Show posts - pink111809
Menu

Show posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.

Show posts Menu

Messages - pink111809

#6
อยากถามข่าวสถานที่รับบริจาคเสื้อคอกลมคอวีที่ยากลำบากจริงๆค่ะย่อมมีเสื้อผ้าหลายตัว ใหม่ๆ สภาพดีๆหลายตัว รวมทั้งจะซื้อเสื้อคอกลมคอวีใหม่ๆร่วมกันเข้าไปด้วยค่ะครั้งล่าสุดฝากอาภรณ์ไปกับพี่ที่รู้จักกัน ไปให้ชาว...(จำไม่ได้จริงๆ) ครั้งนี้เลยอยากเปลี่ยนสถานที่ค่ะ แบบที่ถึงมือผู้รับจริงๆ
(เคยซื้อเสื้อหนาวใหม่ๆไปละวาง ทางมูลนิธิก็อัพรูปชาวบ้านกับเสื้อคอกลมคอวีกันหนาวที่หลายคนเมตตาส่งไป แต่อันที่เราซื้อไปให้กลับหายต๋อมไปเลยค่ะ ส่ง mail ไปถามก็ไม่บอก เลยใจไม่ดีนิดๆ เราอยากให้ของไปถึงมือคนขาดแคลนจริงๆ)เลยอยากมาปุจฉาว่ามีที่ไหนแนะนำมั้ยคะ? ตามมูลนิธิดังๆอาจไว้เป็นช้อยส์ท้ายๆหน่อย เพราะคนปล่อยวางให้เยอะ(กว่า)อยู่แล้วขอบคุณมากค่ะ
** อันนี้ขอตอบล่วงหน้าเผื่อมีคนถามว่าทำไมต้องซื้อสิ่งใหม่ คือเรามีความคิดว่า คนที่รับสละไปก็คนเหมือนกันค่ะ เขาก็คงหมายได้ของดีๆเหมือนกัน ไม่ใช่เก่าปานผ้าขี้ริ้ว แล้วไปโยนๆให้ "อารมณ์ว่าหาที่ทิ้งแต่ทำใจทิ้งลงถังขยะไม่ได้ บริจาคดีกว่า" ประมาณนั้น เราไม่แอนตี้คนที่เอาของใช้แล้วไปให้ ตราบใดที่ยังอยู่ในสภาพที่ดี (เราสังเกตว่าคนที่มีใจจะให้จริงๆ ของที่ให้ไปส่วนมากจะดีๆค่ะ จะอ่อนหัดตัวสำรองก็ตาม) เพียงแต่เราเคยเจอเคสที่ให้ของเก่าๆพังๆ เก่าแก่ไปแล้วรู้สึกไม่ดีค่ะ เลยติดนิสัยว่าถ้าเสียสละแล้วก็อยากจะบริจาคเสื้อคอกลมคอวีของดีหน่อย
เมื่อกี้พูดไปว่า ไอ้ข้าวของเครื่องใช้เสื้อคอกลมคอวีแต่ละสิ่งแต่ละอย่างที่ได้มาใช้กันนั้น มีกองทัพการผลิตที่ยุ่งยากมากมาย ซึ่งสิ่งต่าง ๆ ที่จำเป็นต้องใช้ในการผลิตเสื้อคอกลมคอวีข้าวของที่แต่ละอย่างขึ้นมานั้น ได้มาจาก ทรัพยากร หรือ เหตุต่าง ๆ ที่จัดหามาเพื่อนำไปใช้ในการผลิตข้าวของเครื่องใช้เสื้อคอกลมคอวีต่าาง ๆ ที่ว่า ซึ่งหมายถึงทรัพยากรที่ถูกนำมาใช้ในฐานะของปัจจัยการผลิต ซึ่งโดยทั่วไปอาจจะแบ่งเป็น 4 ประเภท คือ ที่ทาง กำลังแรงงาน ทุนเดิม และผู้ประกอบการผลิต( แล้วไว้ค่อยคุยกันอีกที) 
ประเด็นสำคัญเกี่ยวกับทรัพยากร ที่ต้องยอมรับกันก็คือ ในเวลาใดเวลาหนึ่งนั้น แต่ละคน แต่ละครอบครัวแต่ละสังคม มีทรัพยากรอยู่จำนวนหนึ่งเท่านั้น หรือพูดได้ว่ามีทรัพยากรจำกัด(limited resources) เมื่อทรัพยากรมีจำกัด แต่ความต้องการมันไม่จำกัด(unlimited wants) ที่ว่า มันก็เกิดปัญหาซีครับ ปัญหาอะไร
บ้านคุณมีอะไรมั่ง ที่พอจะนำมาผลิตเป็นเครื่องใช้ได้ มีทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตอะไรกับเขามากน้อยเพียงใด มีไร่เป็นของตนเองหรือเปล่า มีโรงงาน มีเครื่องยนต์กลไกอะไรกับเขามั่งมั๊ย หรือมีแต่ตัวกับความรู้สึกที่ต้องไปใช้กำลังแรงงาน แล้วบ้านคุณต้องการข้าวของเครื่องใช้อะไรบ้าง หายอยากแล้วยัง ถ้ายังไม่หายอยาก และยังหามาไม่ได้ นั่นแหละบ้านคุณมีอุปสรรค 
ปัญหาที่ว่าคือ ปัญหาความขาดแคลน(scarcity) เสื้อคอกลมคอวีเป็นปริศนาของคน ของครอบครัว ของสังคม ของเมืองในลักษณะที่ว่า มีทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตไม่เพียงพอต่อความต้องการใช้ ซึ่งความหนักหนาของปัญหานี้ขึ้นอยู่กับความแตกต่างของความหมายที่ไม่จำกัดกับทรัพยากรที่มีจำกัด ในแง่ของการผลิตเสื้อคอกลมคอวีเองกินเองในระดับบุคคลก็อาจจะเป็นปัญหาของการทำมาหากินที่ไม่พอกิน ในแง่ของการซื้อขายเสื้อคอกลมคอวีแลกเปลี่ยนก็อาจจะเกิดปัญหารายได้ไม่พอรายจ่าย ทำนองนั้น ในแง่ของชุมชน ของสังคม หรือของประเทศชาติกำเนิด ก็จะเกิดปัญหาของการผลิตเสื้อคอกลมคอวีไม่เพียงพอต่อความต้องการของสังคม ซึ่งความฉกาจฉกรรจ์ของปัญหาความขัดสนในแต่ละครอบครัว ในแต่ละชุมชน ในแต่ละกลุ่ม ในแต่ละดินแดน ก็ขึ้นอยู่กับความผิดแผกระหว่างทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดกับความต้องการที่ไม่จำกัดนั้น
#7
อยากสืบถามสถานที่รับบริจาคเสื้อคอกลมคอวีที่อัตคัดจริงๆค่ะเล็กมีเสื้อผ้าหลายตัว ใหม่ๆ สภาพดีๆหลายตัว รวมทั้งจะซื้อเสื้อคอกลมคอวีใหม่ๆรวมเข้าด้วยกันเข้าไปด้วยค่ะครั้งล่าสุดฝากเสื้อผ้าไปกับพี่ที่รู้จักกัน ไปให้ชาว...(จำไม่ได้จริงๆ) ครั้งนี้เลยอยากเปลี่ยนสถานที่ค่ะ แบบที่ถึงมือผู้รับจริงๆ
(เคยซื้อเสื้อหนาวใหม่ๆไปละวาง ทางมูลนิธิก็อัพรูปชาวบ้านกับเสื้อคอกลมคอวีกันหนาวที่หลายคนเมตตาส่งไป แต่อันที่เราซื้อไปให้กลับหายต๋อมไปเลยค่ะ ส่ง mail ไปถามก็ไม่บอก เลยใจเสียนิดๆ เราอยากให้ของไปถึงมือคนขาดแคลนจริงๆ)เลยอยากมาปุจฉาว่ามีที่ไหนแนะนำมั้ยคะ? ตามมูลนิธิดังๆอาจไว้เป็นช้อยส์ท้ายๆหน่อย เพราะคนปล่อยวางให้เยอะ(กว่า)อยู่แล้วขอบใจมากค่ะ
** อันนี้ขอตอบล่วงหน้าเผื่อมีคนถามว่าทำไมต้องซื้อสิ่งใหม่ คือเรามีความคิดว่า คนที่รับละวางไปก็คนเหมือนกันค่ะ เขาก็คงตั้งใจได้ของดีๆเหมือนกัน ไม่ใช่เก่าปานผ้าขี้ริ้ว แล้วไปโยนๆให้ "อารมณ์ว่าหาที่ทิ้งแต่ทำใจทิ้งลงถังขยะไม่ได้ บริจาคดีกว่า" ประมาณนั้น เราไม่แอนตี้คนที่เอาของใช้แล้วไปให้ ตราบใดที่ยังอยู่ในสภาพที่ดี (เราสังเกตว่าคนที่มีใจจะให้จริงๆ ของที่ให้ไปส่วนมากจะดีๆค่ะ จะไม่ชำนาญมือสองก็ตาม) เพียงแต่เราเคยเจอเคสที่ให้ของเก่าๆพังๆ ชำรุดไปแล้วรู้สึกไม่ดีค่ะ เลยติดนิสัยว่าถ้าบริจาคแล้วก็อยากจะบริจาคเสื้อคอกลมคอวีของดีหน่อย
เมื่อกี้พูดไปว่า ไอ้สิ่งของเครื่องใช้เสื้อคอกลมคอวีแต่ละสิ่งแต่ละอย่างที่ได้มาใช้กันนั้น มีขบวนการผลิตที่ยุ่งยากมากมาย ซึ่งสิ่งต่าง ๆ ที่จำเป็นต้องใช้ในการผลิตเสื้อคอกลมคอวีข้าวของของใช้แต่ละอย่างขึ้นมานั้น ได้มาจาก ทรัพยากร หรือ ปัจจัยต่าง ๆ ที่จัดหามาเพื่อนำไปใช้ในการผลิตข้าวของเครื่องใช้เสื้อคอกลมคอวีต่าาง ๆ ที่ว่า ซึ่งหมายถึงทรัพยากรที่ถูกนำมาใช้ในฐานะของปัจจัยการผลิต ซึ่งโดยทั่วไปอาจจะแบ่งเป็น 4 ประเภท คือ เมทนีดล แรงงาน ราคาซื้อ และผู้ประกอบการผลิต( แล้วไว้ค่อยคุยกันอีกที) 
ประเด็นสำคัญเกี่ยวกับทรัพยากร ที่ต้องยอมรับกันก็คือ ในเวลาใดเวลาหนึ่งนั้น แต่ละคน แต่ละครอบครัวแต่ละสังคม มีทรัพยากรอยู่จำนวนหนึ่งเท่านั้น หรือพูดได้ว่ามีทรัพยากรจำกัด(limited resources) เมื่อทรัพยากรมีจำกัด แต่ความต้องการมันไม่จำกัด(unlimited wants) ที่ว่า มันก็เกิดปัญหาซีครับ ปัญหาอะไร
บ้านคุณมีอะไรมั่ง ที่พอจะนำมาผลิตเป็นเครื่องใช้ได้ มีทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตอะไรกับเขามากน้อยเพียงใด มีธาตรีเป็นของตนเองหรือเปล่า มีโรงงาน มีเครื่องกลไกอะไรกับเขามั่งมั๊ย หรือมีแต่ตัวกับความรู้สึกที่ต้องไปใช้กรรมกร แล้วบ้านคุณต้องการข้าวของเครื่องใช้อะไรบ้าง หายอยากแล้วยัง ถ้ายังไม่หายอยาก และยังหามาไม่ได้ นั่นแหละบ้านคุณมีข้อสงสัย 
ปัญหาที่ว่าคือ ปัญหาความขาดแคลน(scarcity) เสื้อคอกลมคอวีเป็นตัวปัญหาของคน ของครอบครัว ของสังคม ของรัฐในลักษณะที่ว่า มีทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตไม่พอเพียงต่อความต้องการใช้ ซึ่งความกราดเกรี้ยวของปัญหานี้ขึ้นอยู่กับความแตกต่างของความเรียกร้องที่ไม่จำกัดกับทรัพยากรที่มีจำกัด ในแง่ของการผลิตเสื้อคอกลมคอวีเองกินเองในระดับบุคคลก็อาจจะเป็นปัญหาของการทำมาหากินที่ไม่พอกิน ในแง่ของการซื้อขายเสื้อคอกลมคอวีแลกเปลี่ยนก็อาจจะเกิดปัญหารายได้ไม่พอค่าใช้สอย ทำนองนั้น ในแง่ของหมู่คน ของสังคม หรือของประเทศชาติ ก็จะเกิดปัญหาของการผลิตเสื้อคอกลมคอวีไม่เพียงพอต่อความต้องการของสังคม ซึ่งความเต็มที่ของปัญหาความขาดแคลนในแต่ละครอบครัว ในแต่ละชุมชน ในแต่ละสังคม ในแต่ละชาติ ก็ขึ้นอยู่กับความแปลกระหว่างทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดกับโลภที่ไม่จำกัดนั้น