วงการ สีดำ

[THELONEWOLF]

วงการ นกป สมัยก่อนนั่นเป็นอย่างไร ผมเชื่อว่านท่านทั้งหลายคงเคยผ่านมาแบบผมที่คลุกคลีวงการนี้มานานกว่า10ปี วงการนี้ เมื่อราวๆ10ปีที่แล้ว ยังสู้ อ่างไม่ได้ แล้วก็มักจะต้องจ่ายแพงกว่า อ่าง เสมอ ถ้าจะจบงาน หรือแค่ออฟ ถอดบน ถอดล่าง ก็ปาไปหลายพัน รวมๆแล้วกว่าจะได้จบ ก็ ลงอ่างได้ ราวๆ2รอบ ลากยากมาจนถึงปัจจุบันนี้ เรทราคาก็ยังถือว่าแพงกว่า อ่าง อย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่า สมัยนี้ นกป จะแทบไม่มีร้านที่เปิดออฟบนล่างละ นับร้านได้เลยว่ามีกี่ร้านที่ยังคงสภาพเดิมอยู่ กลิ่นอายของการไต่ระดับ สายลุ้น สายจีบ แบบเมื่อก่อนก็น้อยลงไปตามการเวลา ปัจจุบัน นกป สมัยใหม่ ก็ไม่ต่างอะไรกับ เส้นข้าง หรือ อ่าง เลยจริงๆ แทบจะแยกกันไม่ออกด้วยซ้ำไป ทั้งรูปแบบการบริการ หรืองานจบ ที่มีให้แทบจะทุกร้าน หากินง่ายยิ่งกว่าเซเว่น อยากกินแบบไหน เดินไปจ่ายจบ ได้กินทันที ไม่ต้องเสียเวลาจีบใดๆทั้งสิ้น นับว่าเป็นยุค ทอง ของวงการ นกปสมัยใหม่ ที่เงินตราสะพัด จนต้องแข่งกัดเปิดร้าน จำกันได้ไหม เชียงใหม่เมื่อก่อนมีกี่ร้าน แล้วตอนนี้มีกี่ร้าน แต่ปัจจัยที่ทำให้ร้านนั้นๆ มีคนเข้ามากน้อยแค่ไหน หลักๆคือเด็ก ถ้าสวยจริง เด็ดจริง โปรไฟล์ดีจริง คนก็แห่ไป ส่วนอีก1ปัจจัย จะบอกว่า มีส่วนมากน้อยแค่ไหน ก็ต้องยอมรับจริงๆว่ามันมีส่วนไม่มากก็น้อย คือ การบ้าน การบ้านจริงๆแล้วเป็นการเขียนเพื่อเชียร์เด็กก็ได้ เขียนด้วยความประทับใจก็ได้ หรือเขียนเพื่อขอบคุณน้องที่ ดูแลและบริการเราเป็นอย่างดี สมัยก่อนจะเป็นแบบนั้นกันหมด รูปภาพก็ไม่ได้มีแบบสมัยนี้ ใครมีรูปน้องแนบมาในการบ้านได้นี้ถือว่า สุดๆเพราะมันไม่ได้ง่ายเลย ที่จะถ่ายน้องๆได้ ผิดกับยุค นกป สมัยใหม่ ที่การบ้าน 80-90% จะมีรูปแนบมาในการบ้านแทบจะทุกร้าน อย่างแรกเลย ร้านสนับสนุนเรื่องการทำการบ้านอย่างเต็มที่ ถึงขั้นคุยกะน้องๆให้เสร็จสรรพ หรือถึงขั้นบังคับให้ถ่ายเพราะร้านอยากได้การบ้านมาเรียก ลค โดยที่เด็กไม่เต็มใจถ่าย หรือ แม้กระทั้งรูปโปรไฟล์ โปรโมทน้องๆที่โดนบังคับถ่าย แบบขอดเกล็ด ต่างๆนานๆ หรือบางร้าน ดันหัวใส ออกการบ้านเอง ชงเองกินเองก็มีให้เห็น ส่วนกลุ่ม นักเขียนการบ้านเอง นักเขียนผู้หาแดก ก็คือ นักเขียนที่ ชอบเสนอตัว ตามร้านต่างๆว่า เค้าเป็นใคร มีคนตามเค้าเยอะนะ สนใจให้เค้ามาช่วยไหม มีข้อเสนอต่อรองกับร้านต่างๆนาน พอร้านไหนไม่เอาด้วย ไม่เล่นด้วย ก็มักจะมี หัวข้อแปลกๆในกระทู้หล่นร้านนั้นเสมอ หรือแม้กระทั้งกระจ่ายข่าวเสียๆหายๆให้ร้านนั้นๆในกลุ่มนักเที่ยวด้วยกัน ยังไม่พอเมื่อผลประโยชน์มันยังน้อยไปที่ได้จากร้าน จึงมาหาแดกกับเด็ก อาจจะงง หาแดกยังไง ก็หาแดกจากรูปอันเซ็นที่ นักเขียนการบ้านถ่ายไงละ ถ่ายรูปเด็กอ้า แหก สาระพัด บางทีก็อัดคลิปตั้งกล้องแอบถ่าย โดยที่เด็กไม่รู้ แล้วเอาไปลงในกลุ่มผู้ติดตาม ที่จ่ายค่าดูรูปอันเซ็นเด็กๆ คิดค่าเข้าเป็นรายหัว เดือนหรือรายปี นักเขียนบางราย เอารูปไปขายในกลุ่มรับซื้อก็มี โดยที่บางทีร้านเองก็้เห็นเป็นใจยอมเพื่อที่จะได้ ลค อย่างต่อเนื่อง วงจรนี้ คนที่น่าสงสารที่สุด คือเด็ก บางคนมีความจำเป็นต้องหาเงินด่วนจริงๆและงานปกติไม่สามารถได้ค่าตอบแทนได้เท่าวงการนี้ แต่ก็ต้องยอมรับในความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นด้วยเช่นกันที่จะเจอกับ คนหาแดกกับเด็กแบบนั้น เพราะเคสรูปเด็กหลุด เกลื่อน ตามเวป มันเคยมีมาแล้ว หรือแม้กระทั้ง ปักหมุดขายรูปเด็กในตลาดมืดก็มี หรือบางเคสที่หนักว่า คือทางครอบรู้ว่า เด็กมาทำงานแบบนี้ บอกเลยว่าหมดอนาคตไปหลายคนแล้วกะเคสแบบนี้ หรือแม่แต่นักเที่ยวเองก็เช่นกันที่แอบถ่ายเด็ก หรือพวกแอบถอดถุง พวกชอบใช้ความรุงแรง ทั้งตบ ทั้งบีบคอ หรือจับข่มขืนเสียบสด ก็ยังมีอยู่ ถึงขั้นที่ว่าเด็กร้องไห้ ยกมือไหว้ ก็ไม่สนใจวงการนี้มันไม่ได้สีเทาๆนะ แต่มันเป็น"สีดำ"

[jost5555]

ขอบคุณครับ สำหรับความรู้

[man23th2004]

เขียนได้ดีมากเลยครับ
บางทีนักเที่ยวอย่างเราๆควรเห็นใจเด็กๆด้วยนะครับ

[boy_sanong]

Thank you.....

[mega6969]

ขอบคุณครับ

[armfine]

มีหลายแง่มุมจริงๆ วงการนี้

[moomookung]

อ่านเีมีประโยชน์