ขอแนวคิดในมุมมองของท่าน

[devilleang]

เห็นว่าในบอร์ด มีห้องสำหรับปลดปล่อย ผมก็อยู่ในบ้านหลังนี้มานาน ถึงแม้จะไม่ค่อยมีการบ้านมาส่งแบบพวกเทพๆ แต่ก็รักบ้านหลังนี้ไม่แพ้ใครนะ เข้าเรื่องละกันครับ ต้องท้าวความก่อนว่า ผมเป็นลูกคนสุดท้อง มีพี่น้อง 4 คน ค้าขายอยู่กับพี่ชายและพี่สาวสองคน พี่สาวอีกคนไปทำงานกรุงเทพ  ปัญหาของผมมันอยู่ที่ว่ามองไม่เห็นอนาคตตัวเองนะสิครับ หลายท่านอาจจะงงกับคำถามของผม???

เพราะอาชีพผมคือค้าขาย แต่ผมก็เป็นแต่ค้าขายจริงๆ(พนักงานขาย) ไม่มีส่วนที่จะรับผิดชอบเรื่องอื่นเช่น รายรับ รายจ่าย การสั่งของ พูดง่ายๆก็คือ ไม่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจดำเนินกิจการทางร้านของครอบครัวนั่นเอง พี่ๆผมจะดูแลหมด ผมตื่นไปทำงาน 10 โมง กลับ 3 โมงเย็นทุกวัน แต่ไม่มีวันหยุด ซ้ำซากเช่นนี้ไปเรื่อยๆ หลายคนอาจจะคิดว่า ถ้าเบื่อมากทำไมไม่ไปสมัครงานที่อื่นหละ เหตุผลของผมก็คือ ทุกๆปี เมื่อถึงหน้าเปิดเทอมของนักเรียน ผมจะเป็นคนสำคัญที่ร้านจะขาดไม่ได้ ต้องช่วยขาย เพราะพี่ไม่ไว้ใจคนอื่น ตั้งแต่เดือน มีนาคม -พฤษภาคม ผมต้อง ยกของ จัดของ ขายของ ลากล้อเข็น ตั้งแต่ 8 โมงเช้า ถึง 4-5 ทุ่ม ทุกๆวัน เฉพาะช่วงหน้าเปิดเทอมหนะครับ
ก็เพราะเหตุนี้ ผมจึงไม่กล้าไปสมัครงานที่ไหน เพราะเมื่ออาจสมัครแต่ทำงานมาถึงเดือนมีนาคม ก็ต้องลาออก งานที่ไหนเขาจะรับจริงไหมครับ ผมเริ่มที่จะปลงตก กังวลเกี่ยวกับอนาคตของตัวเอง เงินเดือนที่ได้ก็ไม่ได้มากมาย สองคนรวมกับแฟนก็ประมาณ หมื่นถ้วน ลูกอีกสองคน ถามว่าพอกิน พอใช้ไหม ผมบอกได้ว่าพอครับ เดือนชนเดือน เพียงแต่ที่ผมกังวลคือ อนาคตเกิดพ่อกับพี่ชายผม ตัดผ้ากันไม่ไหวแล้ว ผมจะทำอย่างไร ซึ่งการตัดผ้า เย็บผ้า ผมไม่มีความรู้เลย และไม่ได้ชอบมาตั้งแต่เด็กๆด้วย
ผมเริ่มจะมีความหวังอีกครั้ง เมื่อได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่ชื่อ Ebay ใช่ครับ มันเป็นการค้าขายผ่านทางอินเทอร์เน็ต แบบนี้ก็เหมือนกับว่า ผมไม่ต้องมีทุนมาก ก็สามารถเป็นเจ้าของกิจการได้แล้ว หนำซ้ำ ผมยังสามารถช่วยที่ร้านผมเองได้อีกในช่วงเปิดเทอม โดยที่ผมไม่ต้องไปหางานทำที่ไหน  แต่ผมลองลงขายสินค้าขายมา 5-6 รอบ ก็ไม่เคยได้ขาย จนผมเริ่มที่จะท้อ มันยากที่จะสื่อสารกับคนต่างประเทศ เพราะอังกฤษไม่แข็ง อีกอย่าง เราคงจะด้อยความรู้ทางนี้จริงๆ ใจผมรักที่จะทำงานด้านคอม แม้ความรู้ด้านคอมฯจะน้อย บางครั้งก็รับงานมาพิมพ์บ้าง รู้สึกว่ามันภูมิใจมากกว่า และอยากที่จะทำ แต่หลังๆที่ไม่รับเพราะรู้สึกว่าปวดตา แล้วท่านทั้งหลายหละคิดว่าผมควรทำอย่างไงดี

1. หัดช่วยพ่อตัดผ้า เย็บผ้า บ้างเถอะ ถึงแม้จะไม่ชอบ แต่ทุกวันนี้ก็หากินกับมันไม่ใช่เหรอ

2. ไม่ช่วยที่บ้าน แต่หนีไปทำงานข้างนอกเพื่อหาประสบการณ์จะดีกว่า เผื่อมีอนาคต

3. ช่วยที่บ้านค้าขายอย่างเดิมหนะแหละ เพียงแต่ หัดทำ Ebay ให้ประสบความสำเร็จ

4. จะไปรู้เรอะ.........ขนาดตัว..เองยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิต แล้วใครจะช่วย..ได้

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านครับ   ;khhg

[Sylar]

1.ถ้ากิจการบ้านดีมาก มั่นคงแล้วก็ควรหัดทำแบบจริงจัง เป็นทางเลือกที่ดี
2.ถึงขนาดมีเมีย ลูกแล้ว แค่หาประสบการณ์คงไม่พอต้องสู้สุดๆด้วย เพราะ คุณแบกลูกกะเมียบนหลังด้วย
3.เป็นทางเลือกที่เซฟที่สุด
4.ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบ

[devilleang]

1.ถ้ากิจการบ้านดีมาก มั่นคงแล้วก็ควรหัดทำแบบจริงจัง เป็นทางเลือกที่ดี
2.ถึงขนาดมีเมีย ลูกแล้ว แค่หาประสบการณ์คงไม่พอต้องสู้สุดๆด้วย เพราะ คุณแบกลูกกะเมียบนหลังด้วย
3.เป็นทางเลือกที่เซฟที่สุด
4.ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบ

ขอขอบคุณสำหรับคำตอบของท่าน Sylar นะครับ มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อย

[coompranang]

ข้อ 3 คับ  แล้วลองหาลู่ทางอย่างอื่นทำด้วย

[AZURA3232]

เรื่องของคุณ แทบจะเป็น ปัญหาโลกแตกของเด็กที่โตมากับระบบกงสีเลยนะครับ


A. สร้างจุดแข็งจากสิ่งที่คุณมีอยู่ สิครับ อีเบย์เท่าที่เคยอ่านเจอมา ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ที่จะประสบความสำเร็จจริงๆ  และ จำได้ว่า ถ้าขายได้ปริมาณไม่มาก ค่าโสหุ้ยฯลฯจะกินไปเยอะมาก
B. อ่านมา งง ตรงที่ งานที่คุณทำ 10-15 น.ทุกวันนั้น  คือ งานนอก ไม่ใช่งานกงสี หรือเปล่าครับ
C. น่าจะลองเดินทางสายกลาง คือไหนๆ กงสี ก็หลีกเลี่ยงการใช้แรงงานคุณไม่ได้อยู่แล้ว  ก็  ควรให้คุณ+คุณต้องฝึกงานของระบบ ให้ทำได้ทุกเฟืองจักร เผื่อที่.........อนาคตเกิดพ่อกับพี่ชายผม ตัดผ้ากันไม่ไหวแล้ว ผมจะทำอย่างไร ซึ่งการตัดผ้า เย็บผ้า ผมไม่มีความรู้เลย และไม่ได้ชอบมาตั้งแต่เด็กๆด้วย...... จะได้ไม่เกิดขึ้น
D. เมียหนึ่งลูกสอง อยู่นอกเหนือ ความชอบหรือ ไม่ได้ชอบ แล้วครับ
E. จากที่อ่านดู คิดว่าธุรกิจ ของคุณ คงยังพอไปได้ในระยะยาว  ถ้าเห็นช่องทางโตได้  ก็ อาจขยายไปเปิดสาขาทำเอง หรือ ต่างอำเภอ ต่างจังหวัด ก็น่าจะเข้าท่า
F. หาโอกาศต่อยอดจากธุรกิจเดิม ที่มีอยู่ ความน่าจะเป็นในการประสบความสำเร็จ น่าจะมีสูงกว่า

[devilleang]

เรื่องของคุณ แทบจะเป็น ปัญหาโลกแตกของเด็กที่โตมากับระบบกงสีเลยนะครับ


A. สร้างจุดแข็งจากสิ่งที่คุณมีอยู่ สิครับ อีเบย์เท่าที่เคยอ่านเจอมา ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ที่จะประสบความสำเร็จจริงๆ  และ จำได้ว่า ถ้าขายได้ปริมาณไม่มาก ค่าโสหุ้ยฯลฯจะกินไปเยอะมาก
B. อ่านมา งง ตรงที่ งานที่คุณทำ 10-15 น.ทุกวันนั้น  คือ งานนอก ไม่ใช่งานกงสี หรือเปล่าครับ
C. น่าจะลองเดินทางสายกลาง คือไหนๆ กงสี ก็หลีกเลี่ยงการใช้แรงงานคุณไม่ได้อยู่แล้ว  ก็  ควรให้คุณ+คุณต้องฝึกงานของระบบ ให้ทำได้ทุกเฟืองจักร เผื่อที่.........อนาคตเกิดพ่อกับพี่ชายผม ตัดผ้ากันไม่ไหวแล้ว ผมจะทำอย่างไร ซึ่งการตัดผ้า เย็บผ้า ผมไม่มีความรู้เลย และไม่ได้ชอบมาตั้งแต่เด็กๆด้วย...... จะได้ไม่เกิดขึ้น
D. เมียหนึ่งลูกสอง อยู่นอกเหนือ ความชอบหรือ ไม่ได้ชอบ แล้วครับ
E. จากที่อ่านดู คิดว่าธุรกิจ ของคุณ คงยังพอไปได้ในระยะยาว  ถ้าเห็นช่องทางโตได้  ก็ อาจขยายไปเปิดสาขาทำเอง หรือ ต่างอำเภอ ต่างจังหวัด ก็น่าจะเข้าท่า
F. หาโอกาศต่อยอดจากธุรกิจเดิม ที่มีอยู่ ความน่าจะเป็นในการประสบความสำเร็จ น่าจะมีสูงกว่า

ครับผม ที่ผมทำงานอยู่ก็เป็นระบบกงสีจริงๆ แต่ที่ผมทำงาน 10 -15 น. นั้นเพราะ เปลี่ยนเวรการทำงานของผมกับพี่ชายแค่นั้นครับ เพราะช่วว 16 น. นั้นผมต้องไปรับลูกๆที่โรงเรียนเท่านั้นเองครับ จากที่ท่าน AZURA3232 กล่าวมานั้น ถูกต้องทุกอย่างครับ แต่ถ้าจะให้ขยายกิจการ คงอีกยาวครับ เคยคิดเหมือนกัน แต่เพราะไม่มีทุนและไม่มีประสบการณ์ในการบริหารงานเพราะพี่ๆจะจัดการกันหมด เลยเกิดความกลัวด้วยครับ ยังไงก็ขอบพระคุณมากๆเลยนะครับสำหรับการตอบที่มีประโยชน์อย่างยิ่ง

[AZURA3232]

ก็เท่ากะว่า คุณทำงานให้กงสีเต็มเวลา นะครับ   
ตรงนี้  เลยจุดที่จะแตกหักกันแล้ว ทั้งคุณและเขาต่างขาดกันไม่ได้แล้ว 
ดังนั้น ต้องให้ทำทุกอย่างให้เป็น สิครับ เหมือนกับว่าเป็นเจ้าของคนหนึ่ง  ไม่ใช่เหมือนลูกจ้างคนหนึ่ง  ที่จะทำหรือรับผิดชอบแค่บางอย่าง
ก็คล้ายกะ เด็กที่อยู่กงสีร้านอาหาร ก็ต้องทำเป็นทุกอย่าง ไม่ใช่เป็นแต่ล้างผัก หรือ ยกอาหารเสริฟ 
เพียงแต่ จะประจำหน้าที่หลักอะไรนั้น มันแล้วแต่โอกาศ
ส่วนเรื่องการขยับขยายนั้น เป็นเรื่อง ที่ต้องทำ ค่อยๆมองหาลู่ทางไป 
ของใหญ่ที่เห็นทุกวันนี้ มันก็โตมาจากของเล็กๆ ทั้งนั้น ครับ  mnb mnb

[Sylar]

ก็เท่ากะว่า คุณทำงานให้กงสีเต็มเวลา นะครับ   
ตรงนี้  เลยจุดที่จะแตกหักกันแล้ว ทั้งคุณและเขาต่างขาดกันไม่ได้แล้ว 
ดังนั้น ต้องให้ทำทุกอย่างให้เป็น สิครับ เหมือนกับว่าเป็นเจ้าของคนหนึ่ง  ไม่ใช่เหมือนลูกจ้างคนหนึ่ง  ที่จะทำหรือรับผิดชอบแค่บางอย่าง
ก็คล้ายกะ เด็กที่อยู่กงสีร้านอาหาร ก็ต้องทำเป็นทุกอย่าง ไม่ใช่เป็นแต่ล้างผัก หรือ ยกอาหารเสริฟ 
เพียงแต่ จะประจำหน้าที่หลักอะไรนั้น มันแล้วแต่โอกาศ
ส่วนเรื่องการขยับขยายนั้น เป็นเรื่อง ที่ต้องทำ ค่อยๆมองหาลู่ทางไป 
ของใหญ่ที่เห็นทุกวันนี้ มันก็โตมาจากของเล็กๆ ทั้งนั้น ครับ  mnb mnb

-อือ ช่ายครับ ว่าแต่ว่าวันหลังผมมีปัญหาปรึกษาพี่บ้างดีกว่า อิอิ

[3p]

เรื่องของคุณ แทบจะเป็น ปัญหาโลกแตกของเด็กที่โตมากับระบบกงสีเลยนะครับ


A. สร้างจุดแข็งจากสิ่งที่คุณมีอยู่ สิครับ อีเบย์เท่าที่เคยอ่านเจอมา ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ที่จะประสบความสำเร็จจริงๆ  และ จำได้ว่า ถ้าขายได้ปริมาณไม่มาก ค่าโสหุ้ยฯลฯจะกินไปเยอะมาก
B. อ่านมา งง ตรงที่ งานที่คุณทำ 10-15 น.ทุกวันนั้น  คือ งานนอก ไม่ใช่งานกงสี หรือเปล่าครับ
C. น่าจะลองเดินทางสายกลาง คือไหนๆ กงสี ก็หลีกเลี่ยงการใช้แรงงานคุณไม่ได้อยู่แล้ว  ก็  ควรให้คุณ+คุณต้องฝึกงานของระบบ ให้ทำได้ทุกเฟืองจักร เผื่อที่.........อนาคตเกิดพ่อกับพี่ชายผม ตัดผ้ากันไม่ไหวแล้ว ผมจะทำอย่างไร ซึ่งการตัดผ้า เย็บผ้า ผมไม่มีความรู้เลย และไม่ได้ชอบมาตั้งแต่เด็กๆด้วย...... จะได้ไม่เกิดขึ้น
D. เมียหนึ่งลูกสอง อยู่นอกเหนือ ความชอบหรือ ไม่ได้ชอบ แล้วครับ
E. จากที่อ่านดู คิดว่าธุรกิจ ของคุณ คงยังพอไปได้ในระยะยาว  ถ้าเห็นช่องทางโตได้  ก็ อาจขยายไปเปิดสาขาทำเอง หรือ ต่างอำเภอ ต่างจังหวัด ก็น่าจะเข้าท่า
F. หาโอกาศต่อยอดจากธุรกิจเดิม ที่มีอยู่ ความน่าจะเป็นในการประสบความสำเร็จ น่าจะมีสูงกว่า

ครับผม ที่ผมทำงานอยู่ก็เป็นระบบกงสีจริงๆ แต่ที่ผมทำงาน 10 -15 น. นั้นเพราะ เปลี่ยนเวรการทำงานของผมกับพี่ชายแค่นั้นครับ เพราะช่วว 16 น. นั้นผมต้องไปรับลูกๆที่โรงเรียนเท่านั้นเองครับ จากที่ท่าน AZURA3232 กล่าวมานั้น ถูกต้องทุกอย่างครับ แต่ถ้าจะให้ขยายกิจการ คงอีกยาวครับ เคยคิดเหมือนกัน แต่เพราะไม่มีทุนและไม่มีประสบการณ์ในการบริหารงานเพราะพี่ๆจะจัดการกันหมด เลยเกิดความกลัวด้วยครับ ยังไงก็ขอบพระคุณมากๆเลยนะครับสำหรับการตอบที่มีประโยชน์อย่างยิ่ง

ก็คุยได้นี้ครับ เมีย1 ลูก2 ภาระไม่ใช่น้อย อย่างน้อยก่อนอื่นต้องหัด เข้าไปมีส่วนร่วนในการบริหาร  แล้วขอหรือ ขอยืมทุนจากกงสี
ออกมาเปิดสาขา ของตัวเอง เพียงแต่ต้องเป็นกิจการเดิมจากที่บ้าน เพื่อให้เวลามีปัญหาหรือติดขัด จะได้แก้ไขได้(แก้ไม่ได้ก็ถามพี่ๆ พี่น้องกัน)
เพียงแต่ถ้าคิดจะก้าวออกมา ก็ต้องทำใจและเตรียมใจที่จะสู้ไม่ถอย คิดซะว่าไม่มีที่ให้ถอยแล้ว อย่าคิดแค่ว่าลองทำดู ถ้าจะทำต้องทำจริงๆ
การเลือกทำเล เป็นส่วนประกอบที่เหลือในการเลือกขยายสาขาออกมา ก็เล็งๆ ไว้ด้วยระหว่างหัดในการบริหาร (สำหรับผม ทำเลดี ลูกค้าในกลุ่มเยอะ
ถึงแพงกว่า ก็ยังดีกว่า ทำเลไม่ค่อยดีลูกค้าน้อย เนื่องจากใช้เวลาเท่าเดิมในการเติบโต) ถ้าถามตัวเองว่าไหว ก็ลองดูครับ..
ถ้าตั้งตัวได้ แล้วอยากทำอะไรเพิ่มค่อยไปว่ากันอีกที  ก้าวแรกก่อนให้มั่นคง ;khhg

[devilleang]

คำตอบของทุกๆท่าน มีความหมายมากสำหรับผม บางครั้งที่คิดอะไรไม่ออก ก็มีพี่ๆน้องๆในนี้คอยช่วยเหลือ ขอขอบคุณอีกครั้ง ... ;khhg

[pirap]

ผมสนับสนุนการมีธุรกิจเป็นของตนเองครับ....ถ้ามีโอกาส

เพราะว่าทุกอย่าง เราสร้างเองครับ....มันภูมิใจ..มันยิ่งใหญ่นะครับ


ผมเป็นคนหนึ่งที่อยากมีกิจการของตนเองซักอย่าง....แต่ก็ไม่มีโอกาส....ทุนน้อย
และไม่มีความชำนาญ หรือวิชาชีพติดตัวเลย นอกจากบริหารงาน จัดการให้กิจการคนอื่น
หรือเรียกว่า มนุษย์เงินเดือน แหละครับ อยู่ได้เพราะเงินเดือน แถมไม่มีเก็บอีก

วันไหนจะโดนเขี่ยออกก็ไม่รู้......โดนวันไหนก็ต้องหางานให้ไวที่สุด
ไม่งั้นเดือดร้อนแน่........นี่แหละครับชีวิตลูกจ้าง อนาคตอยู่ตรงไหน ?


ถ้าผมเป็นท่าน..หาทางต่อยอดกิจการดีกว่าครับ หรือเก็บเงินสักก้อนทำในสิ่งที่
ตัวเองชอบหรือถนัด นั่นแหละครับ ijhgvf

[gogogo7922]

มีธุรกิจเป็นของตัวเองได้มันก็ดีครับ แต่ถ้าเป็นลักษณะนี้อาจจะลำบาก

ความจริง ผมว่าถ้าได้ทำงานกับพี่ชาย ผมว่าน่าจะมีโอกาสได้เรียนรู้นะครับ ลองคุยกับครอบครัวดู คุยด้วยเหตุและผล ผมเชื่อว่าจะมีโอกาสเรียนรู้

ถ้าไม่ชอบก็ศึกษาเรื่องอื่นด้วย ผมว่าทำงาน สิบโมงเช้าถึง สามโมงเย็น ผมว่าน่าจะมีเวลาสำหรับการศึกษาอย่างอื่นนะครับ ก็ต้องลองศึกษาดู

ยังไงก็ต้องทบทวนตัวเองก่อนนะครับ ว่ามีความพยายามมากพอหรือยังที่จะศึกษาหรือพยายามทำอะไรที่ให้กับตัวเองได้

ไม่มีใครเก่งมาก่อนหรอกครับ ทุกคนก็ต้องเริ่มนับจาก 0 ใหม่กันทุกคนครับ เป็นกำลังใจให้ ijn

[marathoner9]

เรื่องของคุณ แทบจะเป็น ปัญหาโลกแตกของเด็กที่โตมากับระบบกงสีเลยนะครับ


A. สร้างจุดแข็งจากสิ่งที่คุณมีอยู่ สิครับ อีเบย์เท่าที่เคยอ่านเจอมา ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ที่จะประสบความสำเร็จจริงๆ  และ จำได้ว่า ถ้าขายได้ปริมาณไม่มาก ค่าโสหุ้ยฯลฯจะกินไปเยอะมาก
B. อ่านมา งง ตรงที่ งานที่คุณทำ 10-15 น.ทุกวันนั้น  คือ งานนอก ไม่ใช่งานกงสี หรือเปล่าครับ
C. น่าจะลองเดินทางสายกลาง คือไหนๆ กงสี ก็หลีกเลี่ยงการใช้แรงงานคุณไม่ได้อยู่แล้ว  ก็  ควรให้คุณ+คุณต้องฝึกงานของระบบ ให้ทำได้ทุกเฟืองจักร เผื่อที่.........อนาคตเกิดพ่อกับพี่ชายผม ตัดผ้ากันไม่ไหวแล้ว ผมจะทำอย่างไร ซึ่งการตัดผ้า เย็บผ้า ผมไม่มีความรู้เลย และไม่ได้ชอบมาตั้งแต่เด็กๆด้วย...... จะได้ไม่เกิดขึ้น
D. เมียหนึ่งลูกสอง อยู่นอกเหนือ ความชอบหรือ ไม่ได้ชอบ แล้วครับ
E. จากที่อ่านดู คิดว่าธุรกิจ ของคุณ คงยังพอไปได้ในระยะยาว  ถ้าเห็นช่องทางโตได้  ก็ อาจขยายไปเปิดสาขาทำเอง หรือ ต่างอำเภอ ต่างจังหวัด ก็น่าจะเข้าท่า
F. หาโอกาศต่อยอดจากธุรกิจเดิม ที่มีอยู่ ความน่าจะเป็นในการประสบความสำเร็จ น่าจะมีสูงกว่า

ครับผม ที่ผมทำงานอยู่ก็เป็นระบบกงสีจริงๆ แต่ที่ผมทำงาน 10 -15 น. นั้นเพราะ เปลี่ยนเวรการทำงานของผมกับพี่ชายแค่นั้นครับ เพราะช่วว 16 น. นั้นผมต้องไปรับลูกๆที่โรงเรียนเท่านั้นเองครับ จากที่ท่าน AZURA3232 กล่าวมานั้น ถูกต้องทุกอย่างครับ แต่ถ้าจะให้ขยายกิจการ คงอีกยาวครับ เคยคิดเหมือนกัน แต่เพราะไม่มีทุนและไม่มีประสบการณ์ในการบริหารงานเพราะพี่ๆจะจัดการกันหมด เลยเกิดความกลัวด้วยครับ ยังไงก็ขอบพระคุณมากๆเลยนะครับสำหรับการตอบที่มีประโยชน์อย่างยิ่ง

ก็คุยได้นี้ครับ เมีย1 ลูก2 ภาระไม่ใช่น้อย อย่างน้อยก่อนอื่นต้องหัด เข้าไปมีส่วนร่วนในการบริหาร  แล้วขอหรือ ขอยืมทุนจากกงสี
ออกมาเปิดสาขา ของตัวเอง เพียงแต่ต้องเป็นกิจการเดิมจากที่บ้าน เพื่อให้เวลามีปัญหาหรือติดขัด จะได้แก้ไขได้(แก้ไม่ได้ก็ถามพี่ๆ พี่น้องกัน)
เพียงแต่ถ้าคิดจะก้าวออกมา ก็ต้องทำใจและเตรียมใจที่จะสู้ไม่ถอย คิดซะว่าไม่มีที่ให้ถอยแล้ว อย่าคิดแค่ว่าลองทำดู ถ้าจะทำต้องทำจริงๆ
การเลือกทำเล เป็นส่วนประกอบที่เหลือในการเลือกขยายสาขาออกมา ก็เล็งๆ ไว้ด้วยระหว่างหัดในการบริหาร (สำหรับผม ทำเลดี ลูกค้าในกลุ่มเยอะ
ถึงแพงกว่า ก็ยังดีกว่า ทำเลไม่ค่อยดีลูกค้าน้อย เนื่องจากใช้เวลาเท่าเดิมในการเติบโต) ถ้าถามตัวเองว่าไหว ก็ลองดูครับ..
ถ้าตั้งตัวได้ แล้วอยากทำอะไรเพิ่มค่อยไปว่ากันอีกที  ก้าวแรกก่อนให้มั่นคง ;khhg

คุณมีภาระเยอะ พอตัว
แต่คุณอยากมี ธุรกิจ และ อยากก้าวหน้า
ผมว่า คุณยังกลัวที่จะเริ่มต้น โดย อ้างเหตุผล สารพัดที่คุณจะมี (ออกมาแล้วล้มเหลวล่ะ ? , ลูกเมียจะเอาอะไรกิน ?, เงินทุนไม่มี ? ,ทางบ้านจะดูถูกมั๊ย ? ETC ) ซึ่งมันก้อเปนเหตุผลจริงๆ ที่มี

คุณต้องลบความกลัวที่มีหรือ ยอมรับมันซะ แล้ว ศึกษาหาข้อมูล เรื่องที่คุณอยากจะทำ วางแผน แล้ว กล้าทำ มีข้อมูลเยอะๆ ความล้มเหลวน้อยลง

ถ้าอยากจะเปลี่ยนชีวิต ต้องกล้าเปลี่ยน การกระทำครับ

" Vision with out action is a daydream , action without vision is a nighmire "

เอาใจช่วยครับ  uy65tf

[pirap]

เรื่องของคุณ แทบจะเป็น ปัญหาโลกแตกของเด็กที่โตมากับระบบกงสีเลยนะครับ


A. สร้างจุดแข็งจากสิ่งที่คุณมีอยู่ สิครับ อีเบย์เท่าที่เคยอ่านเจอมา ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ที่จะประสบความสำเร็จจริงๆ  และ จำได้ว่า ถ้าขายได้ปริมาณไม่มาก ค่าโสหุ้ยฯลฯจะกินไปเยอะมาก
B. อ่านมา งง ตรงที่ งานที่คุณทำ 10-15 น.ทุกวันนั้น  คือ งานนอก ไม่ใช่งานกงสี หรือเปล่าครับ
C. น่าจะลองเดินทางสายกลาง คือไหนๆ กงสี ก็หลีกเลี่ยงการใช้แรงงานคุณไม่ได้อยู่แล้ว  ก็  ควรให้คุณ+คุณต้องฝึกงานของระบบ ให้ทำได้ทุกเฟืองจักร เผื่อที่.........อนาคตเกิดพ่อกับพี่ชายผม ตัดผ้ากันไม่ไหวแล้ว ผมจะทำอย่างไร ซึ่งการตัดผ้า เย็บผ้า ผมไม่มีความรู้เลย และไม่ได้ชอบมาตั้งแต่เด็กๆด้วย...... จะได้ไม่เกิดขึ้น
D. เมียหนึ่งลูกสอง อยู่นอกเหนือ ความชอบหรือ ไม่ได้ชอบ แล้วครับ
E. จากที่อ่านดู คิดว่าธุรกิจ ของคุณ คงยังพอไปได้ในระยะยาว  ถ้าเห็นช่องทางโตได้  ก็ อาจขยายไปเปิดสาขาทำเอง หรือ ต่างอำเภอ ต่างจังหวัด ก็น่าจะเข้าท่า
F. หาโอกาศต่อยอดจากธุรกิจเดิม ที่มีอยู่ ความน่าจะเป็นในการประสบความสำเร็จ น่าจะมีสูงกว่า

ครับผม ที่ผมทำงานอยู่ก็เป็นระบบกงสีจริงๆ แต่ที่ผมทำงาน 10 -15 น. นั้นเพราะ เปลี่ยนเวรการทำงานของผมกับพี่ชายแค่นั้นครับ เพราะช่วว 16 น. นั้นผมต้องไปรับลูกๆที่โรงเรียนเท่านั้นเองครับ จากที่ท่าน AZURA3232 กล่าวมานั้น ถูกต้องทุกอย่างครับ แต่ถ้าจะให้ขยายกิจการ คงอีกยาวครับ เคยคิดเหมือนกัน แต่เพราะไม่มีทุนและไม่มีประสบการณ์ในการบริหารงานเพราะพี่ๆจะจัดการกันหมด เลยเกิดความกลัวด้วยครับ ยังไงก็ขอบพระคุณมากๆเลยนะครับสำหรับการตอบที่มีประโยชน์อย่างยิ่ง

ก็คุยได้นี้ครับ เมีย1 ลูก2 ภาระไม่ใช่น้อย อย่างน้อยก่อนอื่นต้องหัด เข้าไปมีส่วนร่วนในการบริหาร  แล้วขอหรือ ขอยืมทุนจากกงสี
ออกมาเปิดสาขา ของตัวเอง เพียงแต่ต้องเป็นกิจการเดิมจากที่บ้าน เพื่อให้เวลามีปัญหาหรือติดขัด จะได้แก้ไขได้(แก้ไม่ได้ก็ถามพี่ๆ พี่น้องกัน)
เพียงแต่ถ้าคิดจะก้าวออกมา ก็ต้องทำใจและเตรียมใจที่จะสู้ไม่ถอย คิดซะว่าไม่มีที่ให้ถอยแล้ว อย่าคิดแค่ว่าลองทำดู ถ้าจะทำต้องทำจริงๆ
การเลือกทำเล เป็นส่วนประกอบที่เหลือในการเลือกขยายสาขาออกมา ก็เล็งๆ ไว้ด้วยระหว่างหัดในการบริหาร (สำหรับผม ทำเลดี ลูกค้าในกลุ่มเยอะ
ถึงแพงกว่า ก็ยังดีกว่า ทำเลไม่ค่อยดีลูกค้าน้อย เนื่องจากใช้เวลาเท่าเดิมในการเติบโต) ถ้าถามตัวเองว่าไหว ก็ลองดูครับ..
ถ้าตั้งตัวได้ แล้วอยากทำอะไรเพิ่มค่อยไปว่ากันอีกที  ก้าวแรกก่อนให้มั่นคง ;khhg

คุณมีภาระเยอะ พอตัว
แต่คุณอยากมี ธุรกิจ และ อยากก้าวหน้า
ผมว่า คุณยังกลัวที่จะเริ่มต้น โดย อ้างเหตุผล สารพัดที่คุณจะมี (ออกมาแล้วล้มเหลวล่ะ ? , ลูกเมียจะเอาอะไรกิน ?, เงินทุนไม่มี ? ,ทางบ้านจะดูถูกมั๊ย ? ETC ) ซึ่งมันก้อเปนเหตุผลจริงๆ ที่มี

คุณต้องลบความกลัวที่มีหรือ ยอมรับมันซะ แล้ว ศึกษาหาข้อมูล เรื่องที่คุณอยากจะทำ วางแผน แล้ว กล้าทำ มีข้อมูลเยอะๆ ความล้มเหลวน้อยลง

ถ้าอยากจะเปลี่ยนชีวิต ต้องกล้าเปลี่ยน การกระทำครับ

" Vision with out action is a daydream , action without vision is a nighmire "

เอาใจช่วยครับ  uy65tf

ถ้าอยากจะเปลี่ยนชีวิต ต้องกล้าเปลี่ยน การกระทำครับ

โดนใจครับ....ขอยืมใช้มั่งนะครับ ijhgvf

[kobmoi]

ผมสนับสนุนการมีธุรกิจเป็นของตนเองครับ....ถ้ามีโอกาส

เพราะว่าทุกอย่าง เราสร้างเองครับ....มันภูมิใจ..มันยิ่งใหญ่นะครับ


ผมเป็นคนหนึ่งที่อยากมีกิจการของตนเองซักอย่าง....แต่ก็ไม่มีโอกาส....ทุนน้อย
และไม่มีความชำนาญ หรือวิชาชีพติดตัวเลย นอกจากบริหารงาน จัดการให้กิจการคนอื่น
หรือเรียกว่า มนุษย์เงินเดือน แหละครับ อยู่ได้เพราะเงินเดือน แถมไม่มีเก็บอีก
........

ตามนี้เลยครับ...หาธุรกิจของตัวเองได้แล้ว... ;khhg

[smallworm]

เห็นว่าในบอร์ด มีห้องสำหรับปลดปล่อย ผมก็อยู่ในบ้านหลังนี้มานาน ถึงแม้จะไม่ค่อยมีการบ้านมาส่งแบบพวกเทพๆ แต่ก็รักบ้านหลังนี้ไม่แพ้ใครนะ เข้าเรื่องละกันครับ ต้องท้าวความก่อนว่า ผมเป็นลูกคนสุดท้อง มีพี่น้อง 4 คน ค้าขายอยู่กับพี่ชายและพี่สาวสองคน พี่สาวอีกคนไปทำงานกรุงเทพ  ปัญหาของผมมันอยู่ที่ว่ามองไม่เห็นอนาคตตัวเองนะสิครับ หลายท่านอาจจะงงกับคำถามของผม???

เพราะอาชีพผมคือค้าขาย แต่ผมก็เป็นแต่ค้าขายจริงๆ(พนักงานขาย) ไม่มีส่วนที่จะรับผิดชอบเรื่องอื่นเช่น รายรับ รายจ่าย การสั่งของ พูดง่ายๆก็คือ ไม่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจดำเนินกิจการทางร้านของครอบครัวนั่นเอง พี่ๆผมจะดูแลหมด ผมตื่นไปทำงาน 10 โมง กลับ 3 โมงเย็นทุกวัน แต่ไม่มีวันหยุด ซ้ำซากเช่นนี้ไปเรื่อยๆ หลายคนอาจจะคิดว่า ถ้าเบื่อมากทำไมไม่ไปสมัครงานที่อื่นหละ เหตุผลของผมก็คือ ทุกๆปี เมื่อถึงหน้าเปิดเทอมของนักเรียน ผมจะเป็นคนสำคัญที่ร้านจะขาดไม่ได้ ต้องช่วยขาย เพราะพี่ไม่ไว้ใจคนอื่น ตั้งแต่เดือน มีนาคม -พฤษภาคม ผมต้อง ยกของ จัดของ ขายของ ลากล้อเข็น ตั้งแต่ 8 โมงเช้า ถึง 4-5 ทุ่ม ทุกๆวัน เฉพาะช่วงหน้าเปิดเทอมหนะครับ
ก็เพราะเหตุนี้ ผมจึงไม่กล้าไปสมัครงานที่ไหน เพราะเมื่ออาจสมัครแต่ทำงานมาถึงเดือนมีนาคม ก็ต้องลาออก งานที่ไหนเขาจะรับจริงไหมครับ ผมเริ่มที่จะปลงตก กังวลเกี่ยวกับอนาคตของตัวเอง เงินเดือนที่ได้ก็ไม่ได้มากมาย สองคนรวมกับแฟนก็ประมาณ หมื่นถ้วน ลูกอีกสองคน ถามว่าพอกิน พอใช้ไหม ผมบอกได้ว่าพอครับ เดือนชนเดือน เพียงแต่ที่ผมกังวลคือ อนาคตเกิดพ่อกับพี่ชายผม ตัดผ้ากันไม่ไหวแล้ว ผมจะทำอย่างไร ซึ่งการตัดผ้า เย็บผ้า ผมไม่มีความรู้เลย และไม่ได้ชอบมาตั้งแต่เด็กๆด้วย
ผมเริ่มจะมีความหวังอีกครั้ง เมื่อได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่ชื่อ Ebay ใช่ครับ มันเป็นการค้าขายผ่านทางอินเทอร์เน็ต แบบนี้ก็เหมือนกับว่า ผมไม่ต้องมีทุนมาก ก็สามารถเป็นเจ้าของกิจการได้แล้ว หนำซ้ำ ผมยังสามารถช่วยที่ร้านผมเองได้อีกในช่วงเปิดเทอม โดยที่ผมไม่ต้องไปหางานทำที่ไหน  แต่ผมลองลงขายสินค้าขายมา 5-6 รอบ ก็ไม่เคยได้ขาย จนผมเริ่มที่จะท้อ มันยากที่จะสื่อสารกับคนต่างประเทศ เพราะอังกฤษไม่แข็ง อีกอย่าง เราคงจะด้อยความรู้ทางนี้จริงๆ ใจผมรักที่จะทำงานด้านคอม แม้ความรู้ด้านคอมฯจะน้อย บางครั้งก็รับงานมาพิมพ์บ้าง รู้สึกว่ามันภูมิใจมากกว่า และอยากที่จะทำ แต่หลังๆที่ไม่รับเพราะรู้สึกว่าปวดตา แล้วท่านทั้งหลายหละคิดว่าผมควรทำอย่างไงดี

1. หัดช่วยพ่อตัดผ้า เย็บผ้า บ้างเถอะ ถึงแม้จะไม่ชอบ แต่ทุกวันนี้ก็หากินกับมันไม่ใช่เหรอ

2. ไม่ช่วยที่บ้าน แต่หนีไปทำงานข้างนอกเพื่อหาประสบการณ์จะดีกว่า เผื่อมีอนาคต

3. ช่วยที่บ้านค้าขายอย่างเดิมหนะแหละ เพียงแต่ หัดทำ Ebay ให้ประสบความสำเร็จ

4. จะไปรู้เรอะ.........ขนาดตัว..เองยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิต แล้วใครจะช่วย..ได้

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านครับ   ;khhg

ปัญหาของคุณเหมือนของผมเลยครับ ระบบกงสี แถมยังเป็นน้องอีกตะหาก ทำงานตั้งกะเช้าจรดค่ำทุกวัน ไม่มีหยุด ... แนะนำให้ท่านเกเรกับทางบ้านซะบ้าง ต่อรองขอวันหยุด ขอพักผ่อนบ้าง จากนั้นก็เอาเวลาว่างเท่าที่ท่านจะหาได้น่ะ ศึกษาสิ่งที่ท่านสนใจ ถึงเวลาจะน้อยก็ไม่เป็นไร ค่อยๆเก็บเงินไปเรื่อยๆ พอมีเงินก้อนท่านก็ลงทุนเปิดธุรกิจของท่านเอง แล้จ้างคนมาดูแลซะ  ส่วนตัวท่านก็ทำงานกะที่บ้านต่อไป  จะดีต่อทั้งสองฝ่ายนะท่าน  เดี๋ยวนี้ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม สำคัญที่การใช้คนนะคร้าบบบบ oi8u7

ดังนั้นเลือกข้อ 3. คร้าบบบบ jhg