เเสยกเป็นสมุนไพรที่มีตำหรับยา สามารถ เเก้ถอนพิษต่างๆได้ดี

[teareborn]

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/i]แสยก[/url][/color][/size][/b]
แสยกPedilanthus tithymaloides Poit.
บางถิ่นเรียกว่า แสยกกะแหยก มหาประสาน ปิ้ง แสยกสามสี (กลาง) เคียะไก่ให้ (เหนือ) ตาสี่กะมอ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) นางกวัก ว่านสลี (แม่ฮ่องสอน).
ไม้พุ่ม สูง 40-100 เซนติเมตร มีน้ำยางมาก ลำต้นหักงอไปมาทำให้เป็นรูปซิกข์แซก สีเขียว ผิวเรียบ. ใบ ลำพัง เรียงสลับกันซ้ายขวาในระนาบเดียวกัน รูปไข่ กว้าง 2.5-5 ซม. ยาว 3.5-7 เซนติเมตร ฐานในกลม มน หรือ แหลม ขอบใบเรียบ หรือ เป็นคลื่น ปลายใบมน หรือ แหลม เส้นใบมองเห็นไม่ชัดเจน เนื้อใบดก ด้านล่างมีขนอ่อน เส้นเล็ก ปกคลุมบางๆทั่วไป ก้านใบยาว 2-7 มม. หูใบมีลักษณะเป็นตุ่มกรุ๊ปเล็กๆ2 ตุ่มอยู่สองข้างโคนก้านใบ ตกง่าย ต้นจะสลัดใบทิ้งหมด หรือเกือบจะหมดก่อนออกดอก. ดอก สีแดงออกเป็นช่อตามลำต้น ที่ยอดและก็ตามกิ่งแขนงสั้นๆใกล้ยอด ดอกเพศผู้แล้วก็ดอกเพศเมียอยู่บนต้นเดียวกัน ก้านช่อยาว 3-20 มิลลิเมตร มีขน ช่อดอกยาว 1-2.5 เซนติเมตร ใบประดับ สมุนไพร ภายนอกมีขนสั้นปกคลุมหนาแน่น ก้านดอกไม่มีขน ดอกมีลักษณะเหมือนรองเท้า หรือ เรือ มี 5 กลีบ เรียงเป็นสองชั้น ชั้นในมี 3 กลีบ สั้น และก็แคบกว่ากลีบชั้นนอก มีขนละเอียด ที่ฐานภายนอกมีต่อมน้ำหวานรูปกระทะคว่ำ 1 ต่อม ข้างในมีต่อม 2 หรือ 4 ต่อม เรียงเป็นคู่ ที่ปลายมีแถบยาวหนึ่งแถบอยู่ตรงช่องระหว่างกลีบใหญ่ชั้นนอกสองกลีบ; เกสรผู้สั้น เวลาที่ดอกกำลังบานอับเรณูจะหันหน้าออก รังไข่มี 3 ช่อง มีไข่อ่อนช่องละ 1 หน่วย ท่อรังไข่มี 1 อัน ปลายท่อแยกเป็น 3 แต่ละอันแยกเป็น 2 แฉก. ผล เป็นประเภทแห้งแล้วแตก.

นิเวศน์วิทยา
: ปลูกเป็นไม้ประดับ นิยมนำมาปลูกตามแนวรั้ว ขึ้นง่ายและก็ทนแล้งก้าวหน้า
สรรพคุณ : ต้น น้ำยางต้นใช้กัดหูด ทาผิวหนังแก้โรคเกลื้อน แมลงป่องต่อย ตะขาบกัด แต่ถ้าเกิดรับประทานเข้าไปจะทำให้อาเจียน