แองเจโล บัวโน และ เคนเนท เบียงซี (Angelo Buono & Kenneth Bianchi ) คู่พิฆาต

[etatae333]

แองเจโล บัวโน และ เคนเนท เบียงซี  (Angelo Buono & Kenneth Bianchi )


               
ตำรวจสืบสวนสอบสวนสองนาย กำลังจ้องดูร่างที่ปราศจากวิญญาณของหญิงสาวสองคน พวกเขารู้สึกสลดใจ สยอง
กับภาพที่เห็นอยู่ข้างหน้า รูปลักษณะภายนอกของศพทั้งสองแตกต่างกันอย่างชั้นเชิง คนหนึ่งเป็นเด็กสาว ส่วนอีกคน
เป็นหญิงสาวที่โตเต็มพิกัด ตำรวจต้องหนาวถึงขั้วหัวใจเมื่อเห็นร่องรอยทารุณกรรมที่ข้อมือ เข่า และต้นคอ

แม้ร่างของผู้หญิงทั้งสองจะพบคนละวัน คนละสถานที่ แต่ตำรวจรู้ด้วยสัญชาติญาณว่าทั้งคู่ตายด้วยฝีมือของฆาตกร
คนเดียวกันหรือชุดเดียวกัน เชื่อแน่ว่าฆาตกรต้องมีสองคน โดยดูจากการเคลื่อนย้ายศพด้วยวิธียกแทนการลากนี้ไม่ใช้ศพแรก
ฆาตกรลงมือซ้ำๆ แบบฆาตกรต่อเนื่อง คนแบบนี้ไม่ใช่คนปกติแน่นอน เพราะในช่วงเดือนตุลาคม 1977 ถึงกุมภาพันธ์ 1978
มีผู้หญิงถูกฆ่าอย่างน้อยถึง 10 คนจากฝีมือของฆาตกรคู่นี้

และที่สำคัญฆาตกรทั้งสองคนนั้นมีศักดิ์เป็นญาติกัน.........................
               
แองเจโร บัวโน



แองเจโล บัวโน เขาเป็นชายวัย 44 ปี เขาเป็นชายที่หาความหล่อเหลาไม่ได้ ดูคล้ายกับอีแร้งป่วย หัวโตผิดส่วน
พ่อแม่จึงมักเรียกเขาว่า "อีแร้ง"

แองเจโลมีบ้านหลังเล็กๆ หลังหนึ่ง เขารักษามันได้อย่างดีเยี่ยมบนถนนสายซึ่งธุรกิจกำลังบูม และกำลังถูกบุกรุกด้วย
ร้านค้าและภัตตาคารที่ทันสมัย ทำให้เหลือบ้านเก่าๆ เพียงไม่กี่หลัง บริเวณจากบ้านถึงโรงรถถูกล้อมไว้ด้วยแผ่นอะลูมิเนียม
เพื่อป้องกันสายตาที่อยากรู้อยากเห็นจากภายนอก ด้านหลังถูกใช้เป็นร้านขายอุปกรณ์ตกแต่งรถยนต์และรับจ้างแต่งรถ
ว่ากันว่าเขามีฝีมือดีทีเดียว ส่วนหลังบ้านเลี้ยงกระต่าย สุนัข และตู้ปลาขนาดเล็ก ทุกอย่างก็ดูปกติ

แต่ถ้าพูดถึงความผิดปกติ ก็คงอยู่ที่ตัวเจ้าของบ้านเองมั้ง!

แองโจโร เขาเป็นคนเกลียดผู้หญิงเข้ากระดูกดำ ไม่เคยไว้ใจหรือชื่นชมเพศหญิง ในความคิดของแองเจโล ผู้หญิงเป็นแค่
เครื่องบำบัดทางเพศ ระบายอารมณ์ในรูปแบบและเวลาที่เขาต้องการเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ ผู้หญิงที่เขาระบายอารมณ์ทางเพศนั้น จึงมีทั้งลูกสาวตนเอง แฟนของลูกชาย (บางครั้งเขาก็ทำกับลูกชายด้วย) ฯลฯ
ไม่มีใครรู้ว่าทำไมสมองเขาถึงเกลียดผู้หญิง แต่เท่าที่สืบทราบประวัติมาพบว่า เขามีปัญหาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่หย่ากันเมื่ออายุสิบสี่
แม่ทำหน้าที่เลี้ยงดูต่อ เพื่อนบ้านมักนินทาว่าแม่เขาเป็นโสเภณี ถึงขนาดจ่ายค่าซ่อมบ้านด้วยนาผืนน้อยแก่ช่างที่ซ่อมบ้าน
บางครั้งเธอก็พาแองโจโรไปกินข้าวกับผู้ชายคนใหม่ของเธอ และปล่อยให้เขารอในรถขณะที่เธอส่งเสียงร้องดังกระเส่าในบ้าน
คนแปลกหน้า มีคนเคยได้ยินเขาเรียกแม่ตัวเองด้วยศัพท์ทางเพศที่หยาบคายอย่างที่สุดมาแล้ว

แองโจโรมีเมียสามคน ลูกชายเจ็ด ลูกสาวสาม เขาแยกภรรยาคนแรกตั้งแต่ลูกยังอยู่ในท้อง แล้วแต่งงานครั้งที่สอง มีลูกห้าคน
หลังอยู่มานานเจ็ดปี เธอลาออกเนื่องจากทนระบบการเลี้ยงด้วยลำแข้งไม่ไหว

แองโจโลแต่งงานครั้งที่สามกับหญิงม่ายลูกสอง มีลูกกับเธออีกสอง ไม่นานนักเธอก็หอบลูกหนีเพราะรู้ว่าเขาไปมีอะไรกับลูกสาวในปี 1975
ในระหว่างนั้นอง ประวัติอาชญากรรมของแองโจโลได้ถูกรวบรวมหนาปึกในแฟ้มตำรวจ รวมกับประวัติจำคุก แต่ทั้งหมดเป็นแค่คดีเล็กๆ น้อยๆ
อย่างมากแค่ไปขโมยรถ โทษสูงสุดที่เขาเคยได้รับคือภาคทัณฑ์โดยให้ไปติดคุกเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์ตลอด 3 ปี

ในปี 1975 แองเจโลเปิดร้านขายอุปกรณ์บนถนนโคโลราโด มีลูกค้าที่เป็นเด็กผู้หญิงมากมายมาใช้บริการอย่างไม่ขาดสาย
ไม่ใช้พวกเธอมาเพราะสนใจฝีมือของอีแร้ง แต่เธอหลงใหลในความโหด ไร้มารยาท ความโหดเหี้ยม และการบริการทางเพศ
ที่สุดแสนไม่เหมือนใคร ด้วยเหตุนี้ร้านเขาจึงได้รับความรุ่งเรืองถึงสูงสุด

แองโจโลไม่เคยมีหิริโอตัปปะ เขาพร้อมจะเป็นฆาตกรทุกเมื่อด้วยตนเองอยู่แล้ว แต่ซาตานก็ยังอุตสาห์ส่งตัวกระตุ้นไปให้
               

เคนเนท เบียงซี


               
เคนเนท เบียงซี หรือเคนนี่ หนุ่มหล่อวัยยี่สิบหก(หน้าเหมือนเคปเปอร์) เขาเพิ่งย้ายมานิวยอร์ก เป็นชายประเภทเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อจริงๆ
เป็นคนหลงตัวเอง ภูมิใจในความฉลาดเทียมๆ และฝันเฟื่องถึงชีวิตที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ ผู้หญิงและเงินเป็นฟ่อน แต่ในขณะที่ฝันเขากลับ
ไม่มามองชีวิตจริงคือเป็นคนขี้เกียจ เคนนนี่ไม่เคยวิ่งเข้าหาโอกาสที่มาหาตัวสักนิด คิดว่าตัวเองเป็นผู้มีพระคุณของประชาชน
อยากเป็นจิตแพทย์ แต่แทนที่จะเข้าไปเรียนมหาวิทยาลัย กลับใช้วิธีถ่ายเอกสารปริญญาคนอื่นและใส่ชื่อของตนเองลงไป

นอกจากนี้เคนนี่เป็นนักโกหกตัวยงเป็นพรสวรรค์ที่ซาตานมอบให้ตั้งแต่เด็ก เขาสามารถสร้างเรื่องในอากาศ แล้วนำมาเล่าเป็นตุเป็นตะ
ด้วยใบหน้าจริงจังจนคนหลงเชื่อ

เคนนี่ไม่ใช้หลานแท้ๆ ของแองโจโล เขาเป็นลูกโสเภณีที่ถูกทอดทิ้ง ป้าของแองโจโล รับเป็นบุตรบุญธรรมตั้งแต่เป็นทารก
ชนิดเลี้ยงดูจนโตชนิดยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ดังนั้นเคนนี่จึงนับเป็นญาติกับแองเจโลด้วยเหตุนี้แล มีกฎของครอบครัวของแองโจโลว่า
"เคนนี่ไม่เคยทำผิด" แม่บุญธรรมไม่เคยเห็นความผิดของลูกเลี้ยงแม้แต่ครั้งเดียว เขาขี้โกหกเพราะคนอื่นสอน แม้ถูกไล่ออก
ก็แก้ตัวว่าเพราะคนทั้งโรงเรียนไม่ดี

เคนนี่เป็นเด็กมีปัญหาตั้งแต่เกิดจริงๆ อารมณ์ร้าย ขี้โกหก จนแม่เลี้ยงถูกแนะนำให้พาเคนนี่ไปหาจิตแพทย์ แต่เธอปฏิเสธด้วยความโกรธ
ต่อมาภายหลังเธอถูกแนะนำไปหาจิตแพทย์เช่นกัน แต่มันก็สายไปแล้วสำหรับเคนนี่

เมื่อโตเป็นหนุ่ม เคนนี่จึงไม่สามารถแยกความจริงและความเท็จออกจากกัน แม้มีอายุยี่สิบหกแล้วแต่สมองเท่ากับเด็กตัวเล็กๆ หกขวบ
ความเป็นหนุ่มหล่อนี้ทำให้เขาได้แต่งงานเมื่ออายุเพียงสิบแปด แต่ก็หย่าเกือบทันที เพราะเขาต้องการผู้หญิงมากกว่าหนึ่งคนในเวลาเดียวกัน
แต่ขี้เกียจสันหลังยาว นิสัยอีกอย่างหนึ่งของเคนนี่คือการไม่รู้จักยอมรับผิด ถนัดแต่รับชอบ หากล้มเหลว เขาพร้อมโยนความผิดให้ทุกอย่างรอบกาย

และเมื่อชีวิตในนิวยอร์กไม่เป็นดั่งฝัน เขาโทษว่านิวยอร์กเป็นเมืองชั่ว ไม่เหมาะกับคนดีอย่างเขา เคนนี่จึงอพยพไปอยู่กับแองเจโล
ที่ลอสแองเจลิสในปี 1976 นอกจากความสนใจในวิชาจิตวิทยา เคนนี่ยังฝันเป็นตำรวจ เขาคลั่งไคล้เครื่องแบบ แต่คนที่ขี้เกียจสันหลังยาว
และความผิดปกติทางจิตคงไม่มีวันสอบผ่านการทดสอบของกรมตำรวจได้แน่ เขาจึงหาอาชีพที่ใกล้เคียงกับบุคคลในเครื่องแบบมากที่สุด
นั้นคือเป็นยาม เคนนี่สมัครเป็น รปภ. เฝ้าห้างสรรพสินค้า แต่เป็นรปภ. ชั้นเลว ชอบหยิบฉวยสินค้าที่เผลอ

ในปี 1972 แม่บุญธรรมซื้อรถคาดิลแลคให้ขับทั้งๆ ที่เขายังไม่มีปัญญาหาเงินเลี้ยงชีพ เคนนี่จึงกลายเป็นหนุ่มเจ้าสำราญจอมปลอมสมใจอยาก
และเมื่อสองจอมวายร้ายมาพบกัน การฆาตกรรมต่อเนื่องก็บังเกิด


               
โยลันดา วอชิงตัน
               
การทำการฆาตกรรมครั้งแรกนั้น เกิดแบบมิได้ตั้งใจ ในขณะที่เขาทั้งสองคิดว่าจะทำธุรกิจแมงดา เนื่องจากเป็นอาชีพที่ไม่ต้องลงแรงแต่รายได้ดี
อันดับแรกของการเป็นแมงดาคือ หาโสเภณีเข้าสังกัดและหารายชื่อลูกค้า การหาผู้หญิงในสังกัดทำได้ไม่ยาก แต่การหารายชื่อลูกค้าเป็นเรื่องยาก
เพราะเป็นข้อมูลที่ต้องปกปิดในหมู่ที่ทำธุรกิจประเภทนี้

เคนนี่ทราบมาว่าโสเภณีที่ชื่อโยลันดา วอชิงตัน ที่ทำตัวเป็นนายหน้าค้าประเวณี จัดหานางบำเรอกามทางโทรศัพท์ เขาจึงโทรติดต่อให้เธอ
มาบริการที่บ้านเพื่อหวังจะเค้นรายชื่อลูกค้า เมื่อเธอมาถึงบ้าน โยลันดารู้สึกผิดปกติเมื่อเห็นชายสองคนมากันพร้อมหน้าและซักถามวนเวียน
เรื่องข้อมูลลูกค้า เธอพยายามหนีแต่ถูกจับใส่กุญแจมือ เธอแหกปากร้อง ทั้งสองจึงบีบคอ ข่มขื่น และฆ่าในที่สุด เคนนี่ถอดแหวนพลอยของเธอ
มาใส่เล่น ถอดเสื้อฝังดิน และนำศพเปลือยฝังในป่า บริเวณไหล่เขา

การฆ่าคนครั้งแรกเป็นไปอย่างง่ายดาย และนั้นทำให้ฆาตกรย่ามใจที่จะกระทำการอุกอาจครั้งต่อไปอย่างไม่เกรงกลัวกฎหมาย ความสำนึกผิด
ไม่เคยปรากฏในสมองของชายสมองคน แต่ตรงข้าม ทั้งคู่กลับปรึกษากันเพื่อล่าเหยื่อต่อไป และในเวลาสองอาทิตย์ถัดมามันก็ทำการล่าเหยื่ออีกครั้ง
               

จูดี้ มิลเลอร์
               
จูดี้ มิลเลอร์ เด็กสาวผอมแห้งวัยสิบห้า ริขายตัวตั้งแต่อายุสิบสี่ปี ตอนที่เกิดเหตุเธอขชายตัวในฮอลลีวูด แองเจโลเป็นคนขับรถ ปล่อยให้
หนุ่มหล่อเคนนี่ลงไปต่อรองราคา เมื่อล่อจูดี้มาขึ้นรถก็แสดงตราตำรวจปลอม และจับเธอใส่กุญแจมือ อ้างว่าจะนำตัวไปสอบสวน
ทั้งสองขับรถกลับบ้าน พาเธอเข้าไปในโรงรถ มัดด้วยเชือก ใช้เทปปิดปาก และใช้แผ่นหนังเทียมที่เหลือจากงานแต่งรถยนต์ปิดตาเธอไว้
จากนั้นก็ผลัดกันข่มขื่น โดยบอกว่าถ้าเธอให้ความร่วมมือจะได้ไม่เจ็บตัว

หลังจากที่ทั้งสองระบายความใคร่ถึงจุดที่เบื่อหน่าย แองเจโลก็แสดงถึงความวิปริตด้วยการับเด็กผู้หญิงนั่ง เอาถุงพลาสติกครอบหัว
ใช้เทปพันรอบคอ ทำให้เธอหายใจเฉพาะอากาศในถุง มันนั่งดูถุงพลาสติกยุบและพองไปตามจังหวะการหายใจอย่างสบายอุรา
จูดี้ดิ้นทุรนทุรายหาออกซิเจนที่ค่อยๆ หมดไป เธอล้มตะแคงได้ในที่สุด

เมื่อเหยื่อถูกสังหาร ทั้งสองแกะหลักฐานออกจากศพจนหมด ทำลายเสื้อผ้า และนำศพไปทิ้งในที่โล่งอย่างท้าทายอำนาจรัฐ
ตำรวจพบศพจูดี้ มิลเลอร์ในวันที่ 6 พฤศจิกายน 1977ไม่มีหลักฐานเลยว่าเธอเป็นใคร ยกเว้นเศษโฟมที่ติดหนังตาอยู่หน่อยหนึ่ง
พวกเขาเก็บมันได้เป็นอย่างดี เผื่อจะเป็นหลักฐานมัดตัวคนร้ายในอนาคต สภาพศพทำให้หลายคนหดหู่ เด็กหญิงผอมแห้งร่ายเปลือยเปล่า
ที่คอมีรอยซ้ำเพราะถูกรัด เช่นเดียวกับข้อมือข้อเท้าหน้าเป็นสีม่วงคล้ำ จากการขาดอากาศ

แองเจโลและเคนนี่รู้สึกแปลกใจ การฆาตกรรมเป็นเรื่องง่ายเหมือนกับฆ่าไก่สักตัว ไม่มีแม้แต่ข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ เคนนี่ออกจะผิดหวัง
เพราะนิสัยเป็นคนชอบอวด เขาอยากให้การกระทำของตัวเองเป็นที่กล่าวถึง อยากให้สังคมรับรู้พลังอำนาจของตัวเอง แองเจโลคิดอีกอย่าง
เขาเป็นคนรอบคอบ แต่ก็ไม่พอใจผลงานตนเช่นกัน เหยื่อทั้งสองไม่มีคุณภาพเสียเลย ทั้งสองปรึกษากันว่าเหยื่อคนต่อไปจะต้องไม่ใช่
โสเภณีกิ๊กก๊อกโนเนมอีกต่อไป ลอสแองเจลีสน่ะมีสาวสวยมากมายให้เลือก

               
ลิสซ่า คาสติน
               
ลิสซ่า คาสติน หญิงเสิร์ฟหน้าตาดีวัยยี่สิบเอ็ดกำลังขับรถเข้าซองในสวนสาธารณะ ทั้งสองขับรถปิดท้าย แสดงตราตำรวจ ใส่กุญแจมือ
ในข้อหาขโมยสินค้าในห้าง หลังจากนั้นก็นำเธอไปสอบสวนที่  "สถานีตำรวจย่อย" ก็คือบ้านของแองเจโลนี้แหละ

แต่ครั้งมาถึงบ้านทั้งสองกลับไม่ชอบหน้าลิสซ่า ไม่มีอารมณ์ทางเพศเลย แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเพื่อสนองความบ้าระห่ำเดือด
แองเจโลจึงทำบ่วงคล้องคอริซ่าแบบคาวบอย กระตุกห่วงให้รัดคอจนแน่น เมื่อเธอหน้าเขียวก็คลายห่วงออก มองดูเธองับอากาศ
เฮือกสุดท้ายด้วยความมันในอารมณ์ มันทำซ้ำๆ เหมือนคนบ้านานนับชั่วโมงจนเธอขาดใจตายในที่สุด

ทั้งสองหารือกันว่า ครั้งต่อไปจะต้องพิถีพิถันเลือกเหยื่อให้ตรงรสนิยมมากกว่านี้ การพูดโต้ตอบระหว่างคนทั้งสองฟังไม่ผิดอะไร
กับคนเดินตลาดเลือกผักปลา
               

เจน คิง
               
เจน คิง คือเหยื่อรายต่อไป  หญิงสาวตาโต ขาสวย อายุ 28 ปี คนนี้เป็นนักศึกษาวิชาการแสดง ทั้งคู่พบเหยื่อขณะขับรถตระเวณช้าๆ
ไปตามถนนสายเปลี่ยว แองเจโลแกล้งขับรถผ่าน ปล่อยเคนนี่ลงในระยะห่าง

เคนี่เดินย้อนมาที่ป้ยรถเมล์ ทำท่าทีรอรถเช่นกัน การสนทนามีขึ้นอย่างง่ายๆ เคนนี่อ้างตัวว่าเป็นตำรวจลอสแองเจลิส สักครู่เดียวก่อนที่
ถเมล์จะมา แองเจโลก็ขับรถย้อนกลับ โบกมือทักทายเคนนี่ ทำท่าทีว่าเป็นตำรวจ และรับอาสาพาทั้งสองไปส่งในเมือง
หญิงสาวหลงกล!

ฆาตกรคู่นี้มีความสุขบนเรืองร่างของเจนเป็นอย่างยิ่ง เธอเป็นเหยื่อที่สวยที่สุดที่ผ่านๆ มา แต่จุดจบของเธอไม่แตกต่างกับคนอื่นมากนัก
มัดรัดคอแล้วคลายลงอย่างช้าๆ ดูเธองับอากาศนับชั่วโมงก่อนตายอย่างทรมาน
               

โดโรเรซ เคพีดาและซอนญา จอห์นสัน
               
เมื่อทำอะไรซ้ำซากเบื่อหน่าย ฆาตกรคู่จึงเริ่มเปลี่ยนหาวิธีที่สนุกใหม่ๆ คราวนี้มันหันไปเลือกโดโรเรซ เคพีดา วัยสิบสอง
และเพื่อนรักซอนญา จอห์นสัน วัยสิบสี่ ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรถเมล์อยู่ตรงหน้าห้างฯ ฆาตกรคู่แสดงเป็นตำรวจ แจ้งข้อหาขโมยของ
และนำกลับไปข่มขี่นและฆ่าที่บ้าน เป็นคู่
               

คริสตินา เวคเลอร์

เหยื่อคนต่อไปคือ คริสตินา เวคเลอร์ อาศัยในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งซึ่งเคนนี่ก็เคยพักอยู่ที่นั้นและหมายตาผู้หญิงมานานแล้ว แต่จีบไม่สำเร็จ
เพราะเธอเย้ยหยันเขาว่าเป็นพวกดีแต่ปาก งานการไม่ทำ การเลือกคริสตินาจึงผสมด้วยแรงแค้น

แผนการล่อเหยื่อครั้งนี้ค่อนข้างแยบยล เคนนี่เคาะประตูห้องคริสตินาบอกว่าขณะนี้เขาทำงานเป็นตำรวจ แสดงตราตำรวจให้ดู และแจ้งว่า
รถเธอที่จอดด้านล่างถูกชนท้าย เธอตามไปดูเพื่อความแน่ใจ เมื่อเผลอ ทั้งสองจับเธอใส่กุญแจมือ ปิดตาและปากด้วยเทป พากลับบ้าน
ข่มขื่นเช่นเหยื่อรายอื่นแต่การฆ่าแตกต่างไป

คริสตินากลายเป็นหนูทดลองความอำมหิต แองเจโลจอมเหี้ยมเบื่อหน่ายกับการรัดคอ มันจึงทดลองฉีดน้ำยาเช็ดกระจกวินเด็กซ์
เข้าเส้นเลือดของเหยื่อ เธอชักจนหลังแอ่น น้ำลายฟูมปากแต่ไม่ได้ มันสนุกจนต้องฉีดซ้ำ และเมื่อเห็นเหยื่อทนได้ จึงหาวิธีฆ่าแบบใหม่
โดยคลุมหัวเหยื่อด้วยถุงพลาสติก ดึงท่อแก๊สมายัดในถุง เคนนี่เปิดแก๊สแล้วปิดที่ละนิดสนุกกับภาพเหยื่อดิ้นรนขอชีวิต

ไม่น่าเชื่อว่าจนบัดนี้ตำรวจยังไม่สามารถสืบหาตัวฆาตกรได้เลย และไม่กล้าแพร่ข่าวว่ามีฆาตกรโรคจิตให้สาธารณชนรับทราบ
แต่นั้นยิ่งทำให้เหตุการณ์เลวลงเพราะประชาชนไม่ตระหนักถึงภัยใกล้ตัว
               

ลอเรน วากเนอร์
               
ลอเรน วากเนอร์ วัยสิบแปดคือเหยื่อรายต่อไป มันจับเธอขณะกำลังจะเลี้ยวรถเช่าบ้านซึ่งพ่อแม่รอทานอาหารอยู่ด้านใน คราวนี้
มันเพิ่มอุปกรณ์ช่วยคือใช้ปืนจี้ แสดงตราตำรวจ จับเธอขึ้นรถ พากลับบ้าน ข่มขืนและฆ่า แต่เหตุการณ์ในครั้งนี้มีความแตกต่างกัน
ออกไปเล็กน้อย ตรงที่มีพยานแอบเห็นเหตุการณ์จนจับตัว และการฆ่าถูกเปลี่ยนรูปแบบ โดยฆาตกรปอกสายไฟมัดแขนของลอเรน
ปิดทับด้วยเทปกาว แล้วเสียบปลั๊ก ลอเรนไม่ตายอย่างที่มันคิด การทรมานจึงเกิดขึ้นแบบเดิมๆ คือ รัดคอด้วยเชือกให้ตายอย่างทรมาน
               

คิมเบอร์ลีย์ ไดแอน มาร์ติน
               
แองเจโลและเคนนี่เปลี่ยนบรรยากาศการทำการฆาตกรรมใหม่โดยหาอพาร์ตเมนต์ว่าง ห้องที่ 114 โทรไปหาหญิงบริการไปหาถึงที่
และนั้นคือจุดจบของ คิมเบอร์ลีย์ ไดแอน มาร์ติน หญิงสาววัยสิบเจ็ด แต่การฆ่าไม่ราบรื่นอย่างที่คาด เพราะเธอกรีดร้องสุดชีวิตก่อนตาย
จนคนร่วมอพาร์ตเมนต์ได้ยินกันทั่ว ทั้งสองเห็นท่าไม่ดี จึงทุบเธอก่อนขมขื่นแบบสะใจและฆ่า
ศพของเธอพบในเช้าในเดือนธันวาคม บนไหล่เขาสูงบนถนนทางหลวง
               
ซินดี้ ฮัดสเปท
               
หลังเหตุการณ์ในครั้งนั้น ทั้งคู่หยุดปฏิบัติการณ์นานเกือบสองเดือน ก่อนที่มันจะเริ่มต้นกันใหม่กับซินี้ ฮัดสเปท สาวเสิรฟ์ที่คุ้นหน้า
กับแองเจโลดี เธอเอารถดิทสันให้เขาตกแต่ง ขณะที่ยืนรอ แองเจโลเกิดอารมณ์หื่นและเคนนี่อยู่ด้วยพอดี หญิงสาวจึงตกเป็นเครื่อง
บำบัดความใคร่ก่อนที่จะถูกฆ่า
               
ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่



มีสิ่งหนึ่งที่แองเจโลประสาทเสียอยู่เรื่อย คือนิสัยคุยโตของเคนนี่ เขามักเรียกร้องความสนใจจากคนแปลกหน้าด้วยการพูดเลียบๆ เคียงๆ
เรื่องความเก่งกล้าสามารถของฆาตกรที่จับไม่ได้เช่น "คุณคงไม่เชื่อว่าฆาตกรอยู่ใกล้คุณแค่เอื้อม"
แองเจโลอยากจะยุติเรื่องนี้ และกำจัดเคนนี่ออกไปจากชีวิต

โชคเข้าข้างแองเจโล แฟนของเคนนี่ที่ไปมาหาสู่กันเกิดท้องคลอดลูก เธอตัดสินใจกลับไปอยู่เบลลิงแฮมบ้านเกิด เพื่อจะได้อยู่ใกล้พ่อแม่
แองเจโรพูดโน้มน้าวทุกทางให้เคนนี่ตามเมียไป โดยครั้งแรกเคนนี่ปฏิเสธเพราะสนุกกลับการฆ่า แต่เมื่อถูกตัดรอนมากๆ จึงต้องยอมย้ายออกไป

เรื่องมันน่าจะจบแค่นี้ ทั้งคู่ไม่มีวันถูกจับถ้าไม่ใช้ความโง่ของเคนนี่ หลังจากย้ายไปเบลลิงแฮม เขาได้ทำงานเป็นรปภ. ในบริษัทวัทคอม
ซึ่งมีหน้าที่ดูแลอาคารธุรกิจและบ้านพัก เคนนี่เมื่อได้เป็นรปภ. ก็ใช้สันดารเก่านั้นคือการโกหกตอแหลเอาใจเจ้านายจนได้ดิบได้ดีในเวลารวดเร็ว
เขาขึ้นเป็นหัวหน้า รปภ. แต่ก็ไม่เลิกใช้อำนาจหน้าที่ขโมยสินค้ามาเป็นของตนเองอยู่บ่อยครั้ง



แค่ขโมยไม่หนำใจ เคนนี่ยังฝังตรึงกับรสชาติในการฆ่าข่มขืน เขายังต้องการแสดงให้แองเจโลคู่ขาเห็นว่า ตัวเองน่ะก็ฆ่าคนได้โดยไม่ต้องพึ่งใคร
เคนนี่โทรไปติดต่อนักศึกษาสาวที่ปิ๊งกันในห้างฯ บอกให้เธอชวนเพื่อนร่วมห้องมาที่ห้องพักของเขา เคนนี่มีงานง่ายๆ ให้ทำคือ ช่วยเฝ้ายาม
บ้านหลังหนึ่งที่กำลังซ่อมแซม เขายินดีจ่ายค่าตอบแทนถึงชั่วโมงล่ะ 100 ดอลลาร์ หญิงสาวทั้งสองตกลงทันทีด้วยความดีใจ
เงินดีรายได้งามผิดปกติ ไม่สงสัยสักนิด เคนนี่บอกเธอว่างานที่ต้องทำเริ่มตอนหนึ่งทุ่ม



คาเรน แมนดิคและไดแอน ไวล์เดอร์มาพบเคนนี่ที่ห้องตอนหนึ่งทุ่มคามนัดหมาย  และเมื่อถึงเวลาสามทุ่ม ทั้งสองก็กลายเป็นศพ
แต่งานนี้ไม่หมูอย่างที่คิด เคนนี่หัวปั่น เขาใช้พลังงานจัดการกับผู้หญิงทั้งสองจนหมดแรงที่จะข่มขื่น เขาต้องลากทีละร่างขึ้นรถนำไปทิ้ง
ตำรวจสืบหาตัวเคนนี่ด้วยเวลาอันรวดเร็วหลังพบศพ เพราะคาเรนบอกคนไปทั่วว่าเธอได้งานพิเศษเงินตอบแทนงาม เธอทิ้งเบอร์โทรศัพท์
ของเคนนี่ไว้ในห้องนอนด้วย

หลักฐานมัดตัวเคนนี่จนดิ้นไม่หลุด ครั้งแรกเขาสร้างเรื่องโกหกเพื่อพ้นผิด ว่าอยู่ที่โน่นที่นี้ แต่ครั้นคิดได้ว่าหากตำรวจสืบพยานก็ไม่มี
ใครช่วยโกหก วันรุ่งขึ้นเขาจึงรีบกลับคำให้การใหม่ โดยแต่งเรื่องให้สมจริงที่สุด

เมื่อเห็นว่าเอาตัวไม่รอดแน่นอนแล้ว เคนนี่ก็ใช้ความรู้ทางจิตวิทยาที่ศึกษามาใช้เป็นประโยชน์ เขาอ้างว่าป่วยทางจิต มีบุคลิกภาพซ้อน
มีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ในร่างของตนชื่อว่าสตีฟ สตีฟเป็นคนเลวและเป็นคนฆ่าผู้หญิงทั้งสอง ตัวเขาไม่ได้รับรู้ในสิ่งที่เกิดขึ้น

เคนนี่ถูกส่งไปให้นักจิตวิทยาเพื่อทดสอบ ความขี้โกหกทำให้นักจิตวิทยาที่มีความรู้ ความเชี่ยวชาญหลงกลถึงสองคน และเกือบออก
ใบรับรองให้ว่าเป็นคนวิกลจริต ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นจริง กฎหมายก็เอาผิดไม่ได้



แต่โชคดีแต่เป็นความโชคร้ายของเคนนี่แผนการต้มจิตแพทย์ไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะนักจิตวิทยาคนที่สามได้ทำการสะกดจิตและวางแผน
ซ้อนจนเคนนี่ตกหลุม เมื่อแผนล้มเหลว เคนนี่ก็โยนความผิดทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบกาย คือการใช้ม้ตายสุดท้ายคือการโยนความผิดให้กับคนอื่น
และคนนั้นก็คือแองเจโล บัวโน ซึ่งตำรวจเองก็สาวไปถึงตัวอยู่แล้วเพราะพบว่าสถิตจำนวนผู้หญิงที่ถูกฆ่าในบ้านเดิมของเคนนี่ลดจำนวนลงทันที
ที่เขาย้ายมาเบลลิงแฮม และแหวนพลอยสวมนิ้วของเคนนี่ก็มีรูปพรรณเหมือนแหวนของโยลันดา วอชิงตัน เหยื่อรายแรก

แองเจโล บัวโน หรืออีแร้ง ถูกจับกุมโดยมีเคนนี่เป็นพยานปรับปรัมแต่เพียงผู้เดียวและ พยานรู้เห็นคนอื่นๆ หลีกไปเลย เพราะไม่มีน้ำหนักทางกฎหมาย
หลังจากพิจารณาคดีนานสองปี แองเจโล บัวโนต้องจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีการลดหย่อน และสำหรับเคนนี่ผู้ที่ไม่เคยเห็นผิดของตัวเอง
แม้จะปรับปรำแองเจโลทุกเรื่องทุกเหตุการณ์ แต่คณะลูกขุนก็เห็นความกลอกกลิ้ง และประกอบกับหลักฐานจากการฆ่าผู้หญิงสองคนโดย
แองเจโลไม่รู้เห็น จึงให้ลงโทษจำคุกตลอดชีวิตเช่นกัน แต่มีสิทธิลดหย่อนได้

ขณะนี้เคนนี่ได้รับการลดหย่อนสองครั้งแล้ว อีกไม่นานเขาคงออกมาเดินในสังคมพร้อมๆ กับคนอื่นๆ
ไม่นานเกินรอ !?

http://www.youtube.com/v/PAeQAj2u7EM

[jita]

ขอบคุณค่ะน่าสนใจมาก lowwww lowwww pongz pongz
ข้าราชการ เรื่องข้าราชการที่ควรรู้  l  ข้าราชการ เรื่องข้าราชการที่ควรรู้   l   ข้าราชการ เรื่องข้าราชการที่ควรรู้