ตู้ป๋อ (杜伯) ผีพยาบาท ผู้สังหารจักรพรรดิจีน

[etatae333]

ตู้ป๋อ (杜伯) ผีพยาบาท ผู้สังหารจักรพรรดิจีน



ตู้ป๋อ (Tu-Po) เป็นผีจีนโบราณที่เป็นอันตรายต่อผู้คน เพราะผีตนนี้ภายในจิตใจเต็มไปด้วยความ
อาฆาตพยาบาทและต้องการที่จะแก้แค้น เรื่องราวของผีจีนตนนี้ถูกบันทึกเอาไว้โดยนักปรัชญา
ชาวจีนนามว่า "โม่จื่อ" ในอีกกว่า 300 ปี ต่อมา


การถือกำเนิดของตู้ป๋อ

ตู้ป๋อ เป็นกษัตริย์แห่งรัฐตู้ ซึ่งเป็นรัฐข้าราชบริพารเล็กๆ ในราชวงศ์โจวตะวันตก ในเวลานั้น กษัตริย์ของ
แต่ละรัฐมียศที่แตกต่างกันออกไป กษัตริย์แห่งรัฐตู้มียศเป็น "ป๋อ" จึงเรียกว่า "ตู้ป๋อ" เขายังทำหน้าที่
เป็นแพทย์ในราชวงศ์โจวด้วย ในเวลานั้น ตู้ป๋อยังเด็ก หล่อเหลา สง่างาม และมีความสามารถ

อย่างไรก็ตาม เขาถูกยั่วยวนโดยนางสนมคนโปรดคนหนึ่งของกษัตริย์ฮซวน ชื่อ "นูจิว" เธอพยายาม
ทุกวิถีทางที่จะเกลี้ยกล่อมตู้ป๋อให้ล่วงประเวณีกับเธอ



แต่ตู้ป๋อเป็นสุภาพบุรุษที่ซื่อสัตย์ จึงได้ปฏิเสธที่จะทำสิ่งที่น่าละอายซึ่งขัดต่อศีลธรรมและทำให้กษัตริย์อับอาย
แม้นูจิวล่อลวงเขาหลายครั้ง แต่เขาปฏิเสธเธอตลอด นั้นทำให้นูจิวโกรธมาก เลยมาหากษัตริย์ซวน ร้องห่มร้องไห้
โกหกว่าตู้ป๋อลวนลามเธอในเวลากลางวันแสกๆ กษัตริย์ฮซวนโกรธมาก เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงส่งคนไป
จับกุมตู้ป๋อโดยไม่มีคำอธิบายใด ๆ และจำคุกทันที

ตู้ป๋อมีเพื่อนชื่อ "จั่วหยู" ซึ่งเป็นรัฐมนตรีของราชวงศ์โจวด้วย เมื่อเขาเห็นว่าตู้ป๋อถูกใส่ร้ายและอับอาย
เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและปกป้องตู้ป๋อต่อหน้ากษัตริย์ฮซวน พร้อมใช้ชีวิตตัวเองรับรองความบริสุทธ์ของเพื่อน
แต่นั้นกลับทำใหกษัตริย์ฮซวนโกรธจัด และสั่งประหารตู้ป๋อ นั้นทำให้จั่วหยูกลับบ้านและฆ่าตัวตายตาม
ด้วยความโกรธ ก่อนสิ้นใจ ตู้ป๋อสาบานว่า

"หากจักรพรรดิสั่งประหารข้าโดยไม่มีเหตุผล คนตายไปแล้วอาจไม่รับรู้
แต่ข้าจะกลับมาล้างแค้นภายในสามปี"


ผลลัพธ์ของคำสาบานของตู้ป๋อ

พริบตาเดียวก็ผ่านไปสามปี วันหนึ่ง กษัตริย์ฮซวนแห่งโจว ทรงรวบรวมเจ้าชายจำนวนมาก เพื่อออกล่าสัตว์
ในผู่เถียน (ปัจจุบันอยู่ทางตะวันตกของเทศมณฑลจงมู่ มณฑลเหอหนาน) พระองค์ทรงนำยานพาหนะ
หลายร้อยคัน รวมถึงผู้ติดตามหลายพันคนเข้าร่วม พื้นที่ล่าสัตว์ทั้งหมดเต็มไปด้วยธงและธงบังดวงอาทิตย์
แม้ว่ากษัตริย์ซวนจะแก่แล้ว แต่ความสนใจในการล่าสัตว์ของเขาก็ไม่ได้ลดลง



เมื่อเข้าเวลาเที่ยง ทุกคนในพื้นที่ล่าสัตว์ต่างก็เหนื่อยเล็กน้อย หลังจากทำงานหนักมาตลอดช่วงเช้า
และต้องการพักผ่อนทานอาหาร ทันใดนั้น..ก็มีลมเย็นพัดผ่าน ม้าสีขาวตัวหนึ่งก็วิ่งออกมาจากป่า พร้อมรถลาก
มีคนนั่งอยู่ในรถสวมเสื้อคลุมสีแดง และหมวกสีแดงถือธนูและลูกศรสีแดงอยู่ในมือ ทุกคนที่อยู่ในระยะใกล้ ๆ
เห็นว่าชายคนนี้ที่มีคิ้วคมกริบ ดวงตาเต็มไปด้วยดวงดาว และรูปลักษณ์ที่หล่อเหลานั้น ไม่ใช่ใครอื่น
นอกจาก ตู้ป๋อ ที่ถูกราชาโจวซวนสังหารอย่างไม่ยุติธรรมเมื่อสามปีก่อน!

รูปลักษณ์ของเขาไม่เปลี่ยนแปลงเลยจากเมื่อสามปีที่ แต่ตอนนี้คิ้วของเขาขมวด ใบหน้าของเขาจริงจัง
เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น ผู้คนต่างแข็งตัวทันที ตกตะลึงคิดว่านี่มันผีหลอกกลางวันชัดๆ ต่างพากัน
กรีดร้อง และวิ่งหนีไปรอบๆ พื้นที่ล่าสัตว์ก็กลายเป็นความยุ่งเหยิงทันที

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี กษัตริย์ฮซวนจึงตะโกนว่า "ไม่!" แล้วหันหลังกลับและวิ่งหนีไป ตู้ป๋อเมินคนอื่น
ทำแต่เพียงขับรถของเขา ไล่ตามกษัตริย์ฮซวนแห่งโจวด้วยความเร็วสูง ทันใดนั้นกษัตริย์ฮซวนก็หันกลับมา
และเห็นว่ารถม้าขาวของตู้ป๋อกำลังไล่ตามเขาอยู่ ใบหน้าของเขาซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว และเขาตัวสั่น
ไปทั้งตัว พยายามจะชักธนูและลูกธนูออกมา แต่มือของเขากลับไม่ยอมเชื่อฟัง

ในที่สุดเมื่อ รถม้าของ ตู้ป๋อ ได้วิ่งไปหน้ารถของ กษัตริย์ฮซวน แล้ว ตู้ป๋อหันกลับมา ยิงธนูออกมาเต็มกำลัง
ด้วยเสียงหวือ ลูกศรสีแดงก็พุ่งเข้าใส่กษัตริย์ซวนตรงใจกลางหัวใจราวกับกลุ่มเปลวไฟสีแดง กษัตริย์ซวน
กรีดร้องโดยจับด้ามลูกศรไว้ในมือทั้งสองข้าง แกว่งไปมาสองสามครั้งแล้วล้มลงบนรถไม่สามารถขยับได้

ในเวลานั้น จู่ๆ ลมแรงประหลาดก็พัดมาในที่ราบ พัดระเบิดเอาทรายและก้อนหินกระจุยกระจาย
เมื่อลมสงบ ตู้ป๋อและรถม้าก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เจ้าชายและรัฐมนตรีที่ตื่นตระหนกก็เข้าล้อมรถม้า
ของกษัตริย์ซวนทุกทิศทุกทาง แหละพบว่าเขาเสียชีวิตจากลูกธนู แม้แต่กระดูกสันหลังของเขาก็หัก
ปีนั้นคือ 782 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งเป็นปีที่สี่สิบหกในรัชสมัยของกษัตริย์ซวนแห่งโจว



ตำนานอีกเวอร์ชันหนึ่งกล่าวจักรพรรดิฮซวนได้สิ้นพระชนม์ หลังจากที่ฝันว่าถูกตู้ป๋อ ยิงตายด้วยลูกศร
บางเรื่องราวก็เล่าว่าจักรพรรดิฮซวนถูกลูกศรที่คล้ายกับที่ตู้ป๋อชอบใช้ ในขณะที่ทำกำลังทำการ
ประชุมเหล่าขุนนาง...

ตู้ป๋อ เป็นหนึ่งในเรื่องราวของการแก้แค้นให้กับความไม่ชอบธรรมของตัวเอง แม้หลายคนจะแย้งว่า
เรื่องราวของตู้ป๋อไม่มีอยู่จริง เพราะคนที่มาแก้แค้นอาจเป็นลุกหลายหรือคนสนิทของตู้ป๋อ ที่ใช้เรื่องราว
ความอาฆาตที่น่าหวาดกลัวมาช่วยให้การล้างแค้นเป็นสิ่งที่ง่ายดายมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกัน
นักปรัชญาชาวจีนอย่าง โม่จื่อ ที่ได้รับการบันทึกเอาไว้ก็ได้กล่าวถึงประเด็นในเรื่องความเชื่อด้านผีสาง
ของชาวจีนในสมัยโบราณเอาไว้อย่างน่าสนใจว่า

"ตั้งแต่แรกเริ่ม มนุษย์ได้เห็นร่างของผี วิญญาณและได้ยินเสียงของพวกเขา ดังนั้น
เราจะบอกว่าพวกเขาไม่มีตัวตนได้อย่างไร ถ้าไม่มีใครเคยเห็นหรือได้ยิน
เราสามารถพูดได้อย่างมั่นใจหรือว่า พวกเขาไม่มีอยู่จริง!?"