Once : กาลครั้งหนึ่งที่แม่สอด
วันหนึ่งของกลางเดือนตุลา...มีโอกาสได้ไปทำงานที่ อ.แม่สอด จ.ตาก
เดินทางจากเชียงใหม่ ไปยัง จ.ตาก ขับรถไปเองผ่านโค้งนับร้อยพันเข้าสู่ อ.แม่สอด
แม่สอด....เมืองเล็กๆ แต่พลุกพล่านไปด้วยคนหลายเผ่าพันธุ์ตั้งแต่ไทย จีน แขก พม่ารามัญยันฝรั่งตาน้ำข้าว
ถึงแม่สอดก็เย็นแล้ว ที่พักเป็นโรงแรมแห่งหนึ่งในตัวอำเภอ ใกล้ๆ ห้างโลตัส
เลือกทำเลที่พักในเมืองด้วยหวังว่าน่าจะเป็นโอกาสดีที่จะได้ตระเวนราตรี..... ราตรีนี้ที่แม่สอด.....
เราจะโสดเมื่อรถสตาร์ท เป็นสโลแกนของนักเที่ยวจำเป็นอย่างผม อิอิ
เข้าเช็คอินหน้าฟรอนท์....ด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางจึงถามหานวดแผนโบราณก็ได้ความว่าถ้าเรียกมาเสีย 300
....แต่ด้วยสันดานกา..เลยถามไปอีกว่า ?แล้วถ้านวดแผนปัจจุบันละพี่ เรียกมาได้ไม๊? กะว่าลองแย๊บๆ ดูก่อน ....แฮ่ม
ชายต้อนรับวัยกลางคนหันขวับมา..จ้องตาจ้องตัวจ้องหัวจรดปลายเท้า
?ที่นี้เราไม่มีแบบนั้นหรอกครับ แม่สอดเป็นเมืองเล็กๆ สงบสุข ประเพณีวัฒนธรรมดีงามยังมีอยู่?
ช่างตอบได้ไม่เข้ากับหน้าอุบาทว์ๆ ของมัน ที่มีกอเอี๊ยะติดอยู่แผ่นหนึ่งที่ขมับ
คนตอบตอบมา คนถามหน้าชานิสๆ ได้แต่ตอบแก้เก้อกลับไป....?ง่า ไม่เป็นไรครับถามดูเล่นๆ พอดีคืนนี้กะว่าจะเดินเที่ยวซักหน่อย?
...ฮื่มมม กรูนะกรูไม่น่าถามให้อายเลยยย นวดแผนโบราณก็ไม่เอาแล้วเฟ้ย
หลังจากเข้าห้อง อาบน้ำ อาบท่า เปลี่ยนเสื้อผ้า ดูทีวี ก็ผล็อยหลับไปเพราะความเพลีย
ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ......สะดุ้งตื่นจากเสียงเคาะประตู ...นึกในใจครายฟระ..มองดูนาฬิกาได้เวลา 2 ทุ่ม
ลุกขึ้นไปเปิดประตูด้วยความรู้สึกขอบใจที่มันมาปลุก ทำให้ไม่พลาดการตระเวรราตรีตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก
เปิดประตูออกมาเห็นเด็กยกกระเป๋าตอนเย็น ...?เพ่ๆ อาวเด๊ะมะเพ่ สิห้าสิหด เด๊ะๆ ก็มีนะเพ่ ทั้นคือพะสอ? มันใส่ภาษาไทยสำเนียงพม่าแบบไม่ให้ตั้งตัว
แต่จากที่แปลได้คำว่า ?เด็กๆ? กับทั้งคืน ?พันสอง? มันทำให้ผมรู้สึกชวนลิ้มลองพอสมควร ?เหรอ...สวยๆ มีไม๊ ถ้ามีก็จัดมา?
....ผมลืมความตั้งใจเดิมว่าจะตระเวนราตรีไปแล้ว....เหอๆ .....
?ได้ๆ เพ่เด๋วสาทุ่มครึ่นเอามาให้ดูนะ พร้อกานเลย ห้องนู้ ห้องนี้ ห้องโน้น ห้องนั้น ก็เอา? มันชี้นิ้วไล่ไปตามห้องต่างๆ
ที่อยู่ก่อนหน้าผมทุกห้อง
ไอ้ห่ามนุษย์เห้ๆ อย่างกรูทำมัยเยอะนักวะ.....ผมนึกในใจอย่างอายๆ
นั่งลุ้นพอสมควร พอสามทุ่มกว่าๆ เสียงสวรรค์ก็ดังขึ้น ...ก๊อกๆๆ.... ก๊.
ผมแทบไม่รอให้มันเคาะชุดที่สองก็รีบเปิดประตูออก ...แฮ่ม...ฉึกฉักๆ ปู๊นๆ... ตรูจะถึงแม่สอดแร้วววว...
ประตูเปิด ก็เจอหน้าอุบาวท์ๆ ติดกอเอี๊ยะ ยืนอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง มันเป็นคนเดียวกันกับไอ้คนที่ผมถามหน้าฟรอนท์ตอนเย็น
....ไอ้ห้า...ไหนว่ามรึงเป็นคนดีศรีสังคมนักวะ..ผมด่ามันในใจ .....
?พี่ๆ น้องมาแล้ว? มันบอกผม...ผมหันมาให้ความสนใจเด็กที่มันพามาแทน
พม่า แน่ๆ ละ พิจารณาเห็นความ ?ดำ + เตี้ย + ล่ำ + กระดำกระด่าง? แล้วส่ายหน้า ....?เพ่ไม่ไหวละไม่ใช่สเป๊คเลย จัดมาให้ใหม่เถอะ?
พูดพลางควักเงินให้ 100 นึง เป็นค่ารถ แล้วปิดประตู เดินกลับมานั่งที่เตียงอย่างเซงๆ
ตะกี้คงเป็นเด็กคนสุดท้ายที่ไม่มีห้องไหนเลือกแล้วเลยมาโยนให้ผม เวงจิงๆ
ประมาณ 15 นาทีผ่านไป เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีก เปิดออกดูคราวนี้เป็นเด็กยกกระเป๋า มาพร้อมกับพม่าอีกสองคน
พิศดูก็เป็นพิมพ์เดียวกันกับพม่าคนแรก แถมคราวนี้ประแป้งพม่ามาทั้งคู่เลยยยย ...ผมเริ่มเซงในจิตอย่างแรง
จ่ายค่ารถ ย้ำกับไอ้เด็กยกกระเป๋าจัดเด็ก ?กรูต้องการสวยๆ โว้ย ไม่สวยกรูไม่เอา? แล้วกลับมานั่งหัวเราะตัวเองอย่างเซง
....?หึๆ ฮ่ะๆ ว่าจะถึงแค่แม่สอด ดันจะเลยข้ามฝั่งไปตีพม่า 555+?
ซักพักก็มีเสียงเคาะประตู มันช่างจัดได้รวดเร็วน่าชมเชย คราวนี้คงไม่พลาดละเพราะย้ำไปแล้ว
เปิดประตูออกมาเห็นไอ้เด็กยกกระเป๋าคนเดิมพร้อมทั้งหญิงพม่า 2 คน อายุอานามประมาณ 35 ? 40 ขวบปี กระดำกระด่างเหมือนเดิม
แต่คราวนี้ที่สะดุดตาก็คือทั้งคู่สูงโย่ง สูงกว่าผมคนลคืบคนละศอก....?โอ้ยยยยย.....มรึงจะเอามาทำมัยยย ฟระ? ผมถาม
?โอ้วววว เพ่ นี๊ยังสู๊งไม่พอเหรอ เพ่จะอาวสู๊นๆ นี่ก็สู๊นที่สุที่ผมหาได้แล้ววว? ไอ้เด็กยกกระเป๋าพูดอย่างหมดความอดทน
ผมเริ่มเข้าใจปัญหาเรื่องการสื่อสาร
?มึงจะบร้าเหรอ กรูจะเอาสวยๆ โว้ยยยย ไม่ได้จะเอาสูงๆ?
?นี่มึงดูปากกรูนะ สวยๆ สวยๆ เข้าใจไม๊? ผมพูดด้วยความอ่อนอกอ่อนใจอยากจะร้องให้
อารมณ์จะถึงแม่สอดทะลวงเข้าตีพม่า อันตรธานเหือดหายไปหมดแล้ว
?ครั้งสุดท้ายนะ ไปจัดไอ้ที่แพงที่สุด เท่าที่จะจัดได้มาให้หน่อย เพ่มีเงิน? ผมว่าไปนั่น
แต่ความหวังก็ไม่เหลือแล้วละ ประกอบกับอาการเซงที่จ่ายค่ารถไปหลายครั้ง
นอนรอที่เตียงพร้อมกับนึกในใจว่า ถ้าครั้งนี้ไม่ได้เรื่อง จะปัดฝุ่นแผนตะลุยราตรีแม่สอดละ
ก๊อกๆๆ ..นี่เป็นเสียงเคาะครั้งสุดท้าย นึกพลางเดินไปเปิดประตู
เห็นเด็กยกกระเป๋าหน้าเดิมพร้อมด้วยผู้หญิงคนหนึ่งยืนเปียกฝนม่อล่อกม่อแลก
..ฝนตกตั้งแต่เมื่อไหร่..นี่ผมคงหงุดหงิดจนไม่ได้ยินกระทั่งเสียงฝนที่ตกลงมา...ดูท่าจะตกหนักซะด้วยสิ
มองเห็นหน้าน้องที่มันพามาให้ไม่ชัด ก็คงเป็นพม่าละ เห็นแต่หุ่นผอมบางๆ ผมยาวๆ
อาการที่ยืนก้มหน้ากอดอกด้วยความหนาวสั่นอย่างน่าสงสาร ประกอบกับฝนที่ตกอยู่ข้างนอกนั่น
ทำให้แผนตะลุยราตรีแม่สอดต้องพับลงอีกรอบ เลยตัดสินใจ
?เอาก็เอาวะ? จ่ายเงิน จ่ายทิป ปิดประตูหยิบผ้าเช็ดตัวให้น้องเค้าเช็ดหน้าเช็ดผม
ผมเริ่มสังเกตเห็น รูปร่างบางๆ ผิวขาวๆ เนียนไม่กระดำกระด่างผิดกับไอ้คนก่อนๆ ที่เอามาอย่างฟ้ากับเหว
ผมยาวๆ สูงประมาณ 160 หน้าตาพอเทียบได้กับพวกเบอร์ M ซายูริ อาบอบนวดชื่อดังในเชียงใหม่
ผมกะด้วยสายตาว่าอายุเธอคงประมาณ 27 ? 30 ปี
ความรู้สึกแว๊บแรกคือ ?คุ้มจังกรู?
แต่ร่างที่บอบบาง สั่นเทา แววตาที่ดูเหงาๆ..รอยยิ้มเศร้าๆ ที่พยายามฝืนส่งมาให้แขกอย่างผม ทำให้มีบางอย่างก่อตัวขึ้น.....เสี้ยวหนึ่งในความรู้สึก
เธอเดินเข้าไปห้องน้ำแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมา
ผมยังนอนอยู่บนเตียง สวมเสื้อผ้าอยู่เหมือนเดิม สายตาจ้องอยู่ที่ทีวี แต่หัวใจกำลังทำความเข้าความรู้สึกที่บังเอิญเกิดขึ้นมาแบบไม่ได้ตั้งใจ
เธอนั่งข้างๆ ยิ้มแบบเหงาๆ เศร้าๆ ฝืนๆ แล้วเอื้อมมือมาจะถอดเสื้อผม...ผมจับมือเธอไว้ ส่ายหน้าพยายามยิ้มแล้วบอกเธอว่า
......"คุยกันก่อน พูดภาษาไทยได้ไม๊?
?นิดหน่อย? เธอตอบเสียงเบาจนผมแทบไม่ได้ยิน
?แล้วฟังละ? ผมถามอีก
เธอพยักหน้า.....แล้วเราก็เริ่มด้วยการคุยกัน
คืนนั้นเราทั้งคู่คุยกันมากกว่ามี Sex เธอเองก็ประหลาดใจที่ผมไม่เหมือนแขกคนอื่นๆ ที่จะพยายามทำอะไรกับเธออีท่าเดียว
ส่วนใหญ่เป็นผมที่พยามจะคุยถามโน่นถามนี่ เธอได้เพียงตอบเป็นคำๆ หรือพยักหน้ารับ
และแววตาที่เธอมองผมเปลี่ยนไป หากผมไม่คิดไปเอง
เธอมาจากย่างกุ้ง อายุ 35 แล้ว ผิดจากที่ผมคาดไว้หลายปี
เคยแต่งงานแล้วเลิกกันและมีลูกด้วยกันคนหนึ่งอายุ 5 ขวบ เข้ามาขายบริการในแม่สอดได้สักพักนึงแล้ว ไม่มีบัตรอะไรทั้งนั้น
ได้ค่าตอบแทนจากคนที่เธอเรียกว่า ?เฮีย? ซึ่งเป็น ?ตำรวจ? อยู่ในแม่สอดเป็นครั้งๆ
ถ้ารับแขกแบบชั่วคราว ?เฮีย? จะเรียกจากแขก 500 และแบ่งให้เธอ 150
ถ้าค้างคืนแบบครั้งนี้เฮียจะแบ่งให้ 350 จากค่าตัวที่เก็บจากผมไป 1,500
ทุกๆ เดือนเธอจะรวบรวมเงินได้ประมาณ 2,000 ? 3,000 บาท แล้วฝากเฮียส่งกลับบ้าน
สิ่งหนึ่งทีเธอพยามบอกผมอย่างตะกุกตะกัก ก็คือ
?
"เธอคิดถึงลูกมาก และจะต่อสู้ทุกอย่าง จะทำทุกเพื่อลูกของเธอ?
เช้าวันนั้นก่อนที่เฮียจะมารับกลับ เธอเดินเข้ามากอดผมและพยายามพูดว่า ?ขอบคุณ?
ผมออกจากโรงแรม เช็คเอาท์กับชายหน้าอุบาวท์ติดกอเอี๊ยะคนเดิม ไปทำงานและขับรถกลับเชียงใหม่ในบ่ายวันนั้น
ระหว่างเส้นทางที่ขดเคี้ยวออกจากแม่สอด มีคำถามหลายอย่างเกิดขึ้นในหัว
คนเราช่างมีความจำเป็นไม่เหมือนกันจริงๆ ทำไมต้องดิ้นรนทำไมบางคนสุขสบาย ทำไมต้องเอาเปรียบทำไมบางคนถึงยอมถูกเอาเปรียบ
ระหว่างมนุษย์ด้วยกัน ....อะไรหายไป
? ? ? ? ส่วนตัว....ผมดีใจที่ได้เข้าใจเธอมากขึ้นในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง...ถึงแม้นผมจะช่วยอะไรเธอไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
ถ้ามีโอกาสอยากจะกลับมาแม่สอดอีกสักครั้ง อย่างน้อยแค่ได้รับรู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีมั๊ย
? ? ? ? ขับรถกลับมาถึงเชียงใหม่ก็ค่ำ ก่อนเข้าบ้านแวะซื้อของเล่นที่ดีที่สุดที่ลูกเคยอยากได้....ลูกผมอายุ 5 ขวบ
แวะซื้ออาหารที่ดีที่สุดที่ภรรยาผมเคยอยากทาน
? ? ? ? ขับรถเข้าบ้าน จอดรถ แล้วอุ้มลูกที่วิ่งออกมาหาอย่างดีใจ
? ? ? ? .....สิ้นสุดการเดินทางของนักเที่ยวจำเป็น...
? ? ? ? ? Once : กาลครั้งหนึ่งที่แม่สอด
ไม่ใช่การบ้าน แต่ เป็นเรื่องที่ค้างอยู่ในใจ ....ขออภัยที่เล่ายาวครับ
จัดหน้าก็ไม่เป็นอ่านยากหน่อย
...ขอคำแนะนำมือใหม่ด้วยนะครับ fdgdfdf
อ่านแล้วได้แนวคิด.... อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน เขิน
อ้างจาก: อีโต้ เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 15:51:11
อ่านแล้วได้แนวคิด.... อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน เขิน
เราเลิกเที่ยวละบ๋อ??
โห...ท่านอ่านแล้วอย่างเศร้าเลยครับท่าน ความรู้สึกหลายอย่างปะปนกันไปหมด สุข.....เศร้า ถูก....ผิด ชั่ว.....ดี มองเห็น.......มองไม่เห็น
บางอย่างในชีวิตก็เลือกได้ บางอย่างก็ไม่ได้เลือก บางอย่างเลือกแล้วก็เลิกไม่ได้ ขอบคุณครับ ประสบการณ์อีกแบบหนึ่งในชีวิต
อ้างจาก: virgin_killer เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 16:04:15
อ้างจาก: อีโต้ เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 15:51:11
อ่านแล้วได้แนวคิด.... อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน เขิน
เราเลิกเที่ยวละบ๋อ??
เลิกเถอะ....... พอคิดแบบนี้แล้ว ถ้าเราเลิกน้องๆจะอยู๋กันอย่างไร ไหนจะทางบ้านอีก เขิน
ซึ้งครับ
บางครั้งอารมณ์กับความรู้สึกก็ต้องแยกกันให้ออก
ดีครับ บางครั้งเราก็ลืมมองสิ่งที่อยู่ใกล้ๆตัว kjhg
อย่าให้ถึงกับเลิกเลย
ผมเองก็ยังไม่เลิก fdgdfdf
อ่า รู้สึกว่ายังขาดตอนสำคัญไปนะคะ อิอิ (ล้อเล่น)
ตามมาให้กำลังใจพี่เชนค่า
8) 8)
ประเด็นไม่ใช่การเลิกเที่ยวครับ ประเด็นอยู่ที่มีตัวหนึ่ง*เอาเปรียบสาวพม่า พยายามให้อยู่ในความสมดุลทั้งความหื่น ความอยาก แต่ต้องไม่ใ่ช่การบังคับ ขู่เข็น เช่น เค้าไม่ชอบก็อย่าพยายามยัดปากเค้า เค้าพอใจราคา เราจ่ายได้ น่าจะสมเหตุสมผลนะ
*ตัวหนึ่งอาจคิดว่า น่าจะเยอะสำหรับคนพม่าแล้ว แต่ส่วนตัวนะ ผมว่าตัวหนึ่งไม่ควรจะได้เกินครึ่งของคนที่ทำงานนะ
อ้างจาก: อีโต้ เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 16:16:06
อ้างจาก: virgin_killer เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 16:04:15
อ้างจาก: อีโต้ เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 15:51:11
อ่านแล้วได้แนวคิด.... อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน เขิน
เราเลิกเที่ยวละบ๋อ??
เลิกเถอะ....... พอคิดแบบนี้แล้ว ถ้าเราเลิกน้องๆจะอยู๋กันอย่างไร ไหนจะทางบ้านอีก เขิน
แล้วถ้าน้องเลิก (ทุกคน) เราจะอยู่กันอย่างไร เขิน
ผมก็ให้เกียรติ กับทุกคนที่ทำงานแบบนี้นะครับ แม้กระทั่ง เด็กคาราโอเกะ
ถ้าเลือกได้ งานแบบนี้ไม่มีใครอยากทำหรอก
แต่มันจำเป็น
คนเราไม่ได้เหมือนกันทุกคน ความจำเป็นจึงแตกต่างกันไป
"เค้าก็ทำงานสุจริต เพียงแต่สังคมไม่ยอมรับเท่านั้น" จำมาจาก BLV นะครับ
ดังนั้นควรจะสุภาพกันน้องๆครับ เค้าก็มีจิตใจ เป็น คนเหมือนกับเรานี่แหละ ..........
นั่นสิครับ ไม่มีครายเลือกเกิดได้นี่นา lkkjjh
ยอดเยี่ยมครับ ยกนิ้วให้เลย pongz
ชีวิตของคนที่เลือกไม่ได้ ท่านได้ทำดีที่สุดแล้วครับ ให้เกียรติเค้าเข้าใจเค้า อาชีพแบบนี้มีใครตั้งใจอยากทำบ้างละครับ อ่านแล้วสะท้อนใจครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดี ๆ ครับ
ได้อะไรเยอะเลย dsgjsd
เป็นเรื่องเล่าที่ดีคับท่านแต่ในโลกที่แท้จิงมันมีเหตุการณืหลายอย่างมากไม่ว่าดีหรือร้าย ต้องทำใจยอมรับมันคับท่าน
อ้างจาก: p_boonwang เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 18:44:53
ประเด็นไม่ใช่การเลิกเที่ยวครับ ประเด็นอยู่ที่มีตัวหนึ่ง*เอาเปรียบสาวพม่า พยายามให้อยู่ในความสมดุลทั้งความหื่น ความอยาก แต่ต้องไม่ใ่ช่การบังคับ ขู่เข็น เช่น เค้าไม่ชอบก็อย่าพยายามยัดปากเค้า เค้าพอใจราคา เราจ่ายได้ น่าจะสมเหตุสมผลนะ
*ตัวหนึ่งอาจคิดว่า น่าจะเยอะสำหรับคนพม่าแล้ว แต่ส่วนตัวนะ ผมว่าตัวหนึ่งไม่ควรจะได้เกินครึ่งของคนที่ทำงานนะ
เห็นด้วยครับ...ไอ้พวกแมงดา ทำนาบน JIM ผู้หญิงแบบนี้ เห็นแล้วสงสารคนทำงานจริงๆอ่ะ :D
เรื่องนี้ดีมากครับ...ดำเนินเรื่องได้สนุก และจบได้อย่างสวยงาม (ปนเศร้า) poiu
อ่านแล้วเห็นอีกมุมนึงของชีวิตเลยอ่ะ lkkjjh
อ้างจาก: cmaaa เมื่อ 03 ธันวาคม 2008, 21:32:48
ผมก็ให้เกียรติ กับทุกคนที่ทำงานแบบนี้นะครับ แม้กระทั่ง เด็กคาราโอเกะ
ถ้าเลือกได้ งานแบบนี้ไม่มีใครอยากทำหรอก
แต่มันจำเป็น
คนเราไม่ได้เหมือนกันทุกคน ความจำเป็นจึงแตกต่างกันไป
"เค้าก็ทำงานสุจริต เพียงแต่สังคมไม่ยอมรับเท่านั้น" จำมาจาก BLV นะครับ
ดังนั้นควรจะสุภาพกันน้องๆครับ เค้าก็มีจิตใจ เป็น คนเหมือนกับเรานี่แหละ ..........
ผมชอบคำนี้ละครับท่าน โดนใจผมนะครับ เพราะผมให้เกียรติทุกคนที่ทำงานอย่างนี้เหมือนกันนะครับ
อ้างจาก: นายอ่อนด๋อย เมื่อ 04 ธันวาคม 2008, 00:30:09
ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านครับพี่เชน :(
ดีใจด้วย ครับ ซึ้งจิง ๆ
ตอนนี้ผมยังจำน้องคนนี้ได้ติดตา และพยายามที่กลับไปอีกครั้ง อยากเจอจริงๆ ครับ
อ่านแล้วน่าสงสารนะ lkkjjh
ซึ้ง ครับ :(
เป็นบทความ ที่อ่านแล้วกินใจดีครับ .... อาชีพแบบนี้ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ใครๆก้ไม่อยากทำละครับ เอ้อออ .... .bmvb
ไล่อ่านมาหลายกระทู้แล้ว ว่าจะไม่โพส เจอกระทู้นี้อดโพสไม่ได้
ผมว่าเป็นเรื่่องของการพยายามเข้าใจคนอื่น ซึ่งทุกวันนี้ผมว่าหายาก และเขียนได้หลายรสดี นับถือๆ ljhg
อ้างจาก: shiero เมื่อ 08 ธันวาคม 2008, 18:56:54
ไล่อ่านมาหลายกระทู้แล้ว ว่าจะไม่โพส เจอกระทู้นี้อดโพสไม่ได้
ผมว่าเป็นเรื่่องของการพยายามเข้าใจคนอื่น ซึ่งทุกวันนี้ผมว่าหายาก และเขียนได้หลายรสดี นับถือๆ ljhg
อีกหลายๆกระทู้ ในที่ๆยังไม่ได้เห็น xxกว่านี้เยอะนะคะ
ไหนๆก้ดูแล้ว โพสหน่อยจิคะ เจ้าของทู้เค้าจะได้ดีใจ etewt etewt
มีลูกอายุเท่ากัน เลยเข้าใจกันง่ายหน่อย hgjhg pongz vbnn
ขอบคุณครับ
สำหรับความรู้สึกแบบนี้ ที่ยังมีให้คนรอบข้าง.........
เป็นกระทู้ดีๆอีกกระทู้นึงครับ
350 จาก 1500.....คนเรานะทำไปได้
..คนเราก้ออย่างงี้แหละหนอ....
...ดีชั่วรู้หมด..แต่อดไม่ได้.... fdgdf
คนเราทุกคนต้องดิ้นรนหากินทั้งนั้น พพำ พพำ
บางครั้ง และหลายครั้ง คนเราก็ต้องใช้ความรู้สึก ตัดสินแทนเหตุผล พพำ
อ่านแล้วอึ้งไปครับ ...
ซีรี่นี้ซึ้งมาก
แหมพอหายหื่นนี่คิดถึงเมียเชียวนะท่าน แต่ผมมีแหล่งที่แม่สอดนะท่าน เด็กราชภัฎสวยๆเยอะเลยท่าน... .,mn
ร่างกาย คือ สื่อครับ
ไม่ต้องใช้ภาษา หรือคำพูดร้อยล้านคำ
แต่มันจะมาเอง ตามความรู้สึก และแอคชั่นของเธอ
ผมค้นหาอยู่ครับ แล้วจะมาโพสต์บอกกัน
อ่านแล้วซึ้งครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ แบบนี้ในเว็ปนี้ หายากนะ jhg
แอบหักมุม
อ่านแล้วน่าคิดเนอะ
ซึ้งครับ จริงๆๆ เปรียบเสมือนการบรรลุอีกขั้นหนึ่งของการท่องราตรี คือเห็นอกเห็นใจผู้อื่นแล้ว
ซึ้ง แต่งแล้วก็เลิกเที่ยวได้แล้วเพ่
เรื่องก็เยี่ยม การเล่าก็เยี่ยม pongz