###รักแท้ยังมีอยู่จริง (ผมมีแฟนที่หลายคนเรียกเธอว่า "ผู้หญิงหากิน")###

[jiggolord]

ไม่แน่ใจว่าเคยมีใครโพสท์เรื่องนี้หรือยังนะครับ
แต่สำหรับผม อ่านทีไรก็ยังประทับใจอยู่ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแต่งหรือเรื่องจริงก็ตาม
เห็นช่วงนี้สมาชิกเวปสอบถามปัญหาของหัวใจกันมามาก
เลยอยากให้อ่านเพื่อเป็นกำลังใจในการฟันฝ่าอุปสรรคของหัวใจต่อไป
เนื้อเรื่องโดนใจผมมากเพราะ ชีวิตผมก็คล้ายๆกัน แต่ไม่ถึงกับเป็นผู้หญิงอย่างว่านะครับ
เพียงแต่ญาติๆผมเห็นว่า แฟนไม่เหมาะกับผมเท่านั้น เพียงเพราะเธอเรียนจบไม่สูง
แต่ผมตอนนั้นเป็นนายช่างหนุ่มอนาคตไกล (ไกลจริงๆ ออกต่างจังหวัดตลอด อิอิ)
แต่ผมก็ยังพาเธอต่อสู้และพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าผมคิดไม่ผิด
เพราะผมมั่นใจว่าเธอเป็นแม่ที่ดีของลูกได้ เป็นคู่ชีวิตที่จะอยู่เคียงข้างผมไปอีก 30-40 ปีได้
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่มีปัญหาของหัวใจนะครับ ss


เรื่องที่ผมส่งมาให้กับพี่ๆทีมงาน www.thainn.com นี้ผมกล้าสาบานว่าเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับชีวิตผมเอง อาจจะไม่เป็นประเด็นอะไรที่หลายคนสนใจ แต่ก็อยากจะถ่ายทอดมาลงที่เว็บ thainn.com เนื่องจากก็เป็นสมาชิกคนหนึ่ง เอาล่ะครับมาเข้าเรื่องของผมดีกว่า

ผมเป็นคนจังหวัดกรุงเทพครับ ทางบ้านมีฐานะค่อนข้างดี แต่ไม่ได้ดีเพราะผมสร้างขึ้นมาเองหรอก คุณพ่อคุณแม่ทั้งนั้นทำให้ สำหรับผมเคยมีแฟนแต่ก็ต้องเลิกกันไปเพราะเธอ เป็นคนที่ทำตัวไม่เหมาะสมหลายๆอย่าง ที่ทำให้ผมกับเธอไปกันไม่ได้ เธอเจ้าชู้มากครับ เรียนจบปริญญาโท มาด้วยกัน เธอชื่นชอบการการนอนกับคนอื่นที่ไม่ใช่คู่ของตัวเอง นั่นล่ะแฟนผมเธอไม่ชอบอะไรเก่าๆ เธอมีผมอยู่แล้วก็ยังไปนอนกับเพื่อนผม วันที่ผมจับได้ เธอกำลังนอนกับเพื่อนผมพอดีที่ห้องผมเอง ทุกวันนี้ผมเลิกกับแฟนเก่า เลิกคบกับเพื่อนคนนี้ไปแล้ว ทุกวันนี้ได้แต่ทำงานที่บริษัทเลิกงานก็สังสรรกับเพื่อนๆ ก็มีบ้างที่มีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตทั้งที่ทำงานและข้างนอก แต่ก็ยังไม่ใช่ จนวันนึงผมนึกสนุกอย่างเที่ยวในสถานที่อย่างนั้น คุณคงรู้ผมกำลังพูดถึงสถานเริงรมณ์

เพราะความเหงาเป็นเหตุผมก็ไปวันนั้นออกจากบ้านคนเดียว ไปถึงที่นั่น ได้พบกับแม่เล้า เธอก็มาคุยๆจีบๆผม จะเรียกว่าจีบอยากได้ลูกค้ามาเที่ยวประจำก็ว่าได้ แม่เล้าแนะนำเด็กมาให้ผมคนนึง เธอเป็นคนผิวขาวสะอาด สะอ้านมากครับ สูง สวย ผมยาว ขอใช้ชื่อสมมุติว่า "ดาว" แล้วกันนะครับ ได้พูดคุยกับเธอผมก็พาเธอเข้าห้อง เราสองคนเสร็จภารกิจในห้อง ก็ได้นอนพูดคุยกับเธอก็รู้ว่าเธอ เป็นคนเชียงใหม่ เข้ามาหางานทำที่กรุงเทพเพื่อหาเงินส่งให้ที่บ้าน แต่หางานไม่ได้เลยสมัครงานโรงงาน ได้เงินเดือน 5 พันบาททำได้ 1 เดือน โชคร้าย เธอถูกผู้จัดการโรงงานข่มขืน แถมเพื่อนๆผู้ชายในโรงงานลวนลามอีกจนเธอทนไม่ไหวต้องลาออกมาหางานที่อื่นทำ แต่ด้วยเงินในกระเป๋าที่จะไม่เหลือแล้ว บางวันเธอต้องกินข้าวมื้อเดียว แล้วอาศัพไปนอนตามสถานีรถไฟ หรือไม่ก็สถานีขนส่ง วันนึงเธอได้เห็นประกาศรับสมัครงาน ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งจึงเข้าไปสมัคร แต่ก็ถูกเจ้าของร้านขืนใจอีก จนกระทั่งภรรยาของเจ้าของร้านรู้เข้าจึงไล่ออกจากร้าน เธอไม่มีทางเลือกต้องเข้ามาทำงานที่ อาบ อบ นวดแห่งนี้ เล่ามายาวเพื่ออยากจะให้ทุกคนได้รู้ที่มาของเธอก่อนครับ ก่อนที่จะเข้าสู่เรื่องราวของผม สำหรับตัวผมเอง เมื่อได้ฟังเรื่องทั้งหมดก็สงสารครับ แต่ก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง วันนั้นผมกลับบ้านไป ก็คิดถึงเธอบ่อยๆ แต่ไม่ได้คิดถึงแบบนั้นนะครับ ผมคิดถึงเธอแบบห่วงใย อารมณ์นี้เหมือนคนกำลังมีความรัก ผมพยามห้ามใจตัวเอง ว่าอย่าคิด!!! เธอเป็นผู้หญิงหากิน!!! ผมพยายามคิดหลายอย่าง เพื่อจะลบภาพเธอออกจากสมองให้ได้ทั้งๆที่รู้ว่าเธอทำงานแบบนี้ ไม่มีทางจะเป็นไปได้หากเราจะรักกัน.. เพื่อนๆ พี่ๆชาว www.thainn.com คิดว่าผมใจร้ายหรือเปล่า

จนวันหนึ่งผมไปที่ร้านนี้อีกเพื่อไปพบเธอ แม่เล้าบอกว่าเธอไม่มาทำงาน หลายวันแล้ว วันนั้นผมไม่ได้เที่ยวต่อ ก็ไปหาเพื่อนแทน
วันต่อมาผมมาที่ร้านเดิมอีก แม่เล้าบอกว่าเธอยังไม่มาเลย น้องจะรับเด็กคนอื่นแทนไหม ผมบอกว่าไม่ดีกว่า... ผมพยายามถามไปว่ามีเบอร์ติดต่อน้องเขาได้ไหม แม่เล้าบอกว่าไม่มี (หรืออาจจะมีแต่ไม่อยากให้กลัวไปติดต่อกันเองร้านเสียรายได้ เหอะๆ คิดแบบนั้น)

ผมเกือบตัดใจจากเธอไปแล้วครับ .. วันนึงผมเลยไปเที่ยวร้านอื่นแทน แต่เชื่อไหมครับ!! ผมเจอเธอที่ร้านอื่น ผมเรียกเธอให้เธอเข้าห้องกับผม ผมถามเธอว่าทำไมไม่ทำที่ร้านเดิม เธอบอกว่าเธอทำไม่ได้ เธอถูกกดค่าตัว แถมยังมีแขกที่ทำร้ายร่างกายเธออีกขณะนอนด้วยกัน เธอเปิดผ้าให้ดูจุดที่เป็นรอยพกช้ำ ผมอึ้งเลย!! ทำไมผู้ชายพวกนี้ถึงต้องทำร้ายผู้หญิงด้วย!! ผมเลยแกล้งคุยแบบลองใจไปว่า ถ้าวันนึงน้องมีคนที่รักน้อง น้องจะเลิกทำงานนี้ไหม เธอบอกว่าเธอเลิกไม่ได้หากพ่อแม่ที่บ้านยังไม่สบาย เธออยากให้พ่อแม่ของเธออยู่อย่างสบาย เธออยากปลูกบ้านให้พ่อแม่ที่แก่มากแล้ว เธอทนได้ พอพูดถึงตรงนี้เธอทำหน้าเศร้า และบอกอีกว่า คงไม่มีใครหรอกจะรับเธอได้ หากรู้ว่าเธอเคยเป็นหญิงขายบริการ หากวันนึงเธอตายไปก็คงไม่มีคนรู้จักเธออยู่แล้ว วันนั้น ผมกลับไปนอนคิดว่าทำไมคนแบบน้องเขา ทำงานในจุดนี้ เธอถึงคิดห่วงใยพ่อ แม่ แต่กลับคนที่มีการศึกษาผู้หญิงบางคนอยากขายตัวแลกเงินเพื่อซื้อของใช้ฟุ่มเฟือย ผมนอนคิดไปก็อดชื่นชมเธอไม่ได้ คนไม่มีแบบเธอ คนที่ต้องขายตัวแลกเงินโดยมีความกตัญญูแบบนี้ ทำไมต้องเผชิญชะตากรรมโหดร้ายแบบนี้ คงมีผู้ชายหลายๆคนคิดแบบผม ว่าวันนึงเรามีฐานะอยู่ตัวแล้ว สิ่งที่เราต้องการไม่ใช่แฟนที่สวย น่ารัก หุ่นดี แต่ เรามองหาคนที่จะมาเป็นแม่ของลูกได้ ผมเองคิดว่าผู้ชายอย่างเราๆทุกคนคงมีคำตอบให้กับตัวเองอยู่แล้ว ว่าผู้หญิงที่จะมาเป็นแม่ของลูกได้เป็นแบบไหน สำหรับผมคู่นอนหาง่ายครับ ได้แล้วก็จากไปแต่แม่ของลูกนี่หายากครับ ผมเองก็ผ่านผู้หญิงมาตลอด ดูจากในมหาลัยตอนที่เรียนอยู่ สาวทำงานที่บริษัทของตน และสาวในสังคมทั่วไปบางคนก็ยังติดเที่ยว ติดหรู หลอกผู้ชายไปวันๆ สำหรับผมผู้หญิงที่จะเป็นแม่ของลูกได้นั้นไม่จำเป็นต้องเป็นหญิงที่ไม่เคยผ่านชายอื่นมา ไม่จำเป็นต้องสวยงามเสมอในสายตาคนอื่น แต่ ณ เวลานี้คนที่ผมกลับให้ความสนใจเป็นพิเศษเธอคนนี้ เธอที่เป็นหญิงขายบริการ เธอกำลังได้ใจผม

วันต่อมาผมไปที่ร้านนี้อีก ผมเข้าห้องกับเธอ แต่...ผมไม่ได้มีอะไรกับเธอนะ ผมถามเธอว่ากลางวันไปไหนหรือเปล่า เธอตอบว่า "นอนค่ะเพราะทำงานรับแขกกลางคืนถึงตี 4 ก็เพลียนอนตื่น 5 โมงเย็นค่ะ"  ผมบอกเธอว่า งั้นต่อไปนี้จะได้นอนไวๆแล้วนะ เธอทำหน้า งุน งง ถามว่าทำไมล่ะผมไม่ตอบแต่ยิ้มๆ ตอนจะกลับผมแอบไปคุยกับแม่เล้าของร้านใหม่นี้ถามว่า ถ้าจะซื้อตัวเด็กออกไปข้างนอกทั้งคืนแพงไหม สนทนากันจนทราบราคาค่าตัว จากนั้น...

คืนต่อมาผมไปที่ร้านนี้ตั้งแต่ 3 ทุ่ม ไปถึงก็เรียกน้องเขามาอีก เธอดีใจที่พบผม ผมบอกว่า "วันนี้ดาวไม่ต้องทำงานแล้วนะออกไปกับพี่ข้างนอกเถอะ" แม่เล้าเองก็เข้ามาบอกว่าไปเถอะ พี่เขาใจดี น้องเขา งง ถามว่าไปไหนคะ ผมตอบว่าจะพาดาวไปที่อื่นเดี๋ยวรู้เอง แม่เล้าแอบแซวว่าอย่าหนักมากนักนะ เดี๋ยวน้องเขาไม่ไหวกันพอดี ผมได้ยินก็แอบอายๆเหมือนกัน พอขับรถออกไปผมพาเธอไปที่ตึกใบหยกเพื่อพาเธอไปทานข้าวชั้นบน และมองทิศทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงเทพ วิวค่อนข้างโรแมนติก ถามเธอไปว่า เคยออกมาแบบนี้ไหม เธอบอกว่า "ไม่เคย ทำไมถึงพาเธอมาล่ะ เธอไม่เหมาะจะมาที่แบบนี้หรอก เพราะดาวเองเป็นคนบ้านนอก" ผมตอบไปว่าต่อไปจะพาดาวมาด้วยกันทุกคืนเลย ไปเที่ยวกรุงเทพยามราตรีกันด้วย แล้วเที่ยงคืนจะไปส่งดาวที่ห้องนะ ดาวไม่ต้องเข้าร้านไปทำงานอีกแล้ว จะได้นอนแต่วัน แล้วตื่นกลางวันได้เหมือนคนทั่วไป

เราติดต่อกันอยู่แบบนี้ ส่วนดาวเองก็ไม่ได้ไปทำงานที่ร้านแล้ว เพราะผมจ่ายเงินค่าตัวให้กับทางร้านทุกคืน ก็หมดเยอะล่ะครับ แต่ก็ยังไหว เวลาผ่านไปเกือบ 2 เดือนเลยทีเดียวครับที่เราคบหากันแบบนี้ ผมจึงเอ่ยปากถามเธอว่า ดาวต้องส่งเสียให้ที่บ้านเดือนละเท่าไหร่ถึงจะพอ เธอตอบว่า 3 หมื่น ผมเลยยื่นข้อเสนอไปว่าถ้าดาวมีเงินส่งให้พ่อแม่ที่บ้านเดือนละ 3 หมื่น พอใช่ไหม แล้วดาวจะเลิกทำงานที่นี่ไหม เธอตอบว่า "ตั้งแต่พี่พาดาวไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดสองเดือนนี้ ดาวไม่อยากกลับไปทำงานแบบนั้นอีกแล้ว แต่..ถ้าพี่จะเบื่อดาวแล้ว ดาวก็จำเป็นต้องกลับไป" เธอตอบด้วยสีหน้าเศร้า... ผมดึงเธอมากอดและบอกเธอว่า พอเถอะดาว ต่อไปนี้ดาวไม่ต้องทำงานนี้อีกแล้ว กลับบ้านกลับพี่นะ พี่จะเลี้ยงดูดาวและพ่อแม่เอง เธอร้องไห้ เธอบอกขอบคุณมากนะคะ เธอไม่คิดว่าจะมีใครดีแบบนี้กับเธอเลยจริงๆ

จากวันนั้นมาผมพาเธอมาอยู่ที่บ้านของผมอีกทีหนึ่งย่านสุขุมวิท ซึ่งพ่อแม่ผมไม่ได้อยู่ด้วยที่นี่ เราอยู่ด้วยกันสองคน 9 เดือน ผมจึงรู้ได้ว่า เธอเปรียบเหมือนเพชรในตมดีๆนี่เอง เธอเป็นแม่บ้านที่ดีมาก ทำงานบ้าน ทำอาหารให้ผมกิน แม้จะไม่อร่อยก็ตาม แต่เธอสัญญาว่าจะพยายามทำให้อร่อยๆ เพื่อทำอาหารให้ผมกินทุกวัน และเธอก็ตามใจผมทุกอย่าง ชวนไปเดินห้าง ซื้ออะไรแพงๆให้ เธอก็ไม่เอา เสื้อผ้าก็ชวนผมไปเดินตามตลาดนัด เธอชอบพูดดูถูกตัวเองว่า เธอไม่มีค่าพอที่จะใช้ของแพงๆพวกนี้ แค่วันนี้มีผมอยู่ข้างๆเธอก็มีความสุขมากพอแล้ว ผมให้เงินใช้เธอก็เก็บไว้ ส่วนที่ส่งเสียให้พ่อแม่ เธอให้ผมเป็นคนส่งให้เองเพื่อยืนยันว่าเธอไม่ได้เอาเงินไปใช้อะไรอย่างอื่น ผมได้มีโอกาสพบพ่อแม่ของเธอ ซึ่งแก่มากแล้ว พ่อแม่ของเธอ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกสาวมาทำงานอะไรที่กรุงเทพ

บางครั้งผมเองก็เคยคิดว่าผมทำถูกไหม หากต่อไปผมจะเลือกแต่งงานกับเธอคนนี้ที่เคยมีประวัติมาก่อน และสิ่งที่ผมกลัวคือกลัวผู้ใหญ่ไม่ยอมรับหากจะต้องพาไปหาพ่อแม่ผม ผมคงตอบไม่ได้ว่าเธอทำงานอะไร และผมคงไม่บอกประวัติที่เธอเคยทำงานขายบริการมาก่อน กลัวที่วันหนึ่งเราจะต้องแยกทางกันเพราะปัญหานี้ แม้แต่เพื่อนๆเองก็ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ แต่ไม่ว่าอย่างไรผมรู้ตัวเองว่านี่คือความรัก ไม่ใช่ความหลง ผมพบคนที่ใช่ แต่อาจจะไม่ใช่สำหรับคนรอบข้าง ผมต้องแคร์พวกเขาไหม หากจะรักกันต่อไป

เครดิตที่มา
- นามปากกาผู้เขียน พจ
- ลิงค์ที่มาของบทความต้นฉบับ www.thainn.com

[AZURA3232]

หลายๆเรื่องมันไม่สำคัญที่คนรอบข้างหรอกครับ  สำคัญว่าเรารู้ว่าเรากำลังทำอะไร และจากจุดนี้ จะพาเราไปสู่ยังที่ไหน  นั่นก็พอแล้ว  mnb kjhg

[marathoner9]

ความรู้สึก มันมาจากข้างในเรา ไม่ไช่มองจากสังคมที่คิด ว่าเราจะเป็นอย่างไร ........ง


เข้าใจแล้วครับ.. uilo

[asus16x]

...เ็ป็นเรื่องราวที่น่านับถือใจของผู้ชายคนนั้นจริงๆ..... etewt

[sodax]

ความรักความหลงมันเป็นเหมือนเส้นบางที่เราจะเลือก แต่ถ้าเรารักจริงก็อย่าไปแคร์ความรู้สึกใครมากเกินไปครับ รักแท้ยังมีอยู่จริง

[nickam]

รักแท้มีอยู่จริง...ยังไงขอให้พี่ตั้งมั่นในความรักของตัวเองนะคับ
                                                        เป็นกำลังใจให้คับผม... ,mnnb

[shoots]

อ่านจบแล้วน้ำตาจะไหล          พพำ         ผมว่าโชคดีของคุณทั้งสองคนในความเหมือนที่แตกต่างกันนะ    ประการแรก คุณเจอกับเรื่องร้ายๆในชีวิตของคุณ ทั้งแฟน ทั้งเพื่อน แต่คุณโชคดีที่ไม่ปัญหาเรื่องฐานะทางบ้านของคุณ        พอผ่านพ้นเรื่องเลวร้าย คุณก็ได้มาพบเธอ เท่าที่อ่านและคิดตาม ผมว่าคุณเป็นลูกผู้ชายที่กล้าหาญและน่านับถือมาก มีความเป็นสุภาพบุรุษด้วย          ss         ในความเป็นจริงจะมีผู้ชายไทยสักกี่คนที่เจอกับเหตุการณ์แบบนี้ แล้วยังทำได้เช่นคุณอีก ผมว่าหายากนะ ขนาดตัวผมเองก็เคยเจอเคสคล้ายๆกันแบบนี้ ผมยังทำไม่ได้เท่าคุณเลย ดังนั้นไม่ว่าบทสรุปสุดท้ายจะเป็นเช่นไร ก็ขึ้นอยู่กับคนสองคน ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไป          pongz

[prof.big]

ความรักและศักดิ์ศรีความเป็นคนไม่ได้วัดกันที่ตัวเงิน หน้าตา ฐานะสังคม การศึกษา หรืออดีต แต่วัดกันที่ความดีครับ  เป็นกำลังใจให้นะครับ  หือ หือ หือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ซึ้งว่ะ 

[p_nuin]

ตอนนี้ผมกำลังเจริญรอยตามท่านอยู่ครับแต่ยังไม่ได้คุยกันเป็นทางการเพราะดูแล้วภาระเธอค่อนข้างเยอะกำลังอยู่ในช่วงวัดใจซึ่งเธอทำงานอยู่ นผบ.แห่งหนึ่งในเชียงใหม่นี่เอง

[catza]

ผู้หญิงขายตัวยังดีกว่าผู้หญิงทั่วไปบางคนด้วยซ้ำ มีการป้องกัน พวกจีบๆกันถามหน่อยเถอะบางทีก็ไม่ใส่ถุง มั่วยิ่งกว่า เคยตรวจโรคกันบ้างรึเปล่า

[Aoddy]

เยี่ยมเลยท่าน
ความรักมันมีข้อจำกัดกันซ้าที่ไหน555+++
ชอบจังบทความเนี้ย ผมก็เคยเป็น แบบเนี้ย ouiy

[อาตี๋]

น้ำตาคลอ เลย......ตรู uyi

[manspringer]

ความรักของผู้ชายกลางวันที่มีต่อผู้หญิงกลางคืน

[vrc]

ถึงใครใครรังเกียจเหยียดหยามตัวเธอ พี่ยังรักเสมอถึงเธอจะเป็นอย่างไร   lkkjjh

[pye]

หลังชั่วโมงเรียน เพื่อนปรายเป็นผู้ชายสองสามคนแล้วจัดว่าเจ้าชู้มากแล้วก็ฮอทมากในคณะด้วย กับเพื่อนผู้หญิงอีกคนนึงเขาคุยกัน อยู่ข้างหลังปรายเนี้ย

แหะๆคือบังเอิญได้ยินอ่ะค่ะ ช่วงพักเนาะ

เพื่อนผู้หญิงถามเพื่อนผู้ชายว่า "เฮ้ยเมิง เมิงอ่ะผ่านผู้หญิงมากี่คนและ"

เพื่อผู้ชายหนึ่งในนั้นตอบ "50มั้ง"

เพื่อผู้หญิงตอบเพื่อนผู้ชายว่า  "เออน้อยกว่ากรู"

หือออออ จีงง่ะแล้วพูดทำไมเนี้ย เบื่อมากเลยคนที่ชอบมั่นใจอะไรผิดๆเนี้ย





คือจะบอกว่าสวยการศึกษาดีบางทีก็คิดไม่ได้เหมือนคนที่การศึกษาน้อยหรอกค่ะ
การศึกษาแต่สอนให้รู้ แต่ไม่ได้สอนให้ใช้ชีวิต

เป็นกำลังใจให้กับความรักดีดีค่ะ

[prof.big]

อย่างที่น้องปรายว่านะครับ เรื่องบางเรื่องเก็บไว้ไม่ต้องพูดบอกใครจะเป็นการดีกว่านะครับ

[BuTTeRCakE]

เมื่อไหร่จะเจอคนดีๆแบบนี้บ้างนะ

[alpha]

สำหรับเรื่องนี้เรียกว่ารักแท้หรือปล่าว ผมว่ายังไม่ใช่คำตอบนะ แต่ผมว่าต่างคนต่างได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการต่างหาก พอมันลงตัวก็ Happy ผู้ชายที่มีอิสระทางการเงิน ต้องการผู้หญิงที่ดูแลเขาได้ซื่อสัตย์กับเขาคนเดียว ต้องการผู้หญิงที่เลี้ยงลูกเอง ผู้หญิงก็ต้องการให้พ่อแม่สบายจากที่ท่านลำบากเลี้ยงขึ้นมา ไม่แน่ว่าเงินที่ให้น้องเขา 3 หมื่นต่อเดือนเพื่อให้พ่อแม่เขานี่อาจน้อยกว่า ผู้หญิงที่ต้องการใช่เงินที่ฟุ่มเฟื่อยอย่างอื่นอีก

ผมว่าเขาตัดสินใจได้ตรงตามความต้องการเขาแล้วครับ

[deztiny]

ความรักไม่ต้องการเหตุผล... พพำ

[noikasu]

ผมขอเอาคำพูดจากหนังมานะครับ....ผมก็เหมือนกับลม...ที่คุณไม่สามารถสัมผัสได้..แต่คุณรู้สึกได้กับสายลมที่พัดผ่าน..เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่มีปัญหาครับ.. khjhgg

[Esnaider]

โห

นับถือครับ

ซึ้งเลยครับ lkkjjh

[p_nuin]

ขออนุญาตยืมสำนวนไปใช้เลยครับได้ใจจริงๆ

ผมขอเอาคำพูดจากหนังมานะครับ....ผมก็เหมือนกับลม...ที่คุณไม่สามารถสัมผัสได้..แต่คุณรู้สึกได้กับสายลมที่พัดผ่าน..เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่มีปัญหาครับ.. khjhgg

[tor_fe]

 :Pแบบว่าเรื่องมันซึ้งอ่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าของบทความสู้ต่อไปครับ ss