auto and travel ตอน Ride For Life ไม่ใช่ Life for Ride

[tomm]

    ไกลออกไปลิบๆคือความสูงชันของขุนเขา ที่ทะยอยต่อเนื่องไปตามความสูงชันของพื้นที่ ถนนลาดยางแม้
จะราบเรียบแต่นักบิดสองล้อทุกคนรู้ดี คืบก็ถนน ศอกก็ถนน หากแว่บเดียวที่เหม่อมองสองข้างทาง หน้าของเราอาจร่วงไปนาบพื้นถนนง่ายๆได้เช่นกัน

       แสงหม่นรำไรของท้องฟ้าบอกถึงสายฝนกำลังเดินทางมาอีกครั้ง กลิ่นเบนซินจากรถคันหน้าคละคลุ้งในอากาศที่แสนสบายยามเช้า เสียงสายลมหวีวหวิวผ่านหมวกกันน๊อคลอดเข้ามาใต้คาง มันยังเย็นอยู่ในยามเช้าอย่างนี้ หมวกใบนี้เก่าแก่เต็มทีจากใช้งาน ร่วมเป็นร่วมตายกันมาหลายพันกิโลเมตร ถุงมือครึ่งนิ้วของเยลโล่คอรน์ก็ขาดวิ่น แต่นั่นคือสิ่งที่ย้ำเตือนถึงคืนวันที่ฝันฝ่ามาด้วยกัน ผมนึกถึงเพลงบนถนนด้วยการฮัมเบาๆในคอ ขณะที่ความเร็วของรถยังราบเรียบเหมือนเดิม วันนี้คู่ชีวิตคันใหม่ ฮอนด้าพีซีเอ๊กซ์ รถมอเตอร์ไซค์ ไซส์ใหญ่สุดในคลาสของฮอนด้าที่ผลิตในไลน์การตลาดบ้านเรา แม้พีซีเอ๊กซ์จะแจ้งเกิดมานานหลายเดือน แต่ราคาค่าตัวที่ค่อนข้างลิบลิ่วในตลาด แถมข้อติฉินของมันสำหรับผมคือ แรงม้าอันน้อยนิดปิ๊ดตะลิวของมัน ทำให้ผมเองต้องเอ่ยปากถึงเรื่องความแรงและเร็ว แต่กระนั้นตัวเลือกสำหรับรถบนถนนก็ไม่มีตัวไหนให้ความคุ้มค่าเท่ากับมัน สำหรับผม ข้อแม้คือเจ้าสคูปปี้เล็กเกินไปสำหรับคนสามคนในตอนเช้าที่ต้องฝ่าฟันความทารุณของการจราจรย่านโรงเรียนปริ้นซ์ หลายคนที่ใช้รถยนต์คงรู้ดี ครอบครัวที่พึ่งมีลูกไปเรียนย่านนี้ต่างก็ต้องผจญภัยไร้ทิศทางและเวลากันไปในทุกวัน แต่ผมกว่าสิบปี มอเตอร์ไซค์คุ้มสุด กลับมาที่โจทย์การเดินทาง รถในบ้านมีคันใหญ่สองแรงครึ่ง ยาวสองเมตร มุดยาก อีกคันเล็กลงมาหน่อยสคูปปี้ แต่วิ่งแบกน้ำหนักสามคนลิ้นค่อนข้างห้อย อีกสองคันเป็นฟีโน่ และอีกคันจอดซ่อมมานานกว่า 5 ปีทิ้งไว้ที่อู่จนตำรวจที่หว้งดีแห่งโรงพักดอนสะเก็ดมายกไปจากอู่ที่สันทรายไปตรวจสอบ พี่มืดโทรมาบอกผม ไปเห็นรถอะไหล่หาย ก็ให้แสนจะเซ็ง ที่ตำรวจไทยมายกรถชาวบ้านที่จอดเสียไปตรวจสอบพบว่ามีทะเบียนจริง แต่ไม่ยักกะยอมยกกลับมาคืนให้เค้าเหมือนเดิม ฝากไปถึงผู้กำกับสถานีตำรวจดอยสะเก็ดด้วยละกัน
   วงกลมการเลือกรถอีกคัน จึงหมุนมาหยุดที่พีซีเอ็กซ์อีกครั้งนึง ถ้าใครอ่านคอลัมน์ผมตลอด จะรู้ว่า พีซีเอ็กซ์กับผมเคยคบกันเล่นๆในช่วงกำลังจะเปิดตัว จากเจ้าอ้วนคาร์แลคที่ให้ผมประเคนความสงสัยจนรถไม่มีรันอิน ซึ่งผมไม่แฮปปี้ความเร็วปลายเท่าไหร่ ตอนนั้นพีซีเอ๊กซ์ยังไม่วางตลาดเสียด้วยซ้ำ แต่วันนี้สถานการณ์เข้าข้างพีซีเอ็กซ์ รถอะไรประหยัดน้ำมัน นั่งได้สามคนยังมีแรง ทรวดทรงองค์เอวให้ใส่สูทผูกไท ไปประชุมได้ ขี่เที่ยวทางไกลได้ ไม่เน้นแรงปลาย แต่เน้นตีนต้นและรอบกลางๆให้ซอกแซกง่ายๆ ครั้นแล้วผมก็มาแตะตาต้องใจกับพีซีเอ็กซ์เวอร์ชั่นสีขาว มันเย้ายวนจริงๆ และประจวบกับไปเป็นกรรมการร่วมในการตัดสินประกวดรถสคูปปี้ ที่นิยมพานิชย์จัดขึ้น พี่จรงค์ ชงมาในแคมเปญดาวน์หมื่นต้นๆ ของเวอร์ชั่นใหม่และเก่าใช้ร่วมกัน แหม๋ผมมันชอบใจง่ายยิ่งนักที่จะได้เอาเงินในอนาคตมาให้เสียให้ได้ในวันนี้ จึง จัดไปครับพี่ ช่วยจัดให้ผมหนึ่งลำ และแล้ววันที่สอง ของเดือนกรกฏาคม เจ้าพีซีเอ็กซ์สีขาวก็มาจอดให้รำคาญตาเล่นในบ้าน ทัศนะคติเริ่มเปลี่ยนแปลง มันสวยขึ้น คุ้มค่ามากขึ้นกว่าเมื่อวันเปิดตัวหลายเดือนก่อน พื้นที่เก็บของใต้เบาะคือสิ่งที่ผมเน้นความสำคัญแรกๆ จากนั้นข้อมูลก็หลั่งไหล จากการลองใช้ชีวิตบนอานของมัน อัตราเร่งจริงจัดว่าใช้ได้ การกระชากตัวจากจุดหยุดนิ่งขึ้นที่ระดับแปดสิบทำได้ง่ายได้ ทำมั้ยคราที่ทดสอบรถของเจ้าอ้วนคาร์แลคถึงไม่ประทับใจนะ ฮอนด้าแอบเพิ่มอะไรลงไป นั่นคือสิ่งท่่ีผมครุ่นคิด  ก่อนที่เจ้าพีซีเอ๊กซ์จะมา ผมใช้เวลาหาข้อมูลจากยูสเซอร์ในเวปไซต์ ข้อตำหนิ ติติง จนตัดสินใจว่า เอาวะ อีกไม่นานกล่องปลดล๊อคก็จะมาแล้ว ไอ้ความเร็วร้อยนิดๆของมันคงเลิกอั้นได้ จริงๆฮอนด้าออกแบบมาให้เน้นการประหยัด การใช้สอยที่สะดวกสบาย ความเร็วที่มีเพียงพอต่อการใช้งาน แต่ไม่สาใจกับบอดี้ใหญ่แต่แรงน้อยในสายตาผม
        ทุกอย่างเตรียมการไว้ในหัว ทริปการเดินทางถูกกำหนดล่วงหน้าสามอาทิตย์ ซึ่งจริงๆกะว่าจะเอารถอื่นไปด้วยซ้ำ แต่ครั้นมีเวลาว่างจากการเตรียมงานให้สมาคมนอห์แม๊ก ซึ่งจะได้ทำงานสินค้าหัตถกรรมและการเงิน เพื่อการเปิดประตูสู่เวทีโลก เกิดขึ้นในเดือนนี้ ระหว่างวันที่ 23 - 27 กรกฏาคมนี้ ก็ฝากประชาสัมพันธ์ไว้ตรงนี้เลยละกัน ผมได้รถมาในบ่ายวันพฤหัสหลังจองไปในวันพุธ ริ้วรอยบนชิวหน้าคือเอกลักษณ์ของรุ่นนี้จริงๆ มีเวลาก็ส่งไปล้างและเคลือบสีที่คาร์แลคไว้ก่อน รถใหม่สีใหม่ๆทำการเคลือบสีซะก็จะอยู่ยั้งยืนยาว จากนั้นชีวิตก็หาว่างไม่ ประชุม ประชุม พบผู้ใหญ่ จนถึงวันศุกร์ตอนค่ำ เสียงตามสายจากเชียงรายก็แว่วมาถึงสายฝนที่ไม่ใช่แค่โปรยปราย แต่หนักหน่วง น่ามันน่าจะไม่ทั้งวัน เสียงผู้คนเริ่มถดถอย เอ้อ ไปไม่ได้ ติดงาน ฝนตกอ่ะ ไม่สนุกแน่ๆ จนสุดท้ายเหลือกัน 4 คัน เสียงเชียงรายย้ำมาอีกครั้ง มากันตอนสิ้นเดือนนี้ดีกว่า จบข่าวกันตรงนี้ ล้มทริป

      ผมนั่งมองท้องฟ้าหม่นๆของคืนวันศุกร์ด้วยความเซ็งจิตแต่ไม่คิดฆ่าใครตาย ลูกชายสองคนพูดขึ้นว่า เหอะพ่อ ขี่ไปทางเหนือกันก็ได้ เชียงรายไปสิ้นเดือนอีกทีละกัน เอ้า ไปหาที่แร่ดกัน ว่าแล้วก็เตรียมตัว แล้วเราก็ห้อขึ้นทางทิศเหนือ เส้นทางเลียบคลองตรงหน้าพลรบพิเศษทำให้เราแช่มชื่นกันอีกครั้ง ถนนที่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นขี้สัตว์โชยมากจากทุ่งหญ้า คันทรี่โรด เทคมีโฮม กันคราวนี้ เราลัดเลาะไปตามถนนเลียบคลองผ่านหน้าศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง ก็มุ่งหน้าไปจนถึงแยกแม่สาเลี้ยวซ้ายมุ่งหน้าไปปางช้างแม่สา

      เสียงกระหึ่มของรถสามคันหน้าเงียบลง ทุกคันลงท่อที่ไม่ได้ให้เสียงดัง แต่เพิ่มอัตราเร่ง เจ้าหมวยร้านเซน จัดให้หลานสามใบ เสียงพีซีเอ๊กซ์เงียบกริบขณะเข้าลานจอด ปางช้างแม่สาในวันฝนตกยังไม่เงียบเหงาจนเกินไป ฝรุ่งมังค่าเดินนำหน้าเข้าไปสู่ลานการแสดง เราคนไทย แถมเป็นคนเชียงใหม่ แทบนับครั้งได้ ฝนโปรยปรายเบาๆขณะที่เวทีชีวิตขนาดมหึมากำลังเคลื่อนไหว กลางลานภาพที่คุ้นตาแต่แปลกใจสำหรับชาวต่างประเทศ ช้างไทยตัวมอมแมม กำลังแสดงความสามารถที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ลูกเล่นลูกชนแพรวพราวจากผู้ฝึก ช้างอาจไม่รู้ว่ามนุษย์หัวเราะพวกมันทำไม มันรอคอยแต่เมื่อการแสดงจบมันจะกรูกันอย่างเบียดเสียดเพื่อกล้วยและอ้อยที่คนดูจะยอมเสียเงินซื้อให้ เงินยี่สิบบาทสำหรับช้างที่นี่ดูไม่มากมาย แต่ช้างที่เดินแขวนซีดีอยู่ริมถนนข้างนอกไกลออกไป ผมเสียดาย วันนี้หลายตัวกลายเป็นตัวแทนแต่ละชาติในการแข่งขันฟุตบอลโลก เสียงเจ้ามายด์ลูกสาวคนเล็กกรี๊ดกราดกับธงชาติแอฟฟริกาใต้ ครูที่โรงเรียนปริ้นซ์เชียร์กันรึไง ทำไมมันจำแม่นนัก นั่นก็เป็นส่วนดีในความจำสำหรับเด็กๆประถม ที่อายุขนาดพ่อมันยังจำไม่ได้เลย ช้างหลายเชือกได้รับการทาสีธงชาติแต่ละชาติในบอลโลก ก็ดูดีเข้าสถานการณ์ ข้างๆผมหันมายิ้มให้แล้วบอกว่า โอว์ ฟุตบอลทีม ใช่ครับแม้หลายทีมจะตกรอบไปแล้วพร้อมทรัพย์สินคนที่เล่นการพนัน แต่ที่นี่ยังคงแข่งกันทุกวัน ช้างกับบอลโลกลูกเบ้อเร่อ

       สองชั่วโมงกับการเดินไปตามมุมต่างๆในปางช้างแม่สา ไปดูลูกช้างที่ขากลับเดินกันขาลาก ฝนก็เริ่มโปรยปรายอีกครั้ง ค่อยๆวิ่งลงมาตามเขาเจอกับสายฝนที่หนักหน่วงก็ต้องจอดหลบตามร้านค้าที่ว่างเปล่าในหน้าฝนที่คนเรียกกันติดปากว่าโลว์ซีซั่นของเชียงใหม่ ผมว่าเราคิดไปเองว่าคนมันไม่เยอะ ฝรั่งต่างก็ขี่รถลุยฝนกันให้หนาตา ทำไมเราถึงไปเรียกมันว่าโลว์ซีซั่น แต่เราต้องจัดอีเวนท์ให้มันกับหน้าฝนมากขึ้นมากกว่า อีกหน่อยคนอาจจะเที่ยวกันสามฤดูเลยก็ได้ ออกจากเพิงหมาแหงนที่พวกเราไปนั่งแหงนๆกับหมา เราก็ลุยไล่ตามเม็ดฝน ที่จางๆ ไปดอยสะเก็ด ลูกๆถามว่าไปไหน ร้านลาบต้นข่อย แถวๆถนนดอยสะเก็ด เปียกๆอย่างงี้ หนาวๆอย่างงี้ ไม่มีอะไรดีไปกว่า ข้าวเหนียวร้อนๆจิ้มลาบแกล้มแกงอ่อมร้อนๆ ให้อุ่นท้อง ว่าแล้วไอ้ลิงสามตัวก็กระชากคันเร่งหนีพ่อทันที เรื่องลาบไม่รอใคร ตัดวงแหวนรอบสามมาได้ นาทีนี้ไม่มีใครแห้ง เจ้ามายด์ให้แอบหลังเฟรมพีซีเอ๊กซ์แต่ไม่พ้น เริ่มพึมพำถึงเจ้าสกายเวฟที่หลบฝนมิดๆได้ดีกว่า เราเลี้ยวไปทางซ้ายมุ่งหน้าไปดอนสะเก็ด ผ่านปั๊มปตท. ผมหันมองผ่านต้นไม้กลางถนนไป รถจอดตรึม เปิดแน่นอน แต่ถ้าวันพระอีกก็ กลับรถได้เลย ไม่เปิดแน่นอน ร้านลาบที่คึกคักชวนให้ใจหายว่าตูจะมาฟรีซะละมั้ง เดินเข้าร้าน เอ้อ มีๆ จัดไป ลาบดิบสาม ลาบคั่วหก แกงอ่อมหก ข้าวเหนียวสิบ เกือบจุกตายตอนตระกายขึ้นรถ ว่าจะลดความอ้วน เฮ้อ เมื่อไหร่จะลงล่ะเนี่ยะ แถมใต้ท้องพีซีเอ็กซ์ยังมีลาบดิบถุงละร้อยบาทอีกถุง ฝากแม่ครับ ผมน่ะหมดปัญญาแล้ว อิ่มถึงเย็นนู่นแน่ะ แต่ค่ำๆว่ากันใหม่นะ

       แสงยามบ่ายคล้อยขณะมุ่งหน้ากลับบ้าน พีซีเอ็กซ์พิสูจน์แรงจูงใจของชีวิตแล้วที่จะอยู่ร่วมกัน ขอขอบคุณผู้ที่ผลักดันให้ผมรับรถอย่างรวดเร็ว พี่จรงค์ พี่ประธาน ฮอนด้านิยมพานิชย์ เวลาบทใหม่แห่งการเดินทางจะเริ่มขึ้นอีกครั้งในสิ้นเดือนนี้ น้องๆกลุ่มทำหนังสั้นที่กรุงเทพฯเฟริม์มาแล้วว่าสิ้นเดือนนี้ไม่พลาด เราใช้หัวใจทำงานเพื่อคนอื่นๆบ้าง ทริปสิ้นเดือนนี้เราจะขี่เพื่อชีวิต Ride For Life ไม่ใช่ Life for Ride น้องหูหนวกคนนึงซื่งประสบอุบัติเหตุจากมอเตอร์ไซค์เมื่อสองปีก่อนยังนั่งรอผมบนรถเข็นวีลแชร์อยู่ครับ

[kier3]

โอ้  รถสวยทุกคันเลยครับพี่  อยากได้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ   mbvc

[chunyoung]

 ;kljj สุดยอดครับพี่ ขับขี่เพื่อสังคมและสิ่งแวดล้อมแบบนี้น่าสนับสนุนครับ

[vrc]

Ride For Life ไม่ใช่ Life for Ride 


ช่าย ๆ ควรเป็นเช่นนั้น  dsgjsd

[don]

 เขิน เขิน เขิน เขิน เขิน   สุดยอด