เรื่องเล่าจากโรงบาล ลุงแดง คนชันสูตร Vs บอดี้ ศพ#19

[don]

เมื่อเดือนนี้ของปีที่แล้ว ซึ่งทางเหนือเค้าถือกันว่าเป็นเดือนปล่อยผีค่ะ มีอยู่คืนนึงอยู่เวร กำลังดมยาสลบคนไข้ให้กับหมอผ่าตัดสมอง(สมมุติว่าชื่อหมอเอ)อยู่ หมอเอเป็นคนพื้นเพทางอีสานค่ะ เรียนจบจากกรุงเทพพึ่งมาอยู่นี่ได้สักสามเดือน ก่อนหน้านีไม่เคยมาที่จังหวัดนี้มาก่อนเลย


ระหว่างกำลังผ่าตัด บรรยากาศในห้องเงียบสงบ มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พยาบาลในห้องเป็นคนรับสาย

พยาบาล "หมอเอคะ พยาบาลที่ตึกโทรมาบอกว่าคนไข้เตียง 13 เสียชีวิตแล้วค่ะ หมอจะไปตรวจศพด้วยตนเองไหม"

หมอเอ " ช่วยบอกว่าผมไม่ว่างต้องผ่าตัดอีกนาน ยังไงช่วยส่งศพลงไปให้"ลุงแดง"ที่ฝ่ายนิติเวชช่วยผ่าเบื้องต้นไปก่อน"


พยาบาลหันไปพูดสายตามนั้น แล้วสักพักก็หันมาคุยกับหมอเอต่อ ด้วยท่าทีประหลาดใจ

พยาบาล " พี่ที่ตึกบอกว่า หมอล้อเล่นหรือเปล่า ลุงแดงน่ะ เสียไปตั้งเจ็ดแปดปีแล้วนะคะ "

หมอเอ "อะไรกัน เมื่อวานผมยังเจอลุงแกอยู่หน้าห้องศพเลย"

ทุกคนในห้อง(มีหมอดมยา พยาบาลส่งเครื่องมือสองสามคน คนงานอีกหนึ่ง) มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่มีใครรู้จัก" ลุงแดง" สักคนเหมือนกัน แต่ละคนก็พึ่งมาทำงานได้ไม่เกินห้าปีทั้งนั้น

น้องพยาบาลออกไปตามป้าพยาบาลที่ทำงานมาตั้งยี่สิบกว่าปีแล้วเข้ามา

ป้าพยาบาล "หมอเจอลุงแดงที่ไหน แกตายไปตั้งแปดปีแล้วนะหมอ ก่อนหมอมาตั้งนาน"

หมอเอ (หน้าซีด) "ถอดเสื้อให้ผมที ผมอยากอ้วก"

หมอเอเดินหายไปพักใหญ่ กลับมาด้วยใบหน้าซีดเซียว หลังจากทำใจอยู่พักใหญ่ ก็ยอมเล่าให้ฟังว่า เค้าเจอลุงแดงสองสามครั้งแล้ว ทุกครั้งจะเจอตอนหัวค่ำ โพล้เพล้ ลุงแดงจะมายืนอยู่ตรงใต้ต้นลั่นทมหน้าห้องศพ


ครั้งแรกลุงทักเค้าก่อนว่า "หมอมาใหม่เหรอครับ หมอชื่ออะไร" พอเค้าตอบชื่อลุงก็บอกว่า "ลุงชื่อลุงแดง ทำงานที่นี่มาหลายปีแล้ว ถ้าหมอต้องการความช่วยเหลือเรื่องผ่าศพ ก็เรียกใช้ลุงได้เลย"

พอป้าพยาบาลถามเรื่องรูปพรรณสัณฐาน หมอเอก็ตอบได้ตรงเป๊ะ ตรงกับลุงแดงเป็นแม่นมั่น คืนนั้นทุกคนในห้องผ่าตัดก็มีอันเกาะกลุ่มกันไปเป็นก้อนค่ะ ไปไหนไปกัน นอนก็ต้องเปิดไฟทิ้งไว้ บรื๊อสสส์



รุ่งขึ้นป้าแกก็หารูปหมู่ที่ลุงแดงถ่ายไว้กับผู้ร่วมงานมาให้หมอเอชี้ตัว แกก็ชี้ได้ถูกต้องเลยค่ะ งานนี้หมอเอไม่ถึงกับจับไข้หัวโกร๋น แต่พี่แกก็ผวาไม่กล้าเดินกลับบ้านตอนมืดๆ แถมต้องเดินอ้อมต้นลั่นทมต้นนั้นเป็นกิโลเลยค่ะ


เจ้าลั่นทมต้นนั้นก็ดันจำเพาะมาอยู่ตรงทางเดินกลับบ้านของเราซะด้วยสิ เดินผ่านตอนดึกทีไรไม่กล้ามองเลย ต้องกลั้นใจเดินก้มหน้า กว่าจะผ่านไปได้ช่างไกลเหลือเกิน เฮ้อ



เวลาผ่านไปหลายวัน หลังจากหมอเอทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ลุงแดงแล้ว แกยังมีหน้ามาเข้าฝันอีกว่า "ผมขอโทษนะหมอ ผมน่ะตายแล้ว เป็นโรคไตตาย "หมอเอเลยต้องเดือดร้อนไปตามหาอีกว่าลุงแดงแกเป็นอะไรตายกันแน่ ผลปรากฎว่าลุงแดงไตวายตายจริงๆด้วยค่ะ
ตายที่ตึกโรงพยาบาลเรานี่แหละ แกคงรักงานที่นี่มากเลยไม่ยอมไปไหน

ส่วนเราไม่เคยเจอค่ะ แต่รู้สึกแต่ไหนแต่ไรแล้วว่า ทำไมเจ้าต้นลั่นทมหน้าห้องศพเนี่ย ดอกมันเจริญผลิบาน ขาวสะพรั่งเต็มต้นทั้งปีเลย สงสัยลุงแดงแกดูแลดีน่ะค่ะ เพราะเค้าว่ากันว่าแกชอบดอกลั่นทมมมากๆ

เรื่องนี้จะจริงไหม คงมีแต่หมอเอเท่านั้นที่รู้ดีที่สุดค่ะ แต่ตัวแก(รวมทั้งเมียแก) ก็ยืนยันว่าไม่เคยมาที่นี่เลยจริงๆ หรือว่าจะเป็นใครที่หน้าเหมือนลุงแดงมาหลอกแกเล่นก็ไม่รู้ได้ค่ะ แต่ที่แน่ๆ เล่นเอาพี่แกสติแตก ต้องไปทำบุญกรวดน้ำ รดน้ำมนต์หลายวัดเลยล่ะค่ะ

จากคุณ : หมูเหมียว

[cmman573]

กรรม ตายแล้วยังรักโรงพยาบาลอีก

[notear]

รักษาหน้าที่ได้ดีมาก จนวินาทีสุดท้ายเลย  ghjk

[tlealone]

ถ้าเรื่องนี้เป็นจริงล่ะก้อ  ghjk ghjk

[notear]

ถ้าเป็นเรื่องจริงล่ะ ก้อ น่า กลัวเหมือนกันนะ ghjk