เรื่องของป๋อง..

[3p]

เครดิต คุณMoray

เจ้าป่อง เป็นหนุ่มขายแรงงานร่างบึก วันแรกของการทำงานเป็นผู้ใช้แรงงานในเรือประมงหาปลา ป่องไม่รู้ประสีประสาอะไรเลยเพราะตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยเห็นทะเล แล้วไต้ก๋งก็บอกให้เก็บผ้าเตรียมออกมะเล ป่องก็ได้ไต้ก๋งเป็นพี่เลี่ยงทุกอย่างตั้งกะวิธีอยู่บนเรือไปจนถึงวิธีใช้อวนลากปลา

แต่การออกเรือเขาออกกันเป็นเดือนๆไม่ได้เข้าฝั่งพลังที่มีก็หาที่ปลดปล่อยไม่ได้�   ijnหลายๆวันเข้าป่องเริ่มทนไม่ได้ เลยไปตามไต้ก๋ง

ป่อง...ไต้ก๋งครับ ออกเรือนานๆอย่างงี้ทุกทีเลยเหรอ�  ijn
ไต้ก๋ง...เออใช่ แกหิวอะไรก็ไปหากินเองนะ เราเตรียมของกินไว้พอยันกลับ แต่กินประหยัดหน่อยละ เดี๋ยววันหลังๆไม่มีกิน แล้วมีอะไรต้องช่วยเหลือกัน
ป่อง...อันนั้นหนะ ผมเข้าใจก้อไต้ก๋งเป็นคนสอนผมเองทุกเรื่อง ผมจำได้...แล้วไต้ก๋งไม่คิดถึงเมีอยเหรอ�  ijn
ไตก๋ง...คิดถึงซิวะ.......เออ....ฉันลืมบอกสิ่งสำคัญไปอย่างนึง....เวลาแกรู้สึกว่าพลังแกมันจะล้นออกมาหนะ...ให้ลงไปที่ท้องเรือมันจะมี tank อยู่ใบนึงเขาปิดฝาแล้วเจาะรูเอาไว้....แกเอาแหย่เข้าไปในนั้นแหละแล้วก็จะสบายตัว�  ijn
ป่อง...ถึงว่าสิ...เห็นพี่ๆลงไปแล้วก็ยิ้มหน้าบานกลับมา...ทำไมไม่มีใครบอกผมเลย�
ijn
วันนั้นป่องเลยลองไปสัมผัสกะรสชาดของ tank ดู...เออ...เยี่ยมเลยไม่เคยรู้มาก่อนว่า tank ก็ไช้ได้นะ...ป่องดีใจและมีความสุข�    ijn
อย่างว่าหละ ความสุขไม่ได้มีหนเดียววันรุ่งขึ้นและวันต่อๆมาเจ้าป่องก็ลงไปใช้บริการของ tank อย่างสม่ำเสมอ...แต่วันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
เจ้าป่องแหย่มันเข้าไปแต่ก็...... �  ijn

ป่อง....ไต้ก๋งครับ..ผมไปแหย่ที่ tank แล้ววันนี้ไม่เห็นเหมือนทุกวันเลย มันว่างเปล่าไร้ความรู้สึก...มันเกิดอะไรขึ้นครับ�  ijn
ไต้ก๋งทำท่างงๆแล้วก็หันไปดูที่กระดาษที่แปะไว้ที่ฝาห้องควบคุมเรือ แล้วก็หันมายิ้มๆ กะเจ้าป่องแล้วก็บอกว่า
ไต้ก๋ง...ฉันมันอายุมากแล้วชักจะหลงๆลืมๆบ่อยๆ แกจำที่ฉันบอกได้ใช่ไหมว่า "มีอะไรเราต้องช่วยเหลือกัน"�   ijn
....ฉันลืมบอกแกไปว่าวันนี้ถึงเวรของแกแล้วที่แกต้องเข้าไปอยู่ในถัง uhbgv uyhgb