นครเชียงใหม่นำร่องปั้นเมืองขนส่งยั่งยืนหนุนใช้ ′จักรยาน-เดิน′ ในเขตเมืองเก่า

[etatae333]

นครเชียงใหม่นำร่องปั้นเมืองขนส่งยั่งยืนหนุนใช้ ′จักรยาน-เดิน′ ในเขตเมืองเก่า

เชียงใหม่ เป็นเมืองที่มีความสำคัญเมืองหนึ่งและกำลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เป็นเมืองศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม
มีประชากรมากเป็นอันดับ 4 ของประเทศ โดยในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาเศรษฐกิจมีการขยายตัวอย่างต่อเนื่องจากภาคการค้าและการท่อง
เที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวเฉลี่ยปีละประมาณ 5 ล้านคน

การขยายตัวของเมืองในแนวราบอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดปัญหาต่างๆ มากมาย อาทิ ปัญหาการจราจรติดขัด มลพิษทางน้ำและอากาศ
การเสื่อมสภาพของสภาพแวดล้อม เป็นต้น การขยายตัวโดยขาดการวางแผนจึงขัดแย้งกับรูปแบบเดิมของศูนย์กลางเมืองที่มีความกะทัดรัด

ดังนั้น "โครงการขนส่งอย่างยั่งยืนเมืองเชียงใหม่" จึงได้ก่อกำเนิดขึ้น ซึ่งเป็นโครงการที่เทศบาลนครเชียงใหม่ได้ร่วมกับสำนักงานนโยบาย
และแผนการขน ส่งและจราจร กองทุนสิ่งแวดล้อมโลก และธนาคารโลก ในการวางแผนการจัดการขนส่งและจราจรร่วมกับการวางแผนการ
ใช้ที่ดินอย่างเหมาะ สม รวมถึงการออกแบบและกำหนดให้มีเส้นทางสำหรับพาหนะที่ไม่ใช้เครื่องยนต์ (Nonmotorized Transport Route)
ด้วย

โครงการนี้ได้รับความช่วยเหลือด้านการเงินจำนวน 21 ล้านบาท จากกองทุนสิ่งแวดล้อมโลก โดยจัดสรรงบประมาณทำมาสเตอร์แพลน
9 ล้านบาท และอีก 12 ล้านบาทนำมาพัฒนาพื้นที่นำร่องเพื่อการขนส่งแบบไร้เครื่องยนต์

ขณะนี้ โครงการได้ดำเนินมาด้วยระยะเวลากว่า 18 เดือน ก้าวถึงช่วงสุดท้ายกับกิจกรรมในโครงการ 2 ส่วนหลัก คือ การวางแผนการขนส่ง
และจราจรร่วมกับแผนการจัดการที่ดิน โดยมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งแผนนี้เป็นการวางแผนระยะยาวให้สอดคล้องกับแนวทางในการพัฒนาเมือง
เชียงใหม่ตามรูปแบบการใช้ประโยชน์ที่ดิน

ส่วนที่ 2 คือ การออกแบบเส้นทางนำร่องสำหรับยานพาหนะที่ไม่ใช้เครื่องยนต์ในเขตเมืองเก่า ซึ่งมีเส้นทางจักรยานเพิ่มขึ้น 8.1 กิโลเมตร
และมีการพัฒนาพื้นที่บริเวณลานอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ ให้เป็นศูนย์กลางการเดินทางโดยไม่ใช้เครื่องยนต์ รวมถึงจุดให้บริการรถสามล้อเพื่อ
การท่องเที่ยว และจักรยานสาธารณะแก่นักท่องเที่ยวและประชาชนทั่วไป

"ทัศนัย บูรณุปกรณ์" นายกเทศมนตรีนครเชียงใหม่ เปิดเผยกับ "ประชาชาติธุรกิจ" ว่า ปัจจุบันมีประชากรในเขตตัวเมืองเชียงใหม่เพิ่มมากขึ้น
ทั้งคนที่อยู่อาศัย และคนที่เดินทางเข้ามาทำงานและติดต่อธุระด้านต่างๆ ทำให้มีการกระจุกตัวและคับคั่งของปริมาณรถยนต์ส่วนบุคคล
รถจักรยานยนต์ ส่งผลให้การจราจรติดขัดมากขึ้นทุกวัน

ทั้งนี้ ปัญหาการจราจรได้เริ่มติดขัดมาตั้งแต่ปี 2549 พื้นที่วิกฤตมากที่สุดคือ เขตคูเมืองเชียงใหม่ และมีการคาดการณ์ว่าปัญหาการจราจร
ที่ติดขัดนี้จะถึงจุดที่แย่ในปี 2572 ในกรณีที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

ขณะที่แนวโน้มด้านการจราจรได้ เพิ่มขึ้นจากการเดินทาง 2 ล้านเที่ยว/วัน ในปี 2549 เป็นการเดินทาง 3.8 ล้านเที่ยว/วันในอีก 10 ปีข้างหน้า

ส่วนการใช้ที่ดินก็พบว่า ในปี 2543-2554 มีการขยายตัวมากขึ้น มีการสร้างอาคารสูงเพื่อที่อยู่อาศัย เพื่อตอบสนองความต้องการของประชากร
ที่เพิ่มมากขึ้น ซึ่งแผนการขนส่ง จราจร และผังเมืองจังหวัดเชียงใหม่จะต้องเชื่อมโยงกัน

ทัศนัยบอกว่า โครงการขนส่งอย่างยั่งยืนเมืองเชียงใหม่ จะเป็นโมเดลที่ช่วยแก้ปัญหาความแออัดของเมืองได้อีกทางหนึ่ง โดยเฉพาะในย่าน
เขตเมืองเก่าที่ถูกออกแบบให้เป็นพื้นที่นำร่องเพื่อเอื้อต่อ การเดินและปั่นจักรยาน ขณะเดียวกันก็เตรียมแผนพัฒนาย่านอื่นๆ ต่อไป พร้อมทั้งการ
วางระบบขนส่งมวลชนที่จะเชื่อมโยงการเดินทางได้อย่างเป็นระบบอีก ด้วย

โครงการนี้จะเป็นโมเดลสำคัญสำหรับเมืองเชียงใหม่ ที่จะเป็นเมืองตัวอย่างสำหรับการเดินทางแบบไร้เครื่องยนต์ให้กับเมืองอื่นๆ ทั้งในและต่างประเทศ

นับเป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้เมืองน่าอยู่มากขึ้น ซึ่งเทศบาลนครเชียงใหม่บอกชัดเจนว่าจะไม่หยุดพัฒนาเมือง แต่จะพัฒนาไปสู่เมืองที่มีการเดินทาง
สะดวกสบาย และมีระบบเชื่อมต่อของการเดินทางอย่างดีที่สุดในอนาคตอีกเมืองหนึ่งของโลก