สมุนไพร คณาเภสัช พร้อมประโยชน์เเละสรรพคุณต่างๆพร้อมความรู้เพียบ

[billcudror1122]

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร(คณาเภสัช)[/url]
สำหรับในการประกอบยาหรือปรุงยานั้น หมอผู้ปรุงยาจำเป็นต้องรู้จักวัตถุต่างๆที่จะนำมาปรุงเป็นยา ในแง่มุมต่างๆและแนวทางการปรุงยา (การปรุงยา) เป็นปฐม โดยธรรมดาหมอปรุงยาจะต้องรู้จักหลักใหญ่ๆ๔ ประการ เช่น เภสัชวัตถุ รู้จักตัวยา เป็นวัตถุธาตุนานาประเภทที่จะประยุกต์ใช้ประกอบเป็นยาสำหรับแก้โรค ทั้งยังพฤกษวัตถุ สัตววัตถุ รวมทั้งธาตุวัตถุคุณประโยชน์เภสัช รู้จักคุณประโยชน์รวมทั้งโทษของวัตถุธาตุที่จะประยุกต์ใช้ปรุงเป็นยาตลอดจนเครื่องยาต่างๆที่ใช้บ่อยในยาไทย จัดหมวดหมู่ตามรส คณาเภสัช รู้จักพิกัดยา คือ ยาหลายชนิดที่มีชื่อแตกต่างกัน รวมเรียกเป็นชื่อเดียวกัน เภสัชกรรม รู้จักแนวทางการปรุงยาหรือการประกอบยาตามแบบตำราเรียนโบราณ เภสัชวัตถุ เภสัชวัตถุอันหมายความว่าวัตถุธาตุนานาชนิดที่จะประยุกต์ใช้เป็นยาบำบัดโรคนั้น โบราณแยกเป็นชนิดและประเภทตามที่มาที่ไปของวัตถุที่นำมาใช้เป็นยาได้ ๓ ชนิดใหญ่ๆเป็น
๑.ต้นไม้วัตถุ ดังเช่นว่าจำพวกพรรณไม้นานาชนิด ทั้งยังชนิดต้น ประเภทเถาหรือเครือ จำพวกหัว ชนิดผัก ประเภทต้นหญ้า จำพวกพืชพิเศษ (เห็ดและพืชชั้นต่ำอื่นๆ)
๒.สัตววัตถุ ดังเช่นสัตว์นานาชนิด ทั้งที่ทั้งตัวหรือเพียงแค่ลางส่วน ประยุกต์ใช้เป็นเครื่องยา ไม่ว่าจะเป็นสัตว์น้ำ สัตว์บก หรือสัตว์อากาศ
๓.ธาตุวัตถุ ดังเช่นว่าแร่ต่างๆที่นำมาใช้เป็นเครื่องยา ในขณะที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติหรือประสมขึ้น โบราณว่าสรรพวัตถุอันมีอยู่ในโลกนี้ล้วนเกิดขึ้นได้เพราะมีสาเหตุเนื่องมาจากธาตุอีกทั้ง ๔ ย่อมใช้เป็นยาบำบัดโรคได้ทั้งมวล แต่จะมีคุณประโยชน์มากมายน้อยกว่ากันยังไง ขึ้นกับจำพวกของวัตถุนั้นๆแพทย์ผู้ปรุงยาจำเป็นต้องรู้จักเภสัชวัตถุในรายละเอียด ๕ ประการ คือรู้จักรูปยา รู้จักสียา รู้จักกลิ่นยา รู้จักรสยา แล้วก็รู้จักชื่อยานี้ ก็เลยจะสามารถนำเอาเครื่องยาที่ถูกจากที่กำหนดเอาไว้ภายในตำรับยา มาปรุงเป็นยาที่สามารถแก้โรคนั้นนั้นๆได้

สรรพคุณเภสัช
สรรพคุณเภสัช หมายความว่าคุณประโยชน์ทางยา ของเภสัชวัตถุดังที่กล่าวมาข้างต้น แต่ควรต้องรู้รสอย่างก่อนที่จะทราบคุณประโยชน์ยา เหตุเพราะรสยาจะแสดงคุณประโยชน์ยา เมื่อรู้จักยาแล้ว ก็เลยจะรู้จักสรรพคุณยานั้นย่างกว้างๆได้ ในเรื่องรสยานี้โบราณแบ่งรสยาวออกเป็น ๓กระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมตั้งเป็นประธานก่อนเป็น
๑.รสเย็น ประจำฤดูร้อน (คิมหันตฤดู) แก้ในกองเตโช สมุฏฐาน ดับพิษร้อนทำลายพิษไข้ต่างๆเพราะว่าไข้ตัวร้อนจัดเกิดในฤดูร้อน ตัวอย่างเช่น อย่าที่ปรุงด้วยเกสรดอกไม้ (ที่ไม่ร้อน) รากไม้ต่างๆ(ที่ไม่ร้อน) เขาสัตว์ต่างๆเขี้ยวสัตว์ต่างๆและก็ของที่เผาหรือสุ่มให้เป็นถ่าน เป็นต้น
๒.รสร้อน ประจำฤดูฝน (วสันตฤดู) เบื่อแก้ในกองวาโยสมุฏฐาน แก้ลมต่างๆเป็นส่วนมาก ทำให้แน่นท้อง จุกเสียด และแก้ลมในกองธาตุทุพพลภาพ เพราะเหตุว่าโรคลม โดยส่วนมาก กำเนิดในฤดูฝน ตัวอย่างเช่น ยาที่ปรุงผสมด้วยห้ากุล ตรีกฏุก ฝึกคุณ ขิง ข่า หัศคุณทั้งคู่ ดองดึง ใบกระเพรา ฯลฯ
๓.รสอ่อนโยน ประจำหน้าหนาว (เหมันตฤดู) แก้ในกองอาโป สมุฏฐาน ระงับเสมหะ แก้โลหิตพิการ เช่น ยาที่ปรุงปรารถนาด้วยโกษฐ์ทั้ง ๕ เทียนทั้งยัง ๕ กฤษณา กระลำพัก ชลูด อบเชย ขอนดอก เป็นต้น เมื่อปรุงเป็นยาแล้วจะได้ยารสอ่อนโยน อย่างเช่น ยาหอม