจิงเคอเดินดุ่มๆเข้าไปปลงพระชนจิ๋นซีฮ่องเต้ตามคำสั่งของไท้จือตัน
ถึงแม้ว่าจะไม่สำเร็จก็ตาม แต่ที่จีนมีสุภาษิตที่ว่าเลี้ยงคน 10 ปี เพื่อใช้เพียงหนึ่งวัน
อย่าว่าแต่บุคคลธรรมดาอย่างจิงเคอ แม้กระทั้งท่านโพธิธรรมภิกขุ (ปรมาจารย์ตักม้อ)
ตั้งใจว่าในชีวิตนี้จะไม่รับลูกศิษย์ พระเสิ่นกวงขอเป็นลูกศิษย์ตั้งแต่วันแรกที่พบพระโพธิธรรม
แต่ท่านก็ไม่รับซักที พระเสิ่นกวงจิงตัดแขนตัวเองมอบให้พระโพธิธรรม
ถึงแม้ว่าท่านมีจิตใจสงบราบเรียบเหมือนน้ำแต่ก็ไม่วายรับพระเสิ่นกวงเป็นศิษย์ก้นกุฏิ
ท่านเองก็คงคิดได้ว่าจิตใจท่านยังไม่สงบพอ จึงทำการนั่งวิปัสนาโดยหันหน้าเข้ากำแพงถึง 9 ปีเต็ม
ที่ประเทศญี่ปุ่นมีแกงค์ที่ชื่อว่า"ยากุซ่า"
เมื่อชนชั้นระดับหัวหน้าทำงานพลาดมักจะตัดนิ้วตัวเองมอบให้แก่ผู้อาวุโส
ถึงแม้ว่าผู้อาวุโสไม่ได้อยากได้นิ้วมันเท่าไหร่แต่ก็จำเป็นจะต้องรับไว้
เพราะยังไงก็ไม่อาจใส่กลับคืนให้กลับเจ้าของได้
แล้วก็มักจะยกโทษให้กับผู้ที่กระทำความผิดนั้น
วันก่อนผมเป็นตัวแทนองค์กรรัฐแห่งหนึ่ง ไปติดต่องานที่กรุงเทพ
โดยเป็นตัวแทนไปหาบริษัทมารับเหมาโปรเจคมูลค่าหลายล้านเหมือนกัน
ผมค่อนข้างมันใจตัวเอง ว่าผมเล่นการเมืองพวกนี้ได้ดีพอสมควร
ผมไม่พลาดให้กับใครง่ายๆ แต่แล้วผมก็ได้มาเจอนักธุรกิจสิงคโปร์คนนึง
เค้าชวนผมไปนั่งคุยงานที่ร้านอาหาร เค้าว่าเป็นร้านอาหารของเค้าเอง ไม่ต้องเกรงใจ
ผมก็คิดว่าคุยกันแปปเดียวก็ไม่มีอะไรมาก คุยไปคุยมาอยู่ๆก็มีสเต็กโกเบมาวางตรงหน้า (จานละประมาณ 3000)
ผมจะไม่เอาก็ไม่ได้ เพราะว่าเค้าทำออกมาแล้ว พอกัดไปคำแรกรู้ได้เลยว่าเป็นสเต็กโกเบที่เลี้ยงวัวด้วยเบียร์จริงๆ
เพียงแต่ว่ามันดิบไป ผมก็เรียกบริกรให้กลับไปอุ่นใหม่ พอบริกรมาถึงเท่านั้นไอ้เจ้าของร้านคนนี้แทบพ่นไฟได้
เรียกบริกร เรียกกุ๊กมาด่า บอกว่าทำสเต็กแบบนี้ให้ลู้ค้าได้ยังไง ให้เอาไปทิ้งแล้วเปลี่ยนจานใหม่มาเลย
กุ๊กก็หน้าจ๋อยไปทำมาใหม่ พอมาจานใหม่ผมก็รู้สึกว่ามันดิบพอกัน แต่ก็ไม่กล้าบอกอีกกลัวเค้าเรียกกุ๊กมาตบ (กุ๊กคนนี้สวยมากๆครับ)
ไอ้เจ้าของร้านยังมีหน้ามาบอกอีกว่า "ถ้าไม่อร่อยก็ Reject ได้นะ ไม่ต้องฝืนกิน"
กินไปซักพักได้ยินเสียงดัง "ป๊อก" พอกันไปดูพบว่ามีการเปิดไวน์อีก 1 ขวด บริกรจะมารินให้ผมผมบอกว่าไม่เอา
เพราะเดี๋ยวผมต้องไปธุระต่ออีกที่หนึ่ง ผมไม่อยากเมา ซักพักก็มีเสียงดัง "ป๊อก" อีกทีนึง ปรากฏว่าทีนี้เป็นการเปิดไวน์ขาว
เจ้าของร้านบอกว่าไวน์แบบนี้กินยังไงก็ไม่เมา ไหนๆเค้าก็เปิดแล้วก็กินเป็นเพื่อนกันหน่อย
ผมก็จำใจกินเพราะไม่งั้นเดี๋ยวมันเปิดอีกขวด สุดท้ายผมก็ปลีกตัวออกมาได้
คนๆนี้ฝีมือการติดสินบนไม่ธรรมดาจริงๆ ช่วงขากลับคนขับรถผมขับมาได้ถึงนครสววรค์แล้ว
ไอ้เจ้าของร้านคนนี้มันก็โทรมาหาผม ถามว่า "ไวน์วันก่อนที่กินนั่นอร่อยไม๊"
ผมบอกว่า "อร่อยดีครับ เป็นไวน์จากองุ่นโปตุเกสใช่ไม๊" เท่านั้นแหละครับมันก็บอกมาว่า
"ใช่แล้วครับ ในเมื่อชอบก็ดี ผมฝากคนรถยัดใส่ถ้ายรถไป 3 ลังนะครับ เป็นลังละแบบ ยังไงก็ฝากเอาไปจับฉลากวันปีใหม่ด้วยนะครับ"
คนคนนี้ผมว่ามีศิลปะในการให้ของที่ไม่อาจปฏิเสธมากจริงๆ
ถ้าคุณเป็นผม คุณจะทำยังไง
ujn
ขั้น เทพ คิดไม่ถึงเลย เนียน จริงๆ พพำ
จะนำไปประยุกต์ ใช้ hgjhg
.,mn ถ้าจะคิดจะเป็นใหญ่ต้องใจกล้าคับ ต้องมีทังพระเด็จ พระคุณ งั้นลูกน้องไม่อยู่ในโอวาทคับ .,mn
จิตใจคนเราคาดการได้ยากยิ่ง
การบริหารบุคคลยังเป็นศาสตร์ที่ต้องเรียนรู้ไม่จบสิ้น
เค้าว่าพวกสิงคโปร์เนี้ยน่ากลัว แล้วยิ่งเป็นเชื้อจีนนี่ไปกันใหญ่เลยครับ สุดยอดมากมาก
fdgdfdf ดีครับ...
เรื่องไวน์สิงคโปร์นี่ เป็นผม ผมเอาไปคืนอย่างเดียวเลยครับ
ผมถือว่า เราไม่ได้ขอ เค้าให้มาเอง
เพราะฉะนั้นเรามีสิทธิ์ที่จะไม่เกรงใจใด ๆ ทั้งสิ้น
ถ้าหากเค้าจะยังยัดเยียดให้อีก ก็เดินออกจากร้านเลยครับ บอกว่าผมไม่สบายใจ
ถ้าอยากจะคุยกันธรรมดา ก็ไปคุยกันร้านธรรมดาแล้วขอหารครึ่ง
อ้างจาก: zaph เมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2009, 21:58:49
เรื่องไวน์สิงคโปร์นี่ เป็นผม ผมเอาไปคืนอย่างเดียวเลยครับ
ผมถือว่า เราไม่ได้ขอ เค้าให้มาเอง
เพราะฉะนั้นเรามีสิทธิ์ที่จะไม่เกรงใจใด ๆ ทั้งสิ้น
ถ้าหากเค้าจะยังยัดเยียดให้อีก ก็เดินออกจากร้านเลยครับ บอกว่าผมไม่สบายใจ
ถ้าอยากจะคุยกันธรรมดา ก็ไปคุยกันร้านธรรมดาแล้วขอหารครึ่ง
มันเหมือนกับกรณีที่เราไม่กินแล้ว
แล้วอยู่ๆมีคนยกแก้วเหล้ามาให้เราแล้วก็พูดว่า
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" และก่อนที่คุณจะพูดอะไรเค้าก็ยกแก้วของเค้ากระดกพรวดจนหมด
แน่นอนว่าคุณสามารถปฏิเสธว่า "ขอโทษครับ พอดีผมไม่ดื่ม"
ผมก็ไม่รู้ว่าคนอื่นคิดยังไงนะครับ แต่สำหรับผมแล้วรู้สึกว่า
1.เราติดหนี้เกรงใจเค้าไปแล้ว 1 ครั้ง
2.เราไม่รู้ว่าเค้าจะคิดยังไงกับเรา เค้าอาจจะมองเราเป็นคนใจแคบก็ได้
3.เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าในอนาคตเราอาจจะต้องพึ่งพาเค้า
พอดีว่าผมเป็นคนตรงอ่ะครับ
ถ้าจะเกรงใจ ผมจะเกรงใจเฉพาะคนที่ผมเคารพ
แต่ถ้าหากรู้คร่าว ๆ ว่าสิ่งที่เค้าทำ เค้ากำลังหาผลประโยชน์แอบแฝงอยู่ ผมจะไม่เอาครับ
(เพราะไม่อยากไม่สบายใจภายหลัง)
ถ้าหากเค้าถือว่าเราใจแคบ ก็แสดงว่าเค้าก็ใจแคบเช่นกัน (ที่ไม่ฟังเหตุผลของเรา)
และถ้าเค้าเป็นคนใจกว้าง เค้าก็ควรจะเข้าใจว่าทำไมเราถึงตัดสินใจทำแบบนั้น
แต่ยังไงเรื่องพวกนี้ก็ไม่มีสูตรตายตัวนะครับ
มีอะไรก็แชรก์กันได้ ^^
uyhgb
ล้ำลึกๆ
;khhg
พวกนี้มันร้ายจริงๆ คับ จิตวิทยาของมันเนี้ย มีทุกรูปเเบบจิงๆ uyhgb