แบ่งเป็น 2 กลุ่มที่ได้รับผลพวงจากการล่อลวงแรงงานที่กำลังมองหางานภูเก็ตทำ คือ หนึ่งกลุ่มแรงงานต่างด้าว ที่ถูกกลุ่มคนกลางจากต้นทาง หลอกลวงว่าจะหางานภูเก็ตดีดีให้ทำ โดยจ่ายค่านายหน้าผ่านตัวแทนเป็นจำนวนต่อหัว สูงถึงหัวละหลายหมื่นบาท แต่พอเข้ามาทำหน้าที่จริงกลับถูกใช้แรงงานอย่างทารุณ เช่น คนงานสวนยาง คนงานประมง คนงานภาคเกษตรต่างๆ เป็นต้น ไม่เพียงแต่ปัญหาสำหรับชาวต่างชาติเท่านั้น คนไทยด้วยกันเองก็ถูกกลุ่มคนเหล่านี้ แหกตาเช่นกัน ในลักษณะถูกชักจูงแบบเดียวกัน โดยมาจากกลุ่มแรงงานในภาคต่างๆ โดนเก็บค่านายหน้าล่วงหน้า แรงงานที่หางานภูเก็ตเหล่านี้ก็จะกู้เงินนอกระบบมา เพื่อชำระให้กับนายหน้า เพื่อหวังให้นายหน้าเหล่านี้หางานภูเก็ตให้ทำ อย่างที่มุ่งหวังไว้ แต่พอมาถึงพื้นที่จริง กลับต้องไปทำงานเป็นหมอนวดบ้าง ค้าประเวณีบ้าง โดยแรงงานเหล่านี้ก็จำใจต้องทำตาม โดยอาจจะถูกบังคับหรือข่มขู่ก็ดี หรือเกิดจากสภาพจำยอมเพราะต้องชดใช้หนี้ที่สินที่ตนเองกู้ยืมมาด้วย
ปัญหาเหล่านี้ไม่น่าเชื่อว่าจะยังมีอยู่ในสังคมไทยของเรา จริงๆแล้ว การหางานภูเก็ตทำนั้น ไม่ใช่เรื่องยากในสังคมสมัยนี้ ไม่ว่าจะเป็นช่องทางอินเตอร์เน็ตก็ดี หรือการป่าวร้องหางานทางหนังสือพิมพ์ก็มี แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ เกิดจากกลุ่มคนที่ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลต่างๆเหล่านี้ได้ เพราะล้วนแล้วแต่เป็นคนด้อยโอกาส จากพื้นที่ห่างไกลทั้งสิ้น ซึ่งการจะขจัดปัญหาเหล่านี้ก็อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย แต่ก็มีแนวโน้มที่ดีว่าปัญหาเหล่านี้ ไม่ได้มีมากมายเหมือนในอดีต เมื่อสักประมาณ 20-30 ปีที่แล้ว แต่การจะแก้ไขรวบรัดในเวลาอันสั้นก็คงทำได้ลำบาก เพราะพวกกลุ่มคนไม่ดีพวกนี้ก็พยายามหาช่อง หาประโยชน์จากการหางานภูเก็ตทำของแรงงานต่างถิ่นอยู่ตลอด อาจจะปรับเปลี่ยนรูปแบบจากอดีตไปบ้างตามยุคสมัย
กระนั้น ปัจจุบันคนหางานภูเก็ตก็ยังต้องแบกรับความเสี่ยง จากบริษัทในพื้นที่ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ถูกใช้แรงงานอย่างทารุณผิดกฎหมาย แต่บางครั้งการทำงานอย่างถูกต้องในโรงแรมหรือบริษัทที่ดูดีน่าเชื่อถือ ในบางครั้งก็อาจจะถูกเอารัดเอาเปรียบ เช่น ทำงานชั่วโมงงานมากกว่าที่กฎหมายกำหนด ไม่มีวันหยุดที่แน่นอนหรือประกาศให้ทราบ บางครั้งร้ายแรงกว่านั้น เมื่อบริษัทประสบปัญหาค่าใช้จ่ายก็ลอยแพพนักงานโดยไม่จ่ายเงินเดือน และไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า ก็จะเห็นได้ว่าถึงแม้เรามิได้ถูกหลอกลวงมาทำงาน ทั้งที่เราหางานภูเก็ตทำอย่างถูกต้อง เราก็อาจจะเจอกับปัญหาต่างๆได้เช่นกัน ดังนั้น
วิธีการแก้ปัญหา อาจจะแบ่งเป็นรายละเอียดได้ดังนี้
1.หางานภูเก็ตจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ
2.มีการศึกษาข้อมูลสถานที่ทำงานจริงก่อนการตัดสินใจ
3.ติดต่อขอรายละเอียด และเอกสารจากสถานประกอบการที่จะไปทำงาน และนำไปตรวจสอบ
4.หากมีผู้ที่สามารถติดต่อช่วยเหลือเราได้ในกรณีฉุกเฉินในพื้นที่ก็จะดีมาก
ปัญหาเหล่านี้ไม่น่าเชื่อว่าจะยังมีอยู่ในสังคมไทยของเรา จริงๆแล้ว การหางานภูเก็ตทำนั้น ไม่ใช่เรื่องยากในสังคมสมัยนี้ ไม่ว่าจะเป็นช่องทางอินเตอร์เน็ตก็ดี หรือการป่าวร้องหางานทางหนังสือพิมพ์ก็มี แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ เกิดจากกลุ่มคนที่ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลต่างๆเหล่านี้ได้ เพราะล้วนแล้วแต่เป็นคนด้อยโอกาส จากพื้นที่ห่างไกลทั้งสิ้น ซึ่งการจะขจัดปัญหาเหล่านี้ก็อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย แต่ก็มีแนวโน้มที่ดีว่าปัญหาเหล่านี้ ไม่ได้มีมากมายเหมือนในอดีต เมื่อสักประมาณ 20-30 ปีที่แล้ว แต่การจะแก้ไขรวบรัดในเวลาอันสั้นก็คงทำได้ลำบาก เพราะพวกกลุ่มคนไม่ดีพวกนี้ก็พยายามหาช่อง หาประโยชน์จากการหางานภูเก็ตทำของแรงงานต่างถิ่นอยู่ตลอด อาจจะปรับเปลี่ยนรูปแบบจากอดีตไปบ้างตามยุคสมัย
กระนั้น ปัจจุบันคนหางานภูเก็ตก็ยังต้องแบกรับความเสี่ยง จากบริษัทในพื้นที่ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ถูกใช้แรงงานอย่างทารุณผิดกฎหมาย แต่บางครั้งการทำงานอย่างถูกต้องในโรงแรมหรือบริษัทที่ดูดีน่าเชื่อถือ ในบางครั้งก็อาจจะถูกเอารัดเอาเปรียบ เช่น ทำงานชั่วโมงงานมากกว่าที่กฎหมายกำหนด ไม่มีวันหยุดที่แน่นอนหรือประกาศให้ทราบ บางครั้งร้ายแรงกว่านั้น เมื่อบริษัทประสบปัญหาค่าใช้จ่ายก็ลอยแพพนักงานโดยไม่จ่ายเงินเดือน และไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า ก็จะเห็นได้ว่าถึงแม้เรามิได้ถูกหลอกลวงมาทำงาน ทั้งที่เราหางานภูเก็ตทำอย่างถูกต้อง เราก็อาจจะเจอกับปัญหาต่างๆได้เช่นกัน ดังนั้น
วิธีการแก้ปัญหา อาจจะแบ่งเป็นรายละเอียดได้ดังนี้
1.หางานภูเก็ตจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ
2.มีการศึกษาข้อมูลสถานที่ทำงานจริงก่อนการตัดสินใจ
3.ติดต่อขอรายละเอียด และเอกสารจากสถานประกอบการที่จะไปทำงาน และนำไปตรวจสอบ
4.หากมีผู้ที่สามารถติดต่อช่วยเหลือเราได้ในกรณีฉุกเฉินในพื้นที่ก็จะดีมาก