ชอบผู้หญิงอยู่คนหนึ่งครับเธอเป็นหัวหน้าผมอายูมากกว่าประมาณ 5

[excerberia]

ชอบผู้หญิงอยู่คนหนึ่งครับเธอเป็นหัวหน้าผมอายูมากกว่าประมาณ 5 ปีและที่สำคัญรู้สึกว่าเธอจะเป็นหม่ายครับแต่เห็นว่ามีคนมาจีบและกำลังพูดกันอยู่แลยอยากทราบว่าจะเริ่มยังไงดีเพราะผมเคยทำให้เธอโกรธมาครั้งหนึ่งเรื่องมีอยู่ว่าเราไปฝึกงานด้วยกันแล้วผมเกิดบาดเจ็บขึ้นมาเธอก็มาคอยพยาบาลให้ทำแผลให้ตลอดแต่ผมก็ไม่กล้าคิดไรมากเพราะกลัวว่าเธอจะทำไปตามหน้าที่แต่ใจลึก ๆ ก็หวังให้เธอทำด้วยความเต็มใจเหมือนกันแล้วเรื่องมันก็เกิดว่าวันที่แผลผมเริ่มหายเธอบอกว่าขอถ่ายรูปเอาไปให้แฟนดู (ซึ่งผมก็คิดว่าคือคนที่คุยกันเพราะจากที่ทราบมาเธอเลิกกับแฟนแล้ว) ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดยังไงไม่รู้จากนั้นผมเลยพยายามไม่ให้เธอทำแผลให้แต่ก็มาเจอเรื่องที่ต้องเสียอารมณ์อีกครั้งเพราะเธอบอกว่าถ้าไม่ยอมมาให้ทำแผลเธอก็จะรออยู่อย่างนั้นผมมันคนขี้ใจอ่อนและสงสารเธอเพราะมันดึกมากแล้วเกือบเทือ่งคืน ผมเลยตัดสินใจไปให้เธอทำแผลแต่ตอนที่ไปห้องของเธอมีเพื่อน ๆ ร่วมงานอยู่ด้วยเพราะต้องนอนด้วยกันผมเห็นว่าแต่ละคนนั้นนอนแล้วผมเลยบอกว่าวั้นนี้ไม่ต้องแล้วรอพรุ่งนี้แล้วกัน (แต่ในใจคิดว่าไม่ให้เธอทำแล้ว) พอมาอีกวันเธอก็ถามว่าทำไมไม่ทำแผลผมเลยบอกเกรงใจจากนั้นเราก็ทำงานด้วยกันเรื่อยมาจนวันหนึ่งเพื่อนร่วมงานถามอะไรเธอสักอย่างไม่ทราบเพรคาะผมก็สนใจอยู่กับงาน แต่เธอพูดลอย ๆ ว่าเธอไม่ได้เกลียดคนไม่เก่งหรือคนไม่ฉลาดแต่เธอเกลียดคนขี้เกรงใจผมทราบได้ทันทีว่าหมายถึงผม แต่ผมก็เป็นคนขี้เกรงใจจริง ๆ เพื่อน ๆ ที่คบกันนานจะรู้ ตั้งแต่วันนั้นมาเรา 2 คนรู้สึกแปลกแยกจากกัน เพราะอะไรไม่ทราบเหมือนมีอะไรบ่าง ๆ มากันเอาไว้ เธอนั้นเข้าใจผมผิดแล้วที่ยิ่งแล้วใหญ่คือผมไม่คิดจะบอกว่าที่ผมบอกว่าเกรงใจเป็นเพราะผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ ยิ่งนานวันมันยิ่งเลวร้ายลงจนผมทำงานไม่สนุกทำอะไรก็ไร้ชีวิตชีวายิ่งเห็นเวลามาเพื่อร่วมงานและลูกน้องเข้ามาคุยเธอมักจะยิ้มตลอดแต่กับผมแล้วเวลาเราเดินสวนกันผมก็จะไม้กล้ามองเธอ เธอก็จะไม่ค่อยเข้ามาคุยกับผมเหมือนเคย ตอนนี้ผมรู้สึกไม่ไหวแล้วต้องทำอะไรสักอย่างและสิ่งที่ผมคิดคือจะรอช่วยงานเธอให้เสร็จแล้วก็ออกไปหาทำงานใหม่ หรืออดทนรอจนกว่าบริาํทจะไปเปิดสาขาใหม่แล้วจะขอย้ายไปแต่ผมต้องรออีก 1 ปีเป็นอย่างต่ำซึ่งผมไม่รู้ว่าจะผ่านมันไปได้ไหม
ดังนั้นผมอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม รัก หรือ หลง แต่ในใจผมก็อยากได้เธอมาครองจริง ๆ แม้ว่าเธอจะแก่กว่า 5 ปี และมีลูกแล้วแต่ผมก็มันใจว่าเธอคือคนที่ใช้ แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะบอกว่ารู้สึกกับเธออย่างไรเพราะผมไม่อยากเจ็บอีกแล้ว (ผมเลิกกับแฟนคนญี่ปุ่นมาเกือบปีแล้วโดยที่ถ้าผมรั้งเธอไว้เราก็คงจะไม่จบแต่ผมไม่รั้งไว้เพราะเรามันต่างกัน) ถ้าเกิดผมบอกเธอไปแล้วเธอไม่ได้คิดแบบเดี่ยวกับผมหรืออย่างแย่ที่สุดความสัมพันธ์ระหว่างเราแย่ลงกว่าเดิมผมก็ไม่รู้จะทนทำงานต่อได้อย่างไร และที่่ผมไม่กล้าบอกเพราะผมกับเธอต่่างกันมาก
เธอดูเป็นผู้ใหญ่32 ผม 27
เะฮเป็นหัวหน้าผม ผมเป็นลูกน้อง
เธอเป็นคนที่ใคร ๆ ๆก็รักเพราะน่ารักและมากน้ำใจ แต่ผมมันคนธรรมดาถ฿งจะมากน้ำใจแต่ก็ไม่เคยแสดงออกพร่ำเพรี้ย
เธอดูจะเป็นคนที่อยู่ในช่วงสร้างฐานะ  แต่ผมกำลังเริ่ม
เธอมีคนที่คุยด้วยมีคนค่อยเอาใจ แต่ผมพยายามจะห่างจากเธอเพราะไม่อยากเจ็บ

ช่วยแนนำทีครับว่าผมควรทำไงดี

[man69]

..........บางครั้งในชีวิตของเราครับท่าน.....ได้ทำตามที่ใจต้องการถึงแม้ผลจะออกมายังไงมันก็คือชีวิตของเรา.........ดีกว่าเมื่อเวลาผ่านไปแล้วเรามองย้อนกลับมาแล้ว ต้องเสียดายและเสียใจที่ไม่ได้ทำอะไรเลย  เดด ขอให้โชคดีครับท่าน

[party]

เห็นด้วยกับข้างบนครับ ลองดูแล้วเสียใจดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ เพราะัััมันจะรู้สึก เหมือน รูม39
แถมยังค้างคาใจไปตลอดอีก ouiy

[kobmoi]

..  มีความในใจอย่างไร  บอกไปเลยครับ  ดีกว่า  เรามะได้บอกแล้วต้องมาเสียใจเป็นแผลติดในใจเราตลอดไป  ...

..  คิดอย่างไร  ว่าไปเล้ยยยยยย  ... dsgjsd dsgjsd

[civilpo]

บอกไปเลยครับ ดีกว่ามาเสียใจทีหลัง อย่างน้อยเราก็ได้บอกไป

[coompranang]

ถ้าไม่กล้าพูดต่อหน้าก็ส่ง message แทนก็ได้คับ  09876

[saypastian]

ลุยเลยตีสนิทให้เหมือนเดิม ลดธิฐิลง อ่อนโยนเข้าหา ลดช่องว่าง จากนั้นเติมเต็มส่วนที่เธอต้องการ โยนส่วนที่เธอไม่ชอบทิ้งไปเลิกทำซะ เปิดใจเอาความเป็นตัวเองออกมา แล้วก็ อิคึ อิคึ ซะเพราะถ้าไม่ทำจะเสียใจทีหลัง  dgd

[kratae]

ไม่่มีอะไรที่เราจะทำไม่ได้นอกจากไม่ทำ บอกไปเลยคบดีกว่าเป็นอยู่อย่างนี้มันทำให้เราอึดอัดคิดมากไม่ดีต่อสุขภาพบอกไปเลยฟันธง mbvc