once : กาลครั้งหนึ่งที่แม่สอด (ไม่ใช่การบ้าน แค่อยากเล่า)

[shane]

Once : กาลครั้งหนึ่งที่แม่สอด

วันหนึ่งของกลางเดือนตุลา...มีโอกาสได้ไปทำงานที่ อ.แม่สอด จ.ตาก
เดินทางจากเชียงใหม่ ไปยัง จ.ตาก ขับรถไปเองผ่านโค้งนับร้อยพันเข้าสู่ อ.แม่สอด
แม่สอด....เมืองเล็กๆ แต่พลุกพล่านไปด้วยคนหลายเผ่าพันธุ์ตั้งแต่ไทย จีน แขก พม่ารามัญยันฝรั่งตาน้ำข้าว

[shane]

ถึงแม่สอดก็เย็นแล้ว ที่พักเป็นโรงแรมแห่งหนึ่งในตัวอำเภอ ใกล้ๆ ห้างโลตัส
เลือกทำเลที่พักในเมืองด้วยหวังว่าน่าจะเป็นโอกาสดีที่จะได้ตระเวนราตรี..... ราตรีนี้ที่แม่สอด.....

เราจะโสดเมื่อรถสตาร์ท เป็นสโลแกนของนักเที่ยวจำเป็นอย่างผม อิอิ

เข้าเช็คอินหน้าฟรอนท์....ด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางจึงถามหานวดแผนโบราณก็ได้ความว่าถ้าเรียกมาเสีย 300

....แต่ด้วยสันดานกา..เลยถามไปอีกว่า ?แล้วถ้านวดแผนปัจจุบันละพี่ เรียกมาได้ไม๊? กะว่าลองแย๊บๆ ดูก่อน ....แฮ่ม

ชายต้อนรับวัยกลางคนหันขวับมา..จ้องตาจ้องตัวจ้องหัวจรดปลายเท้า

?ที่นี้เราไม่มีแบบนั้นหรอกครับ แม่สอดเป็นเมืองเล็กๆ สงบสุข ประเพณีวัฒนธรรมดีงามยังมีอยู่?

ช่างตอบได้ไม่เข้ากับหน้าอุบาทว์ๆ ของมัน ที่มีกอเอี๊ยะติดอยู่แผ่นหนึ่งที่ขมับ

คนตอบตอบมา คนถามหน้าชานิสๆ ได้แต่ตอบแก้เก้อกลับไป....?ง่า ไม่เป็นไรครับถามดูเล่นๆ พอดีคืนนี้กะว่าจะเดินเที่ยวซักหน่อย?

...ฮื่มมม กรูนะกรูไม่น่าถามให้อายเลยยย นวดแผนโบราณก็ไม่เอาแล้วเฟ้ย

[shane]

         หลังจากเข้าห้อง อาบน้ำ อาบท่า เปลี่ยนเสื้อผ้า ดูทีวี ก็ผล็อยหลับไปเพราะความเพลีย

         ก๊อกๆๆ  ก๊อกๆๆ......สะดุ้งตื่นจากเสียงเคาะประตู ...นึกในใจครายฟระ..มองดูนาฬิกาได้เวลา 2 ทุ่ม
ลุกขึ้นไปเปิดประตูด้วยความรู้สึกขอบใจที่มันมาปลุก ทำให้ไม่พลาดการตระเวรราตรีตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก

   เปิดประตูออกมาเห็นเด็กยกกระเป๋าตอนเย็น ...?เพ่ๆ อาวเด๊ะมะเพ่ สิห้าสิหด เด๊ะๆ ก็มีนะเพ่ ทั้นคือพะสอ? มันใส่ภาษาไทยสำเนียงพม่าแบบไม่ให้ตั้งตัว
แต่จากที่แปลได้คำว่า ?เด็กๆ? กับทั้งคืน ?พันสอง? มันทำให้ผมรู้สึกชวนลิ้มลองพอสมควร ?เหรอ...สวยๆ มีไม๊ ถ้ามีก็จัดมา?
     ....ผมลืมความตั้งใจเดิมว่าจะตระเวนราตรีไปแล้ว....เหอๆ .....

        ?ได้ๆ เพ่เด๋วสาทุ่มครึ่นเอามาให้ดูนะ พร้อกานเลย ห้องนู้ ห้องนี้ ห้องโน้น ห้องนั้น ก็เอา? มันชี้นิ้วไล่ไปตามห้องต่างๆ
ที่อยู่ก่อนหน้าผมทุกห้อง

          ไอ้ห่ามนุษย์เห้ๆ อย่างกรูทำมัยเยอะนักวะ.....ผมนึกในใจอย่างอายๆ

[shane]

         นั่งลุ้นพอสมควร พอสามทุ่มกว่าๆ เสียงสวรรค์ก็ดังขึ้น ...ก๊อกๆๆ.... ก๊.
ผมแทบไม่รอให้มันเคาะชุดที่สองก็รีบเปิดประตูออก ...แฮ่ม...ฉึกฉักๆ ปู๊นๆ... ตรูจะถึงแม่สอดแร้วววว...

    ประตูเปิด ก็เจอหน้าอุบาวท์ๆ ติดกอเอี๊ยะ ยืนอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง มันเป็นคนเดียวกันกับไอ้คนที่ผมถามหน้าฟรอนท์ตอนเย็น
....ไอ้ห้า...ไหนว่ามรึงเป็นคนดีศรีสังคมนักวะ..ผมด่ามันในใจ .....

       ?พี่ๆ น้องมาแล้ว? มันบอกผม...ผมหันมาให้ความสนใจเด็กที่มันพามาแทน

         พม่า แน่ๆ ละ พิจารณาเห็นความ ?ดำ + เตี้ย + ล่ำ + กระดำกระด่าง? แล้วส่ายหน้า ....?เพ่ไม่ไหวละไม่ใช่สเป๊คเลย จัดมาให้ใหม่เถอะ?
พูดพลางควักเงินให้ 100 นึง เป็นค่ารถ แล้วปิดประตู เดินกลับมานั่งที่เตียงอย่างเซงๆ

         ตะกี้คงเป็นเด็กคนสุดท้ายที่ไม่มีห้องไหนเลือกแล้วเลยมาโยนให้ผม เวงจิงๆ

[shane]

          ประมาณ 15 นาทีผ่านไป เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีก เปิดออกดูคราวนี้เป็นเด็กยกกระเป๋า มาพร้อมกับพม่าอีกสองคน
พิศดูก็เป็นพิมพ์เดียวกันกับพม่าคนแรก แถมคราวนี้ประแป้งพม่ามาทั้งคู่เลยยยย ...ผมเริ่มเซงในจิตอย่างแรง

            จ่ายค่ารถ ย้ำกับไอ้เด็กยกกระเป๋าจัดเด็ก ?กรูต้องการสวยๆ โว้ย ไม่สวยกรูไม่เอา? แล้วกลับมานั่งหัวเราะตัวเองอย่างเซง
       ....?หึๆ ฮ่ะๆ ว่าจะถึงแค่แม่สอด ดันจะเลยข้ามฝั่งไปตีพม่า 555+?

[shane]

        ซักพักก็มีเสียงเคาะประตู มันช่างจัดได้รวดเร็วน่าชมเชย คราวนี้คงไม่พลาดละเพราะย้ำไปแล้ว
เปิดประตูออกมาเห็นไอ้เด็กยกกระเป๋าคนเดิมพร้อมทั้งหญิงพม่า 2 คน อายุอานามประมาณ 35 ? 40 ขวบปี กระดำกระด่างเหมือนเดิม

         แต่คราวนี้ที่สะดุดตาก็คือทั้งคู่สูงโย่ง สูงกว่าผมคนลคืบคนละศอก....?โอ้ยยยยย.....มรึงจะเอามาทำมัยยย ฟระ? ผมถาม

    ?โอ้วววว เพ่ นี๊ยังสู๊งไม่พอเหรอ เพ่จะอาวสู๊นๆ นี่ก็สู๊นที่สุที่ผมหาได้แล้ววว? ไอ้เด็กยกกระเป๋าพูดอย่างหมดความอดทน

         ผมเริ่มเข้าใจปัญหาเรื่องการสื่อสาร
   ?มึงจะบร้าเหรอ กรูจะเอาสวยๆ โว้ยยยย ไม่ได้จะเอาสูงๆ?
   ?นี่มึงดูปากกรูนะ สวยๆ สวยๆ เข้าใจไม๊? ผมพูดด้วยความอ่อนอกอ่อนใจอยากจะร้องให้
อารมณ์จะถึงแม่สอดทะลวงเข้าตีพม่า อันตรธานเหือดหายไปหมดแล้ว

   ?ครั้งสุดท้ายนะ ไปจัดไอ้ที่แพงที่สุด เท่าที่จะจัดได้มาให้หน่อย เพ่มีเงิน? ผมว่าไปนั่น
แต่ความหวังก็ไม่เหลือแล้วละ ประกอบกับอาการเซงที่จ่ายค่ารถไปหลายครั้ง

[shane]

        นอนรอที่เตียงพร้อมกับนึกในใจว่า ถ้าครั้งนี้ไม่ได้เรื่อง จะปัดฝุ่นแผนตะลุยราตรีแม่สอดละ

   ก๊อกๆๆ ..นี่เป็นเสียงเคาะครั้งสุดท้าย นึกพลางเดินไปเปิดประตู
เห็นเด็กยกกระเป๋าหน้าเดิมพร้อมด้วยผู้หญิงคนหนึ่งยืนเปียกฝนม่อล่อกม่อแลก
..ฝนตกตั้งแต่เมื่อไหร่..นี่ผมคงหงุดหงิดจนไม่ได้ยินกระทั่งเสียงฝนที่ตกลงมา...ดูท่าจะตกหนักซะด้วยสิ

   มองเห็นหน้าน้องที่มันพามาให้ไม่ชัด ก็คงเป็นพม่าละ เห็นแต่หุ่นผอมบางๆ ผมยาวๆ
อาการที่ยืนก้มหน้ากอดอกด้วยความหนาวสั่นอย่างน่าสงสาร ประกอบกับฝนที่ตกอยู่ข้างนอกนั่น
ทำให้แผนตะลุยราตรีแม่สอดต้องพับลงอีกรอบ เลยตัดสินใจ

         ?เอาก็เอาวะ? จ่ายเงิน จ่ายทิป ปิดประตูหยิบผ้าเช็ดตัวให้น้องเค้าเช็ดหน้าเช็ดผม

[shane]

       ผมเริ่มสังเกตเห็น รูปร่างบางๆ ผิวขาวๆ เนียนไม่กระดำกระด่างผิดกับไอ้คนก่อนๆ ที่เอามาอย่างฟ้ากับเหว
ผมยาวๆ สูงประมาณ 160 หน้าตาพอเทียบได้กับพวกเบอร์ M ซายูริ อาบอบนวดชื่อดังในเชียงใหม่
ผมกะด้วยสายตาว่าอายุเธอคงประมาณ 27 ? 30 ปี

        ความรู้สึกแว๊บแรกคือ ?คุ้มจังกรู?

        แต่ร่างที่บอบบาง สั่นเทา แววตาที่ดูเหงาๆ..รอยยิ้มเศร้าๆ ที่พยายามฝืนส่งมาให้แขกอย่างผม ทำให้มีบางอย่างก่อตัวขึ้น.....เสี้ยวหนึ่งในความรู้สึก

        เธอเดินเข้าไปห้องน้ำแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมา
ผมยังนอนอยู่บนเตียง สวมเสื้อผ้าอยู่เหมือนเดิม สายตาจ้องอยู่ที่ทีวี แต่หัวใจกำลังทำความเข้าความรู้สึกที่บังเอิญเกิดขึ้นมาแบบไม่ได้ตั้งใจ

[shane]

         เธอนั่งข้างๆ ยิ้มแบบเหงาๆ เศร้าๆ ฝืนๆ แล้วเอื้อมมือมาจะถอดเสื้อผม...ผมจับมือเธอไว้ ส่ายหน้าพยายามยิ้มแล้วบอกเธอว่า
         ......"คุยกันก่อน พูดภาษาไทยได้ไม๊?

        ?นิดหน่อย? เธอตอบเสียงเบาจนผมแทบไม่ได้ยิน
        ?แล้วฟังละ? ผมถามอีก
         เธอพยักหน้า.....แล้วเราก็เริ่มด้วยการคุยกัน

         คืนนั้นเราทั้งคู่คุยกันมากกว่ามี Sex เธอเองก็ประหลาดใจที่ผมไม่เหมือนแขกคนอื่นๆ ที่จะพยายามทำอะไรกับเธออีท่าเดียว
ส่วนใหญ่เป็นผมที่พยามจะคุยถามโน่นถามนี่ เธอได้เพียงตอบเป็นคำๆ หรือพยักหน้ารับ

         และแววตาที่เธอมองผมเปลี่ยนไป หากผมไม่คิดไปเอง

[shane]

         เธอมาจากย่างกุ้ง อายุ 35 แล้ว ผิดจากที่ผมคาดไว้หลายปี
เคยแต่งงานแล้วเลิกกันและมีลูกด้วยกันคนหนึ่งอายุ 5 ขวบ เข้ามาขายบริการในแม่สอดได้สักพักนึงแล้ว ไม่มีบัตรอะไรทั้งนั้น

         ได้ค่าตอบแทนจากคนที่เธอเรียกว่า ?เฮีย? ซึ่งเป็น ?ตำรวจ? อยู่ในแม่สอดเป็นครั้งๆ
        ถ้ารับแขกแบบชั่วคราว ?เฮีย? จะเรียกจากแขก 500 และแบ่งให้เธอ 150

         ถ้าค้างคืนแบบครั้งนี้เฮียจะแบ่งให้ 350 จากค่าตัวที่เก็บจากผมไป 1,500

         ทุกๆ เดือนเธอจะรวบรวมเงินได้ประมาณ 2,000 ? 3,000 บาท แล้วฝากเฮียส่งกลับบ้าน
         สิ่งหนึ่งทีเธอพยามบอกผมอย่างตะกุกตะกัก ก็คือ
?
         "เธอคิดถึงลูกมาก และจะต่อสู้ทุกอย่าง จะทำทุกเพื่อลูกของเธอ?

[shane]

      เช้าวันนั้นก่อนที่เฮียจะมารับกลับ เธอเดินเข้ามากอดผมและพยายามพูดว่า ?ขอบคุณ?

       ผมออกจากโรงแรม เช็คเอาท์กับชายหน้าอุบาวท์ติดกอเอี๊ยะคนเดิม ไปทำงานและขับรถกลับเชียงใหม่ในบ่ายวันนั้น

       ระหว่างเส้นทางที่ขดเคี้ยวออกจากแม่สอด มีคำถามหลายอย่างเกิดขึ้นในหัว
คนเราช่างมีความจำเป็นไม่เหมือนกันจริงๆ ทำไมต้องดิ้นรนทำไมบางคนสุขสบาย ทำไมต้องเอาเปรียบทำไมบางคนถึงยอมถูกเอาเปรียบ

       ระหว่างมนุษย์ด้วยกัน ....อะไรหายไป

[shane]

? ? ? ?  ส่วนตัว....ผมดีใจที่ได้เข้าใจเธอมากขึ้นในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง...ถึงแม้นผมจะช่วยอะไรเธอไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
ถ้ามีโอกาสอยากจะกลับมาแม่สอดอีกสักครั้ง อย่างน้อยแค่ได้รับรู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีมั๊ย

? ? ? ?  ขับรถกลับมาถึงเชียงใหม่ก็ค่ำ ก่อนเข้าบ้านแวะซื้อของเล่นที่ดีที่สุดที่ลูกเคยอยากได้....ลูกผมอายุ 5 ขวบ
แวะซื้ออาหารที่ดีที่สุดที่ภรรยาผมเคยอยากทาน

? ? ? ?  ขับรถเข้าบ้าน จอดรถ แล้วอุ้มลูกที่วิ่งออกมาหาอย่างดีใจ

? ? ? ?  .....สิ้นสุดการเดินทางของนักเที่ยวจำเป็น...

? ? ? ? ? Once : กาลครั้งหนึ่งที่แม่สอด

[shane]

ไม่ใช่การบ้าน แต่ เป็นเรื่องที่ค้างอยู่ในใจ ....ขออภัยที่เล่ายาวครับ

จัดหน้าก็ไม่เป็นอ่านยากหน่อย

...ขอคำแนะนำมือใหม่ด้วยนะครับ   fdgdfdf

[อีโต้]

อ่านแล้วได้แนวคิด....  อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน  เขิน

[virgin_killer]

อ่านแล้วได้แนวคิด....  อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน  เขิน

เราเลิกเที่ยวละบ๋อ??

[อาตี๋]

โห...ท่านอ่านแล้วอย่างเศร้าเลยครับท่าน ความรู้สึกหลายอย่างปะปนกันไปหมด สุข.....เศร้า ถูก....ผิด ชั่ว.....ดี  มองเห็น.......มองไม่เห็น
บางอย่างในชีวิตก็เลือกได้  บางอย่างก็ไม่ได้เลือก  บางอย่างเลือกแล้วก็เลิกไม่ได้ ขอบคุณครับ ประสบการณ์อีกแบบหนึ่งในชีวิต

[อีโต้]

อ่านแล้วได้แนวคิด....  อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน  เขิน

เราเลิกเที่ยวละบ๋อ??

เลิกเถอะ....... พอคิดแบบนี้แล้ว ถ้าเราเลิกน้องๆจะอยู๋กันอย่างไร ไหนจะทางบ้านอีก  เขิน

[jiggolord]

ซึ้งครับ
บางครั้งอารมณ์กับความรู้สึกก็ต้องแยกกันให้ออก
ดีครับ บางครั้งเราก็ลืมมองสิ่งที่อยู่ใกล้ๆตัว kjhg

[shane]

อย่าให้ถึงกับเลิกเลย

ผมเองก็ยังไม่เลิก  fdgdfdf

[นู๋เติ้ล]

อ่า รู้สึกว่ายังขาดตอนสำคัญไปนะคะ อิอิ (ล้อเล่น)

ตามมาให้กำลังใจพี่เชนค่า

[p_boonwang]

ประเด็นไม่ใช่การเลิกเที่ยวครับ ประเด็นอยู่ที่มีตัวหนึ่ง*เอาเปรียบสาวพม่า พยายามให้อยู่ในความสมดุลทั้งความหื่น ความอยาก แต่ต้องไม่ใ่ช่การบังคับ ขู่เข็น เช่น เค้าไม่ชอบก็อย่าพยายามยัดปากเค้า  เค้าพอใจราคา เราจ่ายได้ น่าจะสมเหตุสมผลนะ

*ตัวหนึ่งอาจคิดว่า น่าจะเยอะสำหรับคนพม่าแล้ว แต่ส่วนตัวนะ ผมว่าตัวหนึ่งไม่ควรจะได้เกินครึ่งของคนที่ทำงานนะ

[marathoner9]

อ่านแล้วได้แนวคิด....  อย่าให้ความหื่น กลืนตัวตน  เขิน

เราเลิกเที่ยวละบ๋อ??

เลิกเถอะ....... พอคิดแบบนี้แล้ว ถ้าเราเลิกน้องๆจะอยู๋กันอย่างไร ไหนจะทางบ้านอีก  เขิน

แล้วถ้าน้องเลิก (ทุกคน) เราจะอยู่กันอย่างไร  เขิน

[cmaaa]

ผมก็ให้เกียรติ  กับทุกคนที่ทำงานแบบนี้นะครับ   แม้กระทั่ง เด็กคาราโอเกะ

ถ้าเลือกได้  งานแบบนี้ไม่มีใครอยากทำหรอก
แต่มันจำเป็น

คนเราไม่ได้เหมือนกันทุกคน  ความจำเป็นจึงแตกต่างกันไป


"เค้าก็ทำงานสุจริต   เพียงแต่สังคมไม่ยอมรับเท่านั้น"  จำมาจาก BLV นะครับ


ดังนั้นควรจะสุภาพกันน้องๆครับ  เค้าก็มีจิตใจ เป็น คนเหมือนกับเรานี่แหละ ..........   

[man23th2004]

นั่นสิครับ ไม่มีครายเลือกเกิดได้นี่นา lkkjjh

[wissly]

ยอดเยี่ยมครับ ยกนิ้วให้เลย pongz

[man69]

ชีวิตของคนที่เลือกไม่ได้ ท่านได้ทำดีที่สุดแล้วครับ ให้เกียรติเค้าเข้าใจเค้า อาชีพแบบนี้มีใครตั้งใจอยากทำบ้างละครับ อ่านแล้วสะท้อนใจครับ

[ZOIDS]

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดี ๆ ครับ

ได้อะไรเยอะเลย  dsgjsd

[biolot]

เป็นเรื่องเล่าที่ดีคับท่านแต่ในโลกที่แท้จิงมันมีเหตุการณืหลายอย่างมากไม่ว่าดีหรือร้าย ต้องทำใจยอมรับมันคับท่าน

[Ninja]

ประเด็นไม่ใช่การเลิกเที่ยวครับ ประเด็นอยู่ที่มีตัวหนึ่ง*เอาเปรียบสาวพม่า พยายามให้อยู่ในความสมดุลทั้งความหื่น ความอยาก แต่ต้องไม่ใ่ช่การบังคับ ขู่เข็น เช่น เค้าไม่ชอบก็อย่าพยายามยัดปากเค้า  เค้าพอใจราคา เราจ่ายได้ น่าจะสมเหตุสมผลนะ

*ตัวหนึ่งอาจคิดว่า น่าจะเยอะสำหรับคนพม่าแล้ว แต่ส่วนตัวนะ ผมว่าตัวหนึ่งไม่ควรจะได้เกินครึ่งของคนที่ทำงานนะ

เห็นด้วยครับ...ไอ้พวกแมงดา ทำนาบน JIM ผู้หญิงแบบนี้ เห็นแล้วสงสารคนทำงานจริงๆอ่ะ  :D

เรื่องนี้ดีมากครับ...ดำเนินเรื่องได้สนุก และจบได้อย่างสวยงาม (ปนเศร้า) poiu

[mane30]

อ่านแล้วเห็นอีกมุมนึงของชีวิตเลยอ่ะ lkkjjh

[อาตี๋]

ผมก็ให้เกียรติ  กับทุกคนที่ทำงานแบบนี้นะครับ   แม้กระทั่ง เด็กคาราโอเกะ

ถ้าเลือกได้  งานแบบนี้ไม่มีใครอยากทำหรอก
แต่มันจำเป็น

คนเราไม่ได้เหมือนกันทุกคน  ความจำเป็นจึงแตกต่างกันไป


"เค้าก็ทำงานสุจริต   เพียงแต่สังคมไม่ยอมรับเท่านั้น"  จำมาจาก BLV นะครับ


ดังนั้นควรจะสุภาพกันน้องๆครับ  เค้าก็มีจิตใจ เป็น คนเหมือนกับเรานี่แหละ ..........   

ผมชอบคำนี้ละครับท่าน โดนใจผมนะครับ เพราะผมให้เกียรติทุกคนที่ทำงานอย่างนี้เหมือนกันนะครับ

[cooltea79]

ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านครับพี่เชน  

ดีใจด้วย ครับ ซึ้งจิง ๆ

[shane]

ตอนนี้ผมยังจำน้องคนนี้ได้ติดตา และพยายามที่กลับไปอีกครั้ง อยากเจอจริงๆ ครับ

[josh]

อ่านแล้วน่าสงสารนะ lkkjjh

[tikizawa]

ซึ้ง ครับ 

[Tunr2008]

เป็นบทความ ที่อ่านแล้วกินใจดีครับ .... อาชีพแบบนี้ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ใครๆก้ไม่อยากทำละครับ เอ้อออ ....  .bmvb

[shiero]

ไล่อ่านมาหลายกระทู้แล้ว ว่าจะไม่โพส เจอกระทู้นี้อดโพสไม่ได้

ผมว่าเป็นเรื่่องของการพยายามเข้าใจคนอื่น ซึ่งทุกวันนี้ผมว่าหายาก และเขียนได้หลายรสดี นับถือๆ  ljhg

[นู๋เติ้ล]

ไล่อ่านมาหลายกระทู้แล้ว ว่าจะไม่โพส เจอกระทู้นี้อดโพสไม่ได้

ผมว่าเป็นเรื่่องของการพยายามเข้าใจคนอื่น ซึ่งทุกวันนี้ผมว่าหายาก และเขียนได้หลายรสดี นับถือๆ  ljhg

อีกหลายๆกระทู้ ในที่ๆยังไม่ได้เห็น xxกว่านี้เยอะนะคะ

ไหนๆก้ดูแล้ว โพสหน่อยจิคะ เจ้าของทู้เค้าจะได้ดีใจ

etewt etewt

[AZURA3232]

มีลูกอายุเท่ากัน เลยเข้าใจกันง่ายหน่อย  hgjhg pongz vbnn

[bikz]

ขอบคุณครับ

                  สำหรับความรู้สึกแบบนี้ ที่ยังมีให้คนรอบข้าง.........

[chichiwaka]

เป็นกระทู้ดีๆอีกกระทู้นึงครับ

[tak2000]

350 จาก 1500.....คนเรานะทำไปได้

[asus16x]

..คนเราก้ออย่างงี้แหละหนอ....

...ดีชั่วรู้หมด..แต่อดไม่ได้.... fdgdf

[size x]

คนเราทุกคนต้องดิ้นรนหากินทั้งนั้น   พพำ พพำ

[3p]

บางครั้ง และหลายครั้ง คนเราก็ต้องใช้ความรู้สึก ตัดสินแทนเหตุผล พพำ

[Torres]

อ่านแล้วอึ้งไปครับ ...

[P_Mini]

ซีรี่นี้ซึ้งมาก

[bboy1]

แหมพอหายหื่นนี่คิดถึงเมียเชียวนะท่าน แต่ผมมีแหล่งที่แม่สอดนะท่าน เด็กราชภัฎสวยๆเยอะเลยท่าน... .,mn

[redknoi]

ร่างกาย คือ สื่อครับ

ไม่ต้องใช้ภาษา หรือคำพูดร้อยล้านคำ

แต่มันจะมาเอง ตามความรู้สึก  และแอคชั่นของเธอ

ผมค้นหาอยู่ครับ แล้วจะมาโพสต์บอกกัน

[patapee]

อ่านแล้วซึ้งครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ แบบนี้ในเว็ปนี้  หายากนะ jhg