วันนี้ผมจะมาเล่าอุทาหรณ์สำหรับนักตกปลาที่ใช้รอกตกปลาแบบไม่ระมัดระวังนะครับ เรื่องมีอยู่ว่าเดือนที่ผ่านมาเป็นวันหยุด ผมมีเพื่อนแถวบ้าน 5-6 คน วันหยุดเราจะมีกิจกรรมที่จัดการร่วมกันเป็นงานงานพิเศษคือ เล่นฟุตบอล เราจึงรวมตัวกันที่สนามหญ้าฟุตบอล เราเล่นกันอย่างสนุกได้สักพัก ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก พวกเราจึงเลิกเล่นกัน กล้วย เพื่อนผู้อยู่เหนือแก๊งได้เสนอไอเดียว่า ไปเสาะหาอะไรทำกันสนุกๆดีกว่า กล้วยจึงแย้มว่า ไปตกปลากัน ด้วยความที่ผมไม่เคยตกปลาเลย รอกตกปลาและคันเบ็ดก็ปราศจาก แต่เพื่อนๆเค้ามีรอกตกปลากันคนละอัน อ่อ มีผมกับจ้อน ที่ไม่มีรอกตกปลา กล้วยเสนอว่า ช่างเถอะ
เดี๋ยวกล้วยจะพาหมู่เราไปจ่ายอุปกรณ์ตกปลา ที่ร้านหน้าปากตรอก เราจึงดำเนินไปด้วยกันท่ามกลางสายฝนเพราะ เราก็ยังเด็กและรู้สึกสนุกกับการสำแดงน้ำฝน พอไปถึงร้านรอกตกปลา กล้วยก็สืบเจ้าของร้านว่า มีรอกตกปลามั้ยครับ เอาแบบที่มูลค่าถูกที่สุด เจ้าของร้านเล่าว่าอย่างน่าอดสูก็ราคา 400-500 บาท ถูกกว่านี้ไร้ ส่วนผมนั้นไม่มีเงินไปได้แต่ยืนดูรอกตกปลาสวยๆล้วน อยู่ในตู้ ซึ่งมีทั้งแบบสปินและแบบเบส ต่างว่าผมซื้อมาก็คงใช้ไม่เป็นอยู่ดี พวกเราย่างก้าวออกจากร้านสักพัก สุรเสียงเหมือนมีคนเรียกอยู่ตอนท้าย พอพวกเราเอี้ยวไปก็เจอ ลุงเจ้าของร้านรอกตกปลา ขี่รถจักรยานตะโกนเรียกพวกเรา และในกระจาดรถจักรยานของแกยังมีอุปกรณ์ตกปลาอยู่ด้วย ลุงบอกว่าให้กู้ยืมก่อนเพราะแกพึงใจตกปลาเหมือนกันแต่อย่าทำวากก็พอ พวกเราขอบคุณลุงที่เอาอุกปรณ์ตกปลามาให้และมุ่งหน้าไปยังคลองสำโรง คลองที่มากไปด้วยมัจฉะสวาย (ไม่รู้ปลาวัดหรือปล่าวนะ อิอิ) พอถึงคลอง กล้วยที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการตกปลามากที่สุด ก็เริ่มประกอบรอกตกปลาเข้ากับคันเบ็ดอย่างว่อง และยังประกอบอุปกรณ์ตกปลาให้กับสหายทุกคนอีกด้วย จ้อนก็ประกอบเบ็ดตกปลาที่ลุงให้ยืมมาอย่างไรก็ตามจ้อนก็ยังคงให้กล้วยช่วยเหลือเพราะจ้อนยังทำไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ ส่วนผมได้แต่มองตาปริปๆ เพราะไม่เคยตกปลา กล้วยเกี่ยวภักษ์ แล้วเหวี่ยงเป็ดตกปลาออกไป สุรเสียงเยื่อลงกลางคลองดังจ๋อม จากนั้นก็นั่งชำเลืองเป็นของตัวเองอย่างมีความเบิกบาน แล้วตามมีด้วยการเหวี่ยงเหยื่อของเพื่อนเกลอๆอีก 3-4 คน และนั่งคอยฟังเสียงรอกตกปลากัน แม้เสียงรอกดังขึ้นเมื่อไหร่ ก็จัดแจงลุกเป็นยกวัดเบ็ดกันได้เลย ส่วนจ้อนไม่เคยใช้รอกแบบนี้เลย จึงเหวี่ยงเบ็ดเต็มที่มีอยู่ว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น คือรอกมันติดเบรก เอ็นมันไม่ปล่อยออกไปทำให้เหยื่อที่จ้อนเหวี่ยงไปนั้นกระเด้งกลับมาตีเข้าที่หน้าของกล้วยเข้าอย่างจัง ตะขอเกี่ยวเหยื่อหลุดออกจากเหยื่อ ไปติดที่แก้มของกล้วย พวกเราตกใจมาต่างพากันยืนจิกปีก จ้อนก็ตกใจมากทิ้งคันเบ็ดลงกับพื้นทันทีและรีบวิ่งไปเรียกผู้ใหญ่แถวนั้นมาช่วยแกะเบ็ดออกจากแก้มของกล้วย โชคดีที่มีคนแก่อยู่แถวนั้น จึงมาเอาใจช่วยกันเอาเบ็ดออกและโทรให้รถยนต์พยาบาลมารับกล้วยไปทำแผลเพราะเลือดมี่หน้าของกล้วยยังออกมาไม่หยุด จ้อนรีบตัดเบ็ดและพวกเราช่วยกันถอดรอกตกปลาและเบ็ดตกปลาและรับถือเอาไปคืนลุงเจ้าของร้านตกปลา แล้วไปร่วมชุมนุมตัวกันที่สนามบอล รอฟังข่าวคราวกล้วย ตกเย็นกล้วยออกจากโรงพยาบาลมาพร้อมกับรอยแผลสดที่หน้า โชคดีที่ตะขอเกี่ยวเข้าไปไม่ลึกเท่าไหร่ กล้วยจึงไม่เป็นอะไรมาก กล้วยกลับมาเล่าให้จ้อนและพวกเราฟังเกี่ยวกับประวัติการณ์เมื่อกี้นี้ว่า จ้อนไม่ระมัดระวัง และรีบเหวี่ยงเบ็ดออกไปเร็วเกินไป และด้วยความที่ไม่เคยใช้รอกตกปลาแบบสปิน จ้อนเลยลืมเปิดหน้ารอก ทำให้เบรกทำงานรอกเลยตีกลับมา ดีนะที่ไม่เข้าที่ตา เป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้ที่ใช้รอกตกปลาไม่เป็นแล้วไปซื้อมาใช้ ควรไปฝึกตีให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาใช้ตกปลาจริง สถานที่ที่ฝึกตกปลาควรเป็นที่โล่ง วงสวิงที่ตกปลาควรห่างจากผู้คนมากสมควร จะได้ไม่มีอุบัติเหตุปรากฏกับนักตกปลาสมัครเล่น เล่าเป็นตัวอย่างแลกเปลี่ยนความจัดเจนนักตกปลาทั่วแดนครับ
เดี๋ยวกล้วยจะพาหมู่เราไปจ่ายอุปกรณ์ตกปลา ที่ร้านหน้าปากตรอก เราจึงดำเนินไปด้วยกันท่ามกลางสายฝนเพราะ เราก็ยังเด็กและรู้สึกสนุกกับการสำแดงน้ำฝน พอไปถึงร้านรอกตกปลา กล้วยก็สืบเจ้าของร้านว่า มีรอกตกปลามั้ยครับ เอาแบบที่มูลค่าถูกที่สุด เจ้าของร้านเล่าว่าอย่างน่าอดสูก็ราคา 400-500 บาท ถูกกว่านี้ไร้ ส่วนผมนั้นไม่มีเงินไปได้แต่ยืนดูรอกตกปลาสวยๆล้วน อยู่ในตู้ ซึ่งมีทั้งแบบสปินและแบบเบส ต่างว่าผมซื้อมาก็คงใช้ไม่เป็นอยู่ดี พวกเราย่างก้าวออกจากร้านสักพัก สุรเสียงเหมือนมีคนเรียกอยู่ตอนท้าย พอพวกเราเอี้ยวไปก็เจอ ลุงเจ้าของร้านรอกตกปลา ขี่รถจักรยานตะโกนเรียกพวกเรา และในกระจาดรถจักรยานของแกยังมีอุปกรณ์ตกปลาอยู่ด้วย ลุงบอกว่าให้กู้ยืมก่อนเพราะแกพึงใจตกปลาเหมือนกันแต่อย่าทำวากก็พอ พวกเราขอบคุณลุงที่เอาอุกปรณ์ตกปลามาให้และมุ่งหน้าไปยังคลองสำโรง คลองที่มากไปด้วยมัจฉะสวาย (ไม่รู้ปลาวัดหรือปล่าวนะ อิอิ) พอถึงคลอง กล้วยที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการตกปลามากที่สุด ก็เริ่มประกอบรอกตกปลาเข้ากับคันเบ็ดอย่างว่อง และยังประกอบอุปกรณ์ตกปลาให้กับสหายทุกคนอีกด้วย จ้อนก็ประกอบเบ็ดตกปลาที่ลุงให้ยืมมาอย่างไรก็ตามจ้อนก็ยังคงให้กล้วยช่วยเหลือเพราะจ้อนยังทำไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ ส่วนผมได้แต่มองตาปริปๆ เพราะไม่เคยตกปลา กล้วยเกี่ยวภักษ์ แล้วเหวี่ยงเป็ดตกปลาออกไป สุรเสียงเยื่อลงกลางคลองดังจ๋อม จากนั้นก็นั่งชำเลืองเป็นของตัวเองอย่างมีความเบิกบาน แล้วตามมีด้วยการเหวี่ยงเหยื่อของเพื่อนเกลอๆอีก 3-4 คน และนั่งคอยฟังเสียงรอกตกปลากัน แม้เสียงรอกดังขึ้นเมื่อไหร่ ก็จัดแจงลุกเป็นยกวัดเบ็ดกันได้เลย ส่วนจ้อนไม่เคยใช้รอกแบบนี้เลย จึงเหวี่ยงเบ็ดเต็มที่มีอยู่ว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น คือรอกมันติดเบรก เอ็นมันไม่ปล่อยออกไปทำให้เหยื่อที่จ้อนเหวี่ยงไปนั้นกระเด้งกลับมาตีเข้าที่หน้าของกล้วยเข้าอย่างจัง ตะขอเกี่ยวเหยื่อหลุดออกจากเหยื่อ ไปติดที่แก้มของกล้วย พวกเราตกใจมาต่างพากันยืนจิกปีก จ้อนก็ตกใจมากทิ้งคันเบ็ดลงกับพื้นทันทีและรีบวิ่งไปเรียกผู้ใหญ่แถวนั้นมาช่วยแกะเบ็ดออกจากแก้มของกล้วย โชคดีที่มีคนแก่อยู่แถวนั้น จึงมาเอาใจช่วยกันเอาเบ็ดออกและโทรให้รถยนต์พยาบาลมารับกล้วยไปทำแผลเพราะเลือดมี่หน้าของกล้วยยังออกมาไม่หยุด จ้อนรีบตัดเบ็ดและพวกเราช่วยกันถอดรอกตกปลาและเบ็ดตกปลาและรับถือเอาไปคืนลุงเจ้าของร้านตกปลา แล้วไปร่วมชุมนุมตัวกันที่สนามบอล รอฟังข่าวคราวกล้วย ตกเย็นกล้วยออกจากโรงพยาบาลมาพร้อมกับรอยแผลสดที่หน้า โชคดีที่ตะขอเกี่ยวเข้าไปไม่ลึกเท่าไหร่ กล้วยจึงไม่เป็นอะไรมาก กล้วยกลับมาเล่าให้จ้อนและพวกเราฟังเกี่ยวกับประวัติการณ์เมื่อกี้นี้ว่า จ้อนไม่ระมัดระวัง และรีบเหวี่ยงเบ็ดออกไปเร็วเกินไป และด้วยความที่ไม่เคยใช้รอกตกปลาแบบสปิน จ้อนเลยลืมเปิดหน้ารอก ทำให้เบรกทำงานรอกเลยตีกลับมา ดีนะที่ไม่เข้าที่ตา เป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้ที่ใช้รอกตกปลาไม่เป็นแล้วไปซื้อมาใช้ ควรไปฝึกตีให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาใช้ตกปลาจริง สถานที่ที่ฝึกตกปลาควรเป็นที่โล่ง วงสวิงที่ตกปลาควรห่างจากผู้คนมากสมควร จะได้ไม่มีอุบัติเหตุปรากฏกับนักตกปลาสมัครเล่น เล่าเป็นตัวอย่างแลกเปลี่ยนความจัดเจนนักตกปลาทั่วแดนครับ