Messages

ขอดัน....นะครับผม....คร๊าบ

หลาย ๆ คนอาจจะเคยมีประสบการณ์กับการใช้ยานอนหลับมาบ้างแล้ว แต่หลาย ๆ คน คงไม่เคยมีประสบการณ์ หรือผู้ที่กำลังตัดสินใจจะกินยาเป็นตัวช่วย ก็ขอเล่าประสบการณ์อันแย่จากการใช้ยานอนหลับของผมให้รับฟังนะครับ ผมเป็นคนกรุงเทพ ฯ เกิดกรุงเทพ ดำเนินชีวิตคนเมืองมาโดยตลอด ประจุบันผมมีอาชีพ Interior Designer ครับ และทำงานทางพวกนี้มา 6 ปี แล้วครับ ชีวิตประจำวันกับการทำงานก็อยู่กับ คอมพิวเตอร์ มากกว่า 12 ชม. ต่อวัน เวลาส่วนใหญ่จะอยู่กับหน้าคอมพิวเตอร์ ช่วงเวลาตั้งแต่ 2 ทุ่ม - เช้า ครับ แล้วก็ไม่ยอมรับไม่ได้ที่จะต้องนอนช่วงเช้า ครับ  จะได้นอนก็ประมาณ 8 โมงเช้า ทุกวันครับ  โดยมากผมจะนอนไม่หลับครับ กินยาทุกวัน ผมทานยานอนหลับ มา 5 ปี แล้วครับ จะเรียกว่าติดก็ว่าได้ครับ กินทุกวันครับ มา 5 ปีครับ ผมปรับเปลี่ยนยาให้แรงขึ้น เพราะยาตัวเก่าที่ใช้ทานแล้วไม่รู้สึกแล้วครับ ผมลองมานั่งนับดูว่าตั้งแต่กินยานอนหลับมาตลอด 5 ปี ผมทานไปกี่เม็ด และใช้เงินทองเพื่อหาซื้อมากิน เป็นเงินทั้งหมดแล้วเท่าใด โห !!! มากพอดูเลยครับ ผมทานยาวันละเม็ด เพียง 2 เดือนแรกเองครับ ต่อจากนั้น มากกว่า 2 เม็ดต่อวันครับ โห ปีนึงมี 365 วัน ผมไม่เคยหยุดซักวัน 5 ปี เฉลี่ยวันละ 2 เม็ด 365x2x5=3,650 เม็ดแน่นอนครับ ราคายานอนหลับไม่ถูกครับ ผมซื้อได้ตกราคาเม็ดละ 20 บาท ครับ คิดเงินง่ายๆ 3,650x20=73,000 บาทครับ เกือบแสน แม่จ้าว แล้วเสียเงินผมเสียอะไรอีก 1. สุขอนามัยการนอนที่ดีแบบธรรมชาติ ผมเสียไปแล้วตั้งแต่ติดกับยานอนหลับ 2 .สุขภาพร่างกาย เสื่อมและเสียอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะไต ทำงานหนักมาทั้ง 5 ปี 3.สุขภาพจิต เสียไปตอนเราทานยานอนหลับ แล้วดันนอนไม่หลับ ทำให้เคร่งเครียด วิตกกังวล และ เสียสุขภาพจิตเป็นอันมากครับ มันคือฝันร้ายครับ สำหรับคนที่ไม่เคยติดยานอนหลับคงไม่รู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร แต่สำหรับคนที่ติดยานอนหลับอย่างผมคงเคยมีประสบการณ์ เคยมั๊ยที่คุณต้องไป ต่างจังหวัดเพื่อไปท่องเที่ยว แต่ว่าคุณดันหลงลืมพกยานอนหลับไป ผมเคยครั้งนึงตอนไปเที่ยวเชียงใหม่ แต่หาซื้อได้ในคืนที่สอง คืนแรกไม่ได้นอนเลยครับ แต่ที่เจ็บปวดกว่านั้น คือไปต่างบ้านต่างเมืองครับ ครั้งนึงผมได้ไปเที่ยวประเทศเกาหลีครับ แน่ครับหากว่าไปเมืองนอก ไกล ๆแบบนี้ ผมเตรียมตัวอย่างดีครับ เตรียมยาใส่กระเป๋าสะพายอย่างดีครับ คิดไว้แล้วว่า ไปงานนี้ไม่พลาดแน่ ๆ ครับ แต่แล้ว ก็มีปัญหาจนได้ ครับ ผมลืมกระเป๋าสะพายไว้บนเครื่องบินครับ มารู้ตัวอีกทีก็ไปถึง โฮเต็ลแล้วครับ เพราะผมกินยานอนหลับมานานมาก สมองเสื่อมครับ ลืมกันง่าย ๆ อย่างนี้แหล่ะครับคนติดยานอนหลับ จากนั้นทริปท่องเที่ยวในจินตนาการของผม ก็กลายเป็นเป็นฝันร้ายในต่างแดนครับ  เสาะหาซื้อยานอนหลับ สุ่มสี่ สุ่มห้า ไม่ได้ครับ ทุกร้านขายยา จำเป็นจะต้องมีใบสั่งยาจากคุณหมอมาถึงจะซื้อหาได้ครับ  3 คืน 4 วัน ไม่ได้นอนดี ๆ ซักคืนครับ  แต่เดชะบุญมี โซจู ครับ เหล้าขาว เกาหลี ผมซัดทุกคืน ไม่งั้นไม่หลับ เลยกินโซจู เป็นยานอนหลับต่างแดนครับ  เมาปลิ้นทุกคืนครับไม่งั้นไม่หลับครับ  มีอยู่ตอนนึงผมทดลองเลิกยานอนหลับดูครับ ใช้แนวทางหักดิบเลยครับแต่ใช้ เบียร์กับเหล้าเข้าแทนที่ยาครับ  นอนหลับครับ นอนหลับอย่างเมา ๆ ครับ ตื่นมาปวดหัวเพราะว่าแฮงค์เหล้ามากครับ ได้อาทิตย์เดียว ไม่ไหวครับ เสียสุขภาพมากเลยครับ แฮงค์เหล้าแล้วทำงานคิดงานไม่ได้เลย ช่วงเวลานั้นเสียการเสียงานเลยครับ  จนสุดท้ายเริ่มหาข่าวสารการบำบัด สั่งสมุนไพรมาทาน หลายตัวมาก  ที่เค้าว่าดี ก็สั่งมาหมด กินก็ไม่หลับครับ  ไม่ใช่สมุนไพรไม่ดีนะครับแต่ผมอาการหนัก  สมุนไพรเพื่อการรักษาไม่ช่วยอะไรผมครับ ท้ายที่สุดผมก็ไปปรึกษาแพทย์ครับ  เพราะว่าผมต้องการเลิกให้ได้ครับ  ไปพบคุณหมอโรงพยาบาลที่ชำนาญด้านนี้โดยเฉพาะ  ครับ  แต่สุดท้ายถ้าว่าเราซึ่งเป็นคนป่วยไม่ให้ความร่วมมือกับคุณหมอในการบำบัดรักษา ก็ไม่มีประโยชน์ครับ ระยะเริ่มต้นแพทย์ให้ผมปรับเวลาเข้านอน ให้เข้านอนให้เร็วขึ้นแต่ด้วยงานที่เคยทำอยู่ในช่วงเวลาที่เคยชิน ผมลองปรับแล้วครับคือพยายามเข้านอนให้เร็วขึ้น  จาก 8 โมง เช้า พยายามจะเข้านอนก่อนพระอาทิตย์ขึ้น  สุดท้ายก็นอนไม่หลับครับ สุดท้ายก็ต้องทานยานอนหลับอยู่ดีครับ  จนสุดท้ายความโชคดีของผม เพื่อนของคุณแม่ของผมก็มีอาการติดยานอนหลับเหมือนกันมาหลายปี และก็หาทางและพยายามหยุดยา จนค้นเจอวิธีรักษาที่ดี คือการฝึกสมาธิ  ท่านเรียนรู้การนั่งสมาธิและนำมาปรับใช้กับตัวเองจนปัจจุบัน ท่านไม่ต้องอาศัยยา และท่านก็ใจดี แนะนำให้หนังสือ พร้อมชี้แนะวิธีให้ผม คอยเป็นครูให้ ให้กำลังใจผม จนสุดท้าย ผมหายครับ ผมเลิกได้  ผมฝึกนั่งสมาธิก่อนนอนจน จิตผมนิ่ง และผ่อนคลายมาก ๆ จนผมสามารถหลับได้โดยไม่ต้องกินยา สุดท้าย บำบัดที่จิตครับ  จิตไม่สงบเลยนอนไม่หลับ พอจิตนิ่งก็สามารถนอนหลับได้สุขสบายครับ