เรื่องเล่า..สมเด็จโต..

[benznitez]

เรื่องเล่า...สมเด็จโต..

สมเด็จพุฒาจารย์ (โต) แห่งวัดระฆังนั้น..
ท่านเป็นคนสมัยรัชกาลที่ ๑
หากแต่มีกิตติศัพท์เลื่องลือจนถึงปัจจุบัน
แต่ส่วนมากเวลานึกถึงท่าน
ผู้คนมักมองไปในแง่...อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์..หรือ..พระเครื่อง..
ทั้ง ๆ ที่คุณธรรมของพระองค์ท่าน..
มีอยู่อเนกประการ ที่สมควรน้อมนำไปประพฤติปฏิบัติ
คุณธรรมของท่านประการหนึ่งได้แก่... ?ความเมตตา?....
ไม่เฉพาะต่อผู้คน ..หากยังเผื่อแผ่ไปถึงสัตว์เล็กสัตว์น้อย..ด้วย

มีเรื่องเล่าว่า...
คราวหนึ่งเขานิมนต์สมเด็จโต..ไปในงานบ้านแห่งหนึ่ง
ที่จังหวัดสุพรรณบุรี
ท่านได้ไปโดยทางเรือ..
ครั้นเรือจะเข้าทางอ้อม..ท่านได้ขึ้นบกลัดทุ่งนาไป
ด้วยหมายจะให้ถึงเร็ว...
ท่านจึงปล่อยให้ศิษย์แจวเรือไปตามลำพัง...
ระหว่างทาง..ท่านได้พบนกกระสาตัวหนึ่ง...ติดแร้วอยู่..
จึงแก้บ่วงปล่อยนกนั้นไป..
แล้วท่านเอาเท้าของท่านสอดเข้าไปในบ่วงแทน

เมื่อศิษย์แจวเรือถึงบ้านงาน...
ไต่ถามได้ความว่า...ท่านขึ้นบกเดินมาก่อนนานแล้ว...
เจ้าภาพจึงได้ให้คนออกติดตามสืบหา..
ไปพบท่านติดแร้วอยู่...
พอจะเข้าไปแก้บ่วง...ท่านร้องห้ามว่า...

?อย่า...อย่า...อย่าเพิ่งแก้...
เพราะเรายังมีโทษอยู่..
ต้องให้เจ้าของแร้วเขาอนุญาตให้ก่อนจ้ะ..?

ครั้นท่านได้รับอนุญาตแล้ว..
จึงบอกให้เจ้าของแร้วกรวดน้ำ..
แล้วท่านได้กล่าวคำอนุโมทนา..ยถา..สัพพี..
เสร็จแล้ว..ท่านจึงได้เดินทางต่อไปยังบ้านงาน...


ที่มา : ลำธารริมลานธรรม...พระไพศาล วิสาโล.