เอ็ดเวิร์ด กีน (Edward Theodore Gein) วิปลาสจอมถลกศพ

[etatae333]

เอ็ดเวิร์ด  กีน (Edward Theodore Gein)  วิปลาสจอมถลกศพ



คุณเคยดูหนังเรื่อง ซิมซิตี้ หรือหนังเรื่อง อเมริกันไซโค หรือไม่ก็การ์ตูนที่มีฉากศพถูกพาดกับราวแขวนเหมือนซากหมูไก่
และฉากบ้านเล็กบนฟาร์มที่น่าหดหู่ได้หรือเปล่า (ไซโค เป็นภาพยนตร์ขาวดำที่สร้างขึ้นปี 1960  จัดได้ว่าเป็นหนังสยองขวัญ
ที่ตื่นเต้นที่สุดและประสบผลสำเร็จที่สุดเท่าที่สร้างกันมาจนถึงปัจจุบัน)


ข้อเท็จจริงที่หลายคนไม่รู้ก็คือ มันมีเค้าโครงมาจากเรื่องดั่งเดิมมาจากเหตุการณ์จริงในชุมชนเล็ก ๆ ที่ชื่อ เพลนฟิลด์ รัฐวิสคอนซิล อเมริกา
จากเด็กคนหนึ่งที่ได้รับคำสอนของแม่มาแบบผิด ๆ หลังแม่เขาตาย เขาเริ่มมีจิตวิปลาส เขาก่อคดีฆาตกรรมสะเทือนขวัญขึ้น มันทั้งโหดเหี้ยม
สุดอำมหิต และหลังเขาตายลง เขากลายเป็นสัญลักษณ์ เขากลายเป็นฆาตรกรที่มีแฟนคลับมากที่สุดในโลก และเขาคือฆาตกรที่นำเอาไป
สร้างหนังมากที่สุดในโลก



เขาคือ เอ็ดเวิร์ด  กีน จากเด็กติดแม่สู่ฆาตกรวิปลาส

เพลนฟิลด์ รัฐวิสคอนซิล อเมริกา หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่แทบไม่มีอะไรเป็นจุดเด่น เอ็ดเวิร์ด  กีน เกิดในปี ค.ศ.1906 ในครอบครัวเกษตรกร
เขาเป็นคนที่มีหน้าตาธรรมดาแบบชายอเมริกันบ้านนอกทั่วไป แต่เด่นที่สุดคือดวงตาของเขาที่สุกใสแลดูลึกลับต่อผู้พบเห็น ครอบครัว
ของเอ็ดประกอบไปด้วยพ่อของเขาเป็นปีศาจสุราที่จะแสดงความโหดร้ายทุกครั้งที่ขาดสติและเป็นภาระแก่ครอบครัว ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน
ที่งมงายในศาสนาหน้าไม่รับแขกและเป็นใหญ่ในบ้านพร้อมเสียงด่าดังลั่นตลอดเวลาถ้ามีสิ่งใดผิดปกติไปจากเดิมในบ้าน และมีพี่ชาย
คนหนึ่งชื่อเฮนรี่(ในหนังสือบางเล่มเป็นน้องชาย ซึ่งผมใช้ข้อมูลของสรจักรและเน็ตเป็นบรรทัดฐาน) 

แต่ด้วยความเป็นคนขี้อายและเป็นคนเก็บตัว เขาจึงเติบโตอย่างโดดเดี่ยว โดยมีแม่เป็นทั้งเพื่อนและครูอันเนื่องจากเขาออกโรงเรียนกลางคัน
แล้วมาเลี้ยงดูอย่างผู้หญิงเพราะเธอหวังว่าลูกคนที่สองเป็นผู้หญิง  และมักพาเขาไปดูการชำแหละซากสัตว์อยู่บ่อยๆ คำสอนที่เธอมักสอน
เอ็ดอยู่บ่อย ๆ เธอมักสอนว่า

"ผู้หญิงทุกคน(ยกเว้นแม่) ล้วนบาปหนา และแกไม่สามารถมีเพื่อนได้ยกเว้นแม่"
เขาเชื่อคำสอนนี้ และเขามองแม่เหมือนพระเจ้า แม้จนสิ้นอายุขัย

จนกระทั้งพ่อเขาตายเมื่ออายุยี่สิบกว่า ๆ กิจการทั้งหมดทั้งสามจึงเป็นผู้รับผิดชอบ ถึงแม้เอ็ดและพี่ชายจะถึงวัยหนุ่มแต่เขาก็ยังเป็นโสด
ผิดจากวัยรุ่นทั่วไป เนื่องจากไม่มีหญิงสาวคนไหนทนคำพูดของแม่ได้ เธอบอกว่าการมีเพศสัมพันธ์นั้นเป็นบาปอย่างยิ่ง

เมื่อเอ็ดอายุ 40 ฟาร์มเขาเขาอยู่ช่วงวิกฤต ผลผลิตภายในฟาร์มไม่ดีทำให้ขาดทุนมากมาย ทำให้พี่ชายของเอ็ดต้องทำงานอื่นเพื่อหาเงิน
มาเลี้ยงครอบครัว และช่วงนี้พี่ชายเขามักปากกล้าโต้เถียงแม่เป็นประจำ แต่เอ็ดก็ยังเข้าข้างแม่  แม้เรื่องที่เถียงกันแม่เป็นฝ่ายผิดก็ตาม
เพราะสำหรับเขาแม่คือพระเจ้า และมันผู้ใดที่ดูถูก  ต้องได้รับบทลงโทษ

ในปี 1944 เฮนรี่พี่ชายของเอ็ดก็เสียชีวิตจากการถูกไฟคลอกในขณะที่เกิดเพลิงไหม้ในแปลงข้าวโพด มีหลายคนเห็นพี่ชายของเอ็ดอ
ยู่กับเอ็ดในแปลงข้าวโพดก่อนเกิดเหตุไม่นานนัก ปีถัดมา แม่ของเขาล้มป่วยเป็นอัมพาตและเสียชีวิตไปอีกคนหลังจากอุบัติเหตุ

ปัญหาต่าง ๆ ทั้งงานฟาร์มและปัญหาครอบครัวล้วนมีส่วนให้เขาเปลี่ยนแปลงไปจนกระทั้งเอ็ดกีน วัย 51 ปี เขาเป็นชายผู้ซึ่งสุภาพ
อ่อนโยนและสันโดษ แต่สำหรับพวกชาวบ้านเขาดูเป็นคนน่ารังเกียจ เป็นตนผิดปกติออกกระตุ้งกระติ้งแบบผู้หญิง จึงไม่ค่อยมีใครสุงสิง
หรือพยายามสนิทเท่าใดนัก

เมื่อปราศจากแม่เขาก็เป็นอิสระแต่ในขณะเดียวกันเขาก็ต้องการให้แม่กลับคืนมา เขาเริ่มสนใจร่างกายของเพศหญิงที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
แต่เป็นการสนที่แปลกประหลาด สับสน แยกไม่ออกว่ามันเป็นการทางเพศหรือความต้องการจะมีเรือนร่างของสตรีเพศ เขาหาหนังสือ
ที่เกี่ยวกับเรืองร่างของสตรีเพศมาอ่าน ไม่ว่าจะเป็นหนังสือเกี่ยวกับการแพทย์ สารานุกรม หรือแม้กระทั้งการทดลองของนาซีในสงครามโลกครั้งที่สอง
ข้อมูลเหล่านี้กระตุ้นความปรารถนาในจิตใจให้เพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากนั้นเขาปิดตายห้องต่าง ๆ ในบ้านตัวเอง ยกเว้น
ห้องครัวและห้องนอนที่อยู่ชั้นล่างเท่านั้น
               
เหยื่อ



ไม่รู้ว่าเอ็ดได้ฆ่าเหยื่อไปทั้งหมดกี่คนกันแน่ แต่จากสืบสวนของตำรวจ  เขาว่าเอ็ดฆ่าเหยื่อ 2 ราย เหยื่อรายแรกที่เขาลงมือคือนาง มารี โฮแกน
วัย 55 ปี ปี 1954 แม่หม้ายเจ้าของร้านอาหารและบาร์เล็ก ๆ ชื่อโฮแกน ทราเวิร์น ที่หมู่บ้านไพน์ โกรฟ ไม่มีใครเห็นเหตุการณ์ว่ามีอะไรเกิดขึ้น
ระหว่างเธออยู่กับเอ็ดตามลำพัง จนกระทั้งมีลูกค้าคนหนึ่งเข้าไปที่นั้นก็ไม่พบคนขาย แต่เห็นเลือดกองใหญ่บนพื้นที่ประตูด้านหลังร้าน
กับกระสุนปืนพกขนด 32 ปลอกหนึ่ง และรอยเลือดปรากฏเป็นระยะ ๆ ไปจนถึงที่จอดรถและก็หายไป เข้าใจว่านาง มารีคงนำไปขึ้นรถจากที่ตรงนั้น
ตำรวจไม่สามารถหาตัวเธอได้แม้จะผ่านหลายปีแล้ว จนกระทั้ง นายเอลโม เจ้าของโรงเลื้อยให้การกับตำรวจภายหลังว่า เขาเคยคุยกับเอ็ด
เรื่องการหายตัวของมารี เอ็ดตอบเขาว่าเธออยู่ที่ฟาร์มของเขานั้นแหละ ไม่ได้หายไปไหนหรอก ตอนนั้นเอลโมคิดว่าเอ็ดพูดเล่น จึงไม่ใส่ใจ
และถามอะไรเพิ่มเติม และสามปีให้หลังการหายตัวของมารี เอ็ดก็หาเหยื่อรายใหม่

เหยื่อรายต่อมาคือ เบอร์นิซ วอร์เดน หญิงหม้ายวัย 60 ปี เจ้าของร้านขายอุปกรณ์ในเมืองเพลนฟิลด์ วันนั้นเป็นวันเสาร์ที่ 16 พฤศจิกายน 1957 
แน่นอนเอ็ดเข้ามาร้านในตอนที่ไม่มีคนอยู่เช่นเคย เขาใช้ปืนขนาด .22 ที่นำมาเองใส่เข้าไปในปืนไรเฟิลและยิงเธอโดยไม่ทันรู้ตัว แล้วนำร่างของเธอ
ขึ้นรถบรรทุกสำหรับส่งของแล้วขับกลับบ้านเขา

ในเวลาต่อมาแฟรงค์ลูกชายของเบอร์นิซกลับจากการล่าสัตว์ เขาก็พบว่าประตูร้านของแม่เขาล็อกเอาไว้ แต่มีไฟเปิดอยู่ด้านใน ซึ่งมันผิดปกติ
เพราะเป็นเวลาท่ร้านควรปิดได้แล้ว เมื่อเปิดประตูเข้าไปข้างในก็พบเครื่องคิดเงินหายไป กับมีหยดเลือดกระจายอยู่บนพื้น แรงค์รีบแจ้งตำรวจทันที
จากการสอบปากคำของคนในที่พื้นใกล้เคียง มีผู้พบเห็นรถส่งของของร้านแล่นผ่านไป เมื่อเวลาประมาณ 9.30

จนกระทั้งแฟรงค์และตำรวจพบหลักฐานชิ้นสำคัญ คือใบเสร็จรับเงินว่า เขาได้ขายของให้ใครบ้าง สิ่งที่พบคือชายที่เป็นลูกค้าประจำที่ถามแฟรงค์ว่า
พรุ่งนี้เช้าเขาอยู่หรือเปล่า

ชายคนนี้คือ เอ็ดเวิร์ด  กีน
               
บ้านสยอง



แฟรงค์และตำรวจรีบรุดที่ฟาร์มของเอ็ดทันที เนื่องจากกลัวว่าเจ้าตัวจะรู้ทันและหลบหนีทันทีที่ก้าวออกจากรถ ทุกคนในที่นั้นต่างได้กลิ่นเน่า
โชยจากตัวบ้านที่ซ่อมซอของเขา ที่เด็ก ๆ แถวนั้นเรียกมันว่า บ้านผีสิง แต่เจ้าของไม่อยู่บ้าน ดังนั้นเจ้าหน้าที่ยังไม่สามารถตรวจค้นในบ้านได้
พวกเขาจึงขับรถค้นหาแถวเวสต์เพลนฟิลด์ที่เอ็ดชอบซื้อของใช้ พอไปถึงก็พบเอ็ดพอดี เจ้าหน้าที่จึงควบคุมตัวและสอบถามและตกเป็นผู้ต้องสงสัย
ทันทีเพราะเขาเอ่ยว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยฆ่านางวอร์เดน ทั้ง ๆ ที่ไม่มีใครถาม

เย็นวันนั้นตำรวจชุดเดิมพร้อมอาวุธครบมือกลับไปที่บ้านของเอ็ดอีกครั้งเพื่อหาหลักฐานเพิ่มเติม เขาเปิดปะตูที่ด้านข้างเพระปะตูหน้าล็อค
เวลาที่ค้นนั้นเป็นเวลาหัวค่ำ ตัวบ้านนั้นมืดเพราะไม่มีไฟฟ้าใช้รวมถึงน้ำซึ่งมันเป็นมานานตั้งแต่แม่ของเขามีชีวิตอยู่ เจ้าหน้าที่จึงใช้ไฟฉาย
สาดและตามเข้ามา กลับสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า ทุกคนที่เห็นหัวใจแทบหยุดเต้นด้วยความสยดสยอง

มันคล้ายซากกวางมากกว่าเป็นศพ ร่างเปลือยเปล่าและซีดขาวโพลนร่างหนึ่งถูกแขวนอยู่กับคานของโครงหลังคาแบบเอากลับหัวลง
ขาทั้งสองข้างแยกออกกว้าง เห็นชัดว่าร่างนั้นถูกอะไรบางอย่างแยกผ่าด้านหน้าตั้งแต่หว่างขายาวไปถึงลำคอ เมือดูจากร่างกาย
แล้วก็รู้ว่าเป็นผู้หญิงเพียงแต่ไม่รู้ว่าใคร

เพราะร่างนั้นปราศจากหัว..........ว่ากันว่าเอ็ดจะใช้ร่างนั้นสวมให้เขาเหมือนผู้หญิง คล้ายกับตุ๊กตาในสวนสนุก

ท่ามกลางกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่วบ้าน พวกเขาสำรวจต่อ ก็พบว่าทั้งบ้านแทบจะเหมือนกองขยะที่ไม่เคยเก็บกวาดเลย
และสิ่งที่นอกเหนือจากศพที่พบ เจ้าหน้าที่แทบซ็อก เพราะ บ้านหลังนี้คล้ายพิพิธภัณฑ์เก็บซากศพและอวัยวะศพ ไม่ว่าจะเป็นกระดูก
จากหลาย ๆ ส่วนของมนุษย์ มีจมูกที่ตัดออกจากใบหน้าคนจำนวนสี่จมูก  กระป๋องใส่อาหารที่ขึงด้วยหนังมนุษย์ที่ทำเป็นกลอง
ถ้วยที่ทำจากกะโหลกของมนุษย์โดยตัดส่วนบนของกะโหลกออก หน้ากากที่เฉือนออกมาจากใบหน้าของผู้หญิงจำนวนเก้าชิ้น
หัวของผู้หญิงที่ถูกเลื่อยส่วนบนตั้งแต่โหนกคิ้วออกไปจำนวนสิบหัว เก้าอี้ถูกเปลี่ยนจากเบาะธรรมดาเป็นเบาะหนังมนุษย์ ในตู้เย็น
เต็มไปด้วยอวัยวะมนุษย์ มีกำไลมือ กระเป๋าหิ้ว ปลอกมีด สนับแข้ง โคมไฟ เสื้อ ที่ทำจากหนังมนุษย์ เข็มขัดที่ประดับด้วย
ปลายถันของสตรีสี่ชิ้น



นอกจากนี้ยังมีอวัยวะหลายส่วนที่ใช้ประดับบ้าน เช่น หัวคน ริมผีปาก อวัยวะเพศของผู้หญิง หัวกะโหลกสองหัวที่ติดไว้ข้างเตียงที่เคย
เป็นของแม่ของเอ็ดเอง กับหนังร่างกายของผู้หญิงแบบเต็มตัวตั้งแต่ใบหน้าลงไป

ว่ากันว่า เมื่อถึงพระจันทร์เต็มดวง เอ็ดจะออกมาเต้นรำโดยใส่หน้ากากเป็นผู้หญิง ใส่วิกและเสื้อกั๊กเต็มยศ ส่วนอวัยวะเพศถูกใส่ไว้ในกางเกงใน
แล้วในที่สุด พวกเจ้าหน้าที่ก็พบศีรษะของนางวอร์เดนและไส้ของเธออยู่กระทะบนเตา

แต่เอ็ดปฏิเสธว่าเขาไม่กินเนื้อคน

แต่จากการสอบถามเพื่อนบ้าน หลายคนบอกว่าเคยได้รับเนื้อเป็นของขวัญ เขาบอกว่าเป็นเนื้อกวางที่ล่ามาได้ทั้ง ๆ ที่เอ็ดเองบอกว่า
ไม่เคยเข้าป่าล่าสัตว์เลย และถึงตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่ามันคือเนื้ออะไร จากการชันสูตรศพและอวัยวะทั้งหมดภายในบ้าน พบว่าจำนวนศพ
ที่อยู่ในบ้านมีทั้งหมดถึงสิบห้าศพด้วยกัน และชิ้นส่วนของมนุษย์ที่ไม่เข้ากับร่างใดอีกมากมาย

ต้นตำรับตำนานสยอง


             
แม้จะพบศพเป็นจำนวนมากมายบ้านเขา แต่ตำรวจตั้งข้อหาฆ่าคนตายแค่สองศพ นั้นคือ นางมารี โฮแกน และ เบอร์นิซ วอร์เดน ซึ่งทั้งสอง
มีหน้าตาคล้ายแม่เขา และเจ้าหน้าที่ตำรวจยังสงสัยว่าเขาอาจเป็นคนสังหารพี่ชายของตัวเอง คนงานสองคนที่ทำงานฟาร์ม และเด็กหญิง
รุ่นราวคราวเดียวสองคน แต่ก็ไม่พบหลักฐานมัดตัวเขาได้ เอ็ด กีนจึงถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาลบ้าชื่อเซนทรัล สเตท

หลังจากแพทย์วินิจฉัยพบว่าเขาเป็นคนผิดปกติทางจิตอย่างรุนแรง และต่อมาถูกย้ายไปรักษาตัวที่สถาบันวิจัยและดูแลคนป่วยทางจิตเมนโดด้า
ทั้งที่เขาก่อคดีฆาตกรรมที่โหดเหี้ยมและน่ากลัวอย่างที่ไม่มีใครทำมาก่อน แต่คำให้การของคนที่ดูแลเขากลับบอกว่า เอ็ดเป็นคนเรียบร้อย สุภาพ
ไม่ก้าวร้าวกับคนอื่น แต่เขามักพูดถึงความสุขที่เขาได้ฆ่าเหยื่อบ่อย ๆ

เวลาผ่านไป 10 ปี ศาลได้ตัดสินคดีของเขา ซึ่งผลคือ เอ็ด ผิดจริง แต่ทำไปเพราะอาการป่วยทางจิตอย่างรุนแรงเพราะบ้า ดังนั้นเขาจึงถูก
ควบคุมตัวอยู่ที่เมนโดด้าจนวาระสุดท้ายของเขาในปี ค.ศ.1984 ด้วยโรคหัวใจ ด้วยวัย 77 ปี และหลังจากนั้นบ้านสยองของเอ็ดถูกไฟไหม้
หลังจากที่เขาติดคุก

จนกระทั้งนิตยสารไลฟ์และไทมส์ลงข่าวเกี่ยวกับตัวเขาและบ้านสยองขวัญ เรื่องของเอ็ด กีน โด่งดังไปทั่วจนกลายเป็นตำนานของวิสคอนซิน
จนนักเขียนโรเบิร์ต บลอซ นำเรื่องราวของเขาไปเขียนเป็นนวนิยาย ในปี ค.ศ. 1960 และนิยายดังกล่าวได้ถูกนำไปสร้างภาพยนตร์สยองขวัญ
เรื่อง ไซโค ที่กล่าวถึงและได้รับรางวัลมากมายเพราะเนื้อเรื่องแปลกใหม่ ที่สำคัญคือนางเอกตายต้นเรื่อง และโด่งดังจนเป็นต้นแบบภาพยนตร์
แนวนี้ต่อมาอีกนับไม่ถ้วน

และเอ็ดเวิร์ด  กีน ก็กลายเป็นฆาตกร ที่มีแฟนคลับมากที่สุดในโลก และมีร้านที่ขายสินค้าแนวนี้อีกนับไม่ถ้วนในอเมริกา ดินแดนที่มีการก่อ
อาชญากรรมมากที่สุดในโลก แต่เอ็ดไม่รับรู้อะไรแล้ว ร่างของเขายังสงบนิ่งในสุสาน เหลือไว้แต่ตำนานโหดและวิธีการเลี้ยงลูกที่ผิด ๆ ของ
แม่ที่เคร่งศาสนาและต้องการให้เขาเป็นผู้หญิง

ตลอดชั่วกาลนาน...........................................


credit :: Cammy@dek-d

[etatae333]

เปิดบันทึกสยอง Ed Gien ฆาตกรจิตวิปริต ของนายอำเภอ Arthur schley



17 พฤศจิกายน 1957 นาย arthur schley นายอำเภอจากเมือง painfield กำลังปฏิบัติหน้าที่ในการสืบหาการหายตัวไป
อย่างลึกลับของนาง Bernic Worden วัย 58 ปี เจ้าของร้านชำย่าน painfield จากการตรวจสอบภายในร้านของเธอพบ
ใบเสร็จรับเงินตกอยู่ที่พื้นใกล้กองเลือดที่ ไหลเป็นทางยาวและเงิดสดบนโต๊ะที่หายไปจำนวนหนึ่ง จากหลักฐานนี่เอง
ที่นำทางให้นายอำเภอ Schley พบกับประสบการณ์ที่จะไม่มีวันลืมเลือนตลอดชีวิต

จากการหายตัวไปอย่างลึกลับของนาง Bernic Worden ทำให้เย็นวันหนึ่งในปี 1957 นายอำเภอ Schley เดินทาง
มาที่ไร่แห่งหนึ่งในรัฐ Wisconsin ซึ่งอยู่ห่างไกลจากผู้คน นายอำเภอ Schley ยืนมองทุ่งแห่งนี้ด้วยความวิตกกังวล
อย่างบอกไม่ถูก ในมือของเขามีเอกสารฉบับหนึ่งซึ่งมันคือเอกสิทธ์ในการเข้าตรวจค้นบ้านและไร่ แห่งนี้
ซึ่งนาย Ed Gien อายุ 51ปีเป็นเจ้าของและยังตกเป็นผู้ต้องสงสัยในการหายตัวไปของนาง Worden
ด้วยเพราะพฤติกรรมเยือกเย็นและไม่เคยสุงสิงกับใคร Gien จึงตกอยู่ในสถานะเช่นนี้

นายอำเภอ Schley เดินตรงไปยังบ้านที่มีสภาพเก่าและทรุดโทรมหน้าบ้านถูกตกแต่งด้วยเขาสัตว์และ เศษกระดูก
ที่ถูกห้อยเป็นเครื่องประดับตกแต่งบ้าน นายอำเภอ Schley เดินสำรวจอยู่รอบบริเวณบ้าน ซึ่งเต็มไปด้วย ซากรถยนต์
สิ่งของเหลือใช้และเสื้อผ้าของผู้หญิง ระหว่างที่เดินสำรวจเขาก็พบกับประตูบานหนึ่งซึ่งมันไม่ได้ถูกปิดล็อคไว้
มองจากทางด้านนอก เขาพอเดาได้ว่ามันน่าจะเป็นประตูห้องครัว นายอำเภอ Schley ตัดสินใจเดินตรงเข้าไปยังประตูนั้น
ด้านในมืดสนิทแสงสว่างจากด้านนอกไม่สามารถเล็ดลอดเข้ามาได้ เขาคว้ากระบอกไฟฉายที่ติดอยู่กับเข็มขัด
ข้างเอวส่องมองดูรอบๆ เขาก้าวเดินอย่างช้าๆด้วยความระมัดระวัง ในห้องครัวที่มืดมิด กลิ่นเหม็นเน่าสัมผัส
กับจมูกของเขาอย่างจัง Schley พยายามมองหาต้นตอของกลิ่น จนพบกับถังขยะ 1 ใบในมุมหนึ่งของห้องครัว
ระหว่างที่เขาสำรวจถังขยะใบนั้น มือข้างหนึ่งของเขาก็เหวี่ยงไปกระทบกับวัตถุบางอย่างเขากลับหลังหันทันที
แล้วสาดแสงไฟจากกระบอกไฟฉายไปยังสิ่งนั้น



เบื้องหน้าของ นายอำเภอ Schley ตอนนี้คือร่างกายมนุษย์!!!!! มันถูกห้อยลงมาจากเพดานด้านบน ไร้หัว
ท้องถูกกรีดแหวกเป็นทางยาวแล้วเอาเครื่องในออกแขวนกับคานด้านบน ตอนนี้บริเวณพื้นห้องเนืองนอง
ไปด้วยเลือดสีแดงฉาน ความรู้สึกของเขาตอนนี้คล้ายดั่งยืนอยู่กลางทะเลเลือดเพียงลำพัง นายอำเภอ Schley
ยืนตะลึงกับภาพเบื้องหน้า เขาตั้งสติอยู่ครู่ใหญ่ก่อนพิจารณาดูซาก..พนั้น นายอำเภอ Schley รู้ทันทีว่า
นี่คือคำตอบที่ทำให้เขามายังบ้านหลังนี้ ร่างที่ถูกห้อยลงมาคือร่างของนาง Worden หญิงวัย ๕๘ ปี
ที่เขากำลังตามหา ไม่ห่างจากบริเวณนั้นสักเท่าไร คำตอบของนายอำเภอ Schley ก็ชัดเจนขึ้นอีก
เมื่อข้างเท้าของเขาคือ ศรีษะของนาง Worden ที่ถูกประดับประดาไปด้วยตะปูนับร้อยตัว มันทิ่มในรูหู ดวงตา
และทั่วทั้งใบหน้าของเธอ ราวกับสิ่งของที่เตรียมไว้เพื่อโชว์หรือ ตกแต่ง นายอำเภอ Schley เริ่มรู้สึกหวั่น
ในการตรวจค้นครั้งนี้แต่นั้นยิ่งทำให้เขาตั้งคำถามขึ้นในใจ ว่านาย Ed Gien เจ้าของบ้านไร่แห่งนี้คือมนุษย์หรือ



นายอำเภอ Schley เดินตามทางจนมาถึงบริเวณห้องโถงใหญ่ของบ้าน ข้าวของเครื่องใช้ถูกวางทิ้งกระจัดกระจาย
เฟอร์นิเจอร์ไม้เก่าๆที่ผุพังถูกตั้งเป็นสัดส่วน บนโต๊ะมีตะเกียงและถ้วยชามตั้งวางอยู่ นายอำเภอ Schley เดินตรง
ไปยังที่โต๊ะทันที เขาหยิบไฟแช็คจากในกระเป๋า คว้าตะเกียงที่อยู่บนโต๊ะนำมาจุดไฟ แสงสว่างจากตะเกียงกระทบ
กับวัตถุรอบๆห้อง นายอำเภอ Schley มองไปรอบๆ แล้วสายตาของเขาก็สะดุดเข้ากับอะไรหลายๆ อย่าง เป็นครั้งแรก
ที่เขาไม่คิดอยากเชื่อสายตาตัวเอง เพราะสิ่งที่เขาเห็นนั้นมันคือ ใบหน้าของสตรี ๙ คนที่ถูกตรึงติดแน่นไว้กับกำแพง
มันถูกตกแต่งราวกับเป็นงานปฎิมากรรมชั้นสูง ผ้าม่านที่ประดับประดาไปด้วยริมฝีปากของผู้หญิง เก้าอี้ที่ถูกขึง
จากผิวหนังของมนุษย์ และข้างตัวของเขาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะคือชามซุปที่ทำจากกะโหลกศรีษะด้านบนของ มนุษย์
และจานที่ใส่หัวใจสีแดงสดพร้อมรับประทาน

นายอำเภอ Schley ตกอยู่ในสภาพจิตที่เลวร้าย เขาหวาดกลัวและหวาดหวั่นชายชื่อ Ed Gien ขึ้นมาทันที หัวใจเต้นระรัว
กลางฝ่ามือ ใบหน้า เสื้อผ้าชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขาคว้าวิทยุสื่อสารขอกำลังเสริมเป็นการด่วน ในสมองคิดเพียงว่าภาพเหล่านี้
มันเคยเกิดขึ้นเพียงในนิยายสยองขวัญ เขาไม่เชื่อ เพราะไม่อยากเชื่อว่ามันเกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริง เมื่อกำลัง
เสริมมาถึงการค้นอย่างละเอียดจึงเริ่มขึ้น



บ้านหลังนี้คล้ายกับพิธภัณฑ์สะสมชิ้นส่วนมนุษย์ แขนขาและอวัยวะบางส่วนกระจัดกระจายกลาดเกลื่อนทั่วบ้าน
บ้างถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงามแต่สยดสยองราวกับเป็นคอลเล็คชั่นมนุษย์ จากการตรวจค้น เจ้าหน้าที่ตำรวจยังพบ
กับตู้เสื้อผ้า ซึ่งในตู้แขวนเสื้อเชิ้ตนับสิบตัว ที่ตัดเย็บจากหนังของมนุษย์ ใก้ลกันนั้นยังพบกล่องที่ถูกเก็บไว้อย่างระมัดระวัง
ในกล่องมันถูกบรรจุแน่นไปด้วยจมูกและอวัยวะเพศหญิงที่แห้งแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจและนาย อำเภอ Schley
ไม่รอช้าเร่งติดตามค้นหานาย Ed Gien ทันที ตำรวจวิทยุให้ตั้งด่านสกัดทุกทางที่คิดว่าเขาจะไปแต่ นาย อำเภอ Schley
และตำรวจก็ต้องพบกับความผิดหวังเมื่อ Ed Gien หายตัวไปอย่างลึกลับไร้ร่องรอย สิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงแค่
ความหวาดกลัวในจิตใจของตำรวจและนายอำเภอ Schley

หลังจากข่าวของ Ed Gien แพร่หลายออกไป ไม่นานนัก ทางการก็ออกตามล่าตัว Ed Gien จนเป็นผลสำร็จ
เขาถูกส่งตัวไปในคุกเขต Wautoma , จากการสอบสวน Ed Gien รับสารภาพทุกข้อกล่าวหาด้วยใบหน้า
ที่ราบเรียบไร้ความรู้สึก เขาเล่าให้ตำรวจฟังว่า.........



ผมระเบิดสมองของเธอ (นาง Worden) ด้วยปืนไรเฟิลขนาด.22 จากนั้นจึงลากเธอกลับมาที่โรงนาจากคำให้การนี่เอง
ที่ทำให้ตำรวจพบหลักฐานที่สำคัญอีกหลายชิ้นซึ่งเป็น เครื่องยืนยันว่า Ed Gien เป็นฆาตกรจิตวิปลาสที่สุดในยุคสมัย
จาการตรวจค้นโรงนาและบ้านของเขาอย่างละเอียดอีกครั้ง ตำรวจก็ต้องตะลึงงันเมื่อสิ่งที่พวกเขาพบคือ

..ผู้หญิงจำนวนนับสิบถูกตัดแขนตัดขา และส่วนสำคัญในร่างกายถูกเฉือนออกไม่ว่าจะเป็น หน้าอก จมูก หู
หรือแม้แต่อวัยวะเพศ นอกจากนั้นภายในบ้านยังพบ ใบหน้าพร้อมเส้นผมที่ถูกลอกออกมาแช่ไว้ในขวดโหล
ดองด้วยเกลือดูคล้ายเพื่อสวมใส่เป็นหน้ากาก นอกจากนั้น Ed Gien ยังเล่าให้ตำรวจฟังด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่า ....

"เกือบทุกคืนผมมักจะใส่หน้ากากเหล่านั้น สวมใส่เสื้อที่ตัดเย็บจากผิวหนังของพวกหล่อน
และหนีบอวัยวะเพศนั้นไว้ที่หว่างขา พร้อมกระโดดโลดเต้นไปมากลางท้องทุ่งใต้แสงจันทร์
ผมมีความสุขที่ทำเช่นนั้น ผมเป็นหนึ่งเดียวกับพวกเธอ"

http://www.youtube.com/v/t6A05HDR9Dk

เรื่องราวของ Ed gien เป็นแรงบันดาลใจ ให้ผู้กำกับมากมายถ่ายทอดออกมาในรูปแบบเฉพาะตัวไม่ว่าจะเป็น
Psycho, The Silence Of The Lambs, ไม่เว้นแม้แต่ภาพยนตร์สยองขวัญสุดคลาสสิค
The Texas Chainsaw Massacre ซึ่งเหล่าบรรดาฆาตกรในภาพยนตร์ต่างก็ได้ Ed Gien เป็นต้นแบบแทบทั้งสิ้น

นอกจากนี้ยังมีหนังสือชีวประวัติของ Ed Gien ที่ชื่อ Deviant: The Shocking True Story of Ed Gein,
the Original Psycho โดย Harold Schechter แต่ไม่ว่าจะเป็นหนังสือหรือภาพยนตร์ก็คงไม่อาจทัดเทียม
ความเป็นหนึ่งในตำนาน ฆาตรกรต่อเนื่อง จิตวิปริต วิปลาส แห่งยุคสมัยอย่าง Ed Gien ได้อย่างแน่นอน

[oomaim]

 scary scary scary