มาทำความรู้จักเจียวกูหลานสมุนไพรมากคุณประโยชน์

[parple1199]

ถิ่นกำเนิดเจียวกูหลาน[/url]
   มีต้นกำเนิดในทวีปเอเชีย  ในบริเวณที่มีภูมิประเทศเป็นป่าเขาที่มีความสูงระดับ 3 เป็นป่าเขาที่มีความสูงระดับ 300 – 3200 เมตร  จากระดับน้ำทะเล    ทางภาคตะวันออกของประเทศจีน  และมีการเพาะปลูกกระจายไปยังประเทศเกาหลี   ญี่ปุ่น    และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้    ในประเทศไทย พบตามธรรมชาติที่ดอยอินทนนท์ และมีการนำมาเพาะปลูกทางภาคเหนือ ภาคตะวันออก  และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ปัจจุบันมีเกษตรกรปลูกเป็นที่จังหวัดเชียงใหม่  เชียงราย  ชัยภูมิ  จันทบุรีและนครราชสีมา

ลักษณะทั่วไปของเจียวกูหลาน
    แบ่งได้เป็น 2 สายพันธุ์  คือ

• เจียวกู่หลานป่าเป็นพืชที่ขึ้นตามธรรมชาติ รสชาติที่ได้จะมีรสขม
  
• เจียวกู่หลานบ้าน คือ  เพาะพันธ์ตามแหล่งปลูกทั่วไป  รสชาติจะมีรสขมปนหวาน
  
  ต้นเจียวกู่หลาน จัดอยู่พรรณไม้ล้มลุกตระกูลหญ้าแบบเถาเลื้อย  ยาว ประมาณ 1 – 150 ซม.  มีรากอยู่พื้นดินเป็นรากเลื้อย เส้นเล็ก  ยาวประมาณ 50 – 100 ซม. มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของรากประมาณ  1  ซม.  ลำต้นเป็นข้อๆ มีมือเกาะตามข้อ  มีขนบางๆ เล็กน้อย เลื้อยไปตามพื้นดินหรือเลื้อยพันกับพืชชนิดอื่นๆ
  ใบเจียวกู่หลาน ใบออกเรียงสลับ มักเรียบแบบขนนก  กิ่งหนึ่งมีใบประมาณ 3 – 7 ใบ ลักษณะของใบเป็นรูปกลมรีหรือรูปไข่  ปลายใบแหลม  โคนใบกลม  ส่วนขอบใบหยักเป็นฟันเลื่อยเล็กน้อย  ตรงกลางของใบเจียวกู่หลานจะยาวได้ประมาณ 4 - 8ซม.  และกว้างประมาณ   2 - 3 ซม.  เส้นใบล่างมีขนสั้นปกคลุม ใบ 2 ข้าง มักเรียงคู่กันเล็กกว่าใบตรงกลาง
  ดอกเจียวกู่หลาน ออกดอกเป็นกระจุกมีสีเหลืองเขียว  โดยจะออกตามซอกใบ  ดอกเป็นแบบแยกเพศแต่อยู่บนต้นเดียวกัน กลีบดอกเป็นเส้น  ปลายแหลมยาว ได้ประมาณ 1 มิลลิเมตร ดอกมีเกสรเพศผู้ 5 อัน มีเกสรเพศเมีย 3 อัน
  ผลเจียวกู่หลาน  ประเภทของผลเป็นรูปทรงกลม  ผลอ่อนเป็นสีเขียว  บริเวณผลแก่เป็นสีเขียวออกดำ  ลูกมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 6 – 8 มล. ในลูกมีเมล็ด ลักษณะเป็นรูปกลมรี  ยาวได้ประมาณ  4 มล. เมล็ดจะเป็นเส้นย่น
  
  การขยายพันธุ์ของจียวกูหลาน
              พันธุ์ที่ปลูกเป็นการค้า
  
  
• พันธุ์อ่างขาง เป็นพันธุ์ที่ปลูกและเพาะโดยมูลนิธิโครงการหลวงอ่างขาง
  
• พันธุ์จากประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยภาคเอกชนนำมาปลูกขยายพันธุ์และจำหน่าย
  
  การเตรียมพันธุ์เจียวกูหลาน
  
  
• การขยายพันธู์เมล็ด ใช้วัสดุปลูกเป็นทรายละเอียด โดยหว่านเมล็ดในแปลงเพาะ จากนั้น 8 – 14 วัน เมล็ดจะเริ่มงอก  ทำการย้ายกล้าเมื่อมีใบจริง 2 – 3 ใบ ควรเพาะเมล็ดในช่วงอากาศเย็น แต่ไม่ควรปลูกเมล็ดในช่วงฝนตกชุก หรือหยอดเมล็ด 2 – 3 ใบ ลงในหลุมเพาะปลูกโดยตรง
  
• การปักชำ ใช้เถาที่เจริญเติบโตเต็มที่ ไม่อ่อนหรือไม่แก่เกินไป  ตัดเป็นท่อนๆ ให้มี 3 – 4 ข้อ  ริดใบที่อยู่ 2 ข้อล่างออก  ปักลงพื้นให้ลึก 1 – 2 ข้อ โดยปักให้เอียงเล็กน้อย  ทำมุมประมาณ  45  องศา เอนส่วนปลายไปทางทิศตะวันตก  เมื่อรากงอกและยอดยางประมาณ 10 – 15 ซม.  ให้ย้ายลงแปลงเพาะ  โดยรากจะงอกประมาณ 7 วันหลังปักชำ
  
• การขยายพันธุ์โดยใช้ลำต้นใต้พื้นดิน โดยขุดลำต้นใต้พื้นดินขึ้นมา ตัดเป็นท่อนๆ ขนาด 5 เซนติเมตร ในแต่ละท่อนมี 1 – 2 ข้อ ขุดหลุมเป็นแนว ใช้ 1 ท่อนพันธุ์ต่อหลุม
  
• การเก็บเมล็ดพันธุ์ โดยเก็บเกี่ยวผลแก่จัดที่มีลักษณะสมบูรณ์  ประมาณปลายเดือนกันยายนถึงต้นเดือนพฤศจิกายน  นำไปทำให้แห้ง  เอาเปลือกออก  เก็บเมล็ดในที่เย็น แห้ง อากาศถ่ายเทได้ดี
  
  สภาพพื้นที่ปลูก 
  
  
• เจริญเติบโตได้ทั้งบนเขาและที่ราบ ในระดับความสูงจากน้ำทะเล 300 – 3200 เมตร
  
• สภาพภูมิอากาศที่เหมาะสม อุณหภูมิ  16 – 28 องศาเซลเซียส  ความชื้นสัมพันธ์ที่เหมาะสมมากกว่าร้อยละ 80
  
• ลักษณะพื้นดิน ควรเป็นดินร่วนปนทรายที่มีความอุดมสมบูรณ์ มีฤทธิ์เป็นกรดอ่อนหรือด่างอ่อน มีการระบายน้ำได้ดี  ความชื้นในดินไม่สูงเกินไป แต่หน้าดินต้องสามารถอุ้มน้ำได้ดี
  
• ความต้องการแสง ขอบที่ร่ม  อากาศชื้น  ไม่ทนความแห้งแล้ง  มีปริมาณแสงร้อยละ 40 – 60
  
  

[parple1199]

http://www.disthai.com/