Norse Mythology: Episode 14 – วีรบุรุษรักรันทด ซิกนีและซิกมันด์

[etatae333]

Norse Mythology: Episode 14 – วีรบุรุษรักรันทด ซิกนีและซิกมันด์



รักรันทดที่เอามาแถมให้ท่านผู้อ่านอ่านกันนี่นะครับ ผมเลือกแต่เฉพาะที่เป็นเรื่องเอกซึ่งไปเกี่ยวพันเข้ากับคำสาปแห่งแหวนโดยไม่ตั้งใจ

เริ่มที่โวลซุง (Völsung) ครับ องค์นี้เป็นราชาแห่งแคว้นอะไรสักอย่าง (ตำราไม่เน้นชัดเหมือนกัน) ว่ากันว่าเขานี่ละเป็นลูกมนุษย์ของโอดิน
แต่เรื่องไม่ได้อยู่ที่ตัวโวลซุงหรอกครับอยู่ที่ลูกๆ ของเขาต่างหาก

ลูกๆ ของโวลซุงนี่ละครับเป็นชายเสีย 10 และหนึ่งนุชสุดท้องคือซิกนี (Signi, Signy, Signe, Sieglinde) น้องสาวสุดท้อง
ซึ่งหนึ่งนุชเนี่ยะแต่งงานก่อนเพื่อนกับซิกเกียร์ (Siggier) ราชาแห่งชาวกอธิค ในวันแต่งงานของทั้งคู่นี่เอง ชายชราตาเดียวสวมหมวก
ปีกกว้างก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างลึกลับ เขาไม่พูดไม่จากับใคร แต่เอาดาบเล่มหนึ่งเสียบเข้าไปในต้นโอ๊คซึ่งเป็นศูนย์กลางของห้องประชุมนั้น
ดาบเล่มนี้ชื่อว่ากรามร์ (Gramr) ครับ เป็นดาบที่มีฤทธิเวทมนต์ฆ่าพวกที่มีอาถรรพ์ในตัวจนดาบใดๆ ก็จัดการไม่ได้ พระองค์ประกาศว่า
ใครก็ตามที่ดึงดาบออก ดาบจะเป็นของคนนั้นทันทีว่าแล้วก็หายตัวไป



การปรากฏตัวของชายชราซึ่งก็คือโอดินนั่นแหละ ทำให้โวลซุงรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง เขาให้โอกาสแรกแก่ลูกเขยหมาดๆ เป็นคนแรก
ซิกเกียร์เข้าดึงดาบแต่ไม่เป็นผล คนอื่นๆ ต่อมาในห้องประชุมนั้นก็ทำไม่ได้ จนกระทั่งถึงคนสุดท้ายคือซิกมันด์ (Sigmund)
น้องชายคนสุดท้องที่เป็นพี่ชายของซิกนี เขาสามารถดึงดาบออกมาจากต้นโอ๊ค ตามกติกาแล้วดาบต้องตกเป็นของเขา



ซิกเกียร์รู้สึกเสียหน้าไม่น้อยที่แพ้เด็กเมื่อวานซืน เขาเสนอซื้อดาบจากพี่เมียด้วยราคาสูง แต่ก็ตามประสาวัยรุ่นละครับที่ไม่สนใจเงินทอง
สิ่งที่เขาทำได้มาจากความสามารถก็ย่อมนำมาซึ่งความภูมิใจ ซิกมันด์จึงปฏิเสธไปอย่างนุ่มนวล ไม่รู้หรอกว่ามันกลับทำให้พี่เขยผูกใจเจ็บ




เขาวางแผนลอบฆ่าโวลซุงและหลอกพาลูกชายทั้ง 10 เข้าไปในป่า ซิกนีซึ่งเวลานั้นรู้ตัวว่าแต่งงานกับคนชั่วก็เสียใจมาก
พยายามหาทางเตือนพ่อและพี่ แต่ไม่ยักมีใครเชื่อครับ

ในที่สุดโวลซุงก็ตายเพราะแผนการของซิกเกียร์ ส่วนลูกชายทั้ง 10 ที่ถูกหลอกพาไปไว้ในป่า ก็ถูกคนของซิกเกียร์จับมัดไว้กับก้อนหิน
หมาป่าในป่านั้นออกมากินเด็กหนุ่มไปคืนละคนๆ จนกระทั่งมาถึงคราวซิกมันด์ เขาทำใจเย็นอย่างที่สุด รอจนได้โอกาสก็กัดลิ้นหมาป่า
มันได้รับความเจ็บปวดก็หนีไป ในเวลานั้นซิกเกียร์คิดว่าเขาสามารถกำจัดตระกูลของโวลซุงได้จนสิ้น จึงยอมปล่อยซิกนีที่เขากักขังไว้
ให้หล่อนเข้าป่าไปทำศพพี่ๆ เสียให้เสร็จ เมื่อซิกนีมาถึงเธอพบว่าซิกมันด์เป็นคนเดียวที่รอด จึงปลดโซ่ให้ สองพี่น้องกอดกันร้องไห้ต่าง
ให้คำสาบานแก่กันว่าจะช่วยกันแก้แค้นให้พี่ๆ และพ่อให้ได้



Sigmund



ซิกนีจากมาแล้วคิดว่าพี่ชายควรมีเพื่อนที่เป็นสายเลือดเดียวกันไว้เป็นเพื่อนแท้และเพื่อรักษาสายเลือดของโวลซุงให้เข้มข้น เธอจึงปลอมตัว
เป็นหญิงสาวไร้นามตามซิกมันด์ไปและหาทางจนได้สมสู่กับพี่ 3 วัน โดยที่ซิกมันด์ไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่เขานอนด้วยเป็นใคร

ซิกนีกลับเมืองของซิกเกียร์และทำหน้าที่เมียที่ดี เธอตั้งท้องได้ลูกชายให้แก่ซิกมันด์คนหนึ่งเมื่อคลอดแล้วเธอส่งไปให้พี่ชาย เด็กคนนั้น
ชื่อซินฟิออตติ (Sinfjötli) ตลอดเวลาต่อจากนั้นซิกนีลอบติดต่อส่งเสียให้ซิกมันด์ฟื้นกำลัง ฝึกปรือเพลงอาวุธให้ชำนาญ แต่ต่อหน้าซิกเกียร์
ซิกนีทำหน้าชื่นไม่มีแววแค้นเหลือในดวงตาและก้มหน้าก้มตากำเนิดลูกให้เขาไปพลาง

แล้ววันหนึ่งก็มาถึงเมื่อซิกมันด์กับซินฟิออตติพร้อม เขาให้สัญญาณซิกนี เธอวางแผนให้เขาบุกมาหาสามีของเธอจับซิกเกียร์ฆ่าจากนั้นก็ฆ่าลูก
ของเธอทีละคนแล้วจุดไฟเผาปราสาท ตลอดเวลาซิกนียืนมองนิ่งเฉย เมื่อทุกอย่างจบเธอว่าความแค้นถูกล้างไปแล้ว ซิกนียอมเผยความจริงว่าเ
ธอนี่แหละที่เป็นแม่ของซินฟิออดติ ก่อนจะโดดเข้ากองไฟฆ่าตัวตาย

เศร้าเหลือเกินนะครับ ความแค้นและการล้างแค้นของชาวเหนือ ไฟแค้นนี่มันเผาวอดวายหมดทั้งครัวจริงๆ แต่ยังนะครับ ความเศร้ายังไม่หยุดแค่นั้น
เรื่องต่อไปที่จะเล่ายังเศร้ากว่า เกี่ยวของกับซิกมันด์เล็กน้อย เพราะเป็นเรื่องของทายาทผู้สืบทอดดาบและต้องมนต์คำสาปของแหวน
เนื้อเรื่องกินใจเสียจนคีตกวี วิลเฮล์ม ริชาร์ด วากเนอร์ (Wilhelm Richard Wagner) ไม่รู้ท่านผู้อ่านเคยได้ยินชื่อหรือเปล่า แต่ถ้าเป็นคนที่
อยู่ในวงการเพลงคลาสสิคละก็ต้องร้องอ๋อครับ เขาเอาเรื่องของซิกเกิร์ด (Sigurd, Old Norse; Sigurðr) หรือที่คนเยอรมันคุ้นหูในชื่อซิกฟรีด
มาทำเป็นอุปรากรชื่อ ซิกฟรีดหรือเอะวัลคิรี เป็นเรื่องดังมากทีเดียว มหาอุปรากรเรื่องนี้มีเนื้อหาคล้ายกับที่ผมจะเล่า จะแตกต่างกันไปบ้างไม่มากไม่น้อย
อันนี้แล้วแต่ภูมิภาคไหนเติมอะไรลงไปบ้าง

จับความตั้งแต่ซิกมันด์แก้แค้นเสร็จก็กลับบ้านครับ



ตำนานหนึ่งเล่าว่าเขาได้พบซิกลินด์ผู้งดงามแต่ ... เธอมีสามีแล้ว ทั้งซิกมันด์และซิกลินต่างตกหลุมรักกันและกัน เป็นความรักแรกพบที่ต้องเก็บไว้
ในใจไม่กล้าแสดงออก เหลืออย่างเดียวละครับที่กลายเป็นที่สงสัย ก็คือดวงตาที่ทั้งสองมองกันและกันนั่นแหละทำให้สามีของซิกลินชักสงสัยว่า
เมียจะเล่นไม่ซื่อ ความระแวงทำให้เขาท้าซิกมันด์ดวลกัน ผลปรากฏว่าเขาตายครับ ทั้งสองคนเลยได้ครองคู่กัน (อย่างนี้จะเรียกว่าช่วยเร่งเวลาก็ไม่ผิด)
น่าสงสารที่เป็นการครองคู่ระยะสั้นๆ เท่านั้น ซิกลินให้กำเนิดลูกแก่ซิกมันด์ก็คือซิกเกิร์ดแล้วตายในระหว่างคลอด ส่วนซิกมันด์ซึ่งเต็มไปด้วย
ความโศกก็ไปตายในสนามรบ

ซากของความรักที่เหลืออยู่คือทารกซิกเกิร์ดหรือที่คุ้นหูชาวเยอรมัน เขาเรียกวีรบุรุษผู้กล้าคนนี้ว่าซิกฟรีด (Siegfried) ผมเรียกซิกฟรีด
ตามมั่งก็แล้วกัน เผื่อท่านผู้อ่านไปเจอที่ไหนจะได้รู้ว่าคนเดียวกัน

ซิกฟรีดกลายเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีคนเลี้ยงดู เขากลับไปตกอยู่ในมือของเรจิน (จำคนนี้ได้ไหมครับ คนนี้คือน้องฟาฟเนอร์ที่อุตส่าห์ร่วมวางแผนกับพี่ชาย
แต่ก็โดนพี่ขโมยทองไปคนเดียว) เขาเฝ้าเลี้ยงดูเด็กฟูมฟักให้เป็นคนกล้า เพื่อหวังจะให้ซิกฟรีดไปเอาสมบัติกลับคืนมาละครับ...

แต่อีกตำนานหนึ่งว่าหลังจากที่ซิกมันด์กลับบ้าน เขาได้พบไฮออร์ดิส (Hiordis, Hjördís) และได้แต่งงานกันมีลูกเป็นซิกเกิร์ดหรือซิกฟรีดนี่ละ
ปรากฏว่าเมื่อเขาเกิดได้ไม่กี่ปีซิกมันด์ก็ป่วย ขณะที่กำลังจะตายจอมเทพก็ปรากฏตัวต่อหน้าซิกมันด์แล้วว่า

"ดาบกรามร์ที่เป็นของเจ้า เมื่อเจ้าตายแล้วก็ไม่ควรให้ใครได้ใช้"

ว่าแล้วท่านก็คว้าดาบขึ้นมาหักเป็นสองท่อน ดาบกรามร์เป็นดาบที่ซิกมันด์รักมากที่สุด แต่เมื่อเทพซึ่งเป็นผู้ให้มาแต่แรกไม่ประสงค์
จะให้มันตกเป็นของผู้ใดต่อไป เขาก็จำต้องยอม แต่ก็ขอเทพว่า ขอเอาดาบหักไว้ให้ลูกเล็กๆ ดูต่างหน้า โอดินก็ยอมแล้วก็หายตัวไป

ไฮออร์ดิสได้ยินเสียงผิดปกติในห้องสามีก็รีบวิ่งไปดู พบว่าเขากลิ้งลงมาจากเตียงที่พื้นมีดาบเล่มสำคัญหักตกอยู่ นางรีบเข้าไปประคองซิกมันด์
เขากำลังจะสิ้นลมหายใจ แต่รวบรวมแรงครั้งสุดท้ายบอกเมียว่า

"เทพเจ้าหักดาบเสียแล้ว มีคนๆ เดียวที่จะต่อมันได้คือเรจิน ช่วยบอกซิกฟริดด้วย"
แล้วเขาก็ขาดใจตาย (ตามธรรมเนียม)

กาลเวลาล่วงเลยไป ซิกฟรีดเติบใหญ่ขึ้น ไฮออร์ดิสผู้มารดาก็บอกความจริงเรื่องดาบ ทำให้เขาอยากจะต่อดาบของบิดาให้ดังเดิม
จึงออกตระเวณเที่ยวหาเรจินจนพบ ท่านผู้อ่านคงจำได้นะครับว่า เรจินคนนี้แหละที่เป็นทายาทของพ่อมดฮเรียดมาร์ สบคบกับ
พี่ขโมยสมบัติพ่อ แล้วโดนพี่ขโมยต่อไปหมดอีกที เขารอเวลาแก้แค้นอยู่นานแล้ว ครั้นซิกฟรีดมาพบและเขาเห็นดาบเข้า
ความหวังซึ่งเคยริบหรี่ก็เรืองรองสว่างขึ้นอีก เขาบอกว่าจะต่อให้แต่มีข้อแลกเปลี่ยนว่าจะต้องทำงานให้เขาอย่างหนึ่ง ซิกฟรีดก็ยอม



ท่านผู้อ่านครับ ตอนนี้ละที่ตำนานสองเรื่องที่ผมเล่ามาแต่แรกก็ประสานเป็นเนื้อเดียวครับ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่า เรจินขอให้ซิกฟรีด
ไปล่ามังกรฟาฟเนอร์ เรจินอ้างด้วยว่ามังกรตัวนี้ขโมยสมบัติของพ่อเขามา และไม่มีใครฆ่ามันตายเพราะไม่มีดาบที่มีพลังอำนาจเพียงพอ
พ่อมดขอให้ซิกฟรีดช่วยฆ่ามัน แล้วทรัพย์สมบัติทั้งหลายที่มันเฝ้าอยู่ เขาจะแบ่งให้ครึ่งหนึ่ง

ซิกฟรีดรับคำ เพราะรู้สึกว่าเมื่อดาบกรามร์มาอยู่ในมือเขามีกำลังมากขึ้น เรจินพาเด็กหนุ่มไปชี้ช่องตำบลที่อยู่ของมังกรพร้อมทั้ง
เสริมด้วยว่าเมื่อฆ่ามันแล้ว ให้ควักหัวใจมาด้วย จะได้แบ่งกันพร้อมสมบัติ อันที่จริงเรจินไม่ได้ต้องการแค่สมบัติกับหัวใจมังกรเท่านั้นหรอกครับ
เขายังต้องการดาบกรามร์ของเทพเจ้าเล่มนั้นด้วย เขากะว่าเมื่อซิกฟรีดเอาสมบัติและหัวใจมังกรมาแล้วก็จะหาทางฆ่าเสียเพื่อฮุบของทั้งหมด
ไม่ต้องแบ่งอะไรให้ใครเลย แล้วเรจินก็นั่งรอนอนรออย่างเดียว



ฝ่ายซิกฟรีดน่ะหรือครับ เขาไม่ได้ต้องการสมบัติหรอก หนุ่มห้าวหาญหึกเหิมต้องการเพียงออกผจญภัยล่ามังกรต่างหาก
ซิกฟรีดเดินทางไปตามตำบลที่อยู่ที่เรจินบอกและได้พบมังกรจริงๆ อย่างว่า เขาต่อสู้กับมังกรอย่างดุเดือดแล้วในที่สุดก็สบช่อง
เอาดาบคมกริบของพ่อซึ่งเขารับสืบทอดมาแทงมังกรจนตาย



ซิกฟรีดใช้ดาบผ่าอกควักหัวใจมังกร แต่ตอนที่ตัดเส้นเลือดกระชากออกมานั้น เลือดในหัวใจมังกรกลับพุ่งเข้าปากและซิกฟรีดกลืน
เข้าไปทันใดนั้น ซิกฟรีดรู้สึกว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น คือเขาฟังเสียงนกพูดแล้วเข้าใจ มันเกาะอยู่บนต้นไม้ใกล้ๆ คุยกันเองว่าเรจินวาง
อุบายจะฆ่าซิกฟรีดเสียด้วยดาบของซิกฟรีดเองหลังจากได้สมบัติแล้ว เด็กหนุ่มจึงพลันนึกได้ว่า หัวใจมังกรนี่เป็นของวิเศษที่ใครๆ
ก็อยากได้เพราะมันทำให้คนกินฟังภาษาสัตว์รู้ (สรรพคุณเหนือความจริงของมังกร ทำให้บางตำนานว่าเรื่องนี้ต่างออกไปอีกครับ
บางตำนานนั้นบอกว่า เมื่อเลือดมังกรไหลออกมาท่วมท้น ซิกฟรีดพลันนึกออกว่าเลือดมังกรทำให้คนได้อาบหนังเหนียวฟันแทงไม่เข้า
เขาก็รีบเอาร่างรองรับโลหิตมังกรปล่อยให้มันไหลทั่วร่าง ยกเว้นทีเดียวที่พลาดครับ คือตรงข้างหลังต่ำกว่าไหล่ไม่มาก เพราะว่าใบไม้ใบหนึ่ง
ดันหล่นมาแปะอยู่ตรงนั้นพอดี อันนี้ก็แล้วแต่จะเชื่ออันไหนหรือจะเชื่อทั้งสองอย่างก็ไม่ว่ากัน)


Siegfried Tasting the Dragon's Blood

จากนั้นเขาเข้าไปค้นดูสมบัติ ได้เห็นว่ามันมหาศาลเพียงใดและท่ามกลางสมบัติพวกนั้นซิกฟรีดยังได้พบแหวนครับ แหวนแห่งอันดวารี
มันดูไม่พิเศษนักแต่พลังดึงดูดบางอย่าง ซิกฟรีดก็เก็บไว้กับตัว คำสาปของอันดวารียังอยู่คราวนี้ก็ตกมาถึงมือซิกฟรีดอย่างช่วยไม่ได้

ซิกฟรีดอาจเป็นคนพิเศษกว่าคนอื่นตรงที่เขามีกำลังเข้มแข็งกว่า ความโลภในสมบัติของมังกรไม่แสดงผลมากนัก แต่ ... ถึงอย่างนั้น
เขาต้องคิดมากเรื่องที่นกคุยกัน เขาไม่ค่อยอยากเชื่อนักแต่ระวังตัวไว้ก่อนก็เป็นเรื่องดี ซิกฟรีดก็เลยออกมาพบเรจินพร้อมกับสมบัติ
เรจินทำท่าไม่ค่อยสนใจนัก แต่ยกย่องสรรเสริญซิกฟรีดเกินปกติ ... แล้วขอดูดาบ ซิกฟรีดจึงมั่นใจว่าเรื่องที่ได้ยินนกคุยเป็นเรื่องจริง
จึงฆ่าเรจินเสีย

ซิกฟรีดมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งครับเป็นราชาชื่อว่ากุนนาร์ (Gunnar) เป็นคนรูปงามขนาดที่นางฟ้าดำ-ทูตล่าวิญญาณของโอดินคนหนึ่ง
ชื่อว่าบรีนฮิลด์ (Brynhild, Brynhildr) มาหลงรัก เป็นความรักต้องห้ามที่เป็นไปไม่ได้ ยิ่งเมื่อโอดินล่วงรู้เข้าพระองค์ก็กริ้วนางบรีนฮิลด์มาก
ท้าวเธอสาปให้นางกลายเป็นคนไม่มีคนรัก แล้วเอาดาบวิเศษแทงทำให้เธอตกอยู่ในห้วงนิทราตลอดกาล ส่งร่างของเธอลงมาที่กลางป่า
พระองค์ยังบันดาลให้บังเกิดเปลวไฟแดงฉานลุกโพลงล้มรอบตัวเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครเข้าใกล้ช่วยเหลือ จะมีก็แต่ชายผู้กล้าหาญเป็นพิเศษเท่านั้น



ซิกฟรีดมาพบบรีนฮิลด์เข้าในวันหนึ่ง เนื่องจากอานุภาพเลือดมังกรหรือดาบที่เขาถือก็เหลือจะเดาครับ เขาฝ่าไฟเข้าไปช่วยปลุกบรีนฮิลด์
นางฟื้นขึ้นจากคำสาปเก่าของโอดิน แต่ก็รับคำสาปใหม่ เธอลืมกุนนาร์สนิทแล้วหลงรักซิกฟรีดผู้กล้าหาญเข้ามาช่วย เขาเองก็มีใจให้นางเหมือนกัน
แต่ซิกฟรีดไม่ได้รับบรีนฮิลด์มาในทันทีเพราะเขายังมีธุระที่จะต้องทำคือไปหาราชากุนนาร์ตามที่พระองค์เรียกมา ไม่มีใครทันนึกหรอกครับ
หรืออีกนัยหนึ่งไม่มีใครรู้เลยว่า คำสาปของแหวนกำลังจะส่งผลแล้ว

เรื่องของราชากุนนาร์ก็วนเกี่ยวพันกันอยู่ตรงนี้อีกแหละ ที่พระองค์เรียกสหายรักมาก็เพื่อให้มาช่วยเหลือบรีนฮิลด์คนที่พระองค์รัก แต่ตัวเอง
ไม่อาจช่วยออกมาให้พ้นคำสาปได้ เห็นว่าซิกฟรีดกล้าหาญขนาดฆ่ามังกรมาแล้ว จึงขอให้ช่วย ซิกฟรีดก็ถึงกับอึ้งครับ ทว่าเรื่องระหว่างชายสองคน
ไม่พ้นสายตากริมฮิลด์ (Grimhild) แม่ของราชากุนนาร์ไปได้



นางเห็นว่าซิกฟรีดเป็นคนกล้า อยากให้ได้กับกูดรูน (Gudrun) ลูกสาวอีกคนหนึ่งของนาง จึงจัดการผสมยาสั่งขึ้นมาขนานหนึ่งหลอกให้ซิกฟรีด
กินเพื่อให้ลืมบรีนฮิลด์ วิธีนี้จะทำให้ลูกสองคนสมหวังด้วยกันทั้งคู่ (แหมเป็นคุณแม่ช่างจัดการจริงๆ)

ซิดฟรีดโดนมนต์ของกริมฮิลด์ เขาลืมบรีนฮิลด์สนิท เมื่อเห็นกูดรูนน้องสาวของกุนนาร์เขาก็ตกหลุมรักนางและแต่งงานกับนางแทบจะในทันที
จากนั้นเขายอมช่วยราชากุนนาร์เดินทางออกไปหาคนรักเดิมที่เขาลืมเสียสนิทโดยปลอมเป็นราชากุนนาร์ตามที่เพื่อนขอร้องทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจเท่าไหร่

ซิกฟรีดไปช่วยบรีนฮิลด์ แต่จะด้วยโดนพายุหิมะพัดกระหน่ำหรืออย่างไรเนี่ยครับทำให้เขากลับมาทันทีไม่ได้ ต้องค้างกับบรีนฮิลด์ 3 คืน
เป็นสามคืนที่ทั้งสองนอนเตียงเดียวกันแต่ไม่ได้มีอะไรกันหรอกครับ ซิกฟรีดรักเพื่อนมากเสียจนเขาทำร้ายจิตใจไม่ได้ จึงวางดาบคั่นไว้ตรงกลาง
จากนั้นเมื่อทุกอย่างเข้าที่เขาพาบรีนฮิลด์มาส่งให้กุนนาร์โดยที่นางฟ้าดำวัลคีรีนางนั้นไม่ทันติดใจสงสัยคิดว่า คนที่มารับเธอเป็นราชากุนนาร์จริงๆ



หลังจากที่คู่แต่งงานทั้งสองแยกย้ายกันมีชีวิตแสนสุขไม่นาน ก็มีอันต้องมาเยี่ยมเยียนที่เมืองของราชากุนนาร์ ทั้งบรีนฮิลด์และกูดรูนก็เกิดหมั่นไส้
เถียงกันขึ้นมาถึงเรื่องสามีใครจะรักภรรยามากกว่า

เมื่อบันดาลโทสะถึงขีดกูดรูนก็เผยความจริงว่าคนที่ไปช่วยบรีนฮิลด์ไม่ใช่ราชากุนนาร์เสียหน่อย แต่เป็นซิกฟรีดสวามีของนางต่างหาก
ความจริงที่เปิดเผยทำให้บรีนฮิลด์ปวดร้าว ความเจ็บใจกลายเป็นความขมขื่น นางถูกซิกฟรีดผู้ชายที่นางหลงรักตั้งแต่ตื่นขึ้นมาหักหลัง
บรีนฮิลด์คิดแก้แค้น นางยุยงกุนนาร์ให้ระแวงสงสัยซิกฟรีด เล่าถึงตอนที่อยู่ด้วยกันสามคืนก่อนกลับมาถึงมือกุนนาร์ว่านางถูกเขาข่มเหง
แล้วราชากุนนาร์นี่ก็เป็นพวกยุขึ้นเสียด้วยซิครับ เมื่อความระแวงสงสัยและคิดไม่ซื่อกับเพื่อนเริ่มสุกงอม กุนนาร์ก็วานน้องชายคือกุดธอม (Guttorm)
กับฮอกนี (Hogni) ให้จัดการกับซิกฟรีด เรื่องนี้เขาทำเองไม่ได้ครับ เนื่องจากว่าได้ดื่มเลือดสาบานเป็นพี่เป็นน้องกับซีกฟรีดไปแล้ว



น้องชายของกุนนาร์ได้ที อันที่จริงทั้งสองคนอยากฆ่าซิกฟรีดมาตั้งนานแล้ว ไม่ใช่อะไรหรอกครับก็ต้องการสมบัติมังกรที่ซิกฟรีดครอบครองอยู่นั่นแหละ
(สมบัติมังกรมีคำสาปของอันดวารีเช่นเดียวกับแหวน) จึงหลอกถามจุดอ่อนของซิกฟรีดกับกูดรูน เขาบอกว่าจะชวนซิกฟรีดออกไปล่าสัตว์ร้ายกลางป่า
แต่กลัวสามีของน้องจะเป็นอันตายจึงอยากถามให้แน่ใจ กูดรูนผู้ไร้เดียงสาก็บอกความลับไม่ปิดเลยครับว่าจุดอ่อนนั่นอยู่ที่หลังต่ำกว่าไหล่มาเล็กน้อย
ฮอกนีให้หล่อนหาทางทำเครื่องหมายไว้บนเสื้อ บอกว่าเขาจะได้ช่วยป้องกันเป็นพิเศษ กูดรูนก็เชื่ออีกนางเลยเย็บเศษผ้าสีเหลืองเอาไว้

ต่อจากนั้นไม่นานทั้งกุดธอมและฮอกนีก็ชวนซิกฟรีดออกป่าจริงๆ เขาได้ทีก็เอาหอกซัดตรงเป้าด้านหลังของน้องเขยทีเดียวตายสนิท

ศพของซิกฟรีดถูกนำมาทำพิธีเผาในเมือง ความตายของซิดฟรีดนำความเศร้ามาให้ทุกคนแม้กระทั่งบรีนฮิลด์ นางหัวเราะก้องว่าความแค้นได้ถูกล้างไปแล้ว
จากนั้นนางก็ร้องไห้ปิ่มว่าดวงใจจะแตกสลายเมื่อผู้ชายที่นางรักตายด้วยน้ำมือของนางเอง บรีนฮิลด์ฆ่าตัวตายตามซิกฟรีด ศพของทั้งสองคนจึงถูกเผาไป
พร้อมกันจบเรื่องอันแสนเศร้าเกี่ยวข้องกับแหวน (หน่อยๆ) เสียทีครับ



อันที่จริงเรื่องของวีรบุรุษชาวเหนือที่น่าพูดถึงยังมีอีกหลายคน ทว่าไม่ค่อยดังเท่าครอบครัวซิกมันด์ ซิกนีและซิกฟรีด ไม่ว่าจะเป็นบีโอวัลฟ์
ผู้ฆ่าอสูรเกรนเดลล์ หรืออื่นๆ อีกมากมาย

เพิ่มเติม: พอดีเนื้อหาข้างบนขาดส่วนของซินฟิออตติ ... เลยไปหามาเพิ่มครับ (อยู่ดีๆ หายไปเฉยๆ) ซิกมันด์และซินฟิออตติได้เดินทาง
ไปที่ฮิวนาแลนด์ (Hunaland) และขึ้นเป็นกษัตริย์ จากนั้นซิกมันด์ได้แต่งงานกับบอร์จไฮลด์ (Borghild) และมีลูกชายชื่อ
เฮลจิ ฮันดิงสเบน (Helgi Hundingsbane) และฮามุนด์ (Hamund) บอร์จไฮลด์อิจฉาและเกลียดซินฟิออตติมาก ซึ่งซินฟิออตติก็ทราบดี
นางจึงหาทางกำจัดเขาโดยนำไวน์มาให้ซิกมันด์ดื่มสามแก้ว โดยแก้วสุดท้ายนั้นได้ผสมยาพิษไว้ หลังจากที่ซินฟิออตติเห็นว่าพ่อของตัวเองดื่มไวน์
ไปแล้วสองแก้ว พอถึงแก้วสุดท้ายซึ่งมียาพิษ เขาก็หยิบขึ้นมาดื่มแทนและตายในที่สุด จากนั้นซิกมันด์ได้นำเอาร่างของลูกชายไปที่ฟยอร์ด (Fjords)
และที่นั่นเองเขาก็ได้พบกับโอดินซึ่งแปลงกายมาเป็นคนพายเรือ โอดินบอกว่าเขารับผู้โดยสารได้เพียงคนเดียวต่อครั้งเท่านั้น และจะนำเอาร่าง
ของซินฟิออตติขึ้นเรือไปก่อน เมื่อออกเรือไปแล้ว ทั้งคู่ก็หายไปและเดินทางไปสู่วัลฮัลลา



————————————————-

ที่มา: ต้นข้าว. http://writer.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=226138&chapter=14